Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
08-12-2012
imprESSEN : Briefcase
Briefcase (Artipia) :
+ vlotte gameplay (totaal niet verwacht na het bekijken van wat online reviews) + spelverloop is Dominion-kloon, maar met een ander thema erop geplakt + er zijn verschillende startdecks in de spelregels aangegeven + veel verschillende mogelijkheden qua gebouwen + de iconografie is op zich wel duidelijk, bij aanvang wel even overlopen
- Indiegogo extra's zijn niet bereikbaar - een aanschaf is misschien niet aan de orde als je al Dominion of Thunderstone hebt - de kaarten zijn mooi, maar nogal druk met de oranje en rode kaders (de inactieve kant is grijs, maar de acties zijn altijd gekleurd, we zijn er nog niet achter waarom dat zo is) - we waren aanvankelijk fout begonnen, ondanks het feit dat het in de spelregels correct stond, misschien enkele extra voorbeeldjes erbij had tof geweest om enkele misverstanden uit de weg te helpen
Toen ik de spelregels las voor het spel op de markt was, was ik onmiddellijk gecharmeerd en is hij op de aankooplijst beland. Achteraf verschenen er echter minder positieve besprekingen en kritische bedenkingen zodat het spel maar niet op tafel kwam. Jammer vind ik nu achteraf bekeken, want dit spel is echt wel leuk. Ik zou het zelfs zo snel mogelijk terug op tafel willen leggen. Het staat alvast in mijn agenda gepland voor een volgende gelegenheid. Briefcase is een sterke, snelle deckbuildinggame die gerust z'n voet mag plaatsen naast kleppers zoals Dominion, Eminent domain en Thunderstone. Iedereen gaat waarschijnlijk z'n voorkeur hebben qua thema en daar scoort deze misschien het minste van voorgenoemde, alhoewel. Ik heb in ieder geval plezier beleefd aan het spel en mijn speelgenoten evenzeer.
Atlantis rising is nog eens een puur coöperatief spel dat perfect binnen het rijtje Pandemie, Ghost stories en Forbidden island thuishoort. Vooral deze laatste, want ook het thema is in dit geval gelijklopend. U probeert in het spel Atlantis te redden door het land (of wat er dan nog van overblijf) door een magische portal te loodsen. Deze portal dient u eigenhandig te bouwen en bestaat uit 10 kaarten met daarop onderdelen. Elk onderdeel kan pas gebouwd worden als u de nodige grondstoffen heeft verzameld. Uiteraard dient u dit te doen binnen een welbepaalde tijdslimiet, nl. voor het volledig zinken van het eiland.
Elke speler kiest een karakter, dat net zoals in de andere spellen die ik reeds opsomde een speciale eigenschap hebben. Daarnaast krijg je bij aanvang drie arbeiders die je op de delen van het eiland mag plaatsen. Het spel loopt net zolang tot je bent geslaagd in je opzet OF als het eiland volledig gezonken is.
In een beurt worden enkele stappen doorlopen : 1) plaatsen van de arbeiders : op het speelbord, in het centrum van Atlantis of ter verdediging tegen de Atheense vloot 2) trekken van onheilskaarten : evenveel als het aantal spelers, delen van het eiland zinken, indien er arbeiders op staan, komen deze terug vooraleer ze dus iets hebben opgeleverd 3) uitvoeren van de acties : de arbeiders die het onheil overleefd hebben, voeren hun acties uit nl. grondstoffen verzamelen (hiervoor moet je een aantal ogen gooien op de dobbelsteen), actiekaarten verzamelen, grondstoffen omzetten naar zilver, een extra arbeider vergaren, magische kristallen verzamelen 4) een deel van de portal bouwen : nadat een speler z'n acties heeft uitgevoerd, mag hij een deel van de portal bouwen indien hij de nodige grondstoffen heeft verzameld. Indien hij dit kan doen, mag hij de speciale actie van het onderdeel onmiddellijk gebruiken. 5) aanval van de Atheense vloot : gooi de strijddobbelsteen en bepaal de aanvalskracht van Athene. Hopelijk heb je voldoende tegengewicht in de vorm van arbeiders die je erbij plaatste. Voor elk strijdpunt dat je te kort komt, zal een deel van het eiland overstromen.
Dit zijn eigenlijk de voornaamste regels van het spel. Er zijn nog enkele speciale elementen in het spel : Magische stenen = hiermee kan je een dobbelsteenrol aanpassen, een gezonken deel van het eiland terugdraaien, een onheilskaart teniet doen, ... Moedfiches = als je ten strijde trekt tegen Athene, krijgt de best vertegenwoordigde een moedfiche. Deze mag je inzetten om in latere beurten als dubbel geteld te worden in de strijd tegen Athene of om jezelf te beschermen tegen de opkomende vloed (je kan je arbeider dan recupereren) Actiekaarten = allerhande voordelen
Na enkele potjes blijkt al dat dit spel niet makkelijk te winnen is. Zeker aangezien je afhankelijk bent van een dobbelsteenrol. Zelfs na goed dobbelen, maakten we eigenlijk weinig kans. Het gaat goed tot op een bepaalde hoogte en dan gebeurt het allemaal ineens erg snel. Het water staat letterlijk tot aan je lippen en dat maakt het erg spannend. Voor mij persoonlijk blijft Ghost stories nog steeds de nummer één, maar deze komt wel netjes voor Pandemie op het moment.
Dat Homesteaders een goed spel was, dat wisten we al voor Essen. Aangezien Quined geen nieuw spel uitbracht, maar een herwerkte versie van het spel dat Tasty Minstrel Games eigenlijk op de spellenkaart plaatste. Wij zijn in ieder geval wel blij dat we op deze versie hebben gewacht om aan onze collectie toe te voegen, want het materiaal is om duimen en vingers van af te likken.
Homesteaders is eigenlijk een relatief éénvoudig en kort spelletje, maar laat je niet misleiden ... met toch voldoende diepgang. Je gaat op zoek naar de juiste combo's die er kan ontstaan tussen gebouwen, grondstoffen en het behalen van overwinningspunten. Op het eerste zicht lijkt het allemaal wat moeilijk en abstract ... en dat is het ook een beetje want de iconografie is niet altijd evident. Eens je er een spelletje hebt opzitten, valt het echter wel mee. Een overzichtje van de gebouwen in de spelregels of in een appendix had wel leuk geweest.
Homesteaders loopt over 10 ronden, die op hun beurt zijn opgesplitst in drie fasen. Een inkomstenfase, een biedfase en een bouwfase. De opschoonfase laat ik nu nog even buiten beschouwing, hier ga je gewoon nieuwe kaarten opendraaien, dus dat is nu ook weer de moeite niet.
Elke speler start met één gebouw in z'n "stad" die hij gaat proberen uit te bouwen in de loop van het spel. Elk gebouw genereert op de één of de andere manier meestal wel inkomsten. In de inkomstenfase overloop je dan ook al je gebouwen en neem je het geld, de grondstoffen, de ruilfiches, ... die je dient te krijgen. Voor sommige inkomsten moet je een arbeider gebruiken, maar deze moeten ook sowieso betaald worden op het einde van deze fase (ook al gebruik je ze niet), voorzie dus zeker dat je de kosten van je arbeiders kan betalen met je inkomsten.
Nadien wordt er geboden op openliggende veilingkaarten. Meestal stellen deze je in staat om een gebouw in een bepaalde kleur aan te schaffen, soms ook extra arbeiders of treinsporen. Het bieden verloopt praktisch zoals elk biedspel en uiteindelijk gaat er altijd één speler zeker moeten passen. Hij zet zich een stapje voort op het treinspoor en krijgt een bonus. De andere spelers betalen hun bod en nemen hetgeen dat de veilingkaart aangeeft.
Gebouwen dienen op hun beurt meestal ook nog betaald te worden, de kosten zijn soms geld, maar ook grondstoffen worden gevraagd. En dan is het kijken naar de opbrengsten van elk gebouw afzonderlijk. Produceert jouw ene gebouw wat je nodig hebt om een ander te activeren, zodat je de grondstoffen bekomt die overwinningspunten opleveren? Niet makkelijk? Gelukkig zijn er de ruilfiches waarmee je constant naar de markt kan. Je kan grondstoffen gaan kopen of verkopen, zodat je aan andere grondstoffen en geld geraakt. Ook overwinningspunten zijn op deze manier te verkrijgen.
De speler die na tien ronden het meeste punten heeft verzameld, wint het spel. Deze punten scoor je tijdens het spel, voor je gebouwen en sommige gebouwen genereren nog extra punten als aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan.
Enige raad die ik u kan geven : als je ooit de kans hebt om dit spel te proberen, zeker niet nalaten. Misschien is het helemaal niet je ding, maar na een klein uurtje ben je er dan tenminste zeker van. Maar ik ben er bijna zeker van dat het je wel zal smaken en dan heb je zeker een pareltje ontdekt.
+ Ricochet robots (lees verslag elders op blog) voor gevorderden + toffe meeples met superkrachten, dat moet toch een pluspunt zijn + tegen snelheid denken en puzzelen + uitbreiding is in het basisspel voorzien + spelregels voorzien al enkele varianten + uniek in uw collectie als u Ricochet robots nog niet heeft (en in zekere zin Roborally) + iedereen blijft relatief op koers aangezien de winnende spelers met een handicap te maken krijgen (ze verliezen mogelijkheden)
- het speelbord is waarschijnlijk bewust grijs gehouden, maar het is nogal flauwtjes (en in contrast met het andere materiaal) - de zandloper loopt me iets te snel door (maar dat ligt aan de belachelijk lage snelheid waarin mijn hersenen functioneren) - u bent waarschijnlijk goed in dit spel of totaal niet (als u dan al eens ziet hoe het in z'n werk gaat bent u wel best trots)
Hoe ontgoocheld we eergisteren nog waren in Il vecchio, hoe opgetogen we vandaag zijn met Noblemen. Dit is het soort spellen dat we willen zien verschijnen. Prachtig materiaal ... een héle doos vol, leuke spelmechanismen, een vlot en duidelijk spelverloop, veel mogelijkheden om punten te scoren en een "uniek" thema, hoewel je met deze laatste stelling natuurlijk voorzichtig moet zijn, want wat is uniek natuurlijk.
In Noblemen ga je gewoontegetrouw op zoek naar de overwinningspunten. Je scoort op heel wat manieren dit kostbaar goed. Ondanks het feit dat de spelregels duidelijk zijn en dat de overzichtjes prima zijn uitgevoerd, ga ik niet alle spelregels tot in detail overlopen, want dat zou het vooral onduidelijk maken. Ik ga proberen om u een duidelijk overzicht te geven van het spel en hoop u alvast warm te maken voor het spel dat de rol dat"Het dorp" dit jaar had in 2013 volgens mij zal overnemen.
Een spel bestaat uit drie decennia. Hoe lang zo'n decennia duurt, hangt een beetje af van het spel. Een pion zal voortbewegen telkens de speler aan de beurt komt die de koninginpion in handen heeft. En aar aangezien deze op verschillende manieren van eigenaar kan verhuizen, kan een ronde langer of korter duren.
Als je aan de beurt bent, voer je één actie uit. Voor of na de actie mag je ook nog optioneel een schandaalkaart spelen. Je mag ook ten allen tijde 2 tegels omruilen in 1 tegel uit de zak. Heb je op het einde van je beurt de koningin scoor je 1 punt en zet je de rondemarker 1 plaatsje vooruit. De acties waaruit je kan kiezen :
1) bouw je landerijen uit : voeg drie tegels toe aan je land. Op deze manier kan je geld, extra tegels, ruimte voor gebouwen en punten op het einde van het spel winnen 2) een gebouw bouwen : betaal de kosten en neem één van de gebouwen die beschikbaar zijn op het speelbord, zet het op één van je vrije landplaatsen volgens enkele regels. Bovendien kunnen de kosten gereduceerd worden afhankelijk van je rang. 3) koop de adel om : je mag tot 5 omkooptegels nemen tegen een prijs van 2 pond per tegel, je scoort 1 punt per tegel. 4) in belastingen : mag je slechts éénmaal per decennium uitvoeren, je krijgt geld voor je eigen velden, eigen vrije boerderijen, bezette boerderijen bij tegenstanders en voor het inleveren van omkoopfiches 5) vergaar land : mag je slechts éénmaal per decennium uitvoeren, je krijgt fiches uit de zak voor eigen bossen, eigen vrije bossymbolen, bezette bossymbolen van tegenstanders en voor het inleveren van omkoopfiches 6) doneer aan de kerk : scoor 1 punt per tegel die je afgeeft aan de kerk (op het speelbord). De kerk neemt slechts drie fiches per soort aan per decennium 7) ontspanning : je scoort gewoon 1 punt
Elke keer als de rondemarker verzet wordt door de koningin kom je een stapje dichter bij het einde van het decennium. Soms kom je op een symbool terecht en wordt er iets uitgevoerd, zoals het gemaskerd bal, het behouden van de koningin en het scoren van de gebouwen (deze laatste luidt ook het einde van het decennium in)
- Het gemaskerd bal : je geeft je titel af; scoort punten voor fonteinen, tuinen, bezette tuinen bij je tegenstanders, gebouwde paleizen, omkoopfiches afgeven, afpersingskaarten en schandaalkaarten; krijgt een nieuwe titel toegewezen en scoort ook hiervoor nog punten; nadien worden de prestigemarkers terug op nul gezet - Het scoren van de gebouwen : 3 punten voor een volledig omringd (met land) kasteel en 1 extra punt voor elke aangrenzende kapel; 5 punten voor een volledig omringd (met land) paleis en 2 extra punten voor elke aangrenzende kapel
Na drie decennia eindigt het spel en krijg je nog punten voor bepaalde schandaalkaarten. De speler met de meeste punten wint het spel.
Mutant meeples toont erg veel overeenkomsten met een spel dat al geruime tijd in onze spellenkast staat, nl. ricochet robots. Meer hierover leest u hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=667758
In Mutant meeples ga je op een groot speelbord dat een doolhof voorstelt waar om ter snelste een weg zoeken om op de juiste plaats terecht te komen. In tegenstelling tot het spel met de robotjes bewegen de meeples elk nog eens extra op hun manier en dat zorgt voor erg veel uitdaging en mogelijkheden. Elke ronde worden twee tegels omgedraaid, dit zijn de coördinaten voor de plaatsbepaling van de plaats vana het delict waar onze meeples zo spoedig mogelijk naartoe moeten. De spelers gaan aan de slag en proberen om in zo weinig mogelijk stappen tot aan deze plaats te geraken. De spelers hebben op hun speelbord drie rijen met cijfers van één tot tien. Ze kunnen deze gebruiken om de meeples een aantal stappen te laten zetten. Uiteraard mag je één rij gebruiken als je met die meeple alleen tot de eindbestemming geraakt. Soms is het echter sneller om verschillende meeples in te schakelen (met een maximum van drie dus).
Nadat de speler z'n beweging heeft gepland, neemt hij een bewegingstegel, overeenkomstig met het aantal stappen dat hij moet zetten om z'n plannetje uit te voeren. De eerste speler die dit doet, draait de zandloper om, de andere spelers hebben nu nog tijd tot deze is doorgelopen. Zo nemen alle spelers een bewegingstegel. Indien je evenveel stappen zou nodig hebben, neem je een tegel van een hogere waarde. De speler met de laagste bewegingstegel mag als eerste demonstreren hoe hij tot z'n oplossing kwam. Indien hij het juist heeft, draait hij de meeple waarmee hij tot aan de bestemming geraakt is om en legt deze onder z'n speelbord. Indien hij fout was, moet hij één van de reeds gewonnen meeples terug omdraaien en mag de volgende speler proberen.
De speler die als eerste zes meeples kan omdraaien wint het spel!
Naast de gewone orthogonale bewegingen kunnen de meeples dus ook extra bewegingen, bij deze enkele voorbeelden : - groene meeple = forrest jump : kan over twee vakken (ook al zijn ze bezet of is er een muur) springen - grijze meeple = ozzy mosis : kan door een muur bewegen - blauwe meeple = blue beamer : kan naar blauwe symbolen op het doolhof teleporteren - bruine meeple = shortstop : mag op een plaats stoppen zonder dat er een muur is - rode meeple = sidestep : mag één stapje orthogonaal naar keuze zetten - witte meeple = skewt : kan één stapje diagonaal naar keuze zetten - gele meeple = mc edge : kan door de stadsmuren gaan en aan de andere kant van het bord terechtkomen - zwarte meeple = carbon : kan de kracht van één van de andere meeples lenen
In de basisdoos in ook ineens de uitbreiding "Sidekick" voorzien, dit brengt wederom twee nieuwe meeples met zich mee en zorgt voor nog wat meer mogelijkheden.
+ zelfde start als imprESSEN van gisteren : Knizia, dus duidelijke, korte, snelle spelregels + prachtige, stevige schijven (Rummikub-kwaliteit) + zéér toegankelijk spel voor jong en oud + zéér spannend scoreverloop, echt ver uitlopen kan enkel met het nodige geluk + perfect spel om te demoën of in een spellenclub op tafel te gooien + staanders om schijfjes op te leggen zijn erg mooi en handig uitgevoerd + komt voor mij in de categorie van "Just 4 fun", "Qwirkle", "Rummikub", ... dat zeker positief
- het is wat het is en niet meer dan dat - uiteraard bent u wat afhankelijk van de stenen die u trekt
Toen deze titel werd aangekondigd had hij direct onze interesse, maar jammerlijk genoeg heeft het na het bekijken van het spel en het lezen van de spelregels al een deel van z'n pluimen verloren. Misschien dat enkele speelbeurten terug veel goed maken, ik hoop er alleszins op. Ik zal u alvast even vertellen waarom we toch deels ontgoocheld zijn. Enerzijds is het thema niet echt iets nieuws onder de zon. Hoe dikwijls wij al gestreden hebben in het oude Italië, hoe we hebben geprobeerd om in Toscanië de macht aan onze kant te krijgen, hoe vaak Florence in de titel van een spel verweven zit? Maar oké, dat weet je op voorhand, daar is op zich niets mis mee en daar kan je je op instellen. Als we dan echter het materiaal, en dan vooral het speelbord en de tegels bekijken, dan komt er een stofferig bibliotheekgevoel over ons heen. Geeuw! Uiteraard is dit alles puur smaak, maar mij kon het niet echt bekoren. Anderzijds is er het spelverloop ... persoonlijk word ik niet echt warm van hetgeen ik in de spelregels te lezen kreeg.
In een beurt voeren de spelers om beurten één actie uit. Ze hebben de keuze uit : - een stadsactie uitvoeren (verzamel fiches) : leg je arbeider neer en vergaar de buit van de desbetreffende stad (florijnen, bisschopfiche, koetstegel, scrolltegel of een volgelingfiche) - neem een provincie over (win een provincietegel) : betaal het aantal volgers aangegeven door de stad waar je je bevindt, betaal een aantal florijnen en plaats je familielid in de rij, kies een provincietegel (deze geeft je een éénmalige bonus) - vestig een bureau in Firenze (win een Firenzetegel) : betaal 2 scrolls en 3 florijnen, neem één van de Firenzetegels (om beurten van de verschillende stapels) - versterking (stuur een nieuw familielid op pad) : gooi de dobbelstenen en plaats je nieuwe familielid op het bord in een regio aangrenzend aan het gegooide getal (7 = vrije keuze) - herstel (zet al je ingezette en liggende mannetjes terug recht) : zet al je familieleden terug recht en ontvang 1 florijn
Vooraleer één van deze acties uit te voeren, mag je je eerst verplaatsen. Dit kost je één florijn per weg tussen steden die je neemt of is gratis als je een koetstegel kan afgeven. Af en toe passeer je ook een "Il vecchio-tegel" en dan wordt er een evenement uitgevoerd, zoals daar zijn het verliezen van één van de fiches, geld; het terugnemen van een familielid van het bord; ... Zo gauw de laatste gebeurtenis op de proppen is gekomen, spelen we nog twee volledige ronden en is het verhaaltje uit. Je mag voor deze laatste 2 ronden ook passen en dan krijg je 2 punten.
Je scoort punten voor : - nobelfiches (zitten tussen de Firenzetegels) - 3-10 punten voor de familieleden in de buitenste regio's - 2 punten voor elk familielid in de stadsraad van Firenze - 1 punt voor elk familielid in de nobelstand in Firenze - 5 punten als je in elke regio en in Firenze een familielid hebt - 3 punten voor meerderheden in de regio's en in Firenze - 1 punt per "Il vecchio-tegel" - 2 punten indien je de laatste 2 ronden paste
We gaan het spel zeker een kans geven en hopelijk komen mijn voorspellingen niet uit. Het is in ieder geval aan u om uit te maken of het al dan niet iets voor u is.
Rondo is wederom een Reiner Knizia spel, hij (of z'n team natuurlijk) heeft niet stilgezeten dit najaar. Rondo ziet er in de eerste plaats al erg mooi uit met de stenen schijfjes in de vijf kleuren die ook terugkomen op het speelbord. Eigenlijk kan ik dit spel zeer kort samenvatten : kleurenrummikub!
Misschien is dit wel ietsje te kort door de bocht, maar zowel qua materiaal als qua spelverloop gelijken de beide spellen op elkaar. In Rondo probeer je je schijfjes op het speelbord te leggen en hiermee zoveel mogelijk punten te scoren. Elke speler heeft een staandertje waarop max. 5 stenen kunnen geplaatst worden, hij trekt bij aanvang van het spel 2 stenen en dan kan het spel beginnen.
In je beurt ga je ofwel stenen afleggen, ofwel passen. Als je past, mag je 2 stenen extra trekken (indien je ze kwijt kunt natuurlijk). Als je opteert om stenen af te leggen, dan leg je zoveel stenen af als je wil en trek je 1 steen bij. De regels voor het afleggen van stenen is vrij eenvoudig : - een steen moet worden aangelegd op een vrij veld aangrenzend aan een reeds gelegde steen (of het middelste startveld) - je mag stenen op een rij leggen, zolang de kleuren dan maar kloppen - je mag ook een steen dichtleggen op een veld waarvan je de kleur niet hebt, je scoort hiervoor geen punten, maar kan verder aanbouwen - je mag ook meerdere stenen van éénzelfde kleur op een plaats leggen en de score vermenigvuldigen - de speler plaatst onmiddellijk punten op het scorespoor als hij stenen plaatst
Een speler mag nooit meer dan 5 stenen in z'n voorraad hebben, als hij er vijf heeft, moet hij in z'n beurt minstens één steen gaan afleggen. Het spel is afgelopen zo gauw het laatste grijze veld wordt afgedekt (enkele vakken op het speelbord hebben een grijze achtergrond) of wanneer een speler onvoldoende stenen kan bijtrekken. De ronde wordt nog afgewerkt, zodat alle spelers evenveel beurten hebben gehad. De speler met de meeste punten wint, bij gelijke stand wint diegene die nog het meeste stenen in z'n voorraad heeft.
Nu vrijdag 7 december allen terug op post om mee te komen spelen! Klik op de afbeelding om de nieuwsbrief te vergroten en te lezen! Vergeet niet om uw favoriete spel even aan te vragen voor de spellenavond van vrijdag! Als u braaf bent geweest, zou er wel eens een verrassing kunnen zijn!
Als trouwe fans van het HiG-gamma kon deze titel toch ook niet ontbreken. Het beloofde in ieder geval weer héél spannend te worden toen men deze titel aankondigde. Enerzijds omdat de auteurs niemand minder zijn dan Wolfgang Kramer & Michael Kiesling, anderzijds omdat het zo lang windstil bleef over dit spel. Weinig of geen informatie voor de beurs z'n deuren opende. Op wild geluk werd dit spel dan ook sowieso op de wishlist bijgeschreven en achteraf gezien zijn we blij dat we hem erbij hebben.
Zoals we gewoon zijn van dit formaat van spellen van HiG is "die Paläste von Carrara" een traditionele euro-game met de nodige houten blokjes, bouwfiches, punten sprokkelen, waarderingskaarten, ... Daarnaast heeft men het gimmick van de draaischijf uit Ora & Labora ook naar dit spel overgeheveld.
Wat ongetwijfeld de grootste troef is van dit spel is z'n eenvoud. Vorig jaar sloeg men de bal nog een beetje mis op dit vlak met Hawaii wat een wirwar van spelregeltjes was en waarbij elk tegeltje z'n eigen betekenis had, hier gaat men terug naar de basis. U let enkel op de kleurtjes en de centjes en dan komt het wel goed.
Een spel duurt tot alle gebouwen gebouwd zijn door de spelers of tot één van de spelers aan de drie einddoelen voldoet. Deze doelen zijn: minstens 4 keer gewaardeerd hebben, minstens een aantal objecten verzameld hebben (afh. aantal spelers), minstens een aantal kosten gespendeerd hebben aan gebouwen (afh. aantal spelers). Daarnaast kan er nog een extra bonuskaart worden gebruikt bij een variant.
Om beurten voeren de spelers één enkele actie uit, waarbij ze de keuze hebben uit : - bouwblokken aanschaffen - gebouwen bouwen - scoren
1) Als je bouwblokken wil aankopen, doorloop je volgende stapjes : - draai aan de bouwblokken schijf - vul de schijf aan tot er 11 blokken in totaal opliggen - koop zoveel blokken je wil (en kan) van één deel van de schijf (soms zijn er ook gratis blokken, ook dit geldt als een aankoop) - als je niet kan betalen, neem je geen blokken maar wel 2 geld en beëindig je je beurt
2) Bij het bouwen van gebouwen doorloop je volgende stappen : - kies één van de negen open gebouwen van het speelbord - leg het gebouw bij één van de steden op je spelersbord - betaal de kosten van het gebouw in aantal blokken, de kleur is afhankelijk van de stad waar je bouwt (sommige steden laten enkel de ene kleur toe, andere laten meerdere kleuren toe) - vul het speelbord terug aan zodat er 9 gebouwen liggen
3) Scoren doe je als volgt : - je plaatst één van je zes scoremarkers en plaatst deze op een stad of een gebouwsoort (je kan dus maar zes keer scoren op het ganse spel) - tel de bouwkosten van de gebouwen in de stad of het soort gebouwen op en vermenigvuldig met de opbrengsten van de stad waar ze liggen (op deze manier kan je geld en punten verzamelen) - daarnaast neem je voor elk gescoord gebouw het object dat erbij hoort (indien niet voorradig jammer) - je kan elke stad en elk gebouwtype slechts één keer per spel scoren
Extra mogelijke aankoopactie : Van elk object staat er één exemplaar op het speelbord. In je beurt mag je één van de objecten nemen voor 10 geld. Dit telt niet als actie en mag je na elke gekozen actie 1,2 of 3 uitvoeren. Als de objecten zijn uitverkocht, is deze actie niet meer mogelijk.
Nadat alle gebouwen zijn gebouwd of een speler het einde van het spel heeft aangekondigd, wordt de ronde nog uitgespeeld en volgt er een slottelling waarbij : - de speler die het spel beëindigde 5 punten krijgt - 3 punten per object - de som van de gebouwkosten omgezet in punten - elke 5 geld nog 1 punt De speler met de meeste punt wint het spel.
+ Knizia, dus erg duidelijke spelregels + perfect spelletje om te demoën + verraderlijker dan het er op het eerste zicht uitziet + pagodes zijn leuke speelstukken, passen netjes op elkaar + speelbord met twee kanten voor de getrainde spelers + erg groot speelbord, duidelijk en overzichtelijk
- het is wat het is en ook niet meer dan dat - zeker een prima spel, maar als je een grotere collectie hebt, dan heb je soortgelijk spel ongetwijfeld al - er is wel een kleine geluksfactor bij het trekken van de tegels
Libertalia is een prachtig uitgevoerd piratenspel waar alles draait om het inschatten van je tegenstanders, het vergaren van de nodige buit en vooral het gebruik van de eigenschappen van de kaarten.
Libertalia wordt gespeeld over 3 campagnes die op hun beurt bestaan uit 6 speelronden en een scoreronde. Aan het begin van het spel trekt de jongste speler 9 kaarten uit z'n deck. De andere spelers nemen dezelfde kaarten op hand, zodat iedereen met dezelfde hand begint. Iedereen neemt ook al 10 munten startkapitaal (aangezien sommige kaarten je verplichten om te betalen)
Een ronde ziet er dan zéér eenvoudig uit :
- de spelers kiezen één van hun handkaarten en leggen deze dicht voor zich neer
- als alle spelers een kaart kozen, draaien ze ze open en leggen ze de kaarten in oplopende volgorde op het speelbord (bij gelijke stand kijk je naar een grijs getalletje onderaan de kaart)
- de spelers voeren de dagfase uit op de kaarten die zo'n actie hebben (zonnetje)
- de spelers collecteren de buit die bij die dag past in aflopende volgorde (eventuele schemeringacties worden uitgevoerd, maar zo zijn er niet veel)
- de kaarten komen terug open bij de spelers te liggen (tenzij ze door een actie moeten worden afgelegd)
- de spelers voeren de eventuele nachtfase uit op de kaarten die zo'n actie hebben (maantje)
- sommige kaarten leveren nog een extraatje op het einde van de campagne, deze worden uitgevoerd na de 6 ronden
Zo worden er 6 ronden gespeeld. Nadien worden de buit en het resterende geld omgezet in punten en worden deze op het scorebord bijgezet. Het speelbord wordt volledig terug klaargezet (buit, 10 geld per speler en zes nieuw getrokken kaarten door de jongste speler). Vanaf de tweede campagne starten de spelers dus met verschillende handkaarten, de drie resterende van de vorige ronde en de zes nieuwe. Na drie zulke campagnes wint de speler met het meeste verzamelde buit (geld).
De buit die je kan verzamelen :
- schatkist = 5 geld
- juwelen = 3 geld
- koopwaar = 1 geld
- schatkaarten = 12 geld als je een set van drie schatkaarten weet te verzamelen (anders zijn ze niets waard)
- vervloekt relikwie = -3 punten (maar je moet buit pakken, dus ...)
- sabel en Spaanse officier = een onmiddellijke actie, met de sabel vermoordt je een karakter van één van je buurmannen, met de Spaanse officier dien je je eigen karakter af te leggen.
Dit is eigenlijk het ganse spel, maar het spreekt voor zich dat het de kaarten zijn die het spel maken. Ik ga u geen opsomming geven van deze 30 kaarten, maar dat hadden de makers van het spel beter wel gedaan in hun spelregelboek. De kaarten zijn op zich wel duidelijk, maar een beetje verduidelijkende tekst is nooit weg. Het zou het ook makkelijker maken om aan de hand van de spelregels een beetje te kunnen inschatten of het spel al dan niet iets voor jou is. Ik vind het in ieder geval een erg leuk spelletje, waar misschien op het eerste zicht veel geluk mee gemoeid is. Maar na enkele partijtjes merk je wel dat de juiste keuze op het juiste moment toch meer is dan zo maar geluk.
Qin is één van de Essen-releases uit het rijke lijstje van Pegasus. Een Reiner Knizia daarbovenop, dus het belooft één van de lichtere, snel speelbare spellen te zijn. In Qin ga je puzzelen met tegels om te proberen jouw pagodes op het bord te krijgen. De speler die er als eerste in slaagt om al z'n pagodes weg te spelen, wint het spel.
Als je aan de beurt bent, neem je één van de drie tegels in je hand, leg je deze op het speelbord, plaats je eventueel een pagode en neemt een nieuwe tegel. De tegels zijn rechthoeken die bestaan uit twee gekleurde vierkanten in alle mogelijke combinaties met de kleuren rood, blauw en geel. Als er door het leggen van je tegel volgende situatie ontstaat, zijn er gevolgen aan gekoppeld :
- 2 of meer vierkanten van dezelfde kleur aan elkaar grenzen = opgerichte provincie --> plaats een pagode - extra tegel(s) aan een eigen provincie aanleggen - vanaf het moment dat je provincie uit minstens 5 vierkanten bestaat = grote provincie --> een extra pagode op de vorige plaatsen - als je provincie grenst aan één van de voorgedrukte dorpen op het bord --> plaats een pagode op het dorp - indien je een grotere provincie aansluit op een dorp neem je het dorp over --> plaats een eigen pagode op het dorp en verwijder de pagode die er stond - indien je jouw provincie aansluit bij een andere provincie(s) van dezelfde kleur, neemt de grootste provincie de kleinere over --> verwijder de pagode(s) van de kleinere provincie(s)
Zo gauw een speler al z'n pagodes kan inzetten, wint hij het spel. Indien dit niet lukt en alle tegels zijn opgebruikt, wint de speler die het meeste pagodes heeft ingebracht.
Escape is zonder meer een buitenbeentje in de Queen reeks, maar het past wel wonderwel bij de uitgeverij. Queen staat bekend om de eenvoudige spelregels en vlotte gameplay en dat is bij dit spel niet anders. In onze imprESSEN van dit spel hebt u eigenlijk al bijna een héél overzicht gekregen van wat het spel u te bieden heeft, maar bij deze toch nog even een overzichtje.
In dit coöperatieve spel gaat u proberen om samen met uw speelkameraden uit een tempel te geraken voordat deze in elkaar stort. Bedoeling is dat u, vertrekkende vanuit de startkamer, een hele tempel gaat exploreren, diamanten gaat wegspelen door opdrachten uit te voeren, op bepaalde tijdstippen u terug rept naar de startkamer omdat een deel van de tempel al instort en tijdig de uitgang vindt en de gevraagde dobbelstenen gooit om buiten te geraken. Zo éénvoudig is dat ... of toch niet?
U heeft om dit alles klaar te spelen exact 10 min. 57 sec., dit is de tijdsduur van de soundtrack die met het spel geleverd wordt. U heeft dus wel een cd-speler of mp3-speler (u kan het downloaden van de Queen-website) nodig om het echt spannend te maken. Er wordt ook een alternatief aangeboden met een zandloper, maar dit is toch niet hetzelfde. Bovendien tracht men met het muziekje u nog wat extra zenuwachtig te maken en daar slagen ze wel in ... als u het spel in een donkere kamer met spot op het bord gericht en radio lekker luid speelt.
Als de stem op de cd "ESCAPE" zegt, gaat iedereen als een gek dobbelen met de vijf dobbelstenen die hij heeft gekregen. Afhankelijk van de resultaten die u gooit, kan je je gaan voortbewegen in de tempel, nieuwe tegels ontdekken en diamanten wegspelen door bepaalde symbolen te gooien. Probeer het speelbord compact te houden, zodat u makkelijk terug kan naar de starttegel. Ga ook samen op pad, want bij sommige opdrachten kan u samenwerken om een bepaald aantal symbolen te vergaren. Bovendien mag u elkaar ook helpen als je samen staat wat de zwarte vloeksymbolen betreft. Op elke dobbelsteen staat zo'n symbool, als dit tevoorschijn komt, bent u die dobbelsteen even kwijt. Tot je een gouden symbool gooit, dan mag je tot twee zwarte dobbelstenen terug oprapen. Zit je op een gegeven moment in de penarie doordat je nogal veel zwart voor je hebt liggen, is de hulp van medespelers erg welkom. Twee keer in het spel kan je een joker gebruiken en alle zwarte dobbelstenen terug gebruiken (bij alle spelers) in ruil voor een extra diamantje dat je moet wegspelen.
De spelers spelen zo tegen een hels tempo, komen bij de gong terug naar de startkamer (haal je dit niet, dan verlies je een dobbelsteen! ) en zoeken de eindtegel. Zo gauw deze gevonden is, kan je proberen te ontsnappen, je gaat naar deze eindtegel en gooit een aantal sleutels (gelijk aan het aantal diamanten dat nog niet is weggespeeld +1). Als je ontsnapt, mag je een dobbelsteen aan een medespeler geven, zodat deze ook makkelijker kan ontsnappen.
Lukt het iedereen om tijdig weg te geraken? Proficiat, je bent gewonnen. Lukt het niet? Jammer voor iedereen, het spel is verloren.
Queen voorzien ook ineens een uitbreiding waarbij je vloektegels kan tegenkomen en schattegels. Bij de vloektegels, krijg je een vloek naar je hoofd geslingerd die je kan wegspelen door een bepaalde combinatie te gooien met je dobbelstenen. Enkele vloeken : met één hand spelen, rechtstaand spelen, met een dobbelsteen minder, ... De schattegels werken ongeveer hetzelfde maar zorgen dan natuurlijk voor een positief effect.
Diavolo is wederom zo'n klein spelletje in zo'n klein rond, blikken doosje. U hoort ons dus al afkomen : eenvoudige spelregels, snel spelverloop en onmogelijk om te winnen tegen de kids.
Diavolo mag u gerust in het rijtje Halli Galli en Jungle speed plaatsen, want uw reactiesnelheid gaat weer erg belangrijk zijn. Het spel bestaat uit een 10 monstertjes (3 zwart, 3 wit, 3 rood en 1 grijs), 10 dobbelstenen (3 zwart, 3 wit, 3 rood en 1 grijs) en 30 kristallen. De spelers krijgen aan het begin van het spel 5 kristallen. De bedoeling is om deze zo lang mogelijk voor je te houden. Als je er geen meer hebt, val je uit het spel. De speler die als laatste nog kristallen heeft, is de winnaar.
Een ronde gaat razendsnel. Een speler gooit alle dobbelstenen, de spelers voeren de gegooide opdracht om ter snelste uit door de passende monstertjes te grabbelen en de speler die met lege handen blijft, verliest een kristalletje. Het aantal monstertjes op tafel hangt af van het aantal spelers (telkens één minder dan het aantal spelers, met vier of vijf zijn er max. 3), je kan het best vergelijken met "stoelendans".
De opdracht die je moet uitvoeren wordt aangegeven door de grijze (grotere) dobbelsteen. Deze kunnen zijn : - de hoogste opgetelde waarde van de dobbelstenen in de verschillende kleuren - de laagste opgetelde waarde van de dobbelstenen in de verschillende kleuren - het grootste verschil tussen de laagste en hoogste dobbelsteen in een bepaalde kleur - de hoogste waarde van een dobbelsteen in het algemeen - het grootste aantal oneven getallen in de verschillende kleuren - de kleur dobbelsteen die het dichtste bij de grijze dobbelsteen is geland na het gooien
De spelers berekenen of bekijken razendsnel wat het correct antwoord is en grijpen het monstertje in de overéénkomstige kleur. Bij gelijke stand grijp je gewoon het grijze monstertje (zo is er maar ééntje!). Als je fout grabbelt, verlies je ook een kristal en mag je geen nieuw monster nemen.
Dit spel bestaat al een tijdje, maar heeft nu ook eindelijk spellenclub SpinLi bereikt. Onze Nederlandse vrienden van blackstories.nl maakten er ons attent op dat we dit spel toch maar aan onze collectie moesten toevoegen. Black stories is een spel dat geschikt is voor alle spelersaantallen, van 2 tot ... Je kan dit spel ook prima gebruiken in de wagen tijdens een langere reis en u wil de kinderen bezig houden.
Black stories zijn sinistere, ingenieuze en morbide verhalen, die zo uit het leven gegrepen zouden kunnen zijn. (maar soms ook niet echt, naar mijn bescheiden mening) In een rondje raden met gezworen black story fans komen ze snel tot leven. Soms gaat het erg snel : twee, drie vragen en men zit al op het juiste spoor. Maar vaak bijt men zich ook vast in ogenschijnlijk makkelijke verhalen.
De spelregels zijn erg simpel. De raadselmeester neemt één van de 50 kaarten uit het spel en leest de voorkant voor aan de andere spelers. Ik raad u ook aan om de illustraties te tonen, want Bernhard Skopnik deed hier een prima werk. Om z'n verhaal af te sluiten stelt de raadselmeester de vraag "waarom?" en dan kan het spel (of verhaal als u wil) beginnen. Het raadselvolk stelt nu ja-neen-vragen aan de raadselmeester en probeert op die manier de ware toedracht van het verhaal te vinden.
Er zijn enkele zaken waarmee rekening dient gehouden te worden : - bij een foute vraagstelling, zegt de raadselmeester dat de formulering dient worden aangepast (enkel antwoorden met ja of neen) - sommige vragen zouden het raadselvolk op het foute pad kunnen zetten, dan geeft de raadselmeester aan dat er een foute aanname in de vraag zit - de raadselmeester kan zich zelf mild opstellen of strenger naar gelang het niveau van het raadselvolk - de raadselmeester heeft altijd gelijk!
Dit is eigenlijk alles. Dus ik zou enkel kunnen zeggen, probeer het zeker een keertje uit. Zowel voor creatieve verhalenvertellers als de rechercheurs-wannabees onder ons. Onthul de clues van deze donkere verhalen, winnen doe je sowieso!
+ na het lezen van de spelregels en op het eerste zicht al de Trajan van 2012 genoemd en na een speelsessie wordt dit bevestigd + dit is een veelspelersspel pur sang + als ik tien spellen uit de collectie kan redden uit een brand (hopelijk maken we dit nooit mee), heeft deze veel kans om te overleven + de doos weegt kilo's, het materiaal is erg mooi + de spelregels zijn lijvig, maar prima geschreven + de artwork op de spelersborden en de fiches is zéér goed uitgevoerd, je kan letterlijk aflezen wat je kan doen + qua speelgevoel is dit een mix tussen Eclipse en Trajan (spelelementen van Eclipse en de moeilijkheidsgraad van Trajan) + het is een puntensprokkelspel en laat mij daar nou toevallig redelijk sterk in zijn + de mogelijkheden zijn enorm aangezien er 14 verschillende volkeren zijn waarmee je kan spelen, elk volk heeft op zich weer z'n eigen voor- en nadelen, dus snel vervelen doet het volgens mij niet
- je bent uiteraard een tijdje bezig als je dit spel op tafel legt, het is geen tussendoortje (niet echt een minpunt voor mij persoonlijk, maar ik geef het even mee) - hier en daar zit er wel een foutje in het houten materiaal (een blokje met een stuk eraf, een schuin dak van een huisje), maar niet in die mate dat het stoort
In Asgard wordt het "Noorse-Goden-thema" nog een keertje aangesneden. Aanvankelijk leek het dan ook een Yggdrasilkopie, maar na het lezen van de spelregels zit er toch wel een ander spel onder de motorkap. In Asgard ga je de strijd aan met en tegen de goden. Het komt er eigenlijk op aan dat je aan de juiste kant staat op het juiste moment.
Een spel bestaat uit 5 ronden, die elk zijn opgedeeld in 4 fasen : 1) Kies je goden 2) Selecteer acties 3) Voer de acties uit 4) Gevechten
Na 5 ronden komt Ragnarök op de proppen en nadien eindigt het spel. De speler met de meeste overwinningspunten wint het spel.
1) Elke speler heeft een hand van 10 kaarten met daarop de 10 verschillende goden uit het spel. Elke god heeft een speciale eigenschap, dus als je deze wil gebruiken, dan kies je de kaart en legt ze verdekt voor je neer. Je mag meerdere kaarten spelen, je kan er zoveel spelen als je actiefiches beschikbaar hebt (je start met 3 fiches, maar kan er bij winnen natuurlijk).
2) Om beurten draaien de spelers één van hun gekozen godenkaarten om en plaatsen een actiefiche bij de bewuste god. Bij elke god zijn er enkele plaatsjes (maar vol is vol) en afhankelijk van de plaats die je kiest kan je een bepaalde actie gaan uitvoeren. Je herhaalt deze stap tot alle spelers al hun kaarten hebben omgedraaid. Een speler kan altijd opteren om de fiche in Asgard te leggen, dus ook wanneer de god reeds vol ligt, kan je in Asgard terecht.
3) Beurtelings kiezen de spelers één van hun fiches en voeren de bijpassende actie uit. Je neemt de fiche terug bij jou of beweegt het naar een "steunplaats" bij de god. De mogelijke acties zijn : - verwerven van betoverde stenen en de eigenschap van de god uitvoeren - een tempel bouwen (gebruik hiervoor betoverde stenen), scoor punten, plaats eventueel arbeiders op vraag van de god en plaats een fiche van de god in Yggdrasil (centraal op het speelbord) - in Asgard draai je een Asgardtegel om, neem je de bonus, krijg één extra arbeider, neem één of meer invloedsfiches
4) Vooraleerst scoren de spelers voor de tempels zoals aangegeven op de fiches. Dan vechten de goden onderling een robbertje uit.
Wanneer na de vijfde ronde Ragnarök verschijnt, wordt er een allerlaatste groot gevecht gehouden en punten verdeeld.
Ik heb in deze bespreking wel erg veel kleine regeltjes weggelaten, dit spel is net als Vasco da gama en Vinhos een lijvig spel, met héél wat stapjes die ondernomen dienen te worden. In mijn ogen beperkt dit zeker een vlot spelverloop en de eerste keer dat we het spel zullen proberen, zal waarschijnlijk met de handleiding bij de hand en met veel gevloek zijn. Of het daadwerkelijk ook goed spel is, weten we u dan wel later te vertellen.
+ erg snel gespeeld, maar toch voldoende diepgang + een misprint in de eerste druk zorgt voor wat problemen, maar de herdruk van deze kaartjes is bijna klaar en je mag een mailtje naar Quined sturen voor vervangkaartjes (prima werk) + erg mooi houten materiaal + combo's zoeken tussen de gebouwen, maar het moet ook allemaal mogelijk zijn + bieden is niet ieder z'n ding, maar in dit spel is het ook niet noodzakelijk het belangrijkste + het omzetten van grondstoffen met ruilfiches is echt leuk en eens je het systeem doorhebt, zie je héél wat mogelijkheden + het thema is ten opzichte van het origineel (van TMG) beter en vooral mooier uitgewerkt + eindelijk een zichtscherm van een deftige kwaliteit
- de iconografie is even wennen, ze hadden gerust een overzicht van de kaarten mogen toevoegen aan de spelregels (of nog beter een apart blad) - de foute druk maakt het aanvankelijk nogal moeilijk om het spel te spelen, maar dit wordt dus netjes rechtgezet
Briefcase (Artipia) :
Atlantis rising is nog eens een puur coöperatief spel dat perfect binnen het rijtje Pandemie, Ghost stories en Forbidden island thuishoort.
Dat Homesteaders een goed spel was, dat wisten we al voor Essen. Aangezien Quined geen nieuw spel uitbracht, maar een herwerkte versie van het spel dat Tasty Minstrel Games eigenlijk op de spellenkaart plaatste. Wij zijn in ieder geval wel blij dat we op deze versie hebben gewacht om aan onze collectie toe te voegen, want het materiaal is om duimen en vingers van af te likken.
Mutant meeples (Pegasus spiele/ Bézier games) :
Hoe ontgoocheld we eergisteren nog waren in Il vecchio, hoe opgetogen we vandaag zijn met Noblemen. Dit is het soort spellen dat we willen zien verschijnen. Prachtig materiaal ... een héle doos vol, leuke spelmechanismen, een vlot en duidelijk spelverloop, veel mogelijkheden om punten te scoren en een "uniek" thema, hoewel je met deze laatste stelling natuurlijk voorzichtig moet zijn, want wat is uniek natuurlijk.
Mutant meeples toont erg veel overeenkomsten met een spel dat al geruime tijd in onze spellenkast staat, nl. ricochet robots. Meer hierover leest u hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=667758
Rondo (Schmidt spiele) :
Toen deze titel werd aangekondigd had hij direct onze interesse, maar jammerlijk genoeg heeft het na het bekijken van het spel en het lezen van de spelregels al een deel van z'n pluimen verloren. Misschien dat enkele speelbeurten terug veel goed maken, ik hoop er alleszins op.
Als trouwe fans van het HiG-gamma kon deze titel toch ook niet ontbreken. Het beloofde in ieder geval weer héél spannend te worden toen men deze titel aankondigde. Enerzijds omdat de auteurs niemand minder zijn dan Wolfgang Kramer & Michael Kiesling, anderzijds omdat het zo lang windstil bleef over dit spel. Weinig of geen informatie voor de beurs z'n deuren opende. Op wild geluk werd dit spel dan ook sowieso op de wishlist bijgeschreven en achteraf gezien zijn we blij dat we hem erbij hebben.
Qin (Pegasus spiele) :
Libertalia is een prachtig uitgevoerd piratenspel waar alles draait om het inschatten van je tegenstanders, het vergaren van de nodige buit en vooral het gebruik van de eigenschappen van de kaarten.
Qin is één van de Essen-releases uit het rijke lijstje van Pegasus. Een Reiner Knizia daarbovenop, dus het belooft één van de lichtere, snel speelbare spellen te zijn. In Qin ga je puzzelen met tegels om te proberen jouw pagodes op het bord te krijgen. De speler die er als eerste in slaagt om al z'n pagodes weg te spelen, wint het spel. 
Escape is zonder meer een buitenbeentje in de Queen reeks, maar het past wel wonderwel bij de uitgeverij.
Diavolo is wederom zo'n klein spelletje in zo'n klein rond, blikken doosje. U hoort ons dus al afkomen : eenvoudige spelregels, snel spelverloop en onmogelijk om te winnen tegen de kids. 
Dit spel bestaat al een tijdje, maar heeft nu ook eindelijk spellenclub SpinLi bereikt. Onze Nederlandse vrienden van blackstories.nl maakten er ons attent op dat we dit spel toch maar aan onze collectie moesten toevoegen. Black stories is een spel dat geschikt is voor alle spelersaantallen, van 2 tot ... Je kan dit spel ook prima gebruiken in de wagen tijdens een langere reis en u wil de kinderen bezig houden. 
Terra Mystica (Feuerland spiele) :
In Asgard wordt het "Noorse-Goden-thema" nog een keertje aangesneden. Aanvankelijk leek het dan ook een Yggdrasilkopie, maar na het lezen van de spelregels zit er toch wel een ander spel onder de motorkap. In Asgard ga je de strijd aan met en tegen de goden. Het komt er eigenlijk op aan dat je aan de juiste kant staat op het juiste moment. 
Homesteaders (Quined) :
