Ik ben Nand Ghys
Ik ben een man en woon in Kasterlee (België) en mijn beroep is Vlaams ambtenaar bij agentschap IWT.
Ik ben geboren op 12/08/1971 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen, duatlon en sinds kort ook triatlon.
less talent, more excercises Een held is iemand die hard kan lopen omdat hij niet zo zwaar beladen is met hersenen ... of aan hardlopen heb je niets, je moet enkel op tijd vertrekken. Een blog van iemand die nooit de krantenkoppen zal halen met zijn prestaties maar des te meer geniet van elke stap vooruit ...
01-06-2012
Sinkensjogging Kasterlee 2012 - 6 km
Gezien er blijkbaar (nog) geen officiële uitslag via het internet is verschenen zal ik mij moeten baseren op de info via mijn Garmin Forerunner. Zoals reeds in een vorige bijdrage werd aangehaald was het die zaterdag 26 mei dus "smoorheet", zoals men het in een plaatselijk weekblad achteraf zo mooi omschreef. En net zoals ik voorspelde heeft dit een weinig fraaie invloed op mijn lichamelijke prestaties, zeker als het parcours dan ook nog eens loodzwaar is. De afgelopen 21 maanden heb ik toch al aan ruim 20 wedstrijden deelgenomen in alle mogelijke weersomstandigheden en deze was met ruime voorsprong de pittigste. Bij aankomst was ik zo van de kaart dat ik vergat om mijn chrono af te drukken. Mij baserend op de geregistreerde snelheid en hartslagfrequentie moet ik na zowat 26.20 minuten de eindstreep gepasseerd zijn, wat toch nog goed is voor een gemiddelde van 4.23 min/km (4.28 min/km na correctie want slechts 5,90 kilometer). Geen toptijd zoals verwacht maar toch nog net onder de verhoopte 4.30 min/km. Vooral tussen kilometer 4 en 5 had ik het zwaar, getuige de 5 minuten die ik nodig had om die afstand te overbruggen. Daar zat dan ook wel een heeeel stevige beklimming in. Voor de cijferfetisjisten onder ons :1 km - 4.12 m ; 2 km - 8.32 m ; 3 km - 12.50 m ; 4 km - 17.23 m ; 5 km - 22.23 m en 6 km - 26.20 m. Zie ook link in bijlage.
Ik ben zonet met de mountainbike het parcours gaan verkennen van de Sinksenjogging 2012. Er is keuze tussen 3 afstanden (6 -12 -18 km) over maximaal 3 rondes. Naar wegbewijzering toe heeft Roger Wils op geen plakkaat te veel gekeken. Ook is er een duidelijke km-aanduiding en na 3,5 km is er blijkbaar een bevoorrading voorzien. Ik zou de jogging alvast "Dennenappelloop" dopen. Ik denk dat de deelnemers gedurende 3/4 van het parcours geen stap kunnen zetten zonder over een dennenappel te moeten lopen. Noem het gerust een natuurlijk spijkerbed. Rond 1,5 en 4,5 km zijn er een aantal pittige kuitenbijters te bedwingen.En de zon krijg je er vandaag ook gratis bij. Vlot 26° met gelukkig een verfrissend windje (althans op de fiets). Conclusie : dit is een zeer mooi en variërende loop maar niet geschikt om een persoonlijke besttijd (onder 4.21 min/km) te lopen. Ik ga me met de duatlon van volgende week zaterdag in het vooruitzicht zeker niet gaga lopen maar durf toch een tijd onder de 4.30 min/km vooropstellen, temeer omdat het maar 6 km is. Toch is het gezien het zware parcours en de omgevingstemperatuur geen evidentie en zeker niet te vergelijken met een stratenloop zoals in Geel-Holven en Zandhoven. Hopelijk ben ik niet te overmoedig want zomerse temperaturen liggen mij TOTAAL niet. Binnen een 3-tal uur uitsluitsel hierover. Eerst nog snel wat snelle suikers naar binnen werken en veeeel drinken.
Voor de eerste keer nam ik deel aan deze stratenloop. De inschrijving vond plaats in het plaatselijke PC. Een zaal die ik nog kende van een fuif van pakweg 20 jaar geleden. Nostalgie troef dus. Het was niet alleen mijn eerste deelname aan deze stratenloop maar ook aan het type wedstrijd waarbij de deelnemers van 3 verschillende afstanden allemaal op hetzelfde moment vertrekken. Niet mijn meest favoriete ding maar een mens moet toch eens alles meegemaakt hebben. Ik had besloten om aan de langste versie deel te nemen (1 kleine lus + 3 grote lussen). Over welke afstand dit nu liep waren blijkbaar ook de organisatoren het nog niet eens. Op de flyer stond 11,8 km, op de website 12,4 km en tijdens de inschrijving vernam ik dat het 12,1 km zou zijn (uiteindelijk gaf mijn Garmin Forerunner na afloop van de wedstrijd 12,2 km aan maar dit geheel terzijde)
Terug naar de start nu. Het weer was ideaal weer, misschien iets te veel luchtstroming (klinkt geleerder dan wind) en alleen was ik al zeker niet. Ik schatte het aantal lopers op 300. Maar wie nu precies welke afstand ging lopen was koffiedik kijken. Alhoewel, aan het borstnummer kon je blijkbaar afleiden wie wat ging ondernemen. Begon je nummer met een 1, dan nam je deel aan de korte afstand, begon je nummer met een 4 dan ging je voor de langste afstand. Iets tussenin was er ook nog maar sla me dood wat dat weer precies was. Uiteindelijk hangt bijna iedereen zijn borstnummer vooraan (vandaar ook de naam borstnummer) en weet je tijdens het lopen wanneer je achter iemand aansluit dus niet hoelang die het nog moet volhouden.
Na het startschot (een fluitje !) zette de massa zich om 19.30 u in beweging. Waar ik voor vreesde in dit soort wedstrijden gebeurde ook. Omdat er een aantal bij zijn die gekozen hebben voor een korte afstand (en dus hun krachten minder moeten verdelen) zuigen die de anderen ongewild met zich mee. Tegen een olympische snelheid van vlot onder de 4 min - en ik hield me met mijn wedstrijdervaring echt nog in - werd de kleine lus (= 1 kilometer) afgelegd. Tijdens de eerste grote lus werden de verhoudingen terug hersteld. Ik raapte vele helden op die zich hadden vergaloppeerd. Toch liep ik toen al hopeloos te zoeken achter een aantal lopers die een goed tempo hadden en waarbij ik zou kunnen aansluiten. De meeste liepen te traag en een deel van hen kon ik niet volgen. Gevolg was dat ik vanaf de tweede lus al helemaal in mijn eentje stond. Ik had dit eigenlijk nog nooit meegemaakt. Met 300 aan de start en na pakweg 5 km zowel voor als achter mij een gat van minstens 100 meter. En na kilometer 7 was hij daar : mijn slapende voet ! De linkervoet ditmaal. Alsof je met een houten klomp loopt en dus al je elegantie verliest. Ik heb alles al geprobeerd maar kan de oorzaak niet achterhalen, hopeloos word ik ervan. En dan moest die derde en laatste lus er nog aankomen !
Dankzij mijn goede conditie kwam ik uiteindelijk binnen na iets meer dan 53 minuten oftewel 4.21 min/km. Een evenaring van mijn prestatie in Zandhoven maar nu wel over ruim 2 km verder. Na analyse van mijn wedstrijdgegevens kon ik ook vaststellen dat ik de 3 grote lussen steevast rond de 16 minuten heb afgehaspeld m.a.w. geen inzinking. Toch blijft ik erbij dat mits (i) het goede loopgezelschap en (ii) geen slapende voet er hier meer in had gezeten. Maar al bij al zeer tevreden want mijn groeicurve kent nog steeds geen terugval. Hieronder tevens een link naar de video-opname van Leon Verswyvelt met aankomst van een aantal deelnemers aan de Holvenjogging. Ikzelf loop na 7.30 (met nummer 457) even in beeld.
Een dreigend wolkendek en een scherpe wind waren de ingrediënten voor deze loop van exact 10 km. Voor het 2de opeenvolgende jaar stond ik aan de start, samen met nog ruim 300 anderen. In eerste instantie zou ik met een jasje lopen omdat het zo vreselijk koud aanvoelde wanneer je stilstond. Op aanraden van Bart Van Nijlen, een coryfee onder de lopers en tevens clubgenoot bij JCK, besliste ik uiteindelijk toch om met korte mouwen te starten. Gelukkig was mijn hondstrouwe fan Grietje in de nabijheid om het kledingstuk aan te nemen. Vorig jaar waren de weersomstandigheden het tegenovergestelde van vandaag. We zaten toen midden in de eerste warmtegolf van het jaar. Mijn tijd was er toen ook naar : een middelmatige 50.13. Mijn jongste broer Rik liep toen zijn tot op heden snelste tijd : 45.15. Maar 12 maanden later en met sindsdien +/- 1.500 km in de benen moest ik die tijd toch aan diggelen kunnen lopen. Na het startschot zette ik mij in de slipstream van Dirk Convent. Hij kent mij niet maar ik hem wel van tijdens de natuurlopen in Lier. Daar ondervond ik dat we bij aankomst heel vaak samen aankwamen en ons looptempo dus op elkaar was afgestemd. Na 5 km, net voorbij het Kanaal, voelde ik me zodanig goed dat ik versnelde en alleen uit een groepje van een 4-tal metgezellen kon weglopen. Rond 7 km hoorde ik weer iemand aansluiten ... inderdaad Dirk Convent ! Maar na weer een versnelling van mij rond 8 km moest hij uiteindelijk toch lossen. Ik ging door op mijn elan en kon zo nog een 3-tal lopers oprapen tijdens de laatste km. Ik klokte uiteindelijk af op 43.27. oftewel 4.21 min/km. Opdracht (meer dan) volbracht !
Gezien er blijkbaar (nog) geen officiële uitslag via het internet is verschenen zal ik mij moeten baseren op de info via mijn Garmin Forerunner. Zoals reeds in een vorige bijdrage werd aangehaald was het die zaterdag 26 mei dus "smoorheet", zoals men het in een plaatselijk weekblad achteraf zo mooi omschreef. En net zoals ik voorspelde heeft dit een weinig fraaie invloed op mijn lichamelijke prestaties, zeker als het parcours dan ook nog eens loodzwaar is. De afgelopen 21 maanden heb ik toch al aan ruim 20 wedstrijden deelgenomen in alle mogelijke weersomstandigheden en deze was met ruime voorsprong de pittigste.
