Alledaagse ontmoetingen met mensen door mijn beroep, gewezen tramchauffeur, nu begeleider op de bus en tram, geven aanleiding tot het schrijven van deze blog.
03-02-2010
radio
't Is eigenlijk al een tijdje geleden. 'k Noteer soms wel één en ander op de dag van gebeuren, maar lang niet altijd. Dat hoeft ook niet persé. Maar 'k moet het hier wel zetten, want 't was speciaal.
Enkele weken terug nam ik een dag vrij om naar een rondetafelconferentie ('k zal het die naam maar geven) te gaan, uitgaande van 'Respect op de Lijn' . Dit was naar mijn mening een leerrijke dag. We namen deel aan verschillende vergaderingen, er werd gebrainstormd en vooral geluisterd naar mekaars mening. De moderator bleek een journalist van radio 1 te zijn, meneer Ng Sauw Tjhoi. Via één van onze aanwezige vakbondsafgevaardigden kreeg ik de vraag, of ik geïnteresseerd was om een interview te laten afnemen. Volgens hem beantwoordde ik wel aan het gezochte profiel. Nou... ach, waarom ook niet... dacht ik bij mezelf, ervan uitgaande dat het daar tussen de soep en de pattatten zou plaats vinden. De sympathieke man contacteerde me dus, tussen het broodje en de thee, die ik snel nog effe binnen propte en goot alvorens hem te woord te staan. Ik dacht dat het snel moest, daar dra de volgende ronde vergaderingen zou beginnen. Maar nee hoor, mispoes! Dit was maar een kennismakingsgesprek, ofte een soort testje, om bij wijze van schrijven, er achter te komen of ik niet teveel stotter en van die dingen hé. Enfin, de man vroeg me of hij niet een interview zou kunnen afnemen, tijdens het uitvoeren van m'n job. Het zou over de veiligheid in het algemeen gaan... ofzo... Daarover kon ik natuurlijk niet beslissen. Ik gaf hem dus het telefoonnr van m'n chef.
Nou, je bent natuurlijk journalist of je bent het niet, maar als je geen doorduwer bent, ben je beslist géén reporter. Meneer Tjhoi kreeg het dus voor mekaar, dat ie de volgende dag enkele uurtjes mee kon trammen met ons, m'n collega en ik. En... 't was weer eens wat anders hé. We reden mee op een metrolijntje en mochten al gelijk als sardienen ingeblikt een overvol voertuig proeven. Niettegenstaande ging het interview ook vlotjes zo, zonder noemenswaardige storingen. Heden ten dage, zeulen journalisten geen loodzwaar opnamemateriaal mee. Integendeel, het kleine, lichte, maar verdomd scherp opnemend spulletje dat ie licht in de hand hield, zorgde absoluut niet in het minst voor problemen. Alhoewel, de schooljeugd waar we tussen stonden het erg amusant vond hun stem te kunnen laten gelden. Puberpret alom natuurlijk, maar het ging helemaal niet de perken te buiten. In een enkel geval maakte deze situatie het me zelfs heel makkelijk. Enkele meisjes die heerlijk zaten te eten, waarop ik hen terecht wees, waren lichtjes versteld en vroegen wat bedeesd waar deze opname voor was. Toen we zeiden dat dit op de radio zou komen, stopten ze snel hun snoepgoed weg en toonden enkel nog schuchtere interesse. Later, wanneer dit interview was afgelopen zag ik één van hen terug op de tram en ze knikte me heel vriendschappelijk toe en ging heel braaf zitten zonder snoepen.
Het was best aangenaam hoor. Het lag natuurlijk vooral aan mijne vriend, journalist Tjhoi, die van aanpakken weet. M'n collega, die erbij was, maar eigenlijk niet betrokken, vond het allemaal ook best aangenaam. Het creëerde een beetje een speciale sfeer waarvan we beiden mochten genieten.
Later, wanneer het werd uitgezonden op de radio, bleek, dat sommigen m'n stem hadden herkend en daardoor hun aandacht was getrokken. 'k Moet toegeven dat ik er nooit heb bij stil gestaan hoeveel mensen uit m'n omgeving naar de radio luisteren. 'k Had er bewust over gezwegen, enkele uitzonderingen terzijde. Het was vooral leuk om van collega's complimentjes te krijgen, zelfs van mijne chef. (snoef)
Pluim voor mezelf, want nou kan ik er niet meer onderuit. Ik ben een TATERWATER!!!
Reacties op bericht (1)
06-02-2010
Geweldig, Annemie!
06-02-2010 om 13:03
geschreven door Maikel
Over mijzelf
Ik ben annemie
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen () en mijn beroep is tramchauffeur/begeleider De Lijn Antwerpen.
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: muziek: wat gitaar betokkelen - lezen - leven!!!.
