Ik ben Nand Ghys
Ik ben een man en woon in Kasterlee (België) en mijn beroep is Vlaams ambtenaar bij agentschap IWT.
Ik ben geboren op 12/08/1971 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen, duatlon en sinds kort ook triatlon.
less talent, more excercises Een held is iemand die hard kan lopen omdat hij niet zo zwaar beladen is met hersenen ... of aan hardlopen heb je niets, je moet enkel op tijd vertrekken. Een blog van iemand die nooit de krantenkoppen zal halen met zijn prestaties maar des te meer geniet van elke stap vooruit ...
23-02-2014
Wedstrijdverslag Natuurloop Lier 10 km
Gisteren stond mijn derde wedstrijd van 2014 op het programma. Alhoewel, het was een half mirakel dat ik aan de startlijn stond. Dinsdagavond halverwege de training met de JCK schoot er iets in mijn linker achillespees. De dagen nadien kon ik met moeite een trap op terwijl gewoon wandelen totaal geen probleem was. De tempo-interval die voor woensdag was voorzien werd veiligheidshalve geannuleerd. Ook donderdag en vrijdag werd er geen meter meer gelopen, enkel nog zwemmen en fietsen. Vrijdagmorgen was er nog niet meteen beterschap te bespeuren en daarom schatte ik mijn deelname aan de wedstrijd nog maar in op 30%. Om het genezingsproces ietwat te versnellen heb ik die dag 3 ontstekingsremmers genomen en tegen 's avonds was de zeurende pijn gelukkig ook weg.
In Lier leek het of er weer iets gratis werd weggegeven. De 10 kilometer alleen al puilde uit met maar liefst 417 (!) deelnemers, over de 3 afstanden zelfs meer dan 900 lopers. Tijdens de opwarming voelde ik wel nog wat hinder aan mijn linkerenkel en was er dan ook niet helemaal gerust in. Het was dus hinken op 2 gedachten : enerzijds opnieuw in de buurt van mijn PR van vorige maand eindigen en anderzijds ervoor zorgen dat ik na de wedstrijd niet helemaal voor weken in de lappenmand zou liggen.
Aan de startlijn stond ik op de derde rij. Ik kon, als ik mijn arm uitstak, mijn hand op de schouder van Chris Gommers leggen, m.a.w. dicht bij de grote jongens (Chris zou uiteindelijk 5de worden). De start was verschroeiend. De eerste kilometer liep ik in 3.57 minuten en dus veel te snel voor mijn kunnen. Ik probeerde een groepje te vinden waartussen ik mij kon nestelen zodat ik zeker niet alleen in de volle wind terecht zou komen eens we naast de Nete liepen. De eerste 3 kilometer liep ik in 12 minuten en 21 seconden. Exact 4 seconden sneller dan tijdens mijn vorige deelname in Lier en tot op heden snelste wedstrijd ever. Perfect op schema dus voor een nieuwe PR. Alleen liep het groepje waarin ik was verzeild geraakt net iets te hard voor mijn kunnen. Een tempo van 4.06 min/km is momenteel toch nog te hoog gegrepen.
Na ruim 6 kilometer kregen we de wind vol in de rug. Ik hoopte om de laatste kilometers mijn motor opnieuw te kunnen doen aanslaan en zo nog vele lopers voor mij te in te halen. Ik had er toch pakweg een 20-tal in het vizier maar op een vijftal na lukte het me niet meer om nog iets gedaan te krijgen. De laatste kilometers moest ik zelf nog volle bak geven om het tempo aan te houden want het begon allemaal wel serieus stroef te lopen bij mij. Ik vrees het gevolg van de te snelle eerste kilometer. Op mijn linkerenkel kan ik het alvast niet steken want daar had ik (gelukkig) geen moment hinder van.
Uiteindelijk kwam ik binnen als 89ste in een tijd van 42 min en 33 seconden, gemiddeld 4.15 min/km ofwel 14,1 kilometer/uur. Dat is helaas wel 39 seconden boven mijn PR maar we onthouden ook het positieve en dat is dat ik de progressie van de laatste maanden heb kunnen bevestigen tijdens een wedstrijd door opnieuw onder de 4.20 min/km te duiken. Als ik dit de volgende maanden weet vast te houden dan kan ik mijn besttijden in heel wat andere loopwedstrijden scherper stellen. En dat is wel een motiverend vooruitzicht.
Enkele weken geleden heb ik mijn Trek 8500 wielmaat 26" na 24 maanden trouwe dienst van de hand kunnen doen via kapaza.be. Tijd dus (en opnieuw plaats in de garage) voor iets anders. Na eerder opzoekwerk kwam ik uit bij Bulls, een Duitse fabrikant die één van de eerste was met de introductie van de 29"er en gekend staat om de goede afmontering van hun gamma.
Bedoeling was om voor de Black Adder - model 2014 te gaan. Maar gezien de levertijd van ruim 6 weken - en ik hierdoor de (eerste) winterduatlon in Retie aan mijn neus voorbij zag gaan - toch maar geopteerd voor het model 2013. Enige toelichting echter, het gaat hier niet meer over de Black Adder maar wel degelijk over de Black Adder Team, amper 9 kg droog aan de haak en hét paradepaardje van Bulls onder de hardtails waarvan de catalogusprijs een pak boven mijn budget zit. Maar alsnog aan een sterk gereduceerde prijs kunnen kopen.
Natuurlijk wilde ik dat beest meteen gaan temmen in zijn biotoop. Na aankomst thuis mijn fietskledij aangetrokken en richting Retie gereden om het Prinsenpark en omgeving onveilig te maken en al eens te gaan proeven van het parcours van de winterduatlon op 9 maart. Een ding is zeker, op deze MTB zal ik het die dag niet meer kunnen steken als ik niet vooruit geraak of weer eens op mijn bek ga, getuige ook de onderstaande specificaties:
Wedstrijdverslag veldloop Boer Van Ballaer editie 2014
Zoals reeds eerder aangegeven had ik nog nooit eerder deelgenomen aan deze veldloop. Het parcours bestond uit minstens 80% veldwegen vol putten en kuilen vol met water en glibberige modderstroken, kortom ... heavy stuff. Maar wat me nog het meest verbaasde bij de start was de bijzonder magere opkomst. Over de 4 afstanden (3,3 - 6,5 - 9,7 en 12,9 km) bleken achteraf slechts 36 (!) deelnemers te zijn afgezakt naar de Kastelse Kayak Klub. Niet dat het de voorbije jaren daar een overrompeling was - verre van - maar toen kon men blijkbaar toch rekenen op een 60-tal lopers waaronder een aantal plaatselijke toppers zoals Jan Dams en Tony Goossens om er maar enkele op te noemen. Vandaag was - ondanks een aangenaam winterzonnetje - van die gasten geen spoor te bespeuren.
Omstreeks 14 uur werd het startschot gegeven. De eerste 1/2 kilometer werd tegen 15 km/uur gelopen zodat ik in zesde positie het veld indook. Daar besefte ik al snel dat een snelle toptijd er niet inzat wegens de zware ondergrond. Ik haalde in de volgende 500 meter nog 2 gasten in ... en dat was het dan. De rest van de wedstrijd liep ik godgans alleen en gelukkig dat Grietje en Sander nog naast de kant stonden om mij aan te moedigen of ik dacht gelijk dat ik een intensieve training aan het afhandelen was. Halverwege kreeg ik nog het gezelschap van Eddy Buyckx die me met de fiets even begeleidde op de enige verharde strook van het parcours. De eerste ronde liep ik in een snelle 13 minuten en 40 seconden. Op dat moment lag ik in vierde positie, achter het ongenaakbare duo, waaronder Bart Van Nijlen, die voor de 12,9 km gingen en de eerste loper van de 3,3 km. De tweede ronde ging wel een pak moeizamer bij mij. Het voortdurend temporiseren (slalommen tussen de waterplassen) lag me niet zo en ik was ook bang om een voet om te slagen in de vele kuilen waardoor het ganse voorseizoen in het water dreigde te vallen. En natuurlijk ook omdat ik niemand in mijn rug voelde en ik ongewild begon te consolideren .. mijn eerste plaats tijdens een loopwedstrijd kon en mocht me niet meer ontglippen !
Uiteindelijk klokte ik af op 27 minuten en 49 seconden oftewel een gemiddeld looptempo van 4.21 min/km. Vooraf had ik nog stilletjes gehoopt op een tijd rond de 4.15 min/km maar dat was op dit zware parcours vandaag geen haalbare kaart voor mij. Mijn allereerste plaats tijdens een officiële wedstrijd maakte natuurlijk veel goed. Eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat er ook maar 12 deelnemers waren voor de 6,5 km. Daaronder - met alle respect - 3 dames en 3 zestigplussers maar dat is natuurlijk niet mijn probleem, het zijn de afwezigen die ongelijk hebben. Maar ik besef dat dit wel eens "One's in a lifetime" zou kunnen zijn. In de gezellige maar gedateerde kantine van de KKK werd achteraf samen met Bart Van Nijlen, Paul Keyenberg en Eddy Buyckx nog wat nagekeuveld en mocht ik onverhoopt ook nog een gouden plak in ontvangst nemen. Zo wil ik mijn zondagen regelmatig kunnen afsluiten .
Gisteren stond mijn derde wedstrijd van 2014 op het programma. Alhoewel, het was een half mirakel dat ik aan de startlijn stond. Dinsdagavond halverwege de training met de JCK schoot er iets in mijn linker achillespees. De dagen nadien kon ik met moeite een trap op terwijl gewoon wandelen totaal geen probleem was. De tempo-interval die voor woensdag was voorzien werd veiligheidshalve geannuleerd. Ook donderdag en vrijdag werd er geen meter meer gelopen, enkel nog zwemmen en fietsen. Vrijdagmorgen was er nog niet meteen beterschap te bespeuren en daarom schatte ik mijn deelname aan de wedstrijd nog maar in op 30%. Om het genezingsproces ietwat te versnellen heb ik die dag 3 ontstekingsremmers genomen en tegen 's avonds was de zeurende pijn gelukkig ook weg.
Enkele weken geleden heb ik mijn Trek 8500 wielmaat 26" na 24 maanden trouwe dienst van de hand kunnen doen via kapaza.be. Tijd dus (en opnieuw plaats in de garage) voor iets anders. Na eerder opzoekwerk kwam ik uit bij Bulls, een Duitse fabrikant die één van de eerste was met de introductie van de 29"er en gekend staat om de goede afmontering van hun gamma.
Zoals reeds eerder aangegeven had ik nog nooit eerder deelgenomen aan deze veldloop. Het parcours bestond uit minstens 80% veldwegen vol putten en kuilen vol met water en glibberige modderstroken, kortom ... heavy stuff. Maar wat me nog het meest verbaasde bij de start was de bijzonder magere opkomst. Over de 4 afstanden (3,3 - 6,5 - 9,7 en 12,9 km) bleken achteraf slechts 36 (!) deelnemers te zijn afgezakt naar de Kastelse Kayak Klub. Niet dat het de voorbije jaren daar een overrompeling was - verre van - maar toen kon men blijkbaar toch rekenen op een 60-tal lopers waaronder een aantal plaatselijke toppers zoals Jan Dams en Tony Goossens om er maar enkele op te noemen. Vandaag was - ondanks een aangenaam winterzonnetje - van die gasten geen spoor te bespeuren.
.
