Ik ben Nand Ghys
Ik ben een man en woon in Kasterlee (België) en mijn beroep is Vlaams ambtenaar bij agentschap IWT.
Ik ben geboren op 12/08/1971 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen, duatlon en sinds kort ook triatlon.
less talent, more excercises Een held is iemand die hard kan lopen omdat hij niet zo zwaar beladen is met hersenen ... of aan hardlopen heb je niets, je moet enkel op tijd vertrekken. Een blog van iemand die nooit de krantenkoppen zal halen met zijn prestaties maar des te meer geniet van elke stap vooruit ...
31-12-2012
Eerste deelname aan MTB veldtoertocht
Op de laatste dag van het jaar stond er in Retie nog een mountainbike toertocht geprogrammeerd. Zonder echt te weten wat me te wachten stond vertrok ik voor zonsopgang rond 8 uur richting Retie samen met nog 4 rijders van een plaatselijke MTB-club. Met de wind vol in de rug bolden we meteen rond de 28 km/uur de 10 kilometer af naar C.C. Den Dries. Normaliter zouden de inschrijvingen volgens de website omstreeks 8.30 uur aanvatten maar rond 8.20 uur kwamen we al de eerste deelnemers in tegenovergestelde richting tegen. Aan C.C. Den Dries was het reeds een drukte van jewelste. Ik schat dat daar al rond de 150 MTB'ers rondhingen om zich in te schrijven. Alles was ook zeer deftig georganiseerd. Je kon de fietsen in een bewaakte zone achterlaten wanneer je de zaal in ging om je in te schrijven. Ook daar zat al pakweg 200 man bijeen. Nooit gedacht dat dit zo populair was en niet te vergeten : het was nog maar 8.30 uur. (achteraf ergens gelezen dat er die dag 1.400 (!) deelnemers zouden geweest zijn)
Rond 8.45 uur vertrokken we meteen tegen een pittig tempo voor 43 km MTB-plezier. De eerste km waren nog op verharde ondergrond dus dat lukte me wel. Maar vanaf de eerste zandstroken besefte ik meteen dat het een hels ritje zou kunnen worden. Tijdens de eerste de beste single track heb ik daarbij tijdens een afdaling meteen ne stevige totter (= val) gemaakt. Gelukkig zonder materiële en lichamelijke schade. Omdat ik niet wilde onderdoen voor mijn 4 reisgezellen vanuit Kasterlee was het vaak allen hens aan dek voor mij om toch in hun spoor te kunnen blijven. En toen we na pakweg 15 km de eerste keer vol wind op kop moesten rijden draaide mijn maag al een paar keer om : tekort aan koolhydraten ! Gelukkig had ik mijn drinkbus bij maar eigenlijk was het al wat te laat. Maar doordat we een gevaarlijk traject naast de rivier de Nete moesten afleggen zakte het tempo ook zodat ik terug wat kon recupereren. Na goed 20 km was er een bevoorradingspost voorzien met soep, AA-drink, bananen, peperkoek, suikerwafels en speculoos. Ik nam voldoende tijd om het één en het ander naar binnen te spelen. Na deze rustpauze besloot ik om meer mijn eigen tempo te gaan rijden en dus niet persé mijn 4 metgezellen te willen volgen (correctie: 3 metgezellen want eentje had al moeten passen en was gedurende het eerste gedeelte al terug huiswaarts gekeerd, wat toch bewijst dat het tempo zeker niet van de poes was). Vanaf toen ging het me ook beter af. Ik reed misschien 1 à 2 km trager dan voorheen maar kon daardoor ook meer recupereren en al eens rondkijken. Want het moet gezegd worden : een prachtig parcours op soms amper 7 km in vogelvlucht van bij mij thuis waar ik het bestaan niet van kende.
Wanneer we precies aankwamen aan C.C. Den Dries weet ik niet maar wel dat ik de laatste km nog vlot rond ronddraaien tegen 30 km/uur. Een teken dat ik best wel tevreden kan zijn over mijn basisconditie maar vlammen op groot vermogen is toch nog niet weggelegd voor mij. Maar ik ben wel erg enthousiast over dit soort tochten. Volgens mijn km-teller had ik die dag in totaal 65 km gereden tegen een gemiddelde van ruim 20 km/uur. Volgende week heb ik er opnieuw eentje in mijn trainingsschema opgenomen, in Herentals ditmaal. Het probleem is dat ik alles eigenlijk graag doe maar dat ik stilaan ook begin te beseffen dat er maar 24 uur in een dag en 7 dagen in een week zijn en ik dus selectief tewerk zal moeten gaan in 2013 .
Terugblik 2012 - alle doelstellingen gerealiseerd !
Vooraleer we de planning voor 2013 wereldkundig maken eerst een terugblik over 2012. Hoogtepunten gedurende de afgelopen 12 maanden waren mijn eerste deelnames aan 4 (korte) duatlonwedstrijden in Geel-Bel, Lille, Rijkevorsel en Geel. Met vallen en opstaan (letterlijk) heb ik mijn plan weten te trekken maar besef dat er ook nog veel werk aan de winkel is als ik mij ooit bij de eerste 50% wil kunnen nestelen. De snelheid tijdens het loopnummer en vooral de techniek en kracht bij het fietsen moeten daarbij verder naar omhoog. Maar we werken er ondertussen aan.
Daarnaast was het de bedoeling om van alle loopwedstrijden in 2012 de tijd van 2011 scherper te stellen. Zowel in de Natuurloop Lier 10,8 km, Kastelenloop Zandhoven 10 km, Dwars door Kasterlee 10 km, Dwars door Turnhout 11 km, Monumentenloop Vorselaar 14 km en 1/2 marathon Kasterlee slaagde ik in mijn opzet. Daarnaast nam ik ook deel aan 3 nieuwe wedstrijden : Holvenjogging, Sinksenjogging Kasterlee en Kermisjogging Geel-Larum.
Over gans 2012 liep ik nagenoeg 1.750 km (1.300 km in 2011) en reed ik 750 km op de mountainbike en 450 km op de koersfiets. Voor mij alvast indrukwekkende cijfers waar ik toch een beetje stil van word als je weet dat ik pakweg 30 maanden geleden met moeite 2x per week een uurtje ging lopen. Maar het allerbelangrijkste blijft : trainingsplezier, kwetsuren vermijden en - zonder te forceren - progressie blijven maken.
Zaterdagmorgen zag het er nog ideaal uit : niets wind en zo droog als gortepap. Vanaf 11 uur begon het weliswaar zachtjes te regenen maar nog onvoldoende om te panikeren. Ik volgde strikt mijn schema - vooraf voldoende drinken en uiterlijk 2 uur voor de wedstrijd mijn laatste vaste maaltijd - en om 12 uur stonden we vertrekkensklaar richting Lier. Het was toen echter iets steviger aan het regenen en - vooral - het zag er absoluut niet naar uit dat het ooit nog zou stoppen die dag. En omdat het zowiezo een helse tocht zou worden - om 12 uur naar Lier vertrekken om tegen 13.30 uur te starten ; na aankomst rond 15 uur meteen terug naar Kasterlee om mij te douchen en om te kleden ; en tegen 17.00 terug naar Antwerpen om eerst iets te gaan eten om 18.15 uur en tegen 19.30 in het Sportpaleis voor een concert van Ennio Morricone - besliste ik om de 10 miles in Lier te cancelen. Ik denk dat dit de eerste keer is op ruim 30 wedstrijden dat ik een geplande loop aan mij laat voorbijgaan. Met pijn in het hart want normaal ligt het niet in mijn karakter om veel van mijn trainingsschema af te wijken. Bedoeling is wel om dit weekend zeker nog wat kilometers af te haspelen. Want een weekend zonder sport is echt wel helemaal "not done".
Zwemmen, fietsen en lopen. Het lijkt wel dat ik mij voor een of andere triathlon aan het voorbereiden ben. Niet dus, wel voor de 10 miles volgende zaterdag in Lier. Veel kilometers heb ik de afgelopen weken wel niet meer afgehaspeld. Ik hoop nog te kunnen teren op de goede conditie van tijdens de 1/2 marathon in Kasterlee. Deze week heb ik donderdag en zondag telkens 1 uur met de joggingclub meegedaan. Woensdag koos ik voor een intensieve loopsessie van 45 minuten en zaterdag heb ik 120 minuten op de MTB een traject afgelegd van ruim 42 km. Morgen probeer ik op het werk nog eens 35 minuten te gaan zwemmen en woensdag een afsluitende recuperatieloop van 2 x 4 km. Zaterdag 22/12 hoop ik mijn PR van eind vorig jaar scherper te stellen. Toen liep ik de afstand in 1 uur 13 minuten en 51 seconden. Maar het parcours is blijkbaar lichtjes gewijzigd. Ik zal tevreden zijn als ik die tijd kan verbeteren en zéér tevreden wanneer ik dit onder de 1 uur en 13 minuten kan doen. Uitsluitsel volgende week !!!
Vandaag voor het eerst met een collega van het werk 's middags gaan zwemmen in een imposant zwembad in Schaarbeek. Eerst moesten we ons een 3-tal kilometer verplaatsen met de ter beschikking gestelde gele fietsen van de werkgever. Dat alleen al is een avontuur op zich.maar tegelijkertijd ook levensgevaarlijk. Langs alle kanten komen wagens, trams en voetgangers voor je wielen gesprongen. Je merkt eigenlijk dat - alle sensibilisering ten spijt - een fietser zijn plaats in de stad zeker nog niet heeft afgedwongen.
De beveiliging in de kleedkamers is eenvoudig maar zeer essentieel. Je sluit jezelf langs een kant op en wanneer je de deur aan de andere kant dichttrekt kan die enkel maar met een sleutel worden geopend door een bewaker nadat je eerst je bandje met nummering hebt getoond. De bovenkant van de kleedhokjes is met een afrastering dichtgemaakt dus erover klimmen is niet mogelijk.
Het zwembad zelf is in vergelijking met wat ik in Kasterlee gewoon ben hallucinant groot. Men vertelde mij dat het een 25-meterbad zou zijn maar volgens mij is het langer (het blijkt volgens de website in bijlage inderdaad zelfs 33 meter te zijn). Het zwembad is opgetrokken in een art-deco stijl (denk ik), wel wat afgeleefd maar nog steeds met een ziel. Ik denk dat ik 22 baantjes heb getrokken op een 1/2 uur. Niet bijster veel maar voldoende voor deze eerste keer. En het zal zeker niet de laatste keer zijn dat ze me daar zien.
Zondagmorgen liep de wekker af om 7.45 uur. Bedoeling was om nog een stevig ontbijt naar binnen te werken vooraleer met de MTB naar Geel ten Aard ter rijden om daar deel te nemen aan de veldtoertocht en 40 km lang ploeteren in de modder. Om 8.30 uur begon het daarbovenop ijswater te regenen en na een 1/2 uurtje twijfelen besliste ik dan maar met pijn in het hart om niet uit te rijden. Als alternatief besloot ik 60 minuten met de joggingclub mee te lopen. Achteraf gezien de beste keuze : tussen 10 en 11 uur bleef het nagenoeg de ganse tijd droog. Niet dat ik smelt van wat regenwater maar je moet de shit nu ook niet doelbewust gaan opzoeken. Met de MTB zou ik al snel 3 uur onderweg zijn en als je die ganse tijd doornat in combinatie met doorweekte voeten moet doormaken is de kans niet onbestaande dat je daar achteraf iets aan overhoudt. En twee weken uit roulatie door een virus is erger dan 3 uur MTB-plezier moeten overslaan.
Gelukkig was zaterdag een prachtige dag om de vooropgestelde 1/2 marathon af te leggen. Ik legde de ruim 22 km af in een goeie 126 minuten, inclusief 2 plaspauzes. Tot 16 km ging het tegen een looptempo van 10,5 km angstaanjagend vlot. De kilometers daarna versnelde ik stelselmatig naar 11,5 km en toen nam de hartslag ook verhoudingsgewijs toe. Gezien de bijtende koude bij aanvang van de training kon ik het winterzonnetje danig appreciëren. In combinatie met het rustgevende witte sneeuwtapijt in de Netevallei prijsde ik me gelukkig dat ik 30 maanden geleden definitief voor het lopen heb gekozen.
Nu de temperatuur met het vriespunt flirt weten we weer meteen in welk seizoen we zijn aanbeland : de winter ! Je zal mij niet horen zeggen dat deze periode zijn charmes niet heeft, maar hoe goed je ook bent aangekleed, die eerste 10 minuten bij aanvang van een loopsessie zijn toch altijd "Fucking Freezing".
Woensdag ben ik meteen na aankomst van het werk rond 18.30 uur 3 lussen van 4 km gaan lopen tegen een zeer gezapig tempo van 10 km/uur. Na 5 kwartier was ik het wel beu als koude pap. Heel de tijd in je eentje in de duisternis lopen en voortdurend een "hier ben ik precies al gepasseerd" -gevoel. Dan was de training van donderdag wel meer mijn ding. Omstreeks 15.30 uur vertrokken richting Kastelse heuvels en ruim 3 kwartier een intensieve training/fartlek afgewerkt waarbij je stelselmatig je tempo verhoogt. Ik volgde hierbij grotendeels het parcours van Roger Wils dat hij uittekende voor de jaarlijkse Sinksenjogging. Een moordend traject met veel hoogtemeters maar wel één waar je op kracht en snelheid kan trainen. Zo liep ik de laatste 500 meter nog tegen een ambitieuze 14 km/uur en een piek van 167 hartslagen/minuut.
Als het zaterdag niet te beestig weer is voorzie ik een extensieve training over 21 kilometer. Ik zou mijn conditie op die afstand zeker willen behouden want volgend jaar plan ik mijn eerste marathon in. Maar meer daarover in de loop van de de volgende weken. En zondag is het de bedoeling om deel te nemen aan de MTB-veldtoertocht in Geel ten Aard over een afstand van 40 km. Ik weet dus weer wat te doen in het weekend.
In bijlage het trainingsschema van de maand november 2012. Ik probeer er een gewoonte van te maken om maandelijks op deze manier de activiteiten op mijn blog te rapporteren.
Op de laatste dag van het jaar stond er in Retie nog een mountainbike toertocht geprogrammeerd. Zonder echt te weten wat me te wachten stond vertrok ik voor zonsopgang rond 8 uur richting Retie samen met nog 4 rijders van een plaatselijke MTB-club. Met de wind vol in de rug bolden we meteen rond de 28 km/uur de 10 kilometer af naar C.C. Den Dries. Normaliter zouden de inschrijvingen volgens de website omstreeks 8.30 uur aanvatten maar rond 8.20 uur kwamen we al de eerste deelnemers in tegenovergestelde richting tegen. Aan C.C. Den Dries was het reeds een drukte van jewelste. Ik schat dat daar al rond de 150 MTB'ers rondhingen om zich in te schrijven. Alles was ook zeer deftig georganiseerd. Je kon de fietsen in een bewaakte zone achterlaten wanneer je de zaal in ging om je in te schrijven. Ook daar zat al pakweg 200 man bijeen. Nooit gedacht dat dit zo populair was en niet te vergeten : het was nog maar 8.30 uur. (achteraf ergens gelezen dat er die dag 1.400 (!) deelnemers zouden geweest zijn)
.
Zondagmorgen liep de wekker af om 7.45 uur. Bedoeling was om nog een stevig ontbijt naar binnen te werken vooraleer met de MTB naar Geel ten Aard ter rijden om daar deel te nemen aan de veldtoertocht en 40 km lang ploeteren in de modder. Om 8.30 uur begon het daarbovenop ijswater te regenen en na een 1/2 uurtje twijfelen besliste ik dan maar met pijn in het hart om niet uit te rijden. Als alternatief besloot ik 60 minuten met de joggingclub mee te lopen. Achteraf gezien de beste keuze : tussen 10 en 11 uur bleef het nagenoeg de ganse tijd droog. Niet dat ik smelt van wat regenwater maar je moet de shit nu ook niet doelbewust gaan opzoeken. Met de MTB zou ik al snel 3 uur onderweg zijn en als je die ganse tijd doornat in combinatie met doorweekte voeten moet doormaken is de kans niet onbestaande dat je daar achteraf iets aan overhoudt. En twee weken uit roulatie door een virus is erger dan 3 uur MTB-plezier moeten overslaan.
Nu de temperatuur met het vriespunt flirt weten we weer meteen in welk seizoen we zijn aanbeland : de winter ! Je zal mij niet horen zeggen dat deze periode zijn charmes niet heeft, maar hoe goed je ook bent aangekleed, die eerste 10 minuten bij aanvang van een loopsessie zijn toch altijd "Fucking Freezing".
