Zondagochtend en het geloof heeft mijn televisie in een houdgreep. De VRT grossiert in nonnen, Nederland 3 maakt een religieuze wandeling en her en der steken de eerste misvieringen reeds de kop op. Gelovigen zijn wakkere mensen, vooral op zondagochtend. En voor één keer ben ook ik vroeg uit de veren. Helaas ! Debet, het winteruur. Wachten dus. Op de politiek. Die wat later zijn opwachting zal maken. De Zevende Dag, Buitenhof, The Andrew Marr show. Ze zullen weer barsten van de mededelingen, de politici, dat doen ze altijd. Sommigen lopen daarbij rood aan, anderen beginnen vervaarlijk te wiebelen op hun stoel. Dat is, als ze al een stoel hebben om op te wiebelen. Er wordt tegenwoordig op van alles gezeten. Met name door politici. Je hoeft als regisseur maar 'zit' te roepen of ze ploffen hun kont reeds gedachtenloos neder. Al lag daar een pruisische punthelm op hun bilnaad te wachten, 'befehl ist befehl'. Misschien een ideetje voor de VRT. Hadden de politieke genodigden eindelijk een motief om rood aan te lopen. Iraq, don't worry, Darfur, laat maar waaien, Brussel-Halle-Vilvoorde splitsen, geen punt ! Zo'n piek in je anus, dat is pas een wereldprobleem.
