Je ziet er oud uit. Ze zei zo van die zoete dingen. Je ziet er oud uit
en je draagt de verkeerde kleren. Een man moet wat verduren. Zo werd
hij ooit een man. Door de vonnissen die over hem werden uitgesproken
lijdzaam te aanvaarden. Echte mannen gaan nooit in beroep. Ze
aanvaarden hun straf.
Berouw is geen schande. Hij die zich
door haar gevonnist ziet hoeft zich om niets te schamen. Zijn
onvolkomenheden zijn slechts speling der natuur. Kan hij het helpen dat
hem geen winnend lot werd toebedeeld ... Neen, dat kan hij zeker niet.
Hij betaalde en verloor, eervol. Maar verloor, en dat kan kwetsen.
Mannen bloeden meer dan vrouwen. Omdat zij zich aan alles stoten. In hun hoekige hoedanigheid. Ze steigeren en bokken.
De ruin die zich hengst waant. De hengst die zich ridder waant. Ridder aan de ronde tafel. Brood vergeten, schoenen vuil. Hij snijdt kaas met een kromzwaard, morst zijn koffie, kruimelt de vloer onder, zegt drie woorden, laat vier winden en trekt zich terug op het toilet, in harnas.
Alsof het mij wat kan schelen dat kernafval nog gedurende millennia de
pannen van het dak straalt. Over hooguit zestig jaar ben ik de pijp uit
en ik weet niet hoe u daarover denkt maar wat mij betreft : après moi
le déluge.
Stop het in de Vlaamse klei, zand erover, en ik ben blij. En geef mij stroom. Geef mij stroom Nee geen waterloop natuurlijk, maar elektronenstoom ...
Hoewel ! Met enkele vragen blijft een mens toch zitten. Bijvoorbeeld ...
Als
kernstroom werkelijk zo goedkoop is als vaak wordt beweerd, waarom
merkt de Belgische consument daar dan zo weinig van ? Ons
kernreactorrijke landje zou nochtans spotgoedkope stroom moeten kunnen
leveren vergeleken bij het reactorarme Nederland. Wanneer sprong u
laatst een gat in de lucht van plezier bij het ontvangen van uw factuur
? Ergo: Waar gaat al die winst naartoe ?
Wie betaalt de
rekening als de boel ontploft ? Doet u mij een pleziertje. Haal uw
atlas van onder het stof vandaan en sla hem open op de kaart van
België. Lokaliseer Doel en trek daar een cirkeltje omheen. Laat ons
zeggen, ééntje met een straal van twintig kilometer, overeenkomstig de
schaal, vanzelfsprekend. Is dat even schrikken, niet ? Enig idee wat
het ons landje zou kosten als Antwerpen onbewoonbaar werd verklaard ? U
zegt: "Onze centrales zijn veel veiliger dan die van Tchernobyl, voor
ongelukken hoeven we hier niet te vrezen". Ik zeg: "We hebben geen
ongelukken nodig. Terrorisme weet u wel. Ik acht de kans uiterst gering
maar zelfs een Alex kan zich vergissen."
Zal de grondstof
uranium ons werkelijk zoveel minder afhankelijk maken van de boze
buitenwereld ? Het land met de grootste uraniumreserves in onze
contreien is Kazachstan, een land met een leider die in 2005 nog met 91
procent van de stemmen verkozen werd. U begrijpt wat ik bedoel. Niet
bepaald een betrouwbare leverancier, me dunkt. Toegegeven, er zijn nog
andere landen met grote uraniumreserves:Australie, Canada, Zuid-Afrika,
Namibie, Brazilië, op het eerste zicht betrouwbare handelspartners.
Heel anders dan de olieproducerende landen van het midden-oosten. Maar,
wat is hier oorzaak, wat gevolg ? Zijn de landen in het midden-oosten
onbetrouwbare leveranciers omdat er vaak gevochten wordt ? Zou het niet
eerder zo zijn dat deze regio onstabiel is net vanwege zijn grote
olievoorraden ? Hoe zal het de nu nog in kalm vaarwater vertoevende
uraniumrijke landen vergaan wanneer de vraag naar uranium sterk zou
stijgen ? Hoe zou een land als Namibië dan evolueren ? En zouden landen
als Canada en Australië er niet toe neigen hun reserves voor zichzelf
te bewaren ? Wat gebeurt er met de prijs van uranium als groeilanden
als China, India en Brazilië massaal kerncentrales gaan bouwen ?
Vergeet nooit: het aanbod van uranium wordt niet bepaald door de
reserves in de aardbodem, wel door de snelheid waarmee men het erts
ontgint. Blijft uranium in de toekomst wel de 'relatief' goedkope
energiebron die het nu is ? Immers, de prijs heeft dan nog weinig
vandoen met de productiekost, de prijs wordt bepaald door vraag en
aanbod, door wat de gek ervoor wil geven. En aan gekken geen gebrek, zo
lijkt het.
Leg u neder naast mij, leegheid, onrust, woelwater, ongenoegen, droefnis. U wordt verlof verleend. Zoals gij mij van u vervulde . . . Een wijl verpozen komt u toe. Wat zou u zeggen van een reis, naar Honoloeloe, Timboektoe ? of een ander paradijs ? Draal niet langer, ik betaal ! Of blijft gij liever dicht bij mij ? Wat vreest ge ? Die loopt in zijn geluk ?
Buiten woei de wind, de warme wind, recht vanuit het zuiden. Binnen
woei een westenwind. Een walm van Californische appelbloesem werd de
kamer ingeblazen. Zo gaat dat als Steve Jobs flatuleert. Als hippe
Steve gebakken lucht presenteert, dan perst de internationale pers zich
tussen een meute opgefokte apple-fanaten om zich in een stampvolle aula
over te geven aan een vunzig potje kwijlen. Ook de tv kwijlt lustig
mee. Zelfs de zogezegd serieuze journalisten van de VRT konden het
saliveren niet laten. Apple haalde het journaal. Net wat Jobs bereiken
wou: voluit media exposure, gratis en voor niks. En waar hadden wij
kijkers dit aan te danken ? Een mp3-speler waarmee je kan bellen, men
zegge het voort, men zegge het voort. Iphone is geboren, rent allen
naar de winkel, consumenten. Of beter, wacht nog even, want hier in
Europa zal je het kleinood pas eind dit jaar kunnen aanschaffen. Sinds
wanneer is het VRT-journaal verworden tot een ordinair reclameblok ?
Sinds wanneer behoort het tot de taken van de VRT om mee te werken aan
het creëren van een hype omtrent een product dat nog niet eens op de
markt is ? Puike job van Jobs, klunzenwerk van het journaal. Wat als er
morgen een concurrent telefoonbouwer naar de nieuwsredactie belt ?
Goeiemorgen, Martine, hier Lasse Viren, hoofd marketing van Nokia.
Nokia lanceert vandaag haar nieuwste modelletje gsm met mp3-speler, zou
u even willen langskomen voor een item in het journaal ? Alvast bedankt
...En daarna Motorola ... Hoe zou Martine Tanghe daar dan onderuit
komen ? Nee, meneer, uw producten zijn niet vernieuwend genoeg ? Wat is
er in hemelsnaam zo vernieuwend aan een mp3-speler waarmee je kan
telefoneren ? Dat er geen knoppen zitten aan dat ding ? 't Is echt niet
zo dat je er kan tegen praten, hoor. Dat zou pas revolutionair wezen.
Nee, dit stuk informatietechnologie laat zich bedienen middels een
touchscreen. Nou en ? Mijn bank gebruikt al jaren touchscreens in zijn
geldautomaten. De Iphone is niets meer dan een bundeling van bestaande
technologieën. Akkoord, het ding ziet er blits uit, zoals de meeste
producten van Apple. Apple grossiert in blits en cool. Zij beseffen als
geen ander dat het er niet om gaat vernieuwend te wezen. Vernieuwend
lijken, dat is wat werkt. Innoveren doe je aan de buitenkant. Met
fluo-kleurtjes bijvoorbeeld. Neen, dank u, mister Jobs. U mag uw
onrijpe appels houden. Ik kijk verder dan het vernis. En bovendien, ik
eet mijn fruit liever onbespoten.
Waar ik nooit een touw aan vast kon knopen, knopen.
Gooi twee touwtjes bij mekaar, in een kast of in een schuurtje, geef het koppeltje een uurtje, ze knopen lieflijk in elkaar.
En dan mag jij de boel ontwarren, met je engelengeduld, maar hoe je friemelt, hoe je frult, de knot frustreert je, blijft je sarren.
Zij zijn het kluwen jij de klos, jij het spuwen, zij de gal, want zo'n Gordiaans geval, dat laat nooit of nimmer los.
Waar ik nooit een touw aan vast kon knopen, knopen.
Ga je mokken, ga je bokken, ga je dreigen met de schaar, woel je wrokkig door je lokken, spin je nesten in je haar.
En die nesten die gaan broeien, weven webben in je hoofd, gaan je levenslust vermoeien, tot je vreugdevuurtje dooft.
Je raakt verstrikt in eigen strikken, loopt de ganse dag te rouwen, door de flauwste speldeprikken, hang jij knock-out in de touwen.
Dan vaart je leven in het slop, een zinkend schip aan zero knopen, even langs de winkel lopen om een reddingskoord te kopen, een balk, een kruk, een drop, en je bungelt aan de strop.
Waar ik nooit een touw aan vast kon knopen, knopen.
Mijn blog heeft zich in een veel te nauwe vaargeul vastgevaren. Mijn
blog zit in het slop. Vaste lezers van weleer mijden heden mijn blogje.
Zij die nog wel langskomen, laten niets meer van zich horen. De
gevolgen lieten niet lang op zich wachten. Na een kortstondig reveil
zie ik mezelf weer crashen in de rankings. En, verdomme, ik weet
waarom. ' t Is mijn eigen stupide schuld. Hoe kwam ik er ook toe mijn
lezers voor seksmaniakken te verslijten ... Zelfs een
eerstejaarsstudent communicatiemanagement met een alcoholpromillage van
3 , zeg maar een doorsnee eerste kanner zonder cursusvulling, had het
mij kunnen vertellen: Zoiets doe je niet, Alex, daar komen
misverstanden van. De mensen gaan zich van je afkeren. Ze gaan zich
beledigd voelen door jouw suggestieve verzen. Ze gaan uw sofistische
truukje doorprikken. Of dacht jij nu echt dat ze daar zouden intrappen,
in uw, "allemaal behalve gij", dat ze stuk voor stuk zouden redeneren:
Ach, hij heeft het over de anderen. Je had je dommer leesvee moeten
uitzoeken, Alex. Ze zullen zich geaffronteerd voelen, tot in hun kruis
beledigd. Voor mijn populariteit zou ik er wellicht beter aan doen,
mijn blogjes te schrijven onder het wakend oog van horden
alcoholgeïntoxiceerde eerstejaars communicatiemanagementstudenten,
daarvan ben ik mij inmiddels pijnlijk bewust. En daarom wacht ik met
ongeduld op de dag waarop Tante Kaat mij kan vertellen hoe ik, gewapend
met enkel een vochtig doekje, braaksel kan verwijderen uit het
inwendige van een schootcomputer. Tot die dag ben ik gedoemd tot
occasioneel uitschuiven, zal ik naarstig de putten dempen die ik zelf
heb gegraven om dit inktspuwende kalf van de verzinkingsdood te redden.
Aanschouw hoe ik voor u door de knieën ga, mij aan uw genade overlever,
mij blootstel aan uw venijnigste oprispingen bitter gal .
Waarlijk,
ik bedoelde het op de allerliefste manier. U zijt geen pure
seksmaniakken, geen van u allen, behalve u dan, maar dat hindert niet,
want het staat u geweldig. Seksmaniak of niet, gelukkig zijn, daar gaat
het om.
Ik las het vandaag nog in de krant: Er zijn
vele wegen naar het geluk. Van 'geven om de natuur' word je gelukkig,
alsook van praten met de buren, van bidden, tuinieren, wandelen en
slapen. En van goede seks ! Nu heb ik makkelijk praten. Niet
iedereen heeft het getroffen zoals ik, ik die mijn nachten doorbreng
met slaapwandelen in de tuin van de buren, seizoensgebonden werktuig in
de hand , onderwijl rozenkransjes biddend voor het herstel van de
ozonlaag zodat ik overdag ruim de tijd heb voor een praatje met de
buurman. Misschien hebt u niet eens buren, of een tuin, misschien bent
u wel allergisch voor natuur, hebt u net uw stem verloren, uw geloof,
of uw loopvermogen. Met welk recht zou ik u verwijten maken dan, u die
zich genoodzaakt ziet uw toevlucht te nemen tot vleselijke lusten. Ga
voluit uw gang, ik bid voor u.
