De socialisten blijven bij hun standpunt. De kerncentrales moeten
dicht. En de rekening die wij als consumenten voorgeschoteld krijgen
voor de energiebesparende maatregelen die dit mogelijk dienen te maken,
die moet door Electrabel, de in het geld zwemmende eigenaar van de
kerncentrales, worden 'opgehoest'. Waarlijk schoon gesproken, meneer
Vande Lanotte. Alleen, wat moet ik hiervan geloven ? Was er niet, in
een niet zo ver verleden, een minister uit uw rangen, die iets
gelijkaardigs voorstelde ? Was het niet Freya Van den Bossche die ter
financiering van haar stookolie-premie een beroep wou doen op de
poenscheppende petroleumverdelers van dit land ? Weet u nog hoe dat
afgelopen is ? Dat belooft dus niet veel goeds. Bedrijven houden niet
van geven. Winstmaximalisatie, dat is hun doel. De blijvende uitbating
van de bestaande kerncentrales in België strookt prachtig met dat
streven. Die dingen zijn afbetaald en elk jaar extra dat ze energie
leveren betekent dus pure winst. Als het aan Electrabel ligt kunnen de
bestaande centrales dus nog decennia mee. Gelukkig is het niet aan hen
om hierover te beslissen. De politiek zal de knoop doorhakken. En wij
zullen deze beslissing mogen financieren. Want Electrabel is een vrije
onderneming met een quasi-monopolie, zo 'n onderneming tot iets
dwingen, dat blijft een berenkarwei. Zelfs voor socialisten.
Wij stonden elkander aan te staren, ik en mijn spiegelbeeld. En uit dit
staren ontsproot spontaan de lach. Wie juist de aanzet gaf, ik zou het
niet weten. Laten we stellen dat omstandigheden die ons begripsvermogen
overstijgen aan de basis lagen van een gesynchroniseerd gedrag dat
stelselmatig escaleerde. Want het bleef niet bij lachen. Al snel gingen
we over op gekke bekken trekken, waarin we beiden erg bedreven bleken.
De opgeblazen kikkersmoel, de bavianenblik, uitgemergelde-man,
ik-heb-zonet-een-ei-gelegd, vrolijk-maar-niet-al-te-slim, het
psychopaatje, we gaven ze met fors elan ten beste, daarbij niet
gehinderd door enige vorm van klederdracht. Wat onvermijdelijk moest
leiden tot een demo van 'de neusvogel', een nog te ontdekken lelijk
beest met vleugels dat zich vogel waant. Terwijl het kleinste kind
meteen in de smiezen heeft dat je met zo'n neus nimmer van de grond
raakt ! De neusvogel wil het maar niet vatten. Hij klapwiekt onbeholpen
en huppelt door de badkamer. Met een smoelwerk vol verbijstering. Geen
mens die weet hoe dit beest erin slaagt de evolutie te overleven. Dan
geeft mijn spiegelbeeld het op, het bevriest. En sta ik op mijn ukkie
rond te huppelen. Dat voelt toch anders. Ik stop en staar. Naar een
vogel die mijn trekken deelt. Een naakt en lelijk beest zonder kleren
dat enkel mij nog imiteert en halsstarrig weigert de badkamer te
verlaten. Wat een wereld. Wat een wanhoop. Twee mannen in witte jassen
weten raad met het dier. "Alles komt goed", zegt de ene. Hij begeleidt
me naar het busje. Vanuit de badkamer klinkt de klank van scherven.
"Probleem van de baan", zegt de andere, terwijl hij zijn moker in het
handschoenkastje deponeert. "Rijden maar !"
Kent u de kleur van onze nieuwslezers ? De politieke kleur bedoel ik
dan. Nou, ik dus niet. En met mij , neem ik aan, miljoenen andere
Vlamingen. Is dit erg ? Het journaal wordt immers verondersteld
objectief te berichten over de wereld. Het nieuws brengt de waarheid en
niets dan de waarheid. Ik wil het graag geloven ...
Vandaag
maakte Florence Reuter, nieuwslezeres van RTL-TVI bekend dat ze
volksvertegenwoordiger wil worden. Ze krijgt de vierde plaats op de
MR-lijst in de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde, u weet wel, die
kieskring die in een niet zo ver verleden nog zonder verwijlen
gesplitst diende te worden. Het is al de tweede ankervrouw in korte
tijd die schijnbaar moeiteloos de stap zet van objectiviteit naar
intens politiek engagement. Daarbij stel ik me toch vragen.
Is
het wel gepast dat een nieuwslezer, met zijn zorgvuldig opgebouwd aura
van objectiviteit en betrouwbaarheid onder de arm, zomaar van de ene
dag op de andere op een kieslijst gaat staan ? Zou het niet beter zijn
indien nieuwsankers zich vrijwillig zouden onderwerpen aan een
elektorale sperperiode ? Zo 'n sperperiode zou transfers tussen
journaal en politiek, minder dan X maanden voor de verkiezingen, kunnen
verbieden. Zo zou de journaalsterren de tijd gegund worden om hun imago
van objectieve berichtgevers wat te laten slijten. 't Is maar een
ideetje.
Elke dag is er ergens wel een feestje. U wordt keurig op tijd
verwittigd, ik hoor het meestal achteraf: 'Hee, Alex, waar zat jij
gisteren toen wij lol trapten als de beesten. Jij hebt wat gemist, man.
Gratis bier, lookworsten, berelullen en schone wijven bij de vleet,
echt jouw ding, rakker." Mijn ingebeelde schare vrienden bedient zich
graag van ironie. Nu, mij deert het niet, ik ben niet tuk op
georchestreerde vrolijkheid. Ook op deze eerste mei was ik niet van de
partij. Ook dit jaar mocht ik geen uitnodiging ontvangen. Zoals ik net
al zei, het stoort mij geenszins en mijn sympathie voor de zaak van de
werknemers zal er zeker niet onder lijden.
Er zijn er die het
moeilijker hebben om hun niet uitgenodigd zijn te verkroppen. De
liberalen morren. "Eén mei is het feest van alle arbeiders, niet van
één partij" klinkt het vanuit die hoek. Ze zagen 1 mei daarom liever
wat paarser. Dat liberalen graag feesten, is een publiek geheim.
Logisch dat ze ook een stuk van de 1-mei-koek willen happen. Er schuilt
echter een foutje in hun redenering. De dag van de arbeid is inderdaad
een feestdag voor alle arbeiders, ongeacht hun politieke overtuiging,
een feestdag voor alle arbeiders, maar niet van alle politieke
partijen. Want niet alle politieke partijen hebben evenveel gestreden
voor de rechten van de gewone man ...
Als de liberale partij zo
graag wil feesten, dat ze dan hun eigen feest verzinnen. Wat dacht u
van: " De dag van de blauwe arbeider." Dat roept fijne herinneringen op
aan de tijd toen socialistische arbeiders bont en blauw werden geslagen
omdat ze voor hun rechten streden. De dag van de blauwe arbeider, ja,
daar zit muziek in. Maak er meteen een betaalde feestdag van. De
Belgische werknemer zal u zeer erkentelijk zijn.
Toch
fijn dat de krant van de overkant dit voor ons uitzocht . Eigenlijk
hoeven we niet eens meer naar de stembus op 10 juni.Vele Belgen zouden
daar overigens absoluut niet rouwig om wezen. Waarom nog die
voorbijgestreefde verkiezingen organiseren als je de uitslag ook op
éénvoudig verzoek uit de handen van de hoofdredacteur van La Libre kunt
ontvangen. De kamer wordt pas morgen, 2 mei ontbonden, de strijd om de
gunst van de kiezer is amper uit de startblokken en we kennen het
verdict al. Hoe doen ze dat toch aan de andere kant van de taalgrens ?
Hebben ze daar een politieke glazen bol ter hunner beschikking ? Weten
ze dan niet hoe gevaarlijk het is te diep in het glas te kijken ?
Worden ze misschien geadviseerd door ene Michel Daerden ? Dan riskeren
ze met een nijlpaard van een kater te ontwaken op 11 juni. Want wie
weet wat wacht ons nog aan verrassingen ? Yves Leterme moet zijn
triomfantelijke intocht nog maken als kandidaat-premier van België,
omdat de man zijn verantwoordelijkheid niet wil ontvluchten, uiteraard
! Mogelijk krijgt het Vlaams Belang nog een electoraal cadeautje uit
allochtone hoek ? Relletjes in Borgerhout die een ietsiepietsie uit de
hand lopen, ik zeg maar wat. En wat voor een pretpakket zouden de
socialisten nog voor de burger in petto hebben ? De hard werkende
Vlaming mag zich nu al schrap zetten. Want zijn dubbel en dik verdiende
belastingsverlaging komt eraan ... tenminste ... als hij voor de Open
VLD stemt. Als we het nog een paar weken zonder regen moeten stellen
dan zou dat weer stemmenwinst kunnen opleveren voor Groen. En wat
betreft de heer Dedecker ... Het zou me verwonderen als onze
judo-grizzly er niet zou in slagen zijn lijst naar een hoger resultaat
te brullen.
Ook in Franstalig België moet de strijd nog
beginnen. Zal de PS zich op tijd herstellen van de schade die de partij
leed door allerlei schandalen ? Of houden de politieke tegenstrevers
nog enkele troeven achter de hand, die ze ten gepaste tijde zullen
uitspelen ? Slaagt de MR van Louis Michel erin zich als een alternatief
voor de PS te presenteren in Wallonië ? Kan het cdH munt slaan uit de
discussie rondom 'waarden en normen' die al menige
christen-democratische partij forse verkiezingswinst opleverde ? Kan
Ecolo boze linkse kiezers afsnoepen van de PS ? Ach, het had nog razend
spannend kunnen worden. Maar dankzij de vooruitziende blik van La Libre
Belgique valt er geen zak meer aan te beleven.