Ik zit hier ! Hier ! Tussen de vieze propjes keukenpapier. Gereduceerd
tot een krakkemikkig snotfabriekje. Wat zo'n reepje genen met een
eiwitkorstje een mens kan aandoen. En kan je het geloven zeg, ik heb
niet eens koorts ! Een vreselijk gemis. Want alles verandert als je
koorts hebt. Als je koorts hebt dan heb je wat in handen. Dan draait
men de kraan met kompassie wagenwijd voor je open. "Arme Alex toch. Kan
ik wat voor je doen ? Zal ik wat vitamientjes voor je halen bij de
fruitboer ? Kruip jij maar lekker onder de wol, jongen, ik kom je
straks wel een kommetje preisoep brengen." Als je het een beetje handig
speelt puur je er makkelijk een weekje verwennerij uit. Vooral van die
laatste twee vertroeteldagen, je weet wel, die extra-time die je
versiert door middels okselwrijving de thermometer nog net boven de 37
graden te drijven, die laatste 48 uren, daar geniet ik altijd mateloos
van.
"Ben jij nu nog steeds niet van je koorts verlost ?" "O, ik blijf een beetje hangen boven de 37, net of 'mijn lichaam' nog altijd vecht tegen de 'ziekte' .... "Ja, Alex, blijf jij nog maar lekker wat in bed, straks 'herval' je nog"
Ach,
wat kijkt u nu verontwaardigd. Daar heb ik dus eerst wel vijf dagen
voor geleden, hoor. Voor wat, hoort wat, zo zie ik dat.
Nog
een poging. 36.5 °C, wat is me dat voor een asociaal flutvirus. Wel
mijn cellen kapen ter bevrediging van zijn voortplantingsdrift, maar
een kleine wederdienst, een minimum aan compensatie, dat is blijkbaar
teveel gevraagd. Geen bedvertoeven dus voor mij, geen aangereikte
kommetjes preisoep en geen vitamientjes. Geen koorts houdt in: op de
been blijven, op de tanden bijten, met twee woorden spreken, de wereld
inhaleren, bloggen .... Ze kennen er wat van, die Spanjaarden !
Werkelijk ongehoord, dit ! Nog maar net heeft het Iberisch schiereiland
kennis genomen van mijn gezondheidsperikelen of ze profiteren ervan om
mij op mijn gevoeligste plek te raken, mijn rechtvaardigheidsgevoel.
Ja, bij mij zit dat daar, very funny, très drôle. Zo de spot drijven
met een zieke mens, u zou zich moeten schamen. En u brengt mij van mijn
apropos. Waar had ik het nu weer over ? O, ja, de Spanjaarden. "El 94%
de los billetes que circulan en España contienen restos de cocaína",
kopt El Mundo. Het is toch schoon verdeeld in de wereld. Zoals zo vaak
excrementeert de duivel enkel op de grote hoop. O wee, gij arme
stakker. Tel uw muntjes maar op de rooster, koop er een boterham met
gerookte hesp van en ga onder uw naaldloze kerstboom zitten kauwen.
Hoger zal jij nooit raken. Maar bulkt uw portefeuille van de biljetten,
dan is uw witte kerst gegarandeerd, dan is de sky the limit. Welkom bij
de high society. In één woord : wraakroepend !
Het kan nog net. Eén telefoontje van André Flahaut, inhoud slechts drie
woorden, 'Opération père Noël', en de bal gaat aan het rollen. Op de
luchthaven van Melsbroek worden twee Airbus 310 toestellen van het
Belgisch leger in gereedheid gebracht. In Kaboel ontvangt de
bevelhebber van het Belgische Isaf-contingent een gecodeerde booschap.
Weer diezelfde drie woorden: Opération père Noël. Even lijkt hij te
zweven, een paar seconden maar, dan staat hij weer met beide voeten
stevig op de grond. "Donc, la décision est prise." Hij houdt de foto
van zijn vrouw voor zich, kijkt haar aan en bromt : à demain, Adeline,
à demain. Alles moet nu snel gaan. Hij roept zijn officieren bij
elkaar. Geen tijd voor plichtplegingen, geen receptie, vlaggenceremonie
of afscheidstoespraak. Iedereen, koffers pakken, nu ! Wat te zwaar is
om mee te zeulen blijft hier, een afscheidscadeau voor het nieuwe
Afghaanse regime. Point de Rendez-vous: Kabul International Airport. Le
temps de rendez-vous: 0300 heure Zoulou 23-12-2006. ETD, 0400 heure
Zoulou 23-12-2006 , ETA à Melsbroek, 1345 heure Zoulou 24-12-2006. Pas
besoin de préparer des tartines. Maaltijden worden geserveerd aan boord.
Het
zou zo maar kunnen. Onze jongens(*) veilig thuis, ruim op tijd voor de
kalkoen. Wat houdt ons eigenlijk tegen. Zouden ze ons missen, denkt u,
de Afghanen ? De meer dan 500 gesneuvelde westerse militairen indachtig
zou ik zeggen: Ze komen er wel overheen. Geen wonder, als u het povere
palmares van vijf jaar militaire campagne bekijkt. Van het heropbouwen
van het land is niet bijster veel in huis gekomen. De
levensomstandigheden van de gewone Afghaan zijn er nauwelijks op
vooruit gegaan en wat de positie van de vrouwen betreft,laten we
onszelf niks wijsmaken: Zoiets leg je niet op van bovenaf. Wat ze wel
van ons kregen ... bommen op hun kop en gif op de papavervelden die
voor vele arme boeren de enige bron van inkomsten zijn. Ik had altijd
al de indruk dat het wel meeviel met dat enthousiasme van de
inboorlingen. Neen, ze zullen ons met graagte uitzwaaien met speciaal
voor de gelegenheid gewassen witte zakdoekjes. Tot nooit meer,
Belgische vrienden, zullen zij driestemmig scanderen ! Ik hoor u al
komen: "Kan best, beste Alex, maar .... zo'n onverhoedse aftocht zou
het imago van ons land toch onherstelbare schade toebrengen, niet ?"
Mijn antwoord: Ons imago .... welk imago hebben wij dan te verdedigen ?
Als Belgen al ergens bekend om staan dan is het toch wel om hun
surrealisme en hun bonvivantisme. Dat is het,wat toeristen in ons
landje komen zoeken. Magritte, Delvaux, lekker tafelen, pralines,
kermis ! Welk een betere wijze om onze grootste troeven in de verf te
zetten, dan twee airbussen vol Belgische militairen die de oorlog de
rug toe keren voor een gezellig plekje aan de feestdis. Wat zegt u ? O,
u dacht, Piet Huysentruyt kookt voor 'onze jongens', ze zullen daar
beter eten dan thuis. Wel, ter uwer informatie, ik ben via via in het
bezit gekomen van Piets plannen. Verwacht u maar aan een S.O.S !
Menu kerst Kaboel 2006:
voorgerecht:
Pasta alla Talibani. Eerst stond Pasta alla putanesca op het menu, maar
dat werd verboden door de legerleiding vanwege niet respectvol voor
onze meisjes en het gastland. soep: Borsjt. Om toch nog iets
erotisch op te dienen nu Tanja haar paalnummer niet mocht brengen en
ook omdat de legerleiding eindelijk eens af wou van al die soepblikken
die de Russen daar achtergelaten hebben toen zij genoeg hadden van hun
Afghaans avontuur. hoofdgerecht: Windhond op grootmoeders wijze. Een mager beestje. dessert: quatre-quart gegarneerd met maanzaad. Voor de couleur locale, veronder stel ik.
Dus nog eens, wat houdt ons eigenlijk tegen, meneer Flahaut ? 'Opération Père Noël', gewoon bellen.
(*)
De auteur is zich ten volle bewust van de zeer gewaardeerde
aanwezigheid van vrouwen in het Belgisch leger. De term 'onze jongens'
werd hier gebruikt om louter stilistische redenen.
Wat poep, waar poep ? Dat kind heeft geen poep ! Haar slanke middel
vloeit naadloos over in een een stel benijdenswaardig bekoorlijke benen
die stranden in zinnenprikkelende zwarte laarsjes ... Wat honger
met een man kan doen, niet ? Honger en drank. En aan drank ontbrak het
niet vandaag tijdens de aprés-radio van de "Wilde Geruchten". Het
populaire Radio-1-programma vierde feest en ondergetekende mocht delen
in de pret. Anderhalf uur vertoeven in de nabijheid van groten als Koen
Fillet, Annemie Peeters en Geert Lambert, dat werd mij zomaar in de
schoot geworpen, waar het Annemie Peeters betrof, helaas niet
letterlijk. Wat een domper, zeg. Ze wou mijn schoot niet eens
verkennen. Toegegeven, ik ben met weinig schoot begiftigd, maar een
Annemietje zou ik er makkelijk op kwijt kunnen. Werkelijk, dat kind,
dat heeft geen poep ! Eerst dacht ik nog, ze doet een Copperfieldje,
hij is er wel, alleen,je ziet hem niet, 't zal iets zijn met dubbele
bodems, kabels of spiegels. Tot ik mijn tweede wijnglas had geleegd.
Met de laatste druppel verdween tevens mijn laatste restje gêne en ik
besloot het object van mijn verwondering aan een nadere inspectie te
onderwerpen. Ik heb het gezocht, vanuit een veelheid aan perspectieven.
Ik zag Annemie denken, wat zoekt die wazig starende man toch, tussen
mijn middel en mijn benen. Hoe intens ik ook speurde, ik mocht het
nergens aantreffen, haar kontje. Als het al bestaat dan moet het
ontworpen zijn door een team Japanse toponderzoekers op het vlak van
miniaturisering. Het eerste nano-kontje ! Of ze stal haar bips van
Margootje, u weet wel, dat mini-mevrouwtje uit Madurodam. U merkt het,
de logica heeft mij voorlopig verlaten, mijn fantasie neemt resoluut
het roer in handen. Het jaar is moe. En ik stilaan toe aan rust.
De spiegel sprak: Gij Annelien, gij schoonheid uit het westen, gij sieraad uit het heuvelland, gij Wijtschaats staaltje diamant, dit jaar waart gij de beste.
Uit bussen mulieribussen, druivenmissen, knappe mussen, -er zaten zoveel parels tussen- koos ik jou als schoonste vrouw.
Je hebt nu wat je hebben wou, je kroontje en je duizend kussen. Ik zal mijn kans bij jou niet wagen, 't is daarom dat ik jou wou vragen: Zeg, Annelien, heb jij nog zussen ?
"Kwart minder zware rokers", titelt 'Het Nieuwsblad'. Nogmaals wordt
bewezen: Roken is uitstekend voor uw lijn. U moet het dampen wel
volhouden, desnoods tot bij uw crematie. Blijf dus niet bij uw pakjes
neerzitten als het vermageren u even de keel uithangt, drie maal diep
inhaleren en dan al proestend verder joggen, zo luidt mijn advies aan
u. Toon karakter ! U zal zien, uiteindelijk komt het allemaal dik voor
mekaar. Spijtig
dat u als nicotinejunkie zo op de huid gezeten wordt door de Belgische
staat met haar verstikkende wetgeving. Vanaf 1 januari 2007 zal u het
nog moeilijker krijgen uw wasemende zelf te zijn. Hoe langer hoe meer
wordt de rook uit de openbare ruimte verdreven. Tegelijkertijd
waarschuwt diezelfde staat voor de gevaren van overgewicht. Eén en al
huichelarij. Want waar zal het uitroken van de paffer uiteindelijk toe
leiden ? Wat doen die tienduizenden afkickers zodra ze de laatste
stofwolk uit hun longen hebben gehoest ? Juist, ze beginnen te snoepen
! Met de gekende affreuse gevolgen: Schabouwelijke gebitten die de
eigenaars ervan moeilijk plaatsbaar maken op de arbeidsmarkt, enorme
facturen ten laste van de gemeenschap om die verrotte toestanden van
facades te voorzien en een wildgroei van obesitas. En denkt u maar niet
dat de ex-roker zijn snoepgedrag verborgen zal houden. Snoepen mag
immers. Snoepen is sociaal. Snoepen doe je nooit alleen. "Van snoepen
gaat een ontzaglijke aanzuigende werking uit !", zouden sommige
politici ons waarschuwen. De burger verdient beter. Daarom mijn oproep
aan de regering. Nood breekt wet. Tijd voor een nieuwjaarspakketje
koninklijke besluiten als begeleiding bij de verstrengde
rokerswetgeving.
1) Accijnzen op snoep ! 2) Een totaal verbod op snoepen in openbare ruimten en horecagelegenheden. 3) Verplichte ontradende vermeldingen op snoepverpakkingen. (bvb: Snoepen maakt werkloos !) 4) De confiscatie van alle snoepautomaten. 5)
Snoepen achter het stuur wordt voortaan bestraft met de onmiddellijke
intrekking van het rijbewijs voor een periode van minstens drie maanden. 6) Een dessert-serveerverbod voor restaurants. 7) Maatregelen ter bevordering van een herwaardering van de éénvoudige broodmaaltijd.
Zo
zullen wij mekaar in de toekomst met lege mond tegemoet treden, zodat
wij de tong vrij hebben voor een vriendelijke 'goeie dag'. Zodat wij
lieve dingen kunnen zeggen als: "Alles goed met u mevrouw ?" en "Goh,
wat ziet u er weer fantastisch uit vandaag !" Zij die wat binnensmonds
mompelen of de kaken stijf op elkaar houden zullen zich aan een
nauwgezette orale inspectie mogen verwachten ! Wellicht verbergen zij
immers zoetige contrabande onder hun tong. Ik weet het, het klinkt
enigszins rigide. Maar we doen het met uw bestwil voor ogen. Samen
zullen wij overwinnen !
Drôle, très drôle, monsieur J.M. Om over de vloer te rollen van het
lachen. "Tchouk-tchouk en flamand" kopte uw artikel in La Dernière
Heure gisteren. Die mierenneukende tulpenbollen van een Hollanders
toch. Een trein niet door Nederland laten bollen enkel en alleen omdat
de Belgische machinist onvoldoende het Nederlands zou beheersen. Alsof
kezen daar verstand van zouden hebben. Die machinist had verdomme een
attest ! Ik hoor het u denken. Geen wonder dat er geen vaart komt in
het verenigd Europa als die met een lilliputtertaal behepte
minderheidjes zich zo krampachtig aan hun bekrompen folkloreklap
blijven vastklampen. Vlamingen, Hollanders, ze hollen de tijd achterna.
Af en toe moet je die luitjes eens dollen. Anders blijven ze blind als
mollen. Geen wollen klap maar billenkoek hebben ze nodig. De zweep over
de kont van die zanikende knollen. Frans is een wereldtaal, een taal
zonder grenzen. Un peu de respect pour la langue de Balzac. Knielt
allen voor de milde gift uit het zuiden.
Ik ben niet op de
hoogte van uw dieet, meneer J.M, maar op basis van uw artikel zou ik u
dringend willen adviseren de bollen gatenkaas voortaan te laten. Dit om
verder uithollen van uw memorie te voorkomen. Want uw geheugen lijkt
van korte duur. Zal ik u even helpen ? 27 maart 2001, zegt die datum u
nog wat ? Nog een tip dan: Pécrot. Ja Pécrot, waar 8 mensen het leven
lieten. Twee treinen botsen er frontaal.
"Onder andere
taalproblemen (de trein reed van Wavre in Wallonië naar Leuven in
Vlaanderen) bij de verkeersleiding zorgden er voor dat de trein niet
tot stilstand gebracht kon worden."
Spijt me oprecht, meneer
J.M, maar zulk een bloedstollend Europa, waarin de grote locomotieven
over de kleintjes heen denderen, daar zit deze Vlaming niet op te
wachten. Daarvoor blijft de slagboom dicht, "pour ça, le bataille-arbre
reste fermé !" Excusez-moi pour mon francais avec des cheveux
là-dessus.
Er zijn er die beweren dat 'de Walen' een andere
mentaliteit hebben. Ik ken ze niet 'de Walen' en dicht ze dus liever
geen mentaliteit toe. Maar de uwe, soyons clair, die lust ik niet.
U moet me helpen. Ik zoek de naam van een Chinese wijsgeer. Eén die nu
al eeuwen onder de zoden ligt maar die, toen hij het nog beter stelde,
zijn tijdgenoten bij herhaling wees op het grote belang van het juist
benoemen van dingen. O, ironie, ik ben zijn naam vergeten. Net nu ik
hem zo goed kon gebruiken als intro voor mijn blogje. Moet mij weer
overkomen. Enfin, die dinges dus, die zou zich tot bloedens toe achter
beide oren krabben, mocht hij vandaag het Nieuwsblad lezen. Correctie:
Rekening houdend met het intellectuele peil van de gemiddelde Chinese
wijsgeer lijkt een abonnement op de Standaard een meer plausibele
veronderstelling. De Hanzi-editie, vanzelfsprekend. Alles staat of valt
met geloofwaardigheid op planeet Blog.
Hij
heette Osama bin Laden en is niet langer. Daar hebben Indiase
scherpschutters voor gezorgd. Een verantwoorde ingreep, gezien de 14
doden die het dier al op zijn geweten had. En toch, toch schort er iets
aan deze beoordeling. Je kan je bijvoorbeeld afvragen of het wel kan,
een olifant veroordelen tot het vuurpeloton ... Heeft een olifant wel
een geweten ? En indien niet, is het dan nog zinvol over schuld te
spreken ? Olifanten zijn beesten, wilde beesten. En ze hebben het niet
makkelijk in India. Het Nieuwsblad slaat de nagel op de kop:
"
De natuurlijke habitat van de olifanten wordt er steeds kleiner,
waardoor ze gedwongen worden voedsel te zoeken in gebieden waar mensen
wonen."
Een olifant die het noorden kwijt is dopen we 'Osama bin
Laden'. Maar, even nuchter nu, wie terroriseert hier nou wie ? Als er
één diersoort bestaat die als een olifant door de bio-porseleinwinkel
raast, dan is dat wel de mens. Met meer dan zes miljard zijn we
tegenwoordig en de teller staat rood gloeiend. In India alleen al leven
nu 1,1 miljard mensen. Tegen 2025 komen daar naar verwachting nog eens
300 miljoen zielen bij. 300 miljoen extra monden om te voeden, lichamen
om te kleden. 300 miljoen mensen die een dak boven hun hoofd willen.
300 miljoen mensen die graag goed willen leven, als het even kan, zoals
de westerlingen. Daar gaan onze natuurlijke bronnen, onze bossen, ons
drinkwater, onze aardoliereserves. Alles moet wijken, voor de enige
soort op aarde die perfect in staat is haar vruchtbaarheid te
controleren. En de olifanten ... die mogen hun slurf pakken en
verkassen. De ondieren, de terroristen ! Die arme Indiërs die hun leven
bedreigd zien, ik maak hen geen verwijten. Van hen mogen we niet
verwachten dat zij de toestand vanop een afstand overzien. Daarvoor is
hun nood te nijpend, het gevaar veel te nabij. Voor wie met zijn neus
bovenop een probleem zit lijkt een mug wel vaker op een olifant. Maar
wij, wij zouden beter moeten weten.
