Vroeger, toen ik nog een kleine jongen was, gingen alle kinderen op de eerste dag van het nieuwe jaar de buurt in en de familie langs om ‘nieuwjaar te winnen’. Met tassen gewapende kinderen liepen – alleen of groepsgewijs – naar de huizen van familie en buren en spraken daar aangekomen een nieuwjaarswens uit. Kinderen uit orthodox-protestantse nesten riepen: ‘Veel heil en zegen’, terwijl katholieke kinderen het hielden bij het traditionele ‘Zalig Nieuwjaar!’ Kinderen van ouders die het allemaal niet meer zoveel kon schelen, wensten iedereen een niet minder welgemeend ‘Gelukkig Nieuwjaar!’  Als beloning kregen de kinderen een papieren zak met wat ik voor het gemak maar even zal noemen: ‘lekkernijen’.  De centrale vraag uit dit verhaaltje is: wat zat er eigenlijk allemaal in die zak? Bij het antwoord ga ik uit van de situatie zo’n halve eeuw geleden.

Door de bank genomen zat er in een nieuwjaarszak

-         een appel (meestal goudrenet) niet zelden voorzien van enkele beurse plekjes; later meestal vervangen door een sinaasappel

-         een krentenbroodje

-         een oliebol of pufferken (poffertje)

-         een handvol pinda’s

-         pepernoten

-         walnoten of hazelnoten (alleen als men beschikte over desbetreffende bomen)

-         flikjes, schuimpjes en andere snoepgoed

-         een nogablok, in ruitvorm, verpakt in groenachtig zilverpapier

-         gekleurde drolletjes suikerglazuur op een bedje van biscuit (zogenaamde daisy’s)

-         een reepje chocolade of kwatta; geen normale reep maar een dunne versie

-         koekjes, biskwietjes en dan vooral opzettertjes. Dat waren koekjes met een voorstelling als een huisje of een haan met een uitstulping aan de onderkant die paste in een ronde staander met een gat in het midden, ook van biscuit.

-         een pakje kauwgom (met voetbal- of filmsterplaatjes) of een rolletje drop. De laatste twee zaken kwamen voor in zakken van meer bevoorrechte lieden.

Thuisgekomen werden de ontvangen nieuwjaarsgaven gesorteerd. Wij gebruikten daar moeders weckglazen voor. Een glas met pinda’s, één met chocoladerepen, één met pepernoten en biscuitjes, enzovoort; zo kreeg alles netjes een plaats. Tenminste, als het niet van tevoren opgegeten was. Zelf was ik iemand die na enkele dagen in het nieuwe jaar alleen nog maar lege glazen had. Mijn zusje daarentegen pronkte eind januari nog met haar glas chocoladerepen. De waarheid gebiedt te zeggen dat ik haar bij het ledigen van haar glazen wel eens geholpen heb.

Ook anno 2010 lopen er in onze streek kinderen rond om anderen ‘het nieuwjaar af te winnen’. Ik doe het ook: ik wens u allen een gelukkig en gezond Nieuwjaar!

04-01-2010, 21:39 Geschreven door Jaclien

04-01-2010, 17:24 Geschreven door Terra

04-01-2010, 15:06 Geschreven door Louise