|
Sinds
vogelheugenis komt het vriendenclubje tenminste een keer per halfjaar samen. "Het machtige hoopje veren" is de titel van dit illustere gezelschap, waarbij
opgemerkt moet worden dat de naam is gestolen (zeg maar gejat) van enkele reeds
geruime tijd geleden ter ziele gegane Russische zielen. Maar wij laten genade
voor recht gelden, ook al omdat het wel een passende naam is. Want op de
frequente bijeenkomsten van deze gevederde vrienden worden spijkers met koppen
geslagen. De neuzen worden weer dezelfde kant op gericht, de horloges worden op
(dezelfde) tijd gezet, en bovendien is het meestal uitermate gezellig om niet
te zeggen geanimeerd. Normaliter bestaat de kring uit vijf vogels. De laatste
keer echter, in februari jongstleden, moest bij ontstentenis van de heer Z.
Kraai en met ontsteltenis van de overigen vergaderd worden met zijn vieren. Des
te opmerkelijker is de goedkeuring van het kwartet om enkele gespreksflarden te
mogen weergeven.
Het
handigst is het waarschijnlijk om u de gespreksdeelnemers eerst even voor te
stellen. (Even een ferme tik met de onderkant van de aanwijsstok-met-rubber-dopje
op de grond: eerste dia graag! In dit geval verwijzen wij u naar de plaatjes beneden.)
Links
ziet u F(rits) de Koning. Hij is
inderdaad van lichtelijk koninklijken bloede met zijn lichtblauw gevulde
slagaders. Sommigen onder u misschien nog wel bekend door zijn niet na te
vertellen escapades. De horizontale streep over zijn lichaam geeft aan tot
hoever Frits bij het zwemmen onder water ligt. Noteer de begrippen waterspiegel en diepgang, zeg ik even tegen hen die van geen toeten of blazen
weten. Daarnaast mevrouw Klara Winter.
Klein van stuk, maar groot van karakter. Tweede van rechts Koosje Pimpel, een ietwat kritische geest, die zich wel eens
onbegrepen voelt. Geheel rechts Riet
Royaal die zich buitenshuis graag mevrouw Royal laat noemen, maar dat is
geheel voor haar rekening.
Scene 1. Allochtoon versus autochtoon
KP:
Kunnen we het even hebben over het verschil tussen allochtoon en autochtoon?
Niemand die het mij helder kan uitleggen. Terwijl het hoogfrequent gebruikt
wordt in de media.
RR:
Wat is hoogfrequent?
KP:
Als het om vogels ging, zou ik het wel weten.
KW:
Ja, want trekvogels zijn allochtoon en standvogels autochtoon. Wij allen zoals
we hier zitten, behoren tot de tweede groep.
FdK:
Het is nog maar de vraag of je daar blij mee moet zijn.
KP
(pertinent ogend): Volgens mij is het bij mensen net zo. Mensen die in Spanje
overwinteren, zijn derhalve allochtoon. Zij worden door de hierblijvers
argwanend, jaloers en dus met de neus aangekeken en dat zie je wel vaker bij
allochtonen.
FdK:
Vraag het de gezusters Kievit. Die gaan elk jaar naar Tinus. Grapje!!
KP:
Tunis zal je bedoelen. Maar ver is het zo-wie-zo.
RR:
Hoezo?
FdK:
Hier word ik zooo moe van! Wat hoor ik, mevrouw Winter, Gaat u verhuizen?
FdK
is buitengewoon goed in het verleggen van de discussie en het veranderen van
onderwerp. Hij doet dat vragenderwijs en wel zodanig dat de aangesprokene zich
aangesproken voelt.
Scene 2: democratie
KP:
Ik heb een wat persoonlijke vraag. Kan het even?
RR:
Natuurlijk kind. Steek maar van wal. En als je het niet kunt verwoorden omdat
de emoties je te machtig worden, dan schrijf je het maar op. In je emoblogje.
KP:
Schrijven doe je toch ook met woorden? Maar goed. Ik besef heel goed dat ik in
dit gezelschap een minderheid ben.
FdK:
Ben je soms uitgeloot bij de columnwedstrijd dat je dit vraagt?
KP:
Nou even serieus. Vinden jullie dat in een democratie de meeste stemmen gelden?
KW:
Bedoel je een parlementaire democratie?
RR:
Wat is dat, een parlementaire democratie? Heb je ook andere?
KW:
Luister Koosje. In een echte democratie heeft de minderheid geen last van de
meerderheid. En de meerderheid ook niet.
FdK:
De meerderheid maakt het zichzelf lastig.
RR:
Hoe lastig en hoezo lastig?
KW:
Lees jij eerst je Vorsten-blaadje maar eens uit. Ik kan me de gevoelens van
Koosje goed voorstellen. Wij zijn met zijn drieen en zij is alleen.
RR:
Iemand nog trek in een kopje thee met schijfje geroosterde rups? Een
delicatesse, dat kan ik je verzekeren.
Op
dit moment, nu het drietal winterkoningen zich tegenover mevrouw pimpelmees
opstelt, zetten wij de camera af en doen de microfoon dicht. Private geheimen zult
u van ons niet vernemen. Onze bronnen kunnen rekenen op ons meegevoel. Wij
werken immers embedded als u begrijpt
wat wij bedoelen.
|
