Maandag en dinsdag deze week
was het weer zover. De maand juni nam afscheid met een tweetal warme, zeg maar
gerust héte dagen. Temperaturen van ruim boven de dertig graden. De vorige
zaterdag werden we geplaagd met hoogstens 18, gevolgd door een overgangszondag
met 21 graden. Daarna werd het menens.
Denkend aan de zomers uit
mijn jongenstijd, verbeeld ik mij dat ze langer duurden, warmer waren en vaak
vergezeld gingen van zware onweersbuien. Natuurlijk is dat in het algemeen gesproken
niet het geval, maar het zijn wel belangrijke en in je memorie vastgenagelde
indrukken.
Vooraf leek een zomervakantie
van vier hele weken een kolossale hoeveelheid tijd. Ook al dacht je achteraf
dat de dagen waren omgevlogen. Wie ooit een middag op de roggeakker in de
daverhette heeft doorgebracht en in de schroeiende zon halmen tot garven
heeft gebonden, waarbij het zweet langs je hele lichaam gutste, zal zich niet
herinneren dat het ooit warmer is geweest. Het onweer dat zich meestal in de namiddag
of vooravond aandiende met onheilspellend gerommel in de verte en grijsblauwe
wolken met witte koppen was voor velen iets om bang voor te zijn. Ik herinner
me dat s nachts mijn moeder mij kwam wekken met de mededeling dat er zwaar
weer op komst was. Of ik maar wilde opstaan. En dan zaten we met zijn allen in
onze pyjamas in een verduisterde kamer te schrikken van de felle
bliksemschichten en telden de seconden tussen flits en slag.
Onlangs schreef mijn krant
staat dat de eerste tien zomers van deze nieuwe eeuw allemaal warmer waren dan
de gemiddelde zomer in de vorige eeuw. Dat de vroegere zomers warmer waren, is
dus niet waar. Zie je wel, dacht ik meteen, dat dacht ik al. Bovendien heb ik
de bewijzen bewaard. Kijkt u maar.
Twee jaar geleden, op 20
augustus 2009, was het bij ons in de moestuin in de zon s morgens om elf uur
100 graden. Fahrenheit, dat wel. Maar omgerekend is dat 37° Celsius en dat is
evenveel als mijn lichaamstemperatuur. Enkele minuten over zes in de avond
deden de deur dicht. Op mijn thermometertje in mijn werkkamer las ik een
buitentemperatuur van niet minder dan 38.5 en een binnentemperatuur van 31
graden af. Buiten was in dit geval een plekje onder de dakpannen waar de hele
dag de zon op had gebakken. Geen wonder dus.
Het toppunt speelde zich
enkele jaren geleden af. Op 19 juli 2006 om precies te zijn. Buiten was het om
twee uur s middags niet minder dan 39.7°! Kom mij dus niet met verhalen dat de
zomers vroeger, toen wij nog klein waren, warmer waren. Dat denken we maar.
|
