Misschien herinnert u zich
het nog: Prins Claus, de geliefde echtgenoot van onze eveneens geliefde
oud-koningin Beatrix, die voor de ogen van het ganse volk zijn stropdas begint
te ontknopen en die vervolgens voor zijn voeten op de grond werpt met de woorden:
"Laten wij om te beginnen onszelf onze vrijheid teruggeven". Of
woorden van gelijke strekking. De stropdas als metafoor voor onze zelfopgelegde
dwang en onvrijheid.
Ongeveer vijftien was ik,
toen ik mijn eerste stropdas aangemeten kreeg. En als spoedig kon ik met behulp
van de moeilijke Windsor-knooptechniek een lang smal stuk textiel veranderen in
een prachtige halsversiering. De meeste mannen laten het knopen van hun
stropdassen over aan hun echtgenoten of andere vrouwelijke familieleden, maar
ik deed en doe het altijd zelf. Zonder problemen en tot in de puntjes.
Een bijzondere soort stropdas
is de vlinderstrik of het vlinderdasje (meestal als verkleinwoord). Een paar
jaar nadat ik mij gewend had aan een traditionele stropdas was de tijd gekomen
voor mijn eerste vlinderdas. Vlinderdasjes moet je eigenlijk ook zelf knopen,
vooral die van fijne zijde, maar dat is mij nooit gelukt omdat we de
gebruiksaanwijzing kwijt waren. Een geluk was dat je vlinderdasjes vóórgeknoopt
kon kopen, waarbij je alleen maar de twee in je nek afhangende slippen aan
elkaar moest knopen. Toch bleef de vlinderdas meestal in de kast liggen; het
was ook geen gezicht.
Veel jaren later deed zich de
tweede gelegenheid voor waarbij ik een vlinderdasje droeg. Dat was bij mijn
promotie en het protocol bij de universiteit waar de promotie plaatsvond eiste
dat de promovendus gekleed was in smoking: in het zwart met een wit vest en een
dito vlinderdasje. Het duurde overigens maar een halve dag en het verhoogde het
plechtige en feestelijke karakter van de promotie zeer (vond iedereen).
Voorlopig de laatste
gelegenheid om met een vlinderdasje te pronken had plaats toen wij veertig
lange jaren gelukkig getrouwd waren. Mijn vrouw had het lumineuze idee van
allerlei kleurige stoffen overblijfselen een vest te fabriceren, inclusief
bijpassend vlinderdasje. Het resultaat ziet u hieronder. Op het feest werd het
resultaat van de noeste vrouwenarbeid zeer bewonderd.
Het pronkstuk van de
collectie komt als slotstuk. Dat is een quilt, eveneens door mijn vrouw
gemaakt, waarbij een aantal vlinderdassen gecombineerd zijn in een vernuftig
patroon. De quilt, die zoals bekend verondersteld mag worden uit drie lagen
bestaat, heeft een toplaag die bestaat uit restanten van enkele van de vele
stropdassen uit mijn in de loop der jaren bijeengegaarde verzameling. Is dat
niet bijzonder? Ik kreeg de quilt als een verjaarsgeschenk en een mooier cadeau
is niet denkbaar.
|
