|
Mijn nu al geruime tijd
geleden overleden schoonvader, een kleine boer in de figuurlijke betekenis van
het woord, bezat paard en wagen waarmee hij iedereen die iets te vervoeren had
zijn diensten aanbood. Zo reed hij jaren lang met halffabricaten van het spoor
in A. naar de fabriek in D. waar men van de halve fabricaten hele eindproducten
maakte.
Dat deed hij zomer en winter,
bij alle weersomstandigheden, bij nacht en ontij om zo te zeggen. En wanneer de
wegen praktisch onbegaanbaar waren door winterse toestanden met ijs, sneeuw en
ijzel, zoals wij ze nu ook in deze adventswinter anno 2010 meemaken, zette hij
zijn paard op scherp. Dat wil zeggen: hij monteerde ijzeren stiften met scherpe
pijlvormige uiteinden in de openingen van de paardenhoefijzers. Kijkt u maar
naar de foto hier beneden: stiften, speciaal voor u bewaard in een oud kartonnen doosje.
Zwaar onder de roest, maar verder onaangetast en bruikbaar tot op de dag van
vandaag. Het paard staat op scherp; het
heeft grip op de ijzige ondergrond, het kan zich staande houden.
Zelf staan wij ook wel eens
op scherp. Wanneer wij alert en opmerkzaam de gebeurtenissen om ons heen bezien
en waar nodig van commentaar voorzien. Iemand prijzen, of andersom iemand
afkeurend bejegenen, protesteren tegen wanstaltige maatregelen van de overheid,
demonstreren voor het behoud van alles wat ons goed en dierbaar is. Niet
wachten op wat anderen doen of op de jongste dag, maar ad-rem, attent en to-the-point
reageren.
Voor het komende nieuwe jaar
wens ik u en mijzelf naast al het goede wat denkbaar is ook een beetje
scherpte. Zodat wij frank en vrij de toekomst tegemoet kunnen zien.
Er moet ook ruimte zijn voor
stilte en bezinning. Zelfs voor nostalgie en sentimentaliteit als het ons
daarnaar te moede is. Met een nostalgisch kerstsneeuwplaatje van onze boerderij
ergens in de binnenlanden van het Gelderse platteland wens ik u allen goede en
prettige kerstdagen en een voorspoedig, of zoals wij zeggen: een welgelukzalig
Nieuwjaar met veel heil en zegen.
|
