Kun jij
je een dag voorstellen zonder stroom? Ik bedoel echte stroom: elektriciteit. Af
en toe ervaren we een storing van ongeveer een uur, bijvoorbeeld wanneer een of
andere grondverzetmachine weer eens een kabel doortrekt, en je moet eens zien
hoe onthand we zijn. Kunnen we echt niet meer zonder stroom?
We hebben
makkelijk praten, want we weten toch wel dat de storingsdienst komt en het
probleem oplost. En floep: de spaarlampen brengen weer licht in de duisternis
en de tv gaat door met zijn saaie programma. Hoe deden de mensen dat vroeger
toch, vragen wij ons af. Met gas- en petroleumlampen, met kaarsen en
kandelaars?
Bij mijn
oom op de boerderij hadden ze een fantastische machine om stroom op te wekken.
Het was een kolossale dieselmotor met zon ontzaglijk vliegwiel, olievragende
smeerpoelies en hardleren aandrijfriemen. Hij dreef een generator aan die
stroom opwekte en die een poosje bewaarde in een grote accu. Om die tenslotte
weer terug te geven gaf aan apparaten die electrische stroom nodig hadden om te
functioneren. Wilde de 100wattlamp boven de keukentafel branden, dan moest
eerst de accu worden opgeladen en dus de dieselmotor draaien. Ik zie in mijn
herinnering nog altijd de zuigers die heen en weer gaan, ik hoor het klapperen
van de aandrijfriemen en ik ben nog steeds bang dat ik te dicht bij het
vliegwiel ga staan. Want stel je voor dat je ergens je hand tussen krijgt.
De
dieselmotor was stevig in de grond verankerd opgesteld in een speciaal
kamertje achter de deel en met geen mogelijkheid van zijn plaats te krijgen.
Later is hij vervangen door een kleine benzinemotor die je kon verrijden naar
alle plekken die je wilde. Maar lang zo kolossaal en indrukwekkend niet als de
dieselmotor uit mijn jongensjaren.
Vorige week zag ik hem weer. Of liever: een
soortgenoot. Een dieselmotor uit een oude korenmolen annex broodbakkerij. Meer
dan honderd jaar oud, maar nu gerestaureerd en nog volledig intact. De
dieselmotor maakt dezelfde geluiden als die uit mijn herinnering.