|
Het volgende zal u misschien
bekend voorkomen. Je hoort dat de platenmaatschappij Bonsound (ik bedenk maar
wat..) de beroemde opnames van Chopins Preludes
gespeeld door de Poolse pianist Witold Malcuzynski opnieuw heeft uitgebracht.
Je ziet in een onbewaakt ogenblik in een platenwinkel ergens de nieuwe dvd
liggen, koopt die, stopt hem thuis in de mediaspeler en geniet van de
bovenaardse geluiden die u worden voorgeschoteld. Totdat u, snuffelend in uw
cd-collectie diezelfde cd terugvindt,
want u had hem twintig jaar geleden al aangeschaft. En waarschijnlijk ligt ook
de vinyl lp-variant nog ergens in huis (te verstoffen).
Dit is in het kort het
dilemma waar iedereen ooit eens voor komt te staan die veel van hetzelfde bezit
en er nog meer van hetzelfde bijkoopt. Verzamelaars en verzamelingen bedoel ik:
postzegels, racewagens, cds, sigarenbandjes, schellakplaten, bontlaarsjes,
Boheems porselein. Bij het aanschaffen van wéér een nieuwe aanwinst bekruipt je
de vraag: koop ik nou niet iets wat ik allang heb? Meteen daarop bespeur je een
neiging tot inventarisatie. Je denkt: weet je wat, eigenlijk moest ik toch eens
een keer een lijstje maken met alle Weense Schunewitz-poppen die ik tot de
mijne mag rekenen. Een compleet en handig overzicht van al je bezittingen. Het
idee voor een database is geboren.
Het begin is simpel. Je loopt
je hele huis door en verzamelt alle cds die je ergens kunt vinden in de doos
waar een tijdje geleden de nieuwe wasmachine in heeft gezeten. (Ik praat nu wel
van cds, maar het kunnen natuurlijk ook asbakken, teddyberen, wekkers,
vingerhoedjes, opgezette vlinders of kerstballen zijn.) Het eerste uur is weggegooide tijd. Want dat
besteed je met het liefdevol betasten en bekijken van al je kostbaarheden. Met
alle verhalen en herinneringen erbij. Zoals die biedermeier theemuts die je
voor weinig geld (zegge drie euro) op de vlooienmarkt in Abcoude op de kop hebt
getikt.
De volgende stap is het
noteren van de gegevens. Ikzelf was al een half uur bezig met een cd-essay,
toen ik bedacht dat het handiger is een stramien te bedenken, een lijstje met
gegevens die bij iedere cd van belang
en interessant zijn. En zon stramien leg je vervolgens op elke cd zodat je
geen stiefkinderen maakt en iedere cd op dezelfde manier op zijn merites
beoordeelt. Aldus krijgt je database ordening en structuur en blijft het geen
ongeregeld zooitje. Op mijn klassieke cd-stramien staan bijvoorbeeld onder meer
de volgende kenmerken: componist, titel van het werk en uitvoerenden, zodat ik
later weet dat ik ergens een cd heb liggen van Gustav Leonhardt die de
Zeventiende Partita van Bach in Es speelt. Het is niet gemakkelijk te besluiten
wat je noteert en wat niet. Moet je opschrijven hoe lang een compositie duurt? Nou nee, denk ik, dat merk ik wel
als ik de cd opzet. Bovendien staat het op het hoesje. Maar wat je in ieder
geval wél moet noteren is de vindplaats. Vooral als je thuis overdreven gezegd eenentwintig
kasten met cds hebt, aangevuld met tientallen kleinere stapeltjes her en der
verspreid. Als je later de beroemde Schubert-Lieder-cd van Elisabeth
(Schwarzkopf, bedoel ik) zoekt, weet je dat die in kast 14 ligt en die staat in
het meest zuidelijke hoekje van de werkkamer.
Nee, voordat jouw
databasestructuur kop en staart heeft en vooral naar wens en tevredenheid is
opgezet, is al een half etmaal verstreken. Het invoeren van de gegevens is
aanvankelijk een leuk karweitje, maar op de duur geestdodend en afstotend. Het
invoeren doe ik met een invoerschema waarover elk gecomputeriseerd
databaseprogramma beschikt. Je gaat van invoerveld naar invoerveld en vult in:
naam, componist, datum van aanschaf, beoordeling, vindplaats enzovoort. Na de
twaalfde cd is het een saai en slopend werkje waar je kilos van afvalt.
Om het karwei iets aangenamer
te maken bedacht ik dat het wellicht leuk zou zijn ook een plaatje in de database op te nemen: de voorkant van het cd-hoesje.
Die kun je gemakkelijk scannen en digitaliseren. Zo gezegd, zo gedaan. Ik heb
nu een fraai fotobestand van cd-covers.
Het systeem werkt ook. Je
denkt: heb ik nog ergens een opname van het beroemde openingskoor van Bachs
Weihnachtsoratorium? Een korte survey in de database leert mij dat ik niet
minder dan vier openingskoren bezit: her en der in huis verspreid. Keuze te
over dus.
|
