Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
18-11-2012
imprESSEN : Libertalia
Libertalia (Asmodée) :
+ Erg mooi materiaal + Duidelijke en eenvoudige spelregels qua spelverloop + Een spel dat erg leuk speelt met een hoger spelersaantal (4-6) + Perfect familiespel (als je het Engels een beetje machtig bent) + Leuk tussendoortje voor de veelspeler als je het allemaal niet te serieus neemt, maar je kan wél tactische keuzes maken in dit spel (en erg smerig spelen ook overigens )
- Het grootste nadeel voor mogelijke klanten is ongetwijfeld de taal. Dit spel is taalafhankelijk aangezien alle kaarten voorzien zijn van Franse of Engelse tekst. Ik moet wel bekennen dat een beetje basiskennis voldoende is. - Met z'n tweeën is dit spel niet echt fantastisch (omdat het spelconcept zich hiertoe ook niet leent, maar wie durft er van 4-6 spelers op de doos schrijven?) - De kaarten maken uiteindelijk het spel en daar laten de spelregels toch een steekje vallen aangezien er geen enkele kaart wordt verduidelijkt. Gevolg: een stevige FAQ op BGG. Op zich zijn de kaarten wel duidelijk, maar een overzicht in de regels is geen overbodige luxe (ook om aan de hand van de spelregels te kunnen inschatten wat het spel exact is)
Weken, zo niet maanden voor Spiel werd dit spel al gehypet en nadien zoals steeds in dit geval afgebroken, nog vooraleer iemand het spel in levende lijve had gezien, laat staan gespeeld. Natuurlijk heeft dit spel een unieke gimmick in de vorm van draaiende tandwielen, die aan elkaar zijn verbonden en op die manier zorgen voor een dynamisch en veranderlijk spelverloop waarmee je als speler dient rekening te houden.
Tzolkin kan je het best omschrijven als een worker-placement-game voor gevorderden. Het is meer dan enkel je arbeiders inzetten en de bijbehorende actie uitvoeren. Je moet met héél wat zaken rekening houden, vooral het draaien van de tandwielen, maar ook moet je ervoor zorgen dat je in de vier voedselseizoenen, voldoende voedsel kan afgeven om je arbeiders tevreden te houden. Eigenlijk doet het geheel me een beetje denken aan spelconcepten van verschillende andere spellen, het plaatsen van arbeiders doet me aan Manhattan project denken, de voedseljaren aan Agricola en de rest aan een samenraapsel van Stone age, Ninjato en andere worker-placements.
Als je aan de beurt bent, kan je ofwel arbeiders inzetten en hiervoor met het nodige graan betalen of ze terugtrekken en de acties die erbij horen uitvoeren. Let wel, je moet verplicht één van beide zaken doen. Heb je geen graag om arbeiders in te zetten en kan je er ook geen terugtrekken, dan dien je voor graan te smeken en ga je achteruit in de tempel omdat de goden je minachten.
Afhankelijk van waar je je arbeiders inzet zal je grondstoffen kunnen verzamelen (graan, hout, steen, goud of kristallen schedels), technologische vooruitgang boeken, gebouwen en monumenten bouwen, vooruitgaan op de tempelsporen en overwinningspunten sprokkelen. Om al deze zaken te overlopen, is het spel net ietsje te uitbreid en complex. Maar eens je bezig bent, lijken de symbolen echter duidelijk en is het allemaal redelijk logisch.
Als ik zeg dat je met allerlei zaken moet rekening houden, bedoel ik dat je de nodige grondstoffen moet verzamelen om bepaalde gebouwen te kunnen bouwen, graan om je arbeiders te voeden, extra arbeiders aanwerven om later weer te kunnen inzetten, punten verzamelen, vooruitgang boeken op de tempelsporen (aangezien deze ook twee maal tijdens het spel gescoord worden). Daarnaast mag je ook niet te lang wachten om je arbeiders van het bord te halen, want als ze van het tandwiel afvallen, zijn ze nutteloos en komen ze gewoon terug naar de voorraad.
Op het einde van het spel worden alle grondstoffen geconverteerd in graan, dat op z'n beurt wordt omgeruild in punten tegen een ratio van 4:1, 3 punten voor elke kristallen schedel en eventuele punten voor monumenten. Diegene die het meeste punten verzamelde, wint het spel.
+ Snel kaartspel dat je gerust naast Ballonrace kan leggen + Prachtige artwork die we van Libellud gewoon zijn + Men voorziet enkele kaarten met extra's en speciale kaarten zonder dat dit het spelmechanisme gaat overheersen + Best wel tactisch voor zo'n "eenvoudig" spelletje + Hoge kaarten of lage kaarten maakt niet uit, wat is een goede hand in dit spel en wat niet? + Een spelletje duurt niet al te lang, dus als het je ding niet echt is, geen probleem + Een spelletje duurt niet al te lang, dus als het totaal je ding is, dan kan je snel nog een keer
- Als je er niet zoveel aan vindt, dan zijn zes ronden wel wat repetitief - Iets minder tactisch dan Ballonrace, minder confronterend alleszins - Na enkele potjes kan ik nog wel niet echt zeggen of er nu een tactiek in zit om het spel te winnen
Met het schaamrood op de wangen moet ik u bekennen dat ik Dr. Who niet ken(de). Het schijnt een zéér bekende Britse tv-serie te zijn. Wat mij wel interesseert is het feit dat Martin Wallace hiervan een kaartspel maakte. Dit kaartspel komt in zeker zin overeen met Discworld - Ankh Morpork omdat je ook hier met de kaarten voor héél wat leuke dingen gaat zorgen. Het is echter niet volledig hetzelfde. Ten eerste zegt het thema mij persoonlijk véél minder, waarschijnlijk ook omdat ik de serie niet ken. Ten tweede ga je hier echt wel frontaal in de aanval. Het komt er eigenlijk op neer dat Dr. Who en nog enkele "goeie" proberen om jouw locaties te beschermen en dat je "gespuis" gaat inzetten om de locaties van de tegenstrevers te vernietigen. Laat het ons gerust een Revolver voor meer dan twee spelers noemen.
Hoeveel acties je kan uitvoeren hangt eigenlijk af van het aantal kaarten dat je op handen hebt. Weer iets nieuws te ontdekken ook bij mr. Wallace, nl. je moet minstens drie kaarten overhouden op het einde van je beurt, want deze geef je aan je rechterbuurman. Nadien trek je twee kaarten en eindigt je beurt. Later zal je dan weer drie kaarten van de volgende speler krijgen, zodat je vijf kaarten op handen hebt. Klinkt misschien allemaal een beetje vreemd, maar ik vind het wel goed gevonden. Nu moet je nog goed overwegen welke kaarten je wel en niet speelt, want je geeft ze cadeau aan je tegenstanders.
In je beurt kan je volgende acties gaan spelen : - een locatiekaart spelen : leg ze voor je neer en neem de aangegeven tijdspunten (naast deze tijdspunten staan er ook nog overwinningspunten op deze kaarten voor het einde van het spel) - één of meer verdedingskaarten spelen bij één van je locatiekaarten : er zijn vier soorten verdedigingskaarten en je mag slechts één van elke soort bij een locatie spelen. Zolang er geen aanvaller ligt, leg je de kaarten dicht en mag je er blijven aan toevoegen. Ligt er wel al een aanvaller, speel je de kaarten open en handel je het conflict af. - één of meer aanvalskaarten spelen : je legt één of meer dezelfde soort aanvalskaarten bij een locatie van een tegenstrever en een eigen fiche erop (zodat je weet van wie de kaarten zijn). Liggen er nog geen verdedigingskaarten, dan speel je de kaarten dicht. Liggen er al wel verdedigingskaarten, dan leg je de kaarten open en handel je het conflict af. - speel een ondersteuningskaart : voer uit wat er op de kaart staat en leg de kaart af - plaats kaarten in je reserve : je mag max. 2 kaarten achterhouden, je legt ze voor je neer en kan ze ten allen tijde terug op handen nemen om te gebruiken - koop kaarten voor tijdspunten : je mag kaarten aanschaffen voor 5 tijdspunten per kaart - afleggen van 1 of 2 kaarten in ruil voor tijdspunten : je krijgt één tijdspunt per afgelegde kaart
Conflict : Leg alle kaarten open die bij een locatie liggen. Neem eventuele tijdspunten zoals aangegeven op de kaarten. Vergelijk de sterkte van de twee kanten. Bij gelijke stand of meer verdediging wint de verdediger. Alle kaarten worden dan afgelegd. De verdediger plaatst een tardisfiche om aan te geven dat de locatie secuur is. De fiche beschermt de locatie tegen een volgende aanval, maar wordt daarna verwijderd. Wint de aanvaller, dan worden de kaarten van de verdediger afgelegd en van de aanvaller kaarten met een gelijke waarde aan die van de verdediger. (Rory kaarten worden terug op handen genomen) De kaarten van de aanvaller blijven liggen en de locatie kan later terug herwonnen worden eventueel.
Wanneer de "Speleinde-kaart" uit de stapel wordt getrokken, wordt er nog een laatste ronde gespeeld, waarin alle spelers nog één actie mogen uitvoeren (zonder kaarten door te geven of te trekken). Ook wanneer een speler al z'n fiches (tardik of dalek) in het spel heeft, eindigt het spel (onmiddellijk in dit laatste geval). Daarna worden de scores berekend. Je scoort de punten van de locaties die je beheerst, zowel eigen als vreemde. De speler met de meeste punten wint!
Snowdonia is zo'n spel waar je mij wel warm voor kan krijgen. Een worker-placement-game, jawel toch weer een worker-placement-game. Ook dit keer, toeval of niet, zijn er treintjes bij betrokken. Geen mooie plastieken miniatuurtreinen, dat is misschien het enige minpuntje. Een opmerkelijke vaststelling bij dit spel is dat het speelbord eigenlijk enkel overzichtjes huisvest en dat de dingen die er echt toe doen kaarten zijn die rondom het speelbord liggen.
Rondom het bord wisselen treinspoorkaarten en stationkaarten zich af in een vooropgestelde volgorde. Onderaan het bord liggen treinen die vanaf de tweede gebeurtenis kunnen aangeschaft worden. Zo'n treintje is geen must om het spel te winnen, maar ze helpen wel, want u kan weer net dat ietsje extra bij bepaalde acties.
Het spel verloopt over verschillende ronden, totdat de laatste spoorkaart is bebouwd met een spoor en het station van Yr Wyddfa (die Welsche taal is niet altijd makkelijk) is bereikt. In het begin van een ronde gaan de spelers hun twee pionnen beurtelings inzetten op de verschillende acties. Het bezit van sommige treinen laat toe om een extra arbeider (pion) aan te schaffen en dus onmiddellijk te kunnen inzetten.
Daarna worden de verschillende acties één voor één uitgevoerd en wordt de arbeider teruggenomen. Acties zijn niet optioneel, ze dienen te worden uitgevoerd. Vooraleer we de acties gaan uitvoeren, is het mogelijk om contractkaarten op tafel te spelen. In het midden van deze kaarten staan er enkele extra's die je verwerft bij bepaalde acties. De kaarten blijven geldig tot het einde van de ronde en blijven voor de speler liggen aangezien ze op het einde van het spel nog punten kunnen opleveren.
De acties : 1) Stockyard : neem 3 ijzer en/of steen uit de algemene voorraad naar je persoonlijke voorraad of neem 1 kool en 2 ijzer en/of steen. Sta je overigens op de laatste plaats van deze actie wordt je de startspeler in de volgende ronde. 2) Excavation : verwijder een aantal puinblokjes overeenkomstig met de waarde van ontginningsfiche. Je verwijdert puin in volgorde van de spoorkaarten. Indien al het puin van de spoorkaarten is verdwenen, neem je dat van de stationskaart. Indien je het laatste blokje van een vak van een stationskaart verwijderd, leg je er een eigen blokje (dit levert punten op aan het einde van het spel) 3) Works : zet 3 ijzer om in 1 stalen staaf of ruil 2 puin om in 1 steen. Je mag deze actie tot 3 keer uitvoeren in welke combinatie dan ook. 4) Lay track : Leg het aantal stalen staven, overéénkomstig met de waarde van de "lay-track-marker", af en draai een volledig ontgonnen spoorkaart om. Leg je eigen blokje op deze kaart (dit levert punten op aan het einde van het spel) 5) Build : indien de ganse weg naar een station is vrijgemaakt, kan er op het station gebouwd worden, de speler geeft de grondstoffen af zoals aangegeven op de stationskaart en plaatst een eigen blokje op de kaart (dit levert punten op aan het einde van het spel). Met deze actie kan een speler ook een trein aanschaffen, indien dit al toegelaten is. 6) Site office : Neem een kaart uit de drie openliggen contractkaarten. Je legt deze kaart recht voor je af (zo zit ze nog in je hand), als je de actie gebruikt draai je ze 90° 7) Move the surveyor : verplaats je opzichter één station verder (meer kan je met deze pion niet doen). Afhankelijk waar hij het spel eindigt, scoor je punten.
Nadat alle acties zijn uitgevoerd, vul je de contractkaarten terug aan. Nadien pas je het weer aan. Bij zonnig weer gaat het werken makkelijker en krijg je een +2 op ontginnen en +1 op het leggen van een spoor. Bij regen een -1 op ontginnen en een -1 op en spoor leggen. Bij mist kan er niet ontgonnen worden of sporen worden gelegd. Deze acties vallen dan volledig weg. Tenslotte wordt de stockyard nog aangevuld.
Op het einde van het spel tellen de punten van je blokjes op spoorkaarten, stationskaarten, één welbepaalde trein en de bonuspunten van contracten.
Nog tot slot : dit spel is in het Duits reeds opgepikt door Lookout games, het zou me dan ook niet echt verbazen dat binnen afzienbare tijd ook een Nederlandse uitgeverij het spel op de markt zal gooien.
+ prima kwaliteit van het materiaal + coöp met een leuk thema, maar dit is persoonlijk + volgens mij erg moeilijk om te winnen, zelfs met de makkelijkste opdrachtkaarten + je voelt dat je constant onder druk staat en dat je acties te kort komt + de kaarten maken echt wel een verschil, ze zijn ongetwijfeld een must om het spel te kunnen winnen + de spelregels zijn niet al te moeilijk en te uitgebreid
- de spelersborden/personages zijn gedrukt op mat papier, mocht toch wat steviger glanzend karton zijn - een dobbelsteenrol is aanwezig, het is aanpasbaar, maar kan frustrerend zijn - prijzig spelletje gezien het beperkte materiaal (het is mooi, maar zo erg veel materiaal is het niet)
What's your game kennen we hoofdzakelijk van hun big-box-games zoals Vasco da gama en Vinhos. Ook dit jaar was het de bedoeling om met zo'n klepper naar Essen te komen, maar Madeira : pearl of the Atlantic heeft het niet gehaald. Geen erg dit keer (ook Vinhos haalde het niet vorig jaar), want ze brachten nog twee andere spellen mee. Asgard (waarover later meer) en het kleine doosje van Oddville.
Ik durf u nu al te vertellen dat dit één van mijn Essen favorieten zal worden. Een klein doosje met niet al te veel materiaal, maar wel met héél wat diepgang. U gaat in Oddville bouwen aan een stad en probeert dit natuurlijk weer als beste te doen om alzo de winst naar u toe te trekken. Het spel omvat 64 kaarten die een dubbel gebruik hebben, aan de éne kant zijn het munten aan de andere kant gebouwen (dit weten we wel te smaken). Daarnaast heb je een grondstoffenbordje (lekker handig, dan heb je geen kilo's hout of fiches nodig), 12 karakterkaarten (waarmee je wat tegen de basisregels mag zondigen), 4 arbeiderskaarten per speler en 9 arbeiders per speler.
In een beurt mag een speler slechts één actie uitvoeren, dus het gaat vooruit, dat kan ik u al vertellen. Ofwel beslis je om een arbeiderkaart te spelen ofwel ga je bouwen aan Oddville. Zo gauw een speler z'n 6de arbeider in Oddville heeft staan, eindigt het spel en worden de punten geteld.
1) Speel een arbeiderkaart : deze kaarten tonen steeds drie zaken, waaruit je er één (en slechts één) kan kiezen : - verkrijg geld : neem het aantal geldkaarten van de stapel zoals aangegeven op de arbeiderkaart (handlimiet geld is 5) - verkrijg één grondstof : plaats een arbeider op het goedkoopste vak van één van de afgebeelde grondstoffen, betaal de eventuele kost (0,1 of 2 geld). - verkrijg één gebouw : kies een gebouw uit de zes openliggende gebouwen, je arbeiderkaart geeft aan hoeveel dit zal kosten, de eerste in de rij zijn meestal gratis, de laatsten kosten je meestal wel geld. Je legt het gebouw voor je neer (max. 2), schuift de gebouwen door naar links en vult de rij terug aan (rechts)
2) Bouwen aan Oddville : - kies een gebouwkaart die voor je ligt - betaal de kosten zoals aangegeven op de kaart door arbeiders terug te halen van het grondstoffenbord - plaats de gebouwkaart in Oddville (centraal op de speeltafel) volgens enkel bouwregels (orthogonaal, wegen en huizen moeten passen, niet boven het centrum bouwen, de gebouwen niet draaien) - zet één van je arbeiders op de pas gebouwde kaart - ontvang de gildebonus zoals aangegeven rechtsboven op de kaart - ontvang de bonus van de aangrenzende gebouwen (orthogonaal) die met een weg verbonden zijn De gildebonus geeft je een karakterkaart van de desbetreffende gilde en laat je zondigen tegen de regels (erg leuke kaarten bij) De andere bonussen geven je een grondstof, een geld, laten je een grondstof omruilen, ...
Zo gauw een speler zes arbeiders in de stad heeft staan, eindigt het spel en worden de punten geteld : - de punten van de kaart waarop de arbeider staat en eventuele extra punten zoals aangegeven op het gebouw - de punten zoals aangegeven op de karakterkaarten - één punt voor elke resterende grondstof
+ Xavier Georges is de auteur. (punt!) + Het spel ademt een speciale sfeer uit, het is moeilijk te omschrijven + Het spel klopt en werkt ook, de mechanismen die wat gemaakt overkomen werken wonderwel + Er is hier erg veel aan de gang, na één keer spelen weet je nog niet hoe je het allemaal in de hand kan werken + Hou je van een brainburner, zonder dat deze al te zwaar en lang is, dan is dit een fijn spel + Het thema is misschien wat raar, maar het past wel bij een abstract spel dat het toch wel eigenlijk is + De overzichtjes op de zichtschermen zijn erg handig, ook voor het uitleggen van het spel
- als je enkel de spelregels leest zonder te spelen, dan kan je blijven lezen vooraleer je het begrijpt, pas als je het een speelbeurt hebt gegeven wordt er erg veel duidelijk - wederom dezelfde opmerking als we altijd moeten geven bij Pearlgames, Belgische firma en geen Nederlandstalige spelregels, al vaak aangeboden om het te mogen vertalen, maar er komt geen gehoor
Conclusie : Pearl games brengen spellen op de markt die echt wel binnen mijn kraam passen. Troyes was een topper en ook Tournay (de iets lichtere versie van Troyes) vond ik erg leuk. Dit spel is iets totaal anders qua thema en artwork, maar ze slaan weer de nagel op de kop. De vermanende vinger wat onze taal betreft, stoppen we dan ook snel weer weg. Als ze zo'n spellen blijven maken, dan zijn we trots dat Pearl games een Belgische uitgeverij is.
Fairy land is nog eens een goed ouderwets set-collecting-spel. Het viel me op dat ik bijzonder weinig kaartspellen uit Essen meebracht en ook deze stond aanvankelijk niet op onze lijst. Met wat geluk liep ik de uitgever tegen het lijf en hij prees me dit spel aan terwijl ik een ander spel aan het oppikken was. De man die me aansprak was niemand minder dan de auteur van "Kingsburg", dus alleen om die reden leek het zeker een goed idee om dit spel eens een kans te geven.
Het spel bestaat uit drie typen kaarten : elfkaarten, boskaarten en hofkaarten. Er worden drie boskaarten opengelegd en deze vormen de vitrine. Er zijn steeds drie stapels in de vitrine. De hoofdbedoeling is het verzamelen van bloemen en dieren die in de boskaarten zitten verstopt. Daarnaast kun je ook andere elfkaarten tegen het lijf lopen, zodat je meer mogelijkheden hebt en tenslotte zijn er ook nog goblins en ogres die je beter ontwijkt.
Als je aan de beurt komt, doorloop je de volgende stappen : 1) Voeg twee kaarten toe aan de stapels van de vitrine. Deze moeten verdeeld worden over de stapels, dus niet samen in één stapel. Als je ogres of goblins trekt, moeten deze aan de stapel toegevoegd worden, waar het minst "kwaadaardige" kaarten liggen. 2) Voer één actie uit. Je hebt de keuze uit : veil een stapel uit de vitrine, ga op audiëntie bij de koningin, bezoek de druïden, gebruik een voorwerp. - veil een stapel uit de vitrine : kies een stapel, iedereen mag om beurten een bod doen, de startspeler als laatste. Diegene die het meeste biedt, krijgt de stapel en legt deze open voor zich neer. Je betaalt de geboden waarde met elfkaarten en legt deze open voor je af. Indien niemand biedt op de stapel wordt de stapel afgelegd. - leg een aantal elfkaarten open voor je af, neem een aantal hofkaarten (gelijk aan de waarde van de gespeelde elfkaarten -1) en houdt er één. De hofkaarten zijn voorwerpen die je kan gebruiken tijdens het spel. Ofwel zijn ze van permanente duur, je legt de kaart open of ze zijn één maal bruikbaar als ze gespeeld worden, je neemt deze op hand en speelt ze op een later tijdstip uit. Indien de hofkaarten zijn opgebruikt, is deze actie niet meer mogelijk. - leg een aantal elfkaarten open voor je af, neem een aantal druïdenkaarten (gelijk aan de waarde van de gespeelde elfkaarten -1) en houdt er één. Deze kaarten zijn ook gewone boskaarten. Leg de gekozen kaart open voor je af. Indien de stapel is opgebruikt, is deze actie niet meer mogelijk. - speel een hofkaart die je reeds verzamelde en voer het effect uit 3) Elke stapel in de vitrine die uit zes of meer kaarten bestaat, wordt afgelegd.
Wanneer de stapel boskaarten is opgebruikt, wordt de lopende ronde nog afgewerkt en worden de punten uitgereikt. De speler met de meeste punten wint het spel. Punten : - dieren : diegene die er het meeste verzamelde van een soort, krijgt de punten (zie tabel in spelregels) - bloemen : punten voor het aantal bloemen dat je verzamelde van de verschillende soorten (zie tabel in spelregels) - verschillende bloemen : variëteitenbonus voor verschillende bloemen die je hebt (zie tabel in spelregels) - goblins : 2 minpunten voor de speler met de meeste goblins - voorwerpen : sommige voorwerpen leveren punten op (zie kaart) - elfen : niet gebruikte elfkaarten (in je hand) worden opgeteld, diegene met de hoogste waarde scoort nog drie punten.
+ 1ste keer getest op 11 november, Wapenstilstand, de perfecte datum om dit spel te spelen + die zotte Polen hebben het 'm weer gedaan + voor liefhebbers van dit soort spellen is het echt wel een toppertje + het onderhandelen en vormen van allianties is een erg leuk spelgegeven (als je ervan houdt, dus kan ook bij negatiefjes staan)
- met z'n drieën is het niet zo interessant, met z'n vieren is het volgens mij top - de spelregels zijn weer niet zo goed geschreven, er blijven toch wel wat vragen over (de FAQ eens checken op BGG, als die er al is)
Conclusie : Dit spel zal ongetwijfeld weer voor- en tegenstanders hebben. Het is wit of zwart in dit soort spellen, je bent een fan of je vindt het totaal niets. Ik reken mezelf zeker bij de eerste groep. Een eerste speelsessie met z'n drieën is ons bevallen, maar je merkt dat een extra speler het pittiger zou maken. Enkele hiaten in de spelregels (waaronder een slechte vertaling, zelfs naar het Engels) zijn voorlopig de enige afknappers. We gaan zeker proberen om zo snel mogelijk een extra speelsessie te organiseren met vier of vijf.
Een spel van Knizia dat wordt uitgegeven door Pegasusspiele, dat verdient direct onze aandacht. Zoals verwacht zijn de spelregels duidelijk, rechtlijnig en gaat het hier dan ook echt wel om een typische Knizia. Waar ik me al wel aan stoor, nog voor ik het spel gespeeld heb, is het thema. Het thema op zich is niet zozéér het probleem, want dat ziet er allemaal wel mooi uit ... maar het past gewoon totaal niet bij het spel.
Ik vind dit eerder een "Union pacific" in een ander jasje. Uiteindelijk draait het ganse spel om het kopen en verkopen van entertainers (ik noem het aandelen). In plaats van treintjes op het bord te plaatsen ga je nu schijfjes in de verschillende kleur leggen om alzo steden en dorpen te verbinden. Als het even kan liefst dorpen en steden die pluspunten opleveren, zodat je entertainers het meeste waard zijn.
Bij aanvang van het spel wordt het speelbord opgebouwd en worden de fiches (plus- of minpunten) op de steden en dorpen gelegd. Elke speler krijgt alvast één entertainerkaart van elke kleur en 20 ducaten. Alle schijfjes gaan in de zak en elke speler trekt er reeds 3. De waarde van de entertainers in verschillende kleuren start standaard op 5. Nu kan het spel beginnen!
In een beurt doorloopt de speler drie acties : - Je mag tot 2 entertaineracties uitvoeren (mag ook na het plaatsen van de schijfjes) - Je moet de schijfjes die je trok aanleggen - Je moet 3 nieuwe schijfjes trekken
1) Entertaineracties : - sponsor een entertainer : koop hem aan, betaal de waarde van de entertainer en leg hem in je voorraad - laat een entertainer gaan : verkoop hem, krijg de waarde van de entertainer uitbetaald
2) Schijfjes plaatsen : vertrekkende vanuit het hoofdkwartier of aangrenzend aan eerder geplaatste schijfjes van die kleur. Indien je een stad of dorp bereikt, leg je de fiche er bovenop. Elke dorp of stad heeft een eigenschap die onmiddellijk wordt uitgevoerd. Verhoog de waarde met 1,2,3 of 5, verlaag de waarde met 1,2 of 3, krijg 2 ducaten voor elke entertainer van die kleur of betaal 2 ducaten voor elke entertainer van die kleur.
3) Dit zal wel voor zich spreken
Het spel eindigt wanneer slechts één roodomrand dorpje niet bezet is en wanneer het koninklijk hof (+5 punten) bezet is. Elke speler wordt nu een laatste keer uitbetaald en krijgt voor al z'n entertainers de huidige waarde. De speler met het meeste geld wint het spel.
+ leuke vorm van kaartjes (eens vierkantjes ipv rechthoeken) + 7 Wonders-look-a-like die naar mijn mening wel geslaagd is + geslaagde artwork in mijn ogen + elke speler speelt met een ander karakter en heeft dan ook een ander extraatje
- krenterig met de indiegogo extra's (als je het spel nieuw aankoopt van de eerste reeks, zorg dan dat alles erbij zit) - een héél grote doos voor erg weinig materiaal (ik denk dat alles ook zou passen in zo'n blikken doosje van WGG) - voorzie zeker een erg grote tafel, u gaat het nodig hebben
Conclusie : Ik heb bewust niet erg veel positieve en/of negatieve zaken hierboven gezet omdat inzake dit spel het waarschijnlijk puur goesting zal zijn of u dit positief of negatief vindt. Among the stars zie ik een beetje als een spel dat volledig bestaat uit de paarse kaarten (gilden) van 7 Wonders. U gaat dus vanaf het begin al beginnen met punten tellen en goede combo's te zoeken. Bij 7 Wonders bouwt u echt op en moet u op termijn denken, hier moet je nog meer opportuniteiten in het oog gaan houden. Er zijn wel doelkaarten, maar ik heb het gevoel dat elke speler er wel ééntje wint, dus iedereen pakt daar vijf punten. De conflictkaarten (variant) brengen wel iets extra's, maar zijn allemaal hetzelfde, dus te stereotiep. Het spel speelt zeer vlot. In ons eerste spelletje waren we direct weg met de tekstjes die op de kaarten staan. Er zijn erg weinig spelregelvragen (misschien ook wel omdat je 7 Wonders al kent). Het feit dat je elke ronde 10 extra credits krijgt, zorgt ervoor dat je eigenlijk telkens weer met gelijke wapens strijd, bij 7 Wonders kun je verder bouwen op hetgeen dat je reeds verzamelde, dat is hier minder het geval. Interactie kan er zeker wel zijn, maar daar is dit spel in hetzelfde bedje ziek als 7 Wonders. Bij beide spellen heb je niet echt de moed om te gaan kijken bij je tegenstanders, want er ligt daar zo veel dat je onmogelijk alles in het oog kan gaan houden. Bij Among the stars is het bovendien ook zeer belangrijk waar je bepaalde kaarten gaat bouwen, hiermee dien je echt wel rekening te houden. In een eerste spelletje merk je dan ook vaak dat je net die kaart in handen krijgt die je een ronde eer of later zou moeten krijgen (en dat maakt het voor mij leuk). Ik vind het persoonlijk een zéér geslaagd spel dat volgens mij nog vaak uit de speelkast zal komen ... en dat betekent bij ons toch al wel wat. .
Dit is één van de spellen waarnaar ik heb uitgekeken. Ik ga met de deur in huis vallen en onmiddellijk een probleem aankaarten : voor dit spel moet u met z'n vieren zijn, niet meer en niet minder. Bovendien wordt er ook nog eens een stoelendans of twee uitgevoerd tijdens het spel, dus misschien haakt u nu al af. Ik zou het echter op prijs stellen als u toch nog even verder leest.
In Goblins inc. neem je de rol aan van een goblinwerknemer in het bedrijf Goblins inc. In dit bedrijf maken ze reuze-meganische-gevechtsrobotten en aangezien de directeur op pensioen gaat, is hij op zoek naar een opvolger. U moet proberen om in team (per 2 spelers) een zo sterk mogelijk robot te bouwen en in een vechtronde zal worden uitgemaakt welk team wint. Maar pas op, elke ronde zal u in een ander team worden ondergebracht, dus hou u concurrenten toch nog maar een beetje te vriend. Ook uw collega mag delen in de winst, maar als het even kan minder dan jij zelf. Klinkt dit al een héél deel interessanter? Ik denk het wel, dus hierbij een kort overzicht van het spelverloop.
De competitie duurt minstens 2 ronden, 3 als u het volledige spel wil spelen. Een ronde wordt onderverdeeld in vier fasen : 1) Stel het team samen : - draai de teamkaart open : deze geeft aan welke spelers samen zullen spelen deze ronde - trek een blueprintkaart : deze geeft aan welke beperkingen je robot heeft (er vallen concreet vier bouwvakjes weg, je plaats hierop je speelfiguren) - verborgen opdrachten : elke speler trekt 7 opdrachtkaarten, waarvan hij er 4 zal kunnen uitspelen, maar voorlopig hou je ze allen bij. Uiteraard zijn deze opdrachten enkel voor jezelf en houd je ze verborgen voor je collega en concurrenten
2) Bouw : in deze fase gaan we aan de slag, de spelers nemen beurtelings de rol aan van planner of bouwer. - planner : trek vijf tegels (van de dichte algemene stapel), hou er drie en geef er twee aan de tegenstanders - bouwer : plaatst de vijf tegels (drie eigen en twee van tegenstanders) op het speelbordje en probeert zo een sterke gevechtsrobot te maken Daarna draaien de rollen om en wordt de planner bouwer en omgekeerd. Er zijn vier types van tegeltjes : wapentegels, motortegels, schildtegels en versiertegels.
3) Vecht : - eerst controleren we of de robot van de tegenstand volledig correct is opgebouwd, fouten worden van het bord verwijderd. De verbindingen tussen de tegels moeten kloppen, dus metaal moet grenzen aan metaal. - trek 12 tactiekkaarten (nog niet bekijken) - kies verborgen opdrachten : uit de 7 kaarten kies je er vier die je wil gaan scoren op het einde van het gevecht, leg ze dicht voor je neer - plaats je speelfiguren in de centrale cockpit (van waaruit ze de robot besturen) - plaats defensiefiches, elk schild levert je zo'n fiche op, deze worden verwijderd als je geraakt wordt tijdens het gevecht - gevechtjobs : elke speler neemt een rol aan als piloot of tacticus. Ook hier wordt weer om beurten gewisseld. Nu kan het gevecht echt gaan beginnen : - Leg drie tactiekkaarten open - Kies je acties : de piloot en tacticus mogen niet overleggen. De piloot kiest welke richting we uitgaan, langs welke kant je aanvalt. De tacticus kiest één van de drie tactiekkaarten die openligt en legt een fiche dicht voor zich neer om dit aan te geven. - Tonen van de acties : de piloten en tacticussen leggen hun keuzes open en voeren hun gekozen acties uit. De piloten tellen hun motoren, draaien de robot in de gekozen richting, de tacticussen vergelijken hun fiches. Kozen ze een verschillende kaart, is er geen probleem en mogen ze beiden de eigenschap gebruiken. Kozen ze dezelfde kaart, dan mag diegene met het meeste motoren de actie uitvoeren. Bij gelijke stand mogen ze het beiden uitvoeren. - Richt schade aan : afhankelijk van de kant waarmee je aanvalt, het aantal wapens, het aantal motoren, de keuze van de tacticus, ... worden er een aantal dobbelstenen gerold. Een hit komt steeds aan op de eerste tegel in de rij, deze wordt verwijderd, tenzij er een schildfiche opligt, dan wordt dit verwijderd. Komen er fiches los van de cockpit, dan worden deze ook allemaal verwijderd. Als de cockpit wordt geraakt, dient er één goblin (van de piloot) te worden verwijderd. Dit alles wordt herhaald (max. 4 ronden) tot er geen goblins meer in de cockpit zitten of als de robot geen wapentegels meer heeft. Daarna gaan we over tot het scoren.
4) Scoren : - Je team wint als de robot van de tegenstander is verslagen en de jouwe nog overeind staat - Indien beide robots gelijktijdig zijn gevallen of ze nog beiden rechtop staan na vier ronden, dan kijk je naar het aantal verwijderde tegels, schildfiches, goblins. Als je wint, krijg je 2 punten voor elke eigen goblin in je eigen cockpit en 1 punt voor elke goblin van je collega in je cockpit. Daarnaast verdien je punten met de verborgen opdrachten, en bij deze kan je een mes in de rug van je collega steken.
+ erg mooie kaarten en artwork + éénvoudige spelregels, maar oh zo tactisch spelletje + uiteindelijk stranden we allemaal op (hoge) gelijklopende punten + dit spel moet je echt wel meerdere keren spelen om er echt tactiek in te krijgen
- al die mannetjes op het bord, het wordt soms toch wel onoverzichtelijk - de scores lopen echt wel tot in het belachelijke, dus er komt wel wat telwerk bij te pas - we speelden het spel met z'n drieën en dat was niet slecht, maar voor een optimaal spel moet je volgens mij met z'n vieren spelen
Conclusie : Dit spel is een typische Colovini, éénvoudige spelregels, maar moeilijk om te winnen. Het ziet er allemaal mooi uit en het speelt op zich erg vlot. Het is wel zeker niet het beste spel in z'n genre, maar als je houdt van dit soort "snellere", maar toch erg tactische (en eigenlijk abstracte) spellen, dan zou ik het zeker eens proberen. Misschien wel bij SpinLi.
De tweede uitbreiding die onze Tsjechische vrienden van CGE op de markt brachten. Deze "festival season" is een uitbreiding voor hun populaire spel "Dungeon lords" dat twee jaar geleden het levenslicht zag in Essen. Mensen die de spellen van Vlaada Chvatil zo'n beetje kennen, weten dat het geen spellen voor beginners zijn. De spelregels zijn steeds met de nodige humor opgesteld, ze zijn duidelijk, maar ze zijn ook vaak overweldigend. Ook nu weer ga ik me dan ook beperken tot het opsommen van de zaken die nieuw zijn in de uitbreiding.
1) Veranderingen aan het algemene speelbord : - Unieke mogelijkheden : in elk seizoen zullen de spelers nu unieke mogelijkheden hebben, "uniek" omdat ze slechts één seizoen beschikbaar zullen zijn. Je kan ze vergelijken met de gewone acties die je in het basisspel kan uitvoeren, maar met een kleine twist - Vijf vechtkaarten : een gevecht zal nu bestaan uit vijf ronden ipv vier - Nieuwe paladins : nieuwe tegenstrevers die de oude uit het basisspel vervangen
2) Veranderingen aan het progressiebord : - Een vijfde seizoen : elk jaar heeft nu een vijfde seizoen, het festivalseizoen - Nieuwe gebeurtenistegels : de nieuwe tegels vervangen de oude, elk jaar zal 2 speciale gebeurtenissen hebben ipv 1 - Huisdierenfase : de huisdieren uit het tweede spel uit de reeks (Dungeon Petz) worden geïntegreerd - Nieuwe rondefase in ronde 4 : een extra stapje - Festival! : tijd voor wat ontspanning voor je imps en huisdieren, misschien vind je wel iets nuttigs voor je volgende gevecht
3) Veranderingen aan de "verre landen" : - Speciale gebeurteniskaarten en gevechtskaarten : elk jaar een deck samenstellen van 2 gebeurteniskaarten, 5 gevechtskaarten en nog eens 2 gebeurteniskaarten - Huisdierenkaarten - Verbeterde tunneltegels - Monster- en geestenexpertentegels
4) Veranderingen aan het persoonlijke spelersbord : - De bard : extra fase vooraleer we beginnen met de valkuilenfase. De bard heeft de mogelijkheid om z'n kameraden te ondersteunen in het gevecht - Plaats voor vier avonturiers - Plaats voor je huisdieren
5) Nieuwe avonturiers, kamers en monsters
6) Nieuwe kaarten (valkuilen, vechtkaarten, speciale gebeurtenissen)
7) Een mini-bonus "Minion Bearing Gifts" (waarvan je de spelregels kan vinden op hun website www.czechgames.com)
U merkt dus dat u héél wat waar krijgt voor u geld, dus als u een fan bent van het genre en je bent Dungeon lords op zich een beetje beu, dan kan dit misschien een welgekomen aanvulling zijn. Maar ik herhaal het er nog even bij, als u de spelregels volledig wil doorgronden, dan moet u er zich toch even aanzetten. Er zijn weer erg veel kleine regeltjes waarmee je rekening gaat moeten houden.
Deze uitbreiding kan niet gespeeld worden zonder het
basisspel Galaxy trucker wat ook verschenen is op de Nederlandstalige markt
onder het label van QWG (nu WGG & Quined). Het is dan ook niet echt de
bedoeling om het volledige spelconcept van dit spel te herhalen, wel om de
nieuwigheden en varianten even voor u op een rijtje te zetten.
Misschien toch nog zeer kort een geheugensteuntje wat het
spel eigenlijk inhoudt. In Galaxy trucker verloopt elke ronde in 2 fasen : een
bouwfase en een vluchtfase. In de bouwfase komt het er eigenlijk op neer dat u
fiche grabbelt van de algemene voorraad en zo snel en zo goed mogelijk een
ruimteschip in elkaar timmert. U moet hierbij rekening houden dat u schilden
heeft, kanonnen, energie, bemanning, opslagplaats, stuwkracht en eventueel ook
nog wat aliëns. In de vluchtfase komt u een hoop narigheid tegen op uw weg en
moet u langs de ene kant voldoende voorbereid zijn, maar dient u toch ook wat
geluk aan uw kant te hebben. Diegene met het minste pech onderweg verdient het
meeste credits, waarrond het ganse spel draait. Kan u dan nog de nodige cargo
leveren, dan krijgt u natuurlijk nog meer geld.
In deze 2de grote uitbreiding mag u dan ook wat extras
verwachten :
1)Nieuwe technologieën : 42 nieuwe
scheepsonderdelen, waaronder :
-zonnepanelen die voor meer energie zorgen
-thrusters
die stuwkracht geven naar meerdere kanten en niet enkel meer aan het
achtersteven dienen te worden geplaatst
-Router modules die doen op zich niets, maar
maken alle aangrenzende componenten een stukje sterker, ze zijn een soort van
verbindings- en versterkercomponent
-Mixed life support systems : nu kunnen zowel
aliëns als gewone bemanning plaatsnemen in deze cockpit
-Crubot stations : geven je vier fictieve
bemanningsleden als je een batterij afgeeft
-Auto-defense systems : vergroten je vuurkracht,
maar moeten met zn twee zijn om mee te tellen
-Armory : bemanningsleden die aan de armory
grenzen worden als gewapend beschouwd, deze kunnen zich beschermen tegen
invallers en tellen dubbel bij het tellen van de bemanning.
-Componenten met ondoordringbaar pantser :
beschermd tegen meteorieten en kanonaanvallen.
2)Nieuwe schepen, 10 dubbelzijdige speelborden met
de schepen van klasse IIB, IIB en IV (klasse 4, d.w.z. nog grotere schepen, dus
ook meer geld rapen)
3)Nieuwe avonturenkaarten
4)Indringers : een nieuw soort avonturenkaart die
je het leven echt zuur willen maken
5)Ondersteuningsteam : een set teamkaarten die je
helpen bij het bouwen van een schip, hoe je het meeste geld verzamelt tijdens
een vlucht en andere professionelen die dingen doen die jij normaal niet wil
dat ze je zien doen.
+ prachtige kaarten en dito miniaturen + zéér eenvoudig spelletje, dat vlot wegspeelt + prima tussendoortje + mooie, blikken doos + de varianten zijn zeker welkom en standaard bij ons, maar fijn dat ze ook een basisspel voorzien om met de iets jongere spelers aan de slag te gaan
- weer een blikken doos en weer een ander formaat, stapelen wordt erg moeilijk met al die formaten - er zit wel wat tactiek in, maar je hebt toch ook het nodige geluk nodig
Conclusie : Call to glory kan mij persoonlijk wel bekoren. Het is een éénvoudig kaartspelletje waarbij je setjes tracht te verzamelen die waardevoller zijn dan die van de tegenspelers. Ik weet nog niet goed wat de beste tactiek is na enkele spelletjes. Lang genoeg wachten om setjes af te leggen of direct de tegenstrevers onder druk zetten, maar weten dat je te kort zal komen en punten zal verliezen. Het systeem van kaarten nemen is het leukste, het feit dat het van twee verschillende stapels dient te gebeuren, zorgt voor het nodige gevloek aan tafel. Het is wel niet een kaartspel waar ik het woord "geniaal" op kan plakken, het is degelijk, het is leuk en het is relatief snel, maar erg veel diepgang heeft het ook niet. Dus als je hiernaar op zoek bent, laat je het beter liggen.
Het eerste spel van Clever mojo games was Alien frontiers en
dat spel ligt ons nauw aan het hart. We keken dan ook reikhalzend uit naar hun
volgende spel, maar ook met de nodige schrik of ze het vorige succes zouden
kunnen herhalen.
We zijn dan ook blij om u te melden dat ze hierin zeker
geslaagd zijn. In de eerste plaats zijn ze met een totaal ander spel op de
proppen gekomen, ander thema, volledig verschillend spelverloop en andere
materialen. En dat materiaal, dat ziet er héél erg goed uit. Over de
kleurencombinaties zou je nog kunnen twisten, maar over de kwaliteit van de
componenten zeker niet. De kartonnen fiches zijn erg dik (en bijgevolg erg
zwaar, u gaat het doosje niet voor u plezier meesleuren).
In Sunrise city bouwt u een stad op, en u ziet de stad in
dit spel ook werkelijk groeien. Het feit dat de dikke tegels op elkaar gaan
geplaatst worden, zorgen voor het fijne 3D-effect zodat u uw eigen skyline kan
gaan opbouwen.
Een speciaal element in dit spel is het scorebord. U gaat uw
fiche telkens verzetten op een spoor en krijgt bij elke tien stapjes één punt
(ster), maar als je erin slaagt om exact op de 10 punten te komen, krijg je een
ster extra. Dit zorgt voor een extra dimensie want je wil zondermeer echt wel
dat extra punt mee sprokkelen als het enigszins kan.
Het spel verloopt over drie ronden, die elk zijn opgebouwd
uit vier fasen :
- Voorbereidingsfase
- Zonefase
- Biedfase
- Bouwfase
In de voorbereidingsfase neem je 4 zonetegels, 4
gebouwtegels en kiest één van je drie karakterkaarten, legt deze dicht voor je
neer en wanneer iedereen een karakter gekozen heeft, worden ze opengedraaid. De
karakters laten je zondigen tegen de één van de normale regels en hebben een
volgordenummer. Deze geven aan in welke volgorde er zal gespeeld worden deze
ronde. De speler met het laagste nummer begint in alle volgende fasen.
In de zonefase gaan we bouwputten in de verschillende
kleuren aanleggen aan het speelbord, dat in het begin enkel uit een centrale
tegel bestaat. Indien je bouwputten van eenzelfde kleur aanlegt, scoor je één
punt per aangrenzende tegel van dezelfde kleur. U moet ermee rekening houden
dat er steeds een verbinding mogelijk is tussen de tegels en dat uorthogonaal bouwt.In de 2de en 3de ronde
van het spel mag de startspeler overigens kiezen in welke windrichting de stad
moet uitbreiden.
In de biedfase zetten de spelers om beurten hun biedfiches
in op de bouwputten. Als alle fiches zijn gezet, wint de speler wiens fiche
bovenaan ligt. De andere fiches worden allen van het bord verwijderd.
In de constructiefase zie je de stad pas echt tot leven
komen. De gebouwtegels bestaan uit twee stukken van verschillende of dezelfde
kleur. Je kan ze gaan plaatsen op de bouwputten of eerder geplaatste gebouwen,
als de kleuren overéénkomen natuurlijk. Paars telt voor een joker zowel voor de
bouwputten als de gebouwen. De speler die de gebouwtegel plaatst, krijgt de
punten die erop staan. Worden er biedfiches van andere spelers afgedekt, scoren
zij ook de punten die aangegeven staan op de gebouwfiche. Des te hoger je gaat
bouwen, des te meer punten wordt het ook waard. Het derde verdiep scoort 1
extra punt, het vijfde 2 punten, het zevende 3 punten,
Indien je niet kan bouwen, dan pas je gewoon en kan je
eventueel later in de beurt nog tegels aanleggen. Als iedereen al zn legale
bouwwerken heeft kunnen uitvoeren, eindigt de ronde. Wie na drie ronden het
meeste punten heeft, wint het spel.
Het kon niet uitblijven. Een succesverhaal als 7 Wonders
moest wel op de één of de andere manier een vervolg krijgen in de rest van de
spellenwereld. Toen ik de spelregels van Among the stars doornam, kreeg ik wel
een erg groot déjà-vu gevoel.
Ik geef u graag even het opzet van het spel en dan kan u
zelf ook uitmaken of het een cloon is en of het een eventuele meerwaarde zou
kunnen betekenen voor uw spellenkast.
Het spel verloopt over vier (niet drie) ronden. Aan het
begin van elke ronde krijgt u zes (nee, geen zeven) handkaarten en telkens 10
geld. Opeen klein speel/scorebordje
staat netjes aangegeven in welke richting u deze ronde uw handkaarten gaat
doorgeven.
In een speelbeurt kiest u één van uw handkaarten uit en
voert één van volgende drie acties uit :
- bouwen van het gebouw : u betaalt de kostprijs van de kaart (geen gedoe met
grondstoffen dus) en sommige kaarten vereisen energie, deze haalt u van uw
krachtreactoren die een leverbereik van 2 velden hebben. De gebouwen die u
bouwt, vormen samen een ruimteschip, dus u kan enkele orthogonaal gaan
aanbouwen.
- bouwen van een krachtreactor : u legt uw gekozen handkaart gewoon af en bouwt
een krachtreactor in de plaats. Ook hiervoor betaalt u de kosten (1 geld) en je
plaatst 2 energieblokjes op de krachtreactor, deze kan u dan weer gebruiken om
andere gebouwen te activeren
- de kaart afgooien en 3 geld nemen : dit spreekt voor zich
Nadat alle zes de kaarten zijn gespeeld eindigt de ronde.
Men stelt voor om bij elkaar even te checken of aan alle bouwvoorschriften is
voldaan. Er zijn enkele gebouwen die slechts één keer mogen gebouwd worden
bijvoorbeeld, maar hopelijk speelt u eerlijk en zonder foutjes, want anders
loopt het wat in het honderd.
De gebouwen die u zet leveren u ofwel een onmiddellijk
effect op ofwel een score op het einde van het spel. Na vier ronden volgt er
nog de slottelling die bestaat uit :
-Punten voor bereikte doelen (indien u met deze
variant speelt, wij raden het u alvast aan dit altijd te doen). Er liggen
gewoon enkele opdrachten open
-Punten voor de gebouwen met een gele kader
(overwinningspunten einde spel)
-1 punt voor elke krachtreactor die geen
energieblokjes meer heeft
-1 punt voor elke 3 geld
De speler met de meeste punten wint het spel!
Men voorzien ook nog een speciale variant die de Aggresive
mode wordt genoemd. U voegt bij aanvang van de ronde dan conflictkaarten toe
aan de gebouwenkaarten. Deze zorgen voor meer interactie en vernietiging bij de
tegenspelers. Bent u vredelievend en wil u vooral een mooi ruimteschip bouwen,
laat u dit weg. Wil u meer fun en lachen, dan voegt u deze met de glimlach toe.
Libertalia (Asmodée) :
)
Weken, zo niet maanden voor Spiel werd dit spel al gehypet en nadien zoals steeds in dit geval afgebroken, nog vooraleer iemand het spel in levende lijve had gezien, laat staan gespeeld. Natuurlijk heeft dit spel een unieke gimmick in de vorm van draaiende tandwielen, die aan elkaar zijn verbonden en op die manier zorgen voor een dynamisch en veranderlijk spelverloop waarmee je als speler dient rekening te houden.
Nautilus (Asmodée/Libellud) :
Met het schaamrood op de wangen moet ik u bekennen dat ik Dr. Who niet ken(de). Het schijnt een zéér bekende Britse tv-serie te zijn. Wat mij wel interesseert is het feit dat Martin Wallace hiervan een kaartspel maakte. Dit kaartspel komt in zeker zin overeen met Discworld - Ankh Morpork omdat je ook hier met de kaarten voor héél wat leuke dingen gaat zorgen. Het is echter niet volledig hetzelfde. Ten eerste zegt het thema mij persoonlijk véél minder, waarschijnlijk ook omdat ik de serie niet ken. Ten tweede ga je hier echt wel frontaal in de aanval. Het komt er eigenlijk op neer dat Dr. Who en nog enkele "goeie" proberen om jouw locaties te beschermen en dat je "gespuis" gaat inzetten om de locaties van de tegenstrevers te vernietigen. Laat het ons gerust een Revolver voor meer dan twee spelers noemen. 
Diavolo (Asmodée) :
Snowdonia is zo'n spel waar je mij wel warm voor kan krijgen. Een worker-placement-game, jawel toch weer een worker-placement-game. Ook dit keer, toeval of niet, zijn er treintjes bij betrokken. Geen mooie plastieken miniatuurtreinen, dat is misschien het enige minpuntje. Een opmerkelijke vaststelling bij dit spel is dat het speelbord eigenlijk enkel overzichtjes huisvest en dat de dingen die er echt toe doen kaarten zijn die rondom het speelbord liggen. 
Atlantis rising (Z-man) :
What's your game kennen we hoofdzakelijk van hun big-box-games zoals Vasco da gama en Vinhos. Ook dit jaar was het de bedoeling om met zo'n klepper naar Essen te komen, maar Madeira : pearl of the Atlantic heeft het niet gehaald. Geen erg dit keer (ook Vinhos haalde het niet vorig jaar), want ze brachten nog twee andere spellen mee. Asgard (waarover later meer) en het kleine doosje van Oddville.
Ginkgopolis (Pearl games/Z-man) :
Fairy land is nog eens een goed ouderwets set-collecting-spel. Het viel me op dat ik bijzonder weinig kaartspellen uit Essen meebracht en ook deze stond aanvankelijk niet op onze lijst. Met wat geluk liep ik de uitgever tegen het lijf en hij prees me dit spel aan terwijl ik een ander spel aan het oppikken was. De man die me aansprak was niemand minder dan de auteur van "Kingsburg", dus alleen om die reden leek het zeker een goed idee om dit spel eens een kans te geven.
1984 - Animal farm (Kuznia gier) :
Een spel van Knizia dat wordt uitgegeven door Pegasusspiele, dat verdient direct onze aandacht. Zoals verwacht zijn de spelregels duidelijk, rechtlijnig en gaat het hier dan ook echt wel om een typische Knizia. Waar ik me al wel aan stoor, nog voor ik het spel gespeeld heb, is het thema. Het thema op zich is niet zozéér het probleem, want dat ziet er allemaal wel mooi uit ... maar het past gewoon totaal niet bij het spel.
Among the stars (Artipia) :
Dit is één van de spellen waarnaar ik heb uitgekeken. Ik ga met de deur in huis vallen en onmiddellijk een probleem aankaarten : voor dit spel moet u met z'n vieren zijn, niet meer en niet minder. Bovendien wordt er ook nog eens een stoelendans of twee uitgevoerd tijdens het spel, dus misschien haakt u nu al af. Ik zou het echter op prijs stellen als u toch nog even verder leest.
Aztlan (Ares games) :
De tweede uitbreiding die onze Tsjechische vrienden van CGE op de markt brachten. Deze "festival season" is een uitbreiding voor hun populaire spel "Dungeon lords" dat twee jaar geleden het levenslicht zag in Essen. Mensen die de spellen van Vlaada Chvatil zo'n beetje kennen, weten dat het geen spellen voor beginners zijn. De spelregels zijn steeds met de nodige humor opgesteld, ze zijn duidelijk, maar ze zijn ook vaak overweldigend. Ook nu weer ga ik me dan ook beperken tot het opsommen van de zaken die nieuw zijn in de uitbreiding. 
Call to Glory (WGG) :
