Eerst naar het Martin Luther King Memorial en ‘s-middags naar het National Museum of American History.

Wij hebben het 4 hele dagen heerlijk gehad. Het was zeer goed weer, niet te warm, gewoon lekker in het bloesje. Wij hebben Washington nu goed gezien.

De grote Basiliek van Onbevlekte Ontvangenis bezocht. Zeer mooie, hele grote kerk met veel mozaiken. Gebouwd begin 1900.   Tussen de middag liepen we in downtown tegen een gratis concert aan van Gladys Night met een van de oude Pips. ‘s-Middags naar het Holocaust Museum.  Erg druk, veel schooljeugd. Zeer indrukwekkend en groots opgezet.

Vandaag zijn we alweer 37 jaar getrouwd. Waar blijft de tijd!!! Iedereen bedankt voor jullie felicitaties!

We zijn eerst naar ’t Pentagon gegaan naar het Nine-eleven memorial  (11-09-2001) dat is opricht naar aanleiding van het vliegtuig dat op 11-09-2001 in het Pentagon is gevlogen.  Er zijn toen 59 passagiers en 125 Pentagon medewerkers omgekomen.

Vandaar naar het Arlington Cemetery. Daar liggen 320.000 omgekomen Amerikaanse soldaten vanuit allerlei oorlogen. Het toeval wilde dat we een begrafenis  tegenkwamen. Het graf van JF en Jackie Kennedy is daar ook, en het graf van Robert Kennedy. Allemaal zeer eenvoudig. Vandaar naar een aantal Memorials : het Koreaanse Memorial   -   het Lincoln Memorial   -   het Vietnam Memorial   -    het World War II Memorial.   Allemaal zeer indrukwekkend.

Kwam ineens de President overvliegen in de Helo One. De Amerikaanse overburen (campground hosts) feliciteerden ons daar mee. Komt niet vaak voor.

De dag beeindigt  voor The White House.

Zondag zijn we in Greenbelt State Park in Washington aangekomen, $16,-- per nacht. Clemens gelijk het openbaar vervoer uitgezocht en op 2,5 km lopen is een metro station. Voor $9,-- per dag kun je de hele dag met de metro.

Maandag in Washington bezocht:  het Postal Museum naast het grote Union Station . In het Museum kwamen we nog een ouderwetse Nederlandse brievenbus tegen. Daarna het Capitool bezocht. Je kunt dat alleen met een tour doen.

Vrijdag rustig naar Baltimore gereden. Onderweg in de staat Delaware wat boodschappen gedaan. Delaware is daarvoor met name interessant omdat daar geen sales tax wordt geheven. Scheelt toch zo’n 8%. Dus maar even een new iPad gekocht (omgerekend circa Eur 380 tov Nederland Eur 500).

Op weg naar Baltimore werd de lucht steeds donkerder.  We hadden toestemming om 1 nacht bij Walmart te overnachten.  ‘s-Avonds om 20.30 uur werd een tornado warning op de radio gemeld. Het had de hele avond al hard geregend en nu begin het ook stevig te waaien.  Daar sta je dan, wat te doen? We hebben toch maar even geld en papieren bij elkaar gezocht en de rugzak en tasje gevuld. Radio in de gaten gehouden. De waarschuwing gold tot 2.00 uur  ‘s-nachts. Af en toe ging het vreselijk tekeer, plots windstil en dan weer vreselijk wind en hoosbuien. De enige uitweg is dan Walmart binnengaan. Maar gelukkig was dat niet nodig. Tot middernacht zijn we opgebleven, toen werd het rustig en zijn we gaan slapen. 

Zaterdag met de bus naar downtown Baltimore. Een rit van bijna een uur. Een dagpas kost slechts $3,50. Je komt dan ook door wijken waar veel huizen zijn dichtgetimmerd. Een zeer trieste aanblik. Af en toe nog een huis er tussenin dat wordt bewoond. Je ziet ook bijna alleen donkere mensen. De bus wordt ook bijna alleen door donkere mensen gebruikt.

De hoofdbezienswaardigheid in Baltimore is de Inner Harbour. Deze is leuk aangekleed met een lange promenade, eetgelegenheden, een heel groot aquarium en meer attracties. Bij mooi weer  kun je er gerust een dag vermaken.

Om de binnenstad te verkennen kun je gratis gebruikmaken van 3 buscircels. Waar ook  de plaatselijke bevolking veel gebruik van maakt.

De kathedraal, de eerste van Amerika, en het Museum of Art (free admission) zijn zo verder de weinige bezienswaardigheden in Baltimore. Dus conclusie, we hebben HEEL Baltimore gezien…..

Zondag rijden we naar Washington, waar we 5 nachten in een State Park staan, waar we weer de bus downtown kunnen pakken.

NB de foto's (portrait format) zijn niet goed op de blog gekomen.Die worden nog hersteld als we wat meer tijd hebben....

Donderdag zijn we van de camping in Quakertown  naar Philadelphia gereden. In een buitenwijk in een Mall hebben we de camper geparkeerd en zijn met de bus de stad in gegaan. Het was behoorlijk warm (30 gr.).

In 1776 heeft Amerika in Philadelphia de onafhankelijkheid uitgesproken (los van Engeland). The Bell werd toen geluid, maar daarbij ontstond een grote scheur. ‘Philli’ werd toen ook de State Capitol van Amerika. Vanwege die historie is de stad een belangrijke plaats voor de Amerikanen.  Je vindt er dan ook vele musea die op deze geschiedenis betrekking hebben. En, zoals bleek,  een verplicht uitje voor de schooljeugd. Busladingen vol….

We hebben een paar historische dingen bekeken, maar hadden al snel genoeg van de rijen. In de stad Reading Market bezocht, een overdekte markt met kleine eetgelegenheden,  en wat aardige gebouwen bewonderd.  Al met al vonden we deze stad niet echt bijzonder. Mede vanwege de warmte hebben we bijtijds de bus weer gepakt naar de camper.

Thimble Islands

Zaterdag werden we hartelijk verwelkomd door onze vrienden in Monroe. We hadden net gelunchend in de camper, maar Bill en Sharon stonden klaar om pizza te maken. Die verse, heerlijke pizza konden we niet laten staan. De tijd vloog om en voor we het wisten zaten we alweer aan de gevulde paprika’s. De camper hebben we op hun ‘ driveway’ gezet en daar lekker in ons eigen bed geslapen.

Zondag zijn we met z’n vieren naar de Thimble Islands (ten westen van New Haven) gereden.  Het was lekker zonnig weer met een klein briesje. Vanuit het haventje van Stony Creek hebben we een rondvaart van een uur gemaakt langs een deel van de circa 30 eilandjes die daar voor de kust liggen.  Op de eilandjes staan  (vakantie)huizen van rijke families. Er stond een heel groot huis met een rood dak, met giga tuin en allerlei tuinhuisjes, en prieeltjes. Dat huis was gekocht voor 2,5 miljoen dollar, verbouwt voor 2,5 miljoen dollar, en na 8 jaar kwam er iemand langs die bood 23,5 miljoen dollar. De mensen zijn onmiddellijk verhuisd.

Hoihoi allemaal.

De meesten van jullie weten al dat we weer gezond en wel in Nederland terug zijn. We hebben een zeer voorspoedige en snelle terugreis gehad. We waren zelfs 3 kwartier eerder op Schiphol dan gepland. Onze zoon Sjoerd wilde ons verwelkomen, maar doordat we zoveel te vroeg waren konden we hem van de trein halen. Even gezellig samen koffie gedronken. We waren om 10.45 uur weer thuis.

Om nog even terug te komen op de blog, we zijn blij dat we met de blog gestart zijn, en gezien jullie reacties zijn jullie er ook blij mee... Het is voor ons ook een document om nog geregeld door te kijken. Ik hoef dit jaar voor het eerst geen foto-album meer te maken.
We gaan er volgend jaar gewoon mee door.
Er liggen alweer plannen op de plank die komende winter verder uitgewerkt zullen worden. We zullen jullie op de hoogte houden.

Bedankt voor jullie belangstelling en alle mailtjes.

Hieronder nog een 20-tal  snapshots uit onze foto's.

Een heerlijke winter toegewenst en tot volgend jaar.

Clemens en Marion.

Hoihoi allemaal,

Gisteren na een luie dag op de camping (buiten de was en het ruimen) weer op pad. We wilden door een deel van de Catskills rijden en naar Woodstock. In de Catskills een wandeling naar een waterval gemaakt. Onderweg reden we langs een vrij ruwe rivier, waar veel bomen omver lagen en zelfs een brug was weggespoeld. Het waren de effecten van de orkaan Irene, die onder meer in de naast New York gelegen staat Vermont heel veel schade heeft aangericht.

Het Woodstock is, ja bekend van het Woodstock-festival in 1969. Wat wil nu het geval. Het Woodstock-festival is nooit in Woodstock geweest. Dit omdat de boer die daar zijn weiland beschikbaar had gesteld, zich heeft teruggetrokken op aandringen van dorpsbewoners. Uiteindelijk is het festival gehouden in Bethel, een uur rijden van Woodstock. De naam is gebleven omdat er met die naam al veel reclame voor het festival was gemaakt. Maar toch is het een gezellig plaatsje, met een paar leuke winkeltjes met souveniers met betrekking tot die flower power-tijd, muziek, kunst en spirituele dingen. En een paar bejaarde hippies.... Vorig jaar zijn we er ook geweest. En toen ook in Bethel, waar een museum is over het festival, de tijdgeest van toen, die muziek, politiek etc. Er is een monument bij het terrein waar het muziekfestijn zich toen heeft afgespeeld. Het museum is echt de moeite waard als Woodstock je iets zegt.

Vandaag naar West Point. Daar is de enige Amerikaanse militaire academie, al sinds 1787. De opleiding voor legerofficier duurt 4 jaar. We hadden ons ingeschreven voor een (bus)tour, want die zou ook de Cadet Chapel aandoen, waar hele mooie gebrandschilderde ramen zijn. Als de tour start is het eerste wat de gids vertelt: Sorry, maar de kapel is dicht in verband met 3 trouwpartijen vandaag. De tour ging over de campus en een keer een uitstap met wat uitleg over standbeelden in de verte. In de bus verdere uitleg over het leven van de cadetten. Daar hoef je niet jaloers op te zijn.

24 uur 7 dagen in de week in een strak stramien. Dan moet je wel heel graag officier willen worden.

Toch starten, nadat je door hoge overheidspersonen bent voorgedragen en na strenge selectie, ieder jaar 4000 cadetten de opleiding. Na de tour het museum bezocht. 's-Middags zijn we (na paspoortcontrole) op eigen gelegenheid het terrein opgelopen. Als eerste naar de kapel. Er was een trouwerij gaande, maar we mochten achter in de kerk kijken. Daarna een flinke wandeling gemaakt.

Er zijn standbeelden van vele bekende Amerikaanse generaals, zoals McArthur en Eisenhouwer. Er is ook een standbeeld van Generaal George Patton jr. Hij was in WOII verantwoordelijk voor het geallieerden-offensief na D-day vanuit Frankrijk en Belgie naar Duitsland. Hij is onder meer bekend vanwege het Ardennen-offensief (winter 1944-'45). Deze generaal Patton heeft als enige 5 jaar over de opleiding gedaan. Op vragen waarom hij er langer over heeft gedaan, antwoordde hij steevast dat hij de bibliotheek niet kon vinden. De werkelijke reden was dat hij dyslectisch was. Zijn standbeeld hebben ze bij de bibliotheek geplaatst, zodat hij nooit de weg meer hoefde te zoeken.

Hoihoi allemaal,

We wilden van Albany richting de Catskills, een natuurgebied zuidelijker van Albany. Aangezien de afstand niet zo groot was, hebben we Bets (onze Tomtom) ingesteld op de kortste weg. Je krijgt dan vaak de kleinere wegen. We werden van “Hwy.” nr... naar “Hwy” nr.... geleid. De Hwy's waren soms zo smal dat er geen middenstreep was. Het was een mooie route door de natuur met hier en daar een boerderij.

Plotseling keken we elkaar aan. Is dit een fata morgana of is het echt??? Het is echt! Langs een smalle weg (nabij South Cairo NY) een hele grote poort naar de Mahayana Boeddhistische tempel. De poort was dicht, maar er stond wel Welcome, dus naast de poort het pad op met de camper. We kwamen op een terrein met een tempel en een aantal andere gebouwen. Er stond een grote bus, waar een groep oudere dames mee gekomen was. Wij onze camper geparkeerd en naar de tempel gelopen, waar een meneer ons vertelde dat het vrij was om rond te lopen, foto's te maken en eventueel te mediteren. In 1971 is mrs. Ying hier begonnen met de bouw van een meditatiecentrum op Boeddhistische grondslag. Ze zijn nog steeds gebouwtjes aan het bijbouwen. Ook in de Chinatown van New York-city heeft deze dame een tempel gebouwd.

In deze tempel staan beelden waarvoor giften staan uitgestald, waaronder schalen met fruit. Een ander gebouw loop je binnen, waarin je vervolgens van alle kanten wordt aangekeken door 500 verschillende, een soort van boeddha-beelden, die er op de tribune zitten en jij het onderwerp van gesprek bent. Ja Harmien, echt een eldorado voor jou. In weer een ander gebouw staat een beeld van een meneer of mevrouw(?), die er voor zorgt dat als je in de hel terecht komt, hij/zij je helpt dat je in zeven stappen uiteindelijk de hemel bereikt. Hoe dat in z'n werk gaat, staat er niet bij. We hebben in Ski Lanka, Hong Kong en Japan, veel van dit soort tempels gezien, maar nooit aan zo'n boerenweggetje als in de State New York.

Vandaag op de camping gebleven, in een lekkere zon gezeten en om bij te komen van al het mediteren van gisteren.... en alvast de eerste voorbereidingen getroffen voor het vertrek naar Nederland. Over een kleine 2 weken is het alweer zover....