Ik ben Marion
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 03/12/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Na 6 jaar een huurcamper en 8 jaar een eigen camper hebben we Amerika en Canada grotendeels gezien. .
We gaan nu de andere continenten verkennen.
Vanochtend eerst met de hop-on-hop-off bus naar het station. Met onze JR-railpas kunnen wij in een heleboel verschillende voertuigen gratis reizen. We kunnen heel Hiroshima door met deze bus die ons naar alle bekende bijzonderheden brengt. Vanaf het station van Hiroshima een half uurtje met de trein en dan ook met deze pas gratis op de veerboot naar het eiland Miyajima. Bij dit eiland staat een bekende Torii (poort), die in alle reisboeken over Japan wordt getoond. Als het vloed is lijkt het dat de Torii drijft. We kunnen een hele wandeling maken over het eiland met verschillende tempels, pagodes, boedhas en nog veel meer. Vooral het Daisho-in complex is erg leuk om te bezoeken. Het is toch een aantal uren droog gebleven vandaag, wat heel prettig was. Er is een klein toeristisch dorpje bij met eten, souvenirs en veel mensen. Maar wel weer gezellig druk. Terug in Hiroshima doen we nog de Shukkeien Garden, een klein park maar leuk om doorheen te wandelen. Ook hier moesten we ons weer legitimeren omdat ze niet willen geloven dat we 65-plus zijn. Dan thuis weer bijkomen met ons dagelijkse pilsje en olijven en aansluitend lekker uit eten.
Vandaag met de hogesnelheidslijn naar Hiroshima. 160 km in een half uur met één stop. Dat schiet tenminste op. Het is slecht weer, veel regen, waarschijnlijk drie dagen lang. Morgen hopelijk een paar droge uren. Eerst de bagage naar het hotel. In Hiroshima is de eerste atoombom gevallen, door de Amerikanen Little Boy genoemd. Toen deze op 6 augustus 1945 om kwart over acht s ochtends explodeerde, kwamen vrijwel direct 78.000 mensen om het leven als gevolg van de enorme drukgolf en de intense hitte die bij de explosie vrijkwam. Binnen drie maanden waren 130.000 van de 340.000 mensen in de stad dood. Voor 1950 overleden er nog zon 70.000 mensen als gevolg van deze bom. We wandelen het Peace Memorial Park in. Indrukwekkend is het vredesmonument voor de omgekomen kinderen. Een beeld waar negen grote vitrines omheen staan. In deze vitrines zitten tienduizenden van papier gevouwen kraanvogels. Ooit begon Sadako Sasaki, een meisje dat twee jaar oud was op het moment dat de bom viel en tien jaar later leukemie kreeg door de straling, met het vouwen van duizend kraanvogels. Dit omdat je volgens overleveringen een wens mag doen als je duizend kraanvogels hebt gevouwen. Er gaat een verhaal dat ze overleed voordat ze er duizend had gevouwen en dat haar klasgenootjes de klus hebben afgemaakt. Er gaat ook een verhaal dat dat verhaal niet klopt. Maar Sadako Sasaki is het symbool geworden voor alle kinderen die omkwamen door de atoombom. Dan door naar het Atomic Bomb Dome, de overblijfselen van een gebouw uit die tijd. Tot slot een bezoek aan het Peace Memorial Museum. Daar kun je oa luisteren naar verhalen van overlevenden. Indrukwekkend allemaal, maar ook heel druk. Dan terug naar het hotel, supermarkt opzoeken op Google Maps, boodschappen doen en dan even lekker uitrusten met een pilsje. s Avonds gaan we voor de okonomiyaki. Deze specialiteit van Hiroshima is een soort gevulde pannenkoek, bestaande uit lagen van diverse groenten, plakjes varkensvlees, noodles, een spiegelei, een sauce en daar bovenop een laagje lente-uitjes. Een hele maaltijd.
Vandaag vanuit Okayama een dag naar het eiland Shikoku, dat bekend is van de pelgrimstocht langs 88 tempels. Als we in Takamatsu aankomen zien we gelijk het Info center. De dame geeft ons precies aan hoe we de tempels nr. 84 en 85 kunnen bereiken. Eerst een stukje verder met de JR-trein naar Yasima waar de bus klaar staat om ons naar de Yasima-ji tempel te brengen. Dit is een complex van een aantal Boeddhistische tempels. Het is niet druk, maar er lopen wel enkele (bepakte) pelgrims rond. Na een uurtje nemen we weer de bus naar beneden naar het station. Twee haltes verder gaan we op weg naar de cable-car die ons naaar Yakuri-ji tempel moet brengen. We lopen verkeerd. Als we weer eens iemand de weg vragen, blijkt het erg lastig uitleggen als wij geen Japans spreken en de Japanner geen Engels spreekt. Uiteindelijk biedt de dame aan ons naar de cable-car te brengen. Bij het uitstappen bieden we haar Y1000 voor het brengen, maar daar wil ze niets van weten. Bij de cable-car blijkt dat we als buitenlanders slechts voor een kinderkaartje hoeven te betalen. Voor ons geen probleem. Boven is weer een complex van Boeddhistische tempels, nog groter dat de eerste. Ook hier erg rustig, dus genoeg mogelijkheden voor leuke fotos. Na de cable-car terug zijn we rustig naar het station teruggewandeld. Onderweg komen we een Japanner tegen die erg trots bij zn Kever uit de 60-er jaren staat. Hij vertelt dat hij al 42 jaar de eigenaar is. In Takamatsu komt de trein aan naast het Takamatsu Castle. Ook hier nog even binnengewandeld, hier is de toegang voor 65-plussers weer gratis. Als we om 17u weer in het hotel zijn in Okayama is het tijd voor de was, zodat we morgen weer met een koffer schone kleren op pad kunnen, en ondertussen benen omhoog met een pilsje en wat olijven. Daarna weer uiteten in de Æon Mall. Weer een erg geslaagde en zonnige dag.
We zijn vanochtend op de trein gestapt en van Okayama naar Bizenichinomiya gereisd. In deze laatste plaats hebben we fietsen gehuurd. Er zou een mooie route van ongeveer 15 km zijn naar Soja, dwars door de Kibiji-vallei. Het is prachtig weer: zon, weinig wind en 12 gr. Het is inderdaad een leuke route langs tempels en een mooie Pagode. En dwars door de rijstvelden. De rijst is nog in opkomst. Aangekomen in Soja leveren we onze fietsen in. We gaan door met de trein naar Kurashiki. Dit heeft een leuke oude wijk om doorheen te wandelen. Ook het kanaal met aan beide zijden kleine winkeltjes en zijstraatjes met winkeltjes dragen bij aan de gezelligheid. Er is van alles te doen: muziek, verklede mensen als poppen, gezellige drukte. De goed besteedde zaterdag sluiten we af met de treinrit naar Okayama.
Vandaag weer een stukje dag in de trein doorgebracht. Toen we op ons wagonnr. op de grond van het perron stonden (ivm onze gereserveerde plaatsen) was er een aardige dame die vroeg of wij verstaan hadden wat er was omgeroepen. Dat hadden wij dus niet verstaan. De omroeper had verteld dat ivm. de storm de trein een andere route zou volgen waardoor we 40 min. vertraging zouden hebben. Dus we zouden onze aansluiting in Osaka missen. Dat is geen probleem, we moeten dan onze gereserveerde plaatsen laten omzetten naar een trein later. We kijken iedere keer onze ogen uit op de stations. Zo groot, zoveel sporen, zoveel winkels, zoveel eetgelegenheden en veel mooie schone toilets. Aan het laatste is trouwens in heel Japan geen gebrek. Je kan overal plassen en altijd super schone toilets. Aangekomen in Okayama vanuit Kanazawa eerst naar het hotel, koffers neergezet en op pad naar het park waar het Okayama castle staat. In het park mag je vrij rondlopen, voor het bezichtigen van het kasteel moeten we 300 yen betalen. Het bezichtigen van dit soort gebouwen is meestal rond deze prijs. Het is nog geen 2,50 pp. Na het boodschappen doen gaan we richting de Æon Mall, een gigantische mall. Wij willen daar gaan eten. De twee bovenste verdiepingen zitten vol met eettentjes en de meeste eettentjes zitten vol. We schatten dat er ruim 100 eettentjes zijn. De meesten presenteren hun etensaanbod op echtlijkende borden, die van kunststof zijn gemaakt. Hier is het: what you see is what you get! Wij hebben heerlijk gegeten.
Vandaag zijn we met de trein naar Kanazawa (aan de Japanse zee) gereisd. Omdat we om 1u nog niet op de kamer konden, hebben we de bagage in het hotel achtergelaten en zijn we de stad ingewandeld. Omdat we de JR-Pass hebben mogen we ook gratis gebruikmaken van de JR-stadsbussen. Onze eerste stop is de vismarkt, een grote verzameling van viskramen en visrestaurants. We kijken onze ogen uit, ondermeer door de prijs die voor de vis moet worden betaald. Een behoorlijke krab kost 40 tot 140! Hierna met de bus verder naar wat wordt gezegd het mooiste park van Japan. Voor we het park ingaan doen we ons eerst tegoed aan een groene thee ijsje. Groene thee is erg populair in Japan. Het smaakte erg lekker, en is dus héél gezond. En inderdaad een mooi park waar je ook een overzicht over de stad wordt geboden. En voor 65-plus is het park gratis. Ook hier is het prille voorjaar al herkenbaar. Aan de overkant van de weg ligt het Kanazawa-castle, een groot complex. Helaas waren we te laat om het kasteel van binnen te bezichtigen. Op de terugweg naar het hotel hebben we bij de vismarkt gegeten. Om ons hotel te bereiken moeten we door het station van Kanazawa. Zowel het stationsplein als het station zelf met zn vele mooie winkels is een genot om er een bezoek aan te brengen. Prachtig gebouw en entree. En dan na inchecken naar de kamer. De onze ligt op de 11e etage, boven ons is het dak. In zon kamer (32m2) hebben wij nog nooit gebivakkeerd. En dan te weten dat we in Japan meestal tussen de 8 en 12 m2 hebben waarbij eerst de ene op het bed moet gaan zitten om de ander er langs te laten. Helaas zitten we hier slechts 1 nacht (60/nacht). .
Vandaag hebben we het plaatsje Takayama verkend. Het is een al eeuwen oud plaatsje dat bij veel Japanse toeristen in trek is. Er zijn veel authentieke gebouwen. Als je Takayama Googled zie je fotos van straatjes met typische Japanse houten huisjes, die nu als toeristische winkeltjes dienst doen. Blijkbaar houden Japanners van zoet eten, want deze winkeltjes liggen vol met doosjes met zoetigheden. Maar eerst zijn we vanmorgen naar de twee ochtendmarkten geweest, die in de Lonely Planet als een must worden aangegeven. De eerste is een soort farmers market, maar deze bestond uit slecht 8 kraampjes. De hoop toen gevestigd op de andere. Deze langs het water had iets meer kraampjes, maar is in een iets leukere omgeving, mede door de winkeltjes die ook langs die weg leggen. Wel gezellig, maar om ze zo aan te prijzen.... Wel aardig is een bezoek aan de Takayama Festifal Float Exhibition hall. Twee keer per jaar (in april en augustus) woorden in een grote optocht 12 reusachtige, oude stellages rondgedragen door de stad. Voor sommige zijn 30 dragers nodig, die daar maximaal 10 minuten achtereen mee kunnen lopen. Dit vanwege het enorme gewicht. Deze stellages zijn het hele jaar te bezichtigen. De middag is besteed aan een wandeling. De aangegeven route loopt langs een aantal tempels aan de rand van de stad. Deze route blijkt over een aaneenschakeling van begraafplaatsen te gaan met ieder een tempel als gebedsruimte. Allemaal mooie houten gebouwen die reeds vele eeuwen oud zijn en bewaard zijn gebleven. Het was een leuke wandeling, waarbij we zelfs de jassen moesten uitdoen vanwege het weer: zonnetje en 21 graden! Wat hier op valt, is dat parkeren in deze en vele plaatsen in Japan een probleem is. Wij zetten de auto langs het trottoir. hier kan dat niet in de vele erg smalle straatjes. De autos moeten hier op eigen grond geparkeerd worden. De ruimte is dan erg klein. Vele autos en bussen zijn vanwege de smalle straten en beperkte parkeermogelijkheden erg smal.
Vanochtend om 07:54 uur met de bus vanuit ons hotel vertrokken naar het station van Odawara. We hebben vandaag onze eerste lange treinreis. We moeten bijna 600 km. Onze trein is een van de hoge snelheidslijnen van Japan. In 1964 reeds is de eerste in gebruik genomen. Niet alleen de snelheid maakt deze treinen zo fijn om mee te reizen, ze hebben vrijwel geen vertraging: gemiddeld nog minder dan één minuut per trein per jaar. Alles is super schoon, je hebt voldoende ruimte, verstelbare stoelen, ontzettend schone toiletten, geen papiertje op de grond. Er zijn geen staanplaatsen en je kan je stoel in het voren reserveren. Dus ideaal om mee te reizen en dat gaan we komende 3 weken met de Japan RailPas doen. We reizen beiden met een handbagage koffertje dat is ideaal, weinig gewicht dus weinig gesjouw. Om bij onze bestemming van vandaag te komen moeten nog overstappen op een normale trein. Met deze trein rijden we door de Japanse Alpen, waar nog veel sneeuw ligt. Een genot om doorheen te rijden. We komen om half drie in Takayama aan waar we tegenover het station een hotelkamer hebben. We gaan eerst boodschappen doen. Dit omdat we ons eigen ontbijt en lunch verzorgen. s Avonds gaan we uit eten. Vanavond hebben we weer in een klein Japans tentje gegeten. Alle buitenlanders die daar komen worden verzocht een tekening te maken terwijl de kok aan het werk is. Deze worden aan de wand geprikt. Er hangen al hele pakken tekeningen.
Vandaag een dag met veel zon. We hebben een route die start met de bus, dan de tandradbaan, kabelbaan, boot, lopen en dan weer twee keer de bus. We hebben een drie dagen Hakone Free Pass. Wij kunnen met deze pas drie hele dag rond. We hebben voor deze pas 35, betaald en we hebben er voor bijna 90, uitgehaald. Ideaal als je hier drie dagen rondhobbelt. Je hoeft nergens in de rij, kaartje laten zien en klaar. Het kaartje willen ze overal zien. Als je ergens ingaat, maar ook als je er weer uitgaat. We starten met een kleine wandeling in een park in Gora. Er staat nog weinig in bloei, dus we zijn eigenlijk zo klaar daar. Maar we willen de koffie uit de vendingmachine uitproberen. Je kan uit deze machine koude en warme dranken halen. De koude hebben we al een aantal keren gedaan, nu de koffie dus. Y130 (ongeveer 1euro) erin en je krijgt een warm blikje (in de vorm van een flesje) eruit. Heerlijk bij koud weer. Je kan gelijk je handen warmen. En als je het heel koud hebt, ga je erbij op toilet zitten want de brillen zijn hier allemaal verwarmd. De koffie smaakte prima. Het doel was om Mount Fuji te zien. En we hebben weer geluk vandaag. We hadden zon en blauwe lucht. Het is de hoogste berg van Japan (3.800m) en hij laat zich zelden zo mooi zien. We hebben een heerlijke wandeling gemaakt, een museum bezocht en veel fotos gemaakt. Want de berg blijf je fotograferen. We zijn met een Piratenboot Lake Ashi overgevaren. We hebben Checkpoint Sekisho bezocht. Het museum hierbij vertelt over de historie van een van de vele checkpoints in Japan in 1619. Deze checkpoints controleerden voornamelijk op personen en wapens die het (vroegere Edo-)deel van Japan binnen kwamen en op vrouwen die dat deel probeerden te verlaten. Al met al weer een mooie dag.
Vandaag vertrokken uit Tokyo. We zijn met de metro, de trein en de bus bij ons hostel even ten noorden van Hakone-Yumoto aangekomen. We werden door aardige mensen ontvangen. Het is een eethuis met eenvoudige slaapgelegenheid en voor de gasten een gezamenlijke ruimte. Wij hebben een kamer met badkamer. Met de bus zijn we naar het Open Air Museum gegaan. In Nederland noemen we dat een beeldentuin. We hebben daar heerlijk rondgelopen in het zonnetje, weliswaar met jas, sjaal en handschoenen. We zitten hier een stukje hoger in de bergen. We hebben genoten van alle mooie sculpturen. Vandaar met de trein terug naar Hakone-Yumoto en dat was proppen. Het is zondag namiddag en veel dagjesmensen zijn dan op weg naar de trein naar Tokyo. Zo proppen kennen we zelfs in Nederland niet. De trein is echt helemaal vol, dan nog een stationhalte, 6 mensen erbij in, volgend station staan er twee te wachten, die gaan achterwaarts naar binnen en drukken voetje voor voetje de mensen er bijna aan de andere kant uit. We hadden hierover wel gelezen, maar nog niet meegemaakt. Maar het klopt helemaal. In Hakone even door het gezellige dorpje gewandeld, lekker gegeten en toen weer met de bus naar onze hostel. We krijgen hier een gaskacheltje met een soort stoof aan de bovenkant mee naar boven. Dit om water te koken. Liever geen elektrische waterkoker gebruiken. Ze weet niet of de stoppen dan zullen doorslaan.
Vandaag met de trein van Tokyo naar Kamakura. Een treinreisje van een uur. Wij komen aan in Kamakura en gaan eerst naar het Information Center, waar een aardige dame ons uitlegt hoe we moeten lopen om alle bezienswaardigheden in één dag te doen. En het is zeer de moeite waard, het is een mengeling van tempels, heel veel mooie beelden, een klein bamboebos, winkelstraatjes en veel gezelligheid. Veel, maar niet teveel mensen. We hebben een bruid en bruidegom met gevolg de tempel zien betreden, begeleid met muziek. We hebben een meisje in een winkel gesproken waar oud-Hollands spul wordt verkocht. Ze krijgt les van een Nederlandse dame en ze gaat van de zomer naar Nederland op vakantie. We hebben de Grote Oceaan gezien, nu van deze kant. En last but not least, we hebben de zon gezien. Vanavond hebben we weer bij de ramen gegeten. Dat zijn kleine restaurantjes waar je noedels in alle soorten, maten en smaken met toevoegingen van verschillende gerechtjes kunt eten. Het is zeer smakelijk en niet duur. Als we het duur maken betalen we samen tussen de 15 en 20 euro. Al met al een zeer geslaagde dag.
De dagen in Tokyo bestaan uit lopen en met de metro. Onze metrokaart wordt goed gebruikt. We lopen gemiddeld 15 km per dag. Vanuit de metro lopen we het Ueno-park in waar de kersenbloesem al begint te bloeien.Vandaar naar een wijk met een aantal tempels en tot onze grote verrassing was bij iedere tempel een begraafplaats. Soms kregen we het idee dat zelf bij woningen stukjes grond bezet werden door graven. De graven staan heel dicht op elkaar en achter de graven staan platte stokken met teksten erop. Na de graven gaan we eerst lekker aan de koffie, dan komen we bij een grote gamehal, waar we helaas geen fotos mogen maken. Maar mensen wat een geflits van licht en een hels kabaal. Als we later bij de vismarkt in de wijk Tsukiji komen is alles al opgeruimd. Voor het zien van de echte vis aanvoer moet je er tussen 5 en 6 uur zijn. iets te vroeg voor ons. In de buurt van de vismarkt zijn veel kleine restaurantjes en winkels die vis verkopen. Ook hier wordt de vis duur betaald. Op weg naar het metrostation de tempel Hongwan-ji bezocht. Dit is de grootste Boehddistische tempel van Tokyo, erg mooi. Met de metro naar de Nakano Sun Mall. Dit is een heel gezellige Mall, drie verdiepingen met allemaal kleine winkeltjes waar vooral verzamelaars van typisch Japanse hebbedingen, als poppetjes, stripboeken en plaatjes hun hart ophalen. Het is er gezellig druk. Terug in het hotel ga ik eerst de was doen. We hebben de wasmachine en droger tegenover onze kamer. Als tegen half acht de was klaar is, zoeken we weer een eettentje in de buurt op. Ook vanavond weer lekker gegeten.
Vandaag was het familiedag. Ik (Marion) heb ook een neef in Tokio. En vandaag was de dag dat we elkaar zouden ontmoeten. Het was heel gezellig allemaal. Er is altijd een herkenning die alleen familie heeft. En ook dit is weer een heel gezellige neef die al twintig jaar in Tokio woont, maar toch Hollands blijft. Eerst uitgebreid aan de koffie en praten, dan een eindje lopen maar het is een zeer natte dag in Tokio, dan brengt hij ons in een echt Japans tentje. Daar kunnen weer 10 tot 12 man in. Het ziet er allemaal lekker uit en uit alle bakken die er staan krijgen we een schaaltje. Dan eten met stokjes. Ik kom erachter dat je het makkelijkst eet als je de stokjes aan elkaar laat zitten. Dat klemt heel goed... Als we aan het eind van de middag afscheid nemen, met een nieuwe afspraak voor het eind van onze vakantie, zoeken we overdekte straatjes op met allemaal kleine winkeltjes. Dan zit er in een winkeltje een dame achter de naaimachine zonder elektriciteit. Ze draait aan een zwengel onder de tafel waardoor de naald op en neer gaat. Heel kunstig. En dan kan ze allerlei figuren en namen op stof zetten. Ze zet mijn naam op een kaartje. Aan het begin van de avond uitgebreid gegeten. Raad maar waar en wat! We hebben ondanks het slechte weer een hele gezellige dag gehad. Mede dankzij mijn heel gezellige neef Ron.
Vanochtend toch iets later uit bed ivm tijdsverschil. Maar dat mag de pret niet drukken. We zijn na de gratis koffie van het hotel op pad gegaan. We hebben een drie dagen metrokaart voor Y1500 (12) pp. Heel handig om snel van het ene punt naar het andere te gaan. We moeten een aardig stukje overbruggen om bij het Metropolitan Gorvernment building te komen. Dat is het stadhuis van Tokio. Daar mag je op de 45e etage uitkijken over Tokio. We zijn vandaag gegaan daar het de komende dagen gaat regenen en flink ook is de voorspelling. Dat is jammer maar het is niet anders. We gaan dan met de plu op pad. Vandaar doorgelopen naar Piss Alley, een erg smalle steeg waar vroeger de daklozen rondhuisden en overal plasten. Nu zitten er allemaal kleine eettentjes. Maar veel zijn er nog niet open. En het stinkt niet meer naar Pis. Dan loop je de wijk Shinjuku in, allemaal eettentjes en kleine winkeltjes. In de eettentjes, vooral de goedkopere, kun je met zon 10 tot 12 man aan de bar rondom de kok eten. Het zijn vooral mannen. Een snelle hap van ongeveer 20 minuten en dan gaan ze weer aan het werk. Er lopen nog veel mensen met mondkapjes, komen ze een eettentje in met kapje dan gaat het kapje onder de kin en dan kun je eten. Dan naar de Meiji Shrine. Het is een van de bekendste Shinto Shrines van Japan en ligt in een prachtig park, een genot om doorheen te lopen. Het is een heiligdom, gemaakt voor keizer Meiji in 1920. Als je in Tokio bent MOET je de Shibuya Crossing oversteken. Een zebrapad vanaf alle hoeken van het plein waar per keer een paar honderd mensen tegelijkertijd kriskras oversteken. Dan nog even de Champs Elysee van Tokio, hier met de naam Omotesando. Alle dure merken zijn hier vertegenwoordigd . Om vijf uur even naar het hotel, uurtje met de beentjes omhoog. Dan lekker aan de noedels.
Na een heel rustige, goed verzorgde vlucht met de KLM in Tokio aangekomen. Het vliegveld ligt 62km buiten Tokio. Clemens had uitgezocht hoe we bij het grote station in Tokio konden komen. Hij had het weer prima voor elkaar. Van daaruit zijn we lopend naar het hotel gegaan. Het is mooi weer, zonnig en 10 gr.C. Vanuit het hotel zijn we een rondje gaan lopen. We zijn nu moe daar we niet veel slaap hebben gehad en een tijdsverschil hebben van 8 uur. Dus rustig aangedaan. Maar het voelt goed. Vanavond de plannen voor morgen klaarmaken.
Maandag 5 maart 2018 vertrekken we naar Japan. We reizen door Japan met de trein. Vanuit huis hebben we alle hotels gereserveerd. Dus onze route staat vast. 5 april landen we weer op Schiphol. We hebben er veel zin in en zijn erg benieuwd hoe deze manier van reizen ons zal bevallen. Als jullie het leuk vinden kunnen jullie onze avonturen weer lezen.
Nog één keer vroeg op waar we na een ontbijt om vijf uur om zes uur vertrekken naar Hugharda. Nadat we in 3 hotels voor Hugharda mensen hebben afgezet komen we uiteindelijk om half één op de luchthaven aan. Na een rustige vlucht landen we om kwart voor zeven op Schiphol en zijn we om half tien thuis. We hebben een prachtige week gehad, veel cultuur gesnoven, veel genoten, gezellige mensen, veel zon en heerlijk gegeten.
Vallei van de Koningen en de graftempel van Hatshepsut
Vandaag weer eens vroeg op, om 05:30 uur. Na het ontbijt vertrekken we om 07:30 uur naar de Vallei der Koningen, even tengersten van de Nijl nabij Luxor. Hier liggen ruim 60 graven van koningen vanaf ca. 1500 v Chr. De graven zijn ieder via een tunnel in de heuvels te bereiken. Met het toegangskaartje mag je 3 graven naar keuze bezoeken. Onze eerste keus was die van Ramses III, een lange gang waarvan de wanden en plafonds bewerkt zijn met veel hiërogliefen. Erg indrukwekkend. Helaas was het niet toegestaan om fotos te maken tenzij je een extra kaartje koopt voor 15, . Japanners doen dat dus maar Hollanders niet. Wij kopen de dvds voor 7,50. Hugo van onze groep heeft toch nog stiekem een foto gemaakt. Daarna door naar de graftempel van Hatshepsut, een van de weinige vrouwelijke faraos. De tempel heeft een enorm terrasgewijs front. Wij kunnen daar een uur rondlopen, fotos maken en van de zon genieten. Want mensen wat hebben we weer prachtig weer deze week in Egypte. Dan toch nog even langs een steenfabriek waar ze mooie dingen nog met de hand maken. We hebben iedere keer een klein clubje van 8 mensen die meedoen aan de excursies De andere mensen die met ons mee zijn gekomen voor de cruise komen hier allemaal al voor de zoveelste keer. Zij gaan aansluitend ook nog één of meerdere weken door naar Hugharda. s Avonds hebben we de laatste excursie naar de tempel van Karnak voor een licht- en soundshow.
Vanochtend ging de boot om 5 uur weer varen. Dat is voor ons veel lawaai daar we aan het einde van de boot een hut hebben boven de motoren. Wat zal het weer heerlijk stil zijn als we weer thuis zijn. We moesten door een sluis en daarvoor moesten we anderhalf uur wachten. Hierdoor kregen we kans om het dorp Esna even in te gaan. We hadden ruim een uur. In dat uur hebben we een Koptische kerk bezocht waar we allerhartelijkst werden ontvangen. Er was een doop geweest en de moeder kwam ons de dopeling vol trots laten zien en we mochten een foto maken. Daarna door naar het postkantoor voor postzegels waar dan drie man voor je aan het werk gaan. Altijd leuk, en alles is weer gelukt. Toen door de sluis voor een niveau verschil van 7 meter. Op naar Luxor waar we s middags een excursie hebben naar de tempel van Luxor. Een van s werelds grootste tempel. Ramses II kon het ook hier niet nalaten zich te vereeuwigen. 74 beschadigde beelden tonen zijn gezicht. Van de tempel van Karnak naar de tempel van Luxor loopt de 3 km lange sphinxenlaan ( rammenkoppen). Aansluitend een bezoek aan een papyrusfabriek waar een aantal medereizigers zich een mooi stuk voor aan de muur hebben gekocht. Als afsluiting een koetsentocht door de stad van Luxor bij licht.
We zijn om 03:30 uur opgestaan. Na een kopje thee in de eetzaal gaan we om 04:15 uur met de bus richting Abu Simbel. We hebben een rit van 280 km voor de boeg dwars door de woestijn. Even na 08:00 uur komen we aan in Abu Simbel. Nadat iedereen verplicht heeft geplast, neemt de gids ons mee naar een gigantisch bouwwerk, zijnde de tempel van Koning Ramses II. De tempel is van meer dan 1000 jaar v. Chr. Door de bouw van de grote dam zou de tempel onder water komen te staan. Dan wordt er bekeken door verschillende landen hoe deze tempel behouden kon blijven. Japan komt met het idee om met een hele lange dunne handzaag de tempel in grote stukken te zagen om het verderop weer op te bouwen. De berg eromheen wordt met een kettingzaag gedaan, daar het bij de berg geen probleem zou zijn als er iets beschadigd zou worden. Het geld hiervoor komt van Unesco en verschillende landen. De tempel staat nu hoog en droog aan het Nassermeer. In de 19e eeuw is de tempel ontdekt. Het is een van de weinige tempels die in een rots is gehouwen. Het heeft 2 hoofdzalen en meerdere zijzalen. Door de rijke wandversieringen is deze tempel zeer bijzonder en indrukwekkend. Naast deze tempel ligt de kleinere tempel van Nefertary, de vrouw van Ramses II, eveneens in de berg uitgehouwen. Na 2 uur genieten weer in de bus. Onderweg nog gestopt voor een Fata Morgana, het lijkt water maar het is gezichtsbedrog. Bij aankomst op de boot stond onze lunch er nog en nadat iedereen weer aan boord was, ging de boot onmiddellijk varen. We varen vandaag terug naar Edfu en morgen naar Luxor. We hebben een paar fotos vanuit een boek overgenomen.
