Omdat je het mooie van Vancouver ziet als je er doorheen loopt, zijn we dwars door West End naar Gastown gewandeld. Dan kom je o.m. tegen: mooie koloniale woningen, mooie kantoorgebouwen, een Braziliaanse dansgroep, de bibliotheek die veel doet denken aan het Colosseum en in Gastown de enige stoomklok. Onderweg ergens gebruncht.

’s-Middags met de auto naar het vissersplaatsje Steveston (onder Richmond). Op de pier kun je bij verschillende kraampjes en vissersschepen verse vis kopen en ruiken. Er stond een mevrouw met zee-egels. We konden proeven, maar durfden dat niet aan.

In White Rock, vlak bij de grens, rondgewandeld langs het water en op de pier. In een restaurant lekkere vis gegeten.

Wim heeft ons op ons boondock-adres afgezet. Na een ‘rondleiding’ door onze camper hebben we afscheid genomen. We hebben 3 fantastische dagen gehad in Vancouver. We hebben ons erg vermaakt, gezellig gekletst, lekker gegeten en al wandelend samen Vancouver gezien en van prachtig vuurwerk genoten. Wim: hartstikke bedankt, je bent een kei !

Vandaag (zaterdag) weer met de skytrain naar Vancouver Downtown. Na de koffie een grote wandeling gemaakt van Beach Ave langs de waterkant naar Pacific Boulevard en via Davie Street (winkels en eetgelegenheden) terug naar begin van Beach Ave.

Na de lunch een tour met de auto door Stanley Park. Het was zo druk dat we niet bij de totum palen konden stoppen. Eentje vanuit de auto kunnen nemen. Bij Prospect Point onder het genot van een ijsje ( het ‘kleinste’ ijsje was weer heel groot) de grote cruiseschepen naar Alaska zien vertrekken.

’s-Avonds vanaf het balkon genoten van het grote vuurwerk dat recht voor ons balkon vanaf een ponton werd afgeschoten. Er is ieder jaar een competitie tussen verschillende landen. Zaterdag was Engeland aan de beurt. Het vuurwerk werd begeleid door muziek van de James Bond liedjes. Een dik halfuur de ene vuurbol na de andere. En als je eerste rang mag zitten op de 8^e verdieping onder het genot van een hapje en drankje kan de avond niet meer stuk. We zijn bij Wim blijven slapen. 

Na een wandeling van 20 minuten hebben we de skytrain naar Vancouver gepakt. Na 45 min. waren we in hartje Vancouver. Schitterend weer, lekker zonnetje met een klein briesje, ca 25C. De neef van Marion, Wim, pikte ons op van het station. Gelijk een gezellige wandeling door het centrum gemaakt. Hoewel er veel mensen rondwandelen, geeft al die drukke een relaxte sfeer.

Tegen lunchtijd zijn we naar zijn appartement gegaan nabij het centrum. Hij had een heerlijke huzarensalade gemaakt voor de lunch. Vanaf zijn balkon heb je een mooi uitzicht op English Bay en Stanley Park.

De middag hebben we gebruikt voor een uitgebreide wandeling door Stanley Park. Na een gezellige ‘chinees’ en daarna een Häagen Dazs ijs en de zonsondergang vanaf het balkon zijn we met bus en skytrain teruggegaan naar Surrey, waar onze camper staat.

Het was een gezellige dag, waarbij we een zomers downtown Vancouver hebben gezien.

Vandaag naar ons noordelijkste puntje van deze reis gereden. Eerst een stukje langs de kust. Daar kwamen we een bijzonder Pontiac (ca 1960) tegen. En toen de grens met Canada over. Er zijn strenge regels wat je wel en niet Canada mag inbrengen. Op grond daarvan zo ongeveer de koelkast en vriezer leeggegeten. We hebben een goed kwartier met de camper ‘in line’ gestaan, toen een paar vragen van de Canadese douanière en toen stonden we in Canada. Wel een vraag of we ‘firearms’ bij ons hebben, maar géén vraag over groente, vlees, vis of drank.

Omdat we dus ver ‘leeg’ waren eerst naar Walmart voor de eerste levensbehoeften. Het prijsniveau is in Canada toch wel een stuk hoger. Geen wonder dus dat we eerder bij de Walmart aan Amerikaanse kant veel auto’s zagen met Canadese nummerplaten. Ook de benzine is in Canada aanzienlijk duurder (Eur 1,10, in USA Eur 0,75 per liter).

Voor de overnachting hadden we een adres op de boondockerswelcome-site in Surrey gevonden en met hen eerder ge-emaild. Surrey is een voorstad van Vancouver. En we kunnen van daaruit na een klein eindje lopen  met de Skytrain naar downtown. We werden allerhartelijkst ontvangen door de gastheer Wayne en –dame Petra. Nadat we de camper op z’n plaats hadden gezet, werden we uitgenodigd bij hen in de tuin wat te komen drinken. Dit soort contacten zijn erg goed voor ons engels.

Vandaag het “Hollandse” plaatsje Lynden bezocht,dat tegen de Canadese grens ligt. Ze hebben geprobeerd er een echt Hollands plaatsje van te maken. De bouwsels waren herkenbaar.

Wat ons in deze staat en de vorige staten opvalt, is dat er  ontzettend veel hele grote bloemenbaskets hangen. Wat een “hoofdstraat” ontzettend kan opfleuren. En het zijn geen kleintjes, maar echt weer de Amerikaanse maat. Het plaatsje Lynden hangt er vol mee. De populatie van Lynden bestaat voor 50% van Nederlandse afkomst. Wij hebben nog even zoute drop gehaald en postzegels in het “Postkantoor”.

Daarna doorgereden naar de laatste camping in Amerika voordat we 5 dagen naar Vancouver gaan. We zitten 5 minuten lopen van de zee tussen het vaste land en Vancouver Island, die in verbinding staat met Pacific Ocean. Vanmiddag was het water nauwelijks te zien, zo ver weg. Na het eten zijn we teruggegaan en in 3,5 uur tijd stond het water hoog.

 Weer heerlijk weer, zon, windje en 27 gr.C.

Vanochtend afscheid genomen van onze gastheer, waarbij we een klein pakketje als dank hebben overhandigd. We zijn Anacortes ingereden. Dit is een plaats met scheepswerven (veel ferryboten) en een grote olieraffinaderij. Dat is de minder mooie kant. Vanaf de Cap Santé Lookout zagen we ook de mooiere kanten: zicht over de plaats met jachthaven en aan de andere kant zicht op de vele eilanden in de omgeving en zicht op Mt. Baker. Helaas was het in de vroege morgen nog wat mistig.

De plaats heeft nog een oud centrum met leuke winkeltjes. En met een lekker zonnetje en een briesje van zee (ca 20C) is het daar best aangenaam vertoeven.

Na de lunch richting onze bestemming voor vandaag gereden: Bellingham. Op de kaart zagen we weer een ‘stippeltjesweg’. Een deel daarvan is de Chuckanut Drive. Het is een weg die in het begin van de vorige eeuw langs het water is aangelegd en een onderdeel is van een oude weg die bijna geheel langs de kust van San Diego (Californie) naar Vancouver (British Columbia) loopt.  Op één van de borden stonden een paar foto’s uit de 20-er jaren. Een bijzonder mooie, rustige weg (vrachtverkeer verboden) met veel uitsparingen om te stoppen.

Wij zijn gisteren vanaf de camping naar het plaatsje Burlington gereden. Daar was een Outlet Mall, en gewone Mall. Even lekker gewinkeld.

Vandaar richting Anacortes. Het plaatsje zegt jullie waarschijnlijk niets, maar misschien is er iemand die het opzoekt. Het ligt aan het Puget Sound, op het eiland Fidalgo. Onze overnachtingsplek is bij Amerikanen aan huis. Wij zijn lid geworden van de Boondock Vereniging (www.boondockerswelcome.com). Amerikanen, die zelf ook boondocken (vrij kamperen, zonder verdere faciliteiten), stellen ruimte beschikbaar bij hun huis om daar je camper voor een paar dagen te parkeren. Vaak met water, elektriciteit en wifi. Je mag daar dan gratis staan. Via de site leg je vooraf contact met de ‘aanbieders’. Dit is ons tweede (boondock-) adres. Ons eerste adres was een aantal weken geleden. Dat was een hello – goodbye contact. Aardig maar verder niets. Gisteren kwamen we aan en werden gelijk welkom geheten door de heer en vrouw des huizes. Carl en Karen. In het water dat aan hun achtertuin ligt, wordt crab gevangen. Ook door hen en we werden uitgenodigd om crab te komen eten. Zij de crab en een groentesoort uit eigen tuin, wij een groentesoort van Walmart en het toetje in de vorm van ijs met slagroom. We hebben lekker buiten op het terras gezeten met uitzicht op het water en gekletst over van alles. Onder meer over onze (beider) reis-ervaringen.

Vandaag (maandag) lekker gewandeld en aan het water gezeten. Daar was te zien: motorbootjes die de kooien van de crab leegmaken, roeibootjes, springende vissen, duikende ducks, opkomend water, hoogteverschil van 3 meter, overvliegende vliegtuigen (naval basis in de buurt). En met moeite 2 bold eagles! Je verveelt je geen moment. En daarbij een zonnetje, beetje wind en 25 gr. Wat een schitterend leven.