Zaterdag zijn we in het stadje Medora nabij het National Park geweest. Ze proberen er een beetje een cowboy stadje van te maken. Veel restaurantjes (want Amerikanen kunnen niet zonder “uit eten”). Als je bij een Visitor Center naar bijzonderheden van een stad vraagt, zijn de eerste twee dingen die ze noemen de musea en de “good” restaurants. Bij het Visitor Center hebben naar een film gekeken over het ontstaan van het Th.Roosevelt NP en de betrokkenheid van de latere US-president Theodore Roosevelt, die begin 1900 de aanzet heeft gegeven voor de oprichting van de National Parks in de Verenigde Staten. Daarna in het dorp ge-internet en winkeltjes bekeken. Alleen maar souvenirs.

Vandaag zondag zijn we via de Hwy 85 naar het zuiden gereden. Van North naar South Dakota. Bij binnenkomst van de Staat kom je altijd een bord tegen met de naam van de Staat met daarop een bijzonderheid van de Staat. Dit bord zit bovendien vol kogelgaten. Dat was een tocht van 195 mijl. En dit was pas een weg door de prairies. Heel af en toe in de verte een boerderij en de rest was: onbewerkte grond, af en toe koeien, heel af en toe schapen, een ja-knikker, een oversized-load, zoals een vrachtwagen met een huis achterop, en hier en daar heuvels. We zitten nu dicht bij de Black Hills (met o.m. Mount Rushmore) en Badlands Nat. Park, waar we ons deze week eens in gaan verdiepen.

Hoihoi allemaal, vanochtend (vrijdag), toen ik om 7.15 uur opstond en het gordijn omhoog deed, stond onze achtertuin weer vol met bizons. Heel bijzonder is dat.

We hebben een route door het  Theodore Roosevelt Nationaal Park gereden. Het was een route van 35 mijl, met verschillende uitkijkpunten en kleine wandelingen. Er was wel een grote wandeling, maar die was gelijk 53 mijl en dat doen we niet,  We hebben de koffie altijd bij ons, dus bij het veld met de prairie dogs op een bankje een bakkie gedaan. Buiten de bizons en de prairie dogs zijn er ook wilde paarden. Die kwamen we onderweg ook nog tegen. Al met al een mooie route met weer strak blauwe luchten en 28 graden.

Hoihoi allemaal, vandaag donderdag via een scenic  route  naar Roosevelt National Park in  het zuidwesten van North Dakota gereden. Wij wilden noordelijker naar 2 verschillende State Parks,  maar er  zijn grote olievelden ontdekt, waardoor duizenden werknemers naar hier zijn gekomen en dat gedeelte een beetje overgenomen hebben. Het is ons van verschillende kanten afgeraden om daar naar toe te gaan. We hebben toen besloten gelijk naar het Roosevelt NP te gaan.

Het is een weg dwars door the North Plains. Een mooie weg met heel veel zonnebloemvelden. In het plaatsje Salem staat de  (Holsteiner) koe Sue op de punt van de berg (13 meter hoog).  Weer veel prairie landschap. Het heeft toch wel zo iets aparts dat het niet verveelt. We kwamen door het dorpje Richardton waar we deze kerk tegenkwamen, de St. Mary’s.  Het hele dorp heeft 362 inwoners en dan zo’n kerk, mooi en apart.  Aangekomen in Roosevelt NP  begon het landschap meteen te veranderen in iets wat ons zeer aansprak, nl. bergen. Weliswaar nog niet zo hoog, maar met veel kleur en vorm. Er was nog ruimte op de camping, want het is hier first come-first serve, dus we hoopten op een plekje. En dat is gelukt. We hebben gelijk voor 3 nachten ingeschreven a 10 dollar per nacht. Dan heb je alleen een plaats en in de buurt toiletten en  portable water, en dat is het. Maar we staan prachtig. We zaten net 10 minuten aan de thee toen er een hoop gebrom uit het struikgewas kwam. Er kwam op 10 meter afstand een kudde bizons  (hier buffalo’s genoemd) voorbij door onze ‘achtertuin’. 5 jaar geleden in Yellowstone Park moesten we naar de bizons toe, hier komen ze naar ons toe. Wij zijn toch maar even naar binnen gegaan.  Dan is je dag al helemaal goed. ’s Avonds wilden we naar het kampvuur (met verhaaltjes van de ranger). Maar toen de bizons bij ons hun avondeten uit de achtertuin kwamen halen, zijn we maar thuis gebleven.

Vandaag Bismarck, de hoofdstad van North Dakota, bezocht.  We hebben eerst een bezoek gebracht aan het State House. Een lelijk gebouw van de buitenkant, een kantoorgebouw zonder de traditionele, statige dome. De uitleg voor dit toentertijd (1933) moderne gebouw was dat de ruimte efficiënter gebruikt kan worden ten opzichte van het oude model. Wat we van binnen kregen te zien viel erg mee. We konden met een tour mee. Een echtpaar uit Minnesota en wij.  Een aardige man leidde ons rond en vertelde over het gebouw en de besturing van de staat. Daarna hebben we het museum bezocht over de geschiedenis van de staat. Veel over de indianen.

Daarna na het Abraham Lincoln State Park gereden. Vrij klein, maar met een deels herbouwd fort dat er in 1870 heeft gestaan. Op de top van de heuvel  hadden we een leuk overzicht over de Missouri –rivier en de omgeving. We waaiden bijna weg. Er was voor vandaag veel wind voorspeld, dat klopte inderdaad.

Gisteren de grens overgegaan van Minnesota naar North Dakota. Lieke, in Fargo kwamen we dit gebouw tegen. Wat vind je daarvan? Vandaag gereden van Fargo naar Bismarck via een Scenic Route. In het plaatsje Kathryn kwamen we weer in zo’n leuk postkantoortje met een zeer vriendelijke dame, die half Nederlands half Duits is. Dus praat genoeg. De plaatselijke brandweer rukte ook nog uit toen we net in de kar zaten.  Hopelijk geen grote brand, want de watervoorraad die hij bij zich had is niet zo groot. Verder hebben we tot nu toe de verbouw gezien van mais, aardappels, zonnebloemen (voor olie-vogelvoer-snacks), suikerbieten, erwten/linzen/sojabonen, graan en veel bijenkasten, veel hooirollen en koeien. 90% van North Dakota is landbouwgebied, grote landbouwbedrijven en dun bevolkt, weinig dorpen. Maar niet onaardig om doorheen te rijden.

In een wei zagen we bijgaand takelautootje staan. De originele versie van een bekende Dinky Toy-auto. Dat doet Clemens hart…sneller kloppen!!!