Vanuit Soledad via een binnendoor weg naar Carmel aan de Pacific gereden. Mooie rustige weg, maar de weg werd steeds smaller. Uiteindelijk kwamen we bij de ingang van een State Park uit. Navraag leerde dat we 5 mijlen eerder een afslag hebben gemist. Toen we zo’n 5 mijlen hadden teruggereden was de oorzaak duidelijk. Een of andere joker had het bord omgedraaid, zodat wij tegen de achterkant aankeken… Niet getreurd, het was een mooie weg door de bergen, die ons overigens ook wat meer tijd kostte dan verwacht.

Carmel is een bekend toeristisch plaatsje, dat zeker in zo’n holiday weekend druk wordt bezocht. We wisten dat je voor een parkeerplaatsje in Carmel vroeg moet zijn. Daar aangekomen kwamen we al in een stroom van auto’s te staan die het dorpje in wilden. Omdat dan de kans op een parkeerplek voor een camper wel heel klein is, zijn we verder gereden naar de vlakbij gelegen 17 Mile Drive bij Pebble Beach, een bekende golf course. De 17 Mile Drive loopt door bos en met name langs de kust. Hier gelukkig ruime parkeerplaatsen. En met zon, blauwe lucht, zacht briesje, circa 20 gr., zee, golven, dieren en wandelpaden…. voldoende ingrediënten om een dagje relaxt te genieten.

Op de Rest Area, waar we vannacht hebben geslapen, staat informatie over een Mission in de buurt, maar die erg afgelegen ligt. Het is voor ons niet ver om, maar tevens een route door het binnenland; weg van de snelweg. In de boeken wordt deze Mission San Antonio de Padua als de meest authentieke aangeprezen. Het is het omrijden zeker waard. Bij deze Mission, die in the middle of nowhere ligt, waan je je inderdaad twee eeuwen terug in de geschiedenis. We komen binnen met een ander stel en de dame in de gift store begint, na ons te verwelkomen, enthousiast te vertellen over deze Mission.

In haar verhaal geeft zij aan hoe ze aan geld voor het noodzakelijke onderhoud komen. Ze verkopen onder meer kunst van betrokken kunstenaars. Maar vanwege de afgelegen ligging komen er weinig bezoekers. Al pratend en naar aanleiding van vragen geeft zij aan dat de Californische overheid in verband met aardbevingsgevaar nieuwe bouwvoorschriften heeft voorgeschreven. Ook aan bestaande publieke gebouwen (denk aan kantoren, hotels en andere gebouwen waar veel mensen samen komen, zoals kerken etc.) nieuwe eisen worden gesteld. Om deze Mission te laten voldoen aan de geldende eisen, moet voor $15 miljoen worden verbouwd. Zo niet, dan moet de Mission worden gesloten. Dit is niet op te brengen. Dit geldt natuurlijk voor heel veel gebouwen in Californië. De dame vertelt met een 'bevlogenheid', waardoor je de neiging krijgt om een aanslag op je portemonnee te plegen...

Via de binnenwegen door naar Soledad. Ook weer een Mission. Opvallend is dat we in beide Missions een oud schilderij van St.Christoffel zien hangen. Helaas moeilijk goed te fotograferen.

Het is vrijdag en het Memorial Weekend begint. Dit holiday weekend is ter herinnering aan alle omgekomen soldaten en alle soldaten die nu 'on duty' zijn. De Amerikanen hebben dan ook de maandag vrij, dus een lang weekend. Veelal zijn de scholen vanaf nu gesloten, grote vakantie tot mid-augustus. Dit weekend gebruiken de Amerikanen om massaal de camper, caravan, 5th-wheel en tent van ‘stal’ te halen en er een weekend op uit te trekken. De hele dag veel vakantieverkeer op de weg.

Wij wilden in eerste instantie via de kustweg (Hwy 1) naar het noorden rijden, circa 200 km. Maar bijna alle campings in Amerika zijn dit weekend al lang van tevoren volgeboekt; zeker langs de kust. Omdat er weinig plaatsen onderweg zijn die (voor ons) geschikt zijn voor (vrije) overnachting, besluiten we een weg te nemen die meer in ’t land ligt. Hier zijn onder meer truck stops waar je ook met de camper vrij mag overnachten.

 We rijden door een streek waar wijn en aardbeien wordt verbouwd. Ook zien we hier een soort kas die wij niet kennen. In Santa Maria stoppen we op een mall. Daar blijken 2 Walmart’s te zijn. ‘Onze’ eerste blijkt een traditionele te zijn; allerlei waren maar dit keer een kleine food-afdeling. De 2^e, de Walmart Neighbourhood store, blijkt juist een uitgebreide food store te zijn met een klein aantal andere primaire artikelen. Deze formule zijn we nog niet eerder tegen gekomen.

In San Luis Obispo is weer een Mission. Leuke kerk met 2 beuken in L-vorm. Deze plaats heeft nog een uitgebreid, gezellig centrum met diverse soorten winkels. Door de vele bomen loopt je prettig in de schaduw. Als we om 16:45u in San Miguel bij de volgende Mission aankomen, blijkt deze net gesloten te zijn. Maar de kerk is gelukkig nog we open. Op de parkeerplaats staan diverse bomen. We besluiten hier in de schaduw te blijven om te koken en te eten.

Vannacht even ten noorden van LA ‘gekampeerd’. Met een klein stukje omrijden kunnen we ook iets meepikken van Beverly Hills en Hollywood. Dit was een misrekening. We kwamen in de file terecht en de afslagen die wij wilden hebben waren geblokkeerd door wegwerkzaamheden. We hebben nog wel een stukje van Sunset Boulevard gereden en toen maar via Santa Monica langs de kust richting het noorden. Door de bewolking was het rustig aan de beach, maar natuurlijk wel enkele surf diehards. Overigens wel lekkere temp ca 22 gr. Aan Sunset zijn weinig huizen te zien. Veel hoge muren, vaak met prachtig overhangende bloeiende stuiken/bomen en veel palmen. Bij het strand zagen we overvliegende pelikanen.

Ook de aardbeien zijn blijkbaar rijp. Hele velden waar vele Mexicanen aan het plukken zijn.

We hebben 2 Old Missions bezocht. Dit zijn kerkjes, van oorsprong uit de 18^e eeuw, opgezet door Franciscanen. Ze zijn toen om de ca 50 km vanaf Mexico tot aan Noord-Californië gebouwd voor het missiewerk. De laatste van de 2 staat in Solvang. Dat blijkt een ‘Deens’ plaatsje te zijn. Zelf noemen ze het the Danish capital of America. De gebouwen/winkeltjes zijn allemaal in Deense stijl neergezet. Het trekt heel wat Amerikaanse toeristen.

Een auto met laadbak is altijd handig, onder meer om je honden mee te nemen. Dit zie je hier vaak. De beestjes hebben blijkbaar een goed evenwichtsgevoel.

In Barstow is een  fashion outlet. Die kunnen we moeilijk laten liggen, hoewel we niet vaak scoren. Dit keer plankje om de uien te snijden, een paar leren motorhandschoenen voor de dame en een soort sweater (voor de man) voor ’s-nachts als het koud wordt in Alaska…

Helaas zijn op dit traject in Californië niet veel alternatieven dan alleen de interstate. Wel weer leuk als je door een glimmende tankauto rechts wordt ingehaald en dan je eigen camper daarin gespiegeld ziet…

Op weg naar de westkust wilden we Los Angelos mijden. Boven LA ligt een natuurgebied waar een kronkelige,maar erg rustige weg (bijna 100 km) dwars doorheen loopt naar het westen. Deze weg (Rt 2) blijkt boven over een bergrug te lopen. We hadden aan de noordzijde ver uitzicht, maar aan de zuidzijde (kant van LA) was het mistig. Onderweg mooie bloemen. Een eldorado voor Marion. De yuca (?) met bloem/pluim is zo’n 4 meter hoog. De paarse bloemen heeft Marion uit de rijdende auto gefotografeerd… en de rode ?? hebben we in de 100 km 4 keer gezien. Aan het einde van de weg draaiden we ineens de interstate met 10 banen weer op. Zo ben je alleen en zo weer in de drukte.

Vanavond staan we bij Sam’s Club, waar tegenover een coin laundry is. Dus het bed maar eens even gedaan. Een wasserette met meer dan 80 wasmachines en 85 drogers, Spaanse muziek, Spaanse televisie en bijna alleen maar Spaans sprekende  vaders- moeders en kinderen. Heel gezellig allemaal...

We reden Las Vegas uit op een 8-baansweg. Kwamen langs diverse nieuwbouwwijken, waarvan hier een foto. Verder door de woestijn van Zuid-Nevada en een gedeelte in Californië. Het is een zeer droge wereld. We hebben een aantal foto’s van onderweg. Onderweg nog een ‘tornado’ in het weiland gezien. In Primm (opde grensvan Nevada-Califoirnië) nog naar een outlet geweest, alwaar een sjaal en pannenkoekenmes gescoord. Ook kwamen we een GROTE Lamp in het ‘weiland’ tegen en waarvoor???? Wij konden het niet bedenken.

We mogen vanavond bij Home Depot (soort Gamma) staan, die ook internet heeft voor ons. Erg prettig.