Op weg naar Ashland,  weer noordelijker in Wisconsin, veel mais, grote landerijen, en steeds minder dorpjes. We kwamen een dorpje tegen met 62 inwoners. Toch leuk dat hier niet alles samengevoegd wordt zoals in Nederland.

In het kleine stadje Ashland (aan Lake Superior) hebben we even onze benen gestrekt en tijdens deze wandeling kwamen we een aantal leuke muurschilderingen tegen.

We zijn in een Indianenreservaat bij een casino gaan staan voor overnachting. Het zou gratis zijn, maar de regels waren veranderd. Met water en elektrisch 20 dollar en zonder 10 dollar. We hebben de duurdere gekozen, dan konden de huisaccu’s weer eens door en door opgeladen worden. Daar kregen we 10 dollar speelgeld bij. Dat hebben we maar eens in de eenarmige bandiet gegooid. Maar je gooit tegenwoordig niet meer, je trekt niet aan de arm, je stopt er een pasje in, drukt op een knopje en na 5 keer drukken ben je 5 dollar armer. Dus daar waren we zo mee klaar, de 10 dollar was er in 5 minuten doorheen.  Het is een klein casino met een restaurantje waar je voor 9 dollar “all you can eat” hebt met fish and chips (patat) en coleslaw.  In het winkeltje vertelde de mevrouw dat er ’s avonds  een optreden zou zijn van Tjarry Wesley, de een na beste imitator van Elvis Presley. Ze vertelde er niet bij of dat van Wisconsin of van de hele USA is. Een 2 uur durend optreden van 21.00 tot 23.00 uur. GRATIS. Dus wij om 9 uur naar het zaaltje dat al helemaal vol zat, maar gewillig personeel zette er stoelen bij, zodat we konden zitten. We hebben een leuk stuk muziek gehoord. Allemaal lekkere Elvis-muziek.

Hieper de piep Hoeraaaaaa!!

Quinn 4 jaar !!!

Maak er een groot feest van.

Dikke knuffel van ….

Opa Clemens en Omajon

Hoihoi allemaal, een klein stukjes tekst en de rest foto’s.

Wij zijn vandaag een stuk langs de Saint Croix River gereden. De Mississippi wordt o.a. door deze rivier gevoed. We hebben geluncht aan deze rivier en het diner genuttigd. Leuke plaatsjes gezien, langs een (rivier)strandje gelopen, eindje in een park gelopen en voor je het weet is de dag weer om.

Vandaag naar St.Paul, de hoofdstad van Minnesota, en naar Minneapolis geweest.

We hebben de kar bij Walmart geparkeerd en vandaar met de bus downtown St.Paul. Aangekomen (we wisten het eigenlijk al) was er weinig te bekijken. We liepen tegen mooie bloemenhangers aan met jouw  naam ertussen Atty. De bloemenhangers hingen door de hele stad. Het is ook een groene stad met veel bomen. Eerst het Visitor Center opgezocht en een aardige meneer wist te vertellen dat het gebouw waar hij in werkte mooi en fotogeniek was (het eerste gebouw bij de foto’s), het State House een visite waard is, er nog een  bibliotheek is en de grote St.Pauls Cathedral.  Meer kon hij er ook niet van maken. Dus hebben we ons ook laten vertellen welke bus we vanuit St.Paul nodig hebben om later naar Minneapolis te gaan. Ze noemen deze 2 steden ook de Twin City. Helemaal aan elkaar gebouwd. Na hem “a great day” te hebben toegewenst zijn we met de bus (we hadden een day pass voor 6 dollar) naar het State House gegaan. Daar weer vriendelijke mensen die ons een Nederlandse beschrijving van de route door het gebouw gaven.  Vandaar naar de St.Pauls gelopen. Een rondje door de kerk gelopen en toen op de bus naar Minneapolis. Een klein uurtje toch nog. Minneapolis is geen stad om een weekendje naar toe te gaan. Een vreemde stad met een grote Universiteit.  Weinig gezelligs. Er is een straat waar ze iets van hebben proberen te maken met terrasjes  en tussen de kantoorgebouwen wat kleine Mall’s met wat winkeltjes. Dus in een dag twee steden gedaan. Terug naar de natuur. De foto’s na de foto van de kerk zijn van Minneapolis.

Vandaag weer een eindje verder omhoog langs de Mississippi. Het is een mooie weg en onze eerste stop is bij een grote sluis. Hiervan liggen er 29 in de eerste helft van de Mississippi (tot St. Louis, over ca 1.400 km). Er kwam net een grote duwboot aan met 15 duwbakken (3x5  bakken).  De info op het sluiscomplex leerde dat de totale inhoud van deze 15 bakken gelijk is aan de inhoud van 870 opleggers van (Amerikaanse) vrachtwagens, en die zijn al behoorlijk groter dan de Europese opleggers. De bakken zijn blijkbaar op de sluis gemaakt. De sluis is bijna 40 meter breed. Aan beide  zijden was er niet meer dan 10 centimeter ruimte over. In dit soort bakken wordt graan, kolen, cement, en zout vervoerd. Interessant om eens te zien.

Vanmiddag kwamen we bij het dorpje Stockholm en heeft 60 inwoners. Daar zagen we een postkantoortje en aangezien ik zegels nodig had, zijn we even gestopt. We kwamen in een heel klein postkantoortje met een zeer vriendelijke dame. Je kan op de foto de authentieke postbusjes zien waar de inwoners hun post kunnen ophalen. Ze haalde een schrift tevoorschijn waar ik onze naam en adres in moest schrijven. Heel veel mensen uit Zweden komen extra langs Stockholm, zo blijkt uit het schrift.

‘s Middags  in een ander dorpje even gewinkeld Daar kwamen we aan de praat met twee dames, die ons vertelden wat een uitzonderlijke zomer ze dit jaar hebben. Deze warmte en zo lang was voor het laatst in 1930 geweest. Er was ook weinig sneeuw geweest afgelopen winter, ook niet normaal. Maar ze hadden liever dit warme weer dan een meter sneeuw.