Hoihoi allemaal,

Maandag 4 juli zijn we begonnen met een felicitatie aan Jenny en Bert, zij zijn 25 jaar getrouwd.

Na wat boodschappen gedaan te hebben zijn we richting Peggy's Cove gereden. Peggy's Cove is een gebied van grote platte rotsen, keien en natuurlijk, een vuurtoren, met een dorpje erbij van 100 inwoners en een vissershaventje.

We zouden slecht weer krijgen, maar hoe dichterbij we kwamen, hoe mooier het weer werd.

Na bijna 2 uur rondgelopen te hebben, de nodige foto's geschoten te hebben, en onze nederlandse lunch op de rotsen genuttigd te hebben, bestaande uit boterhammen in een zakkie en tomatensap in een flessie, begon het mistig te worden en zijn we verder gereden.

Even buiten het dorp kwamen we een herdenkingsplek tegen ter nagedachtenis van het verongelukken van een Swissair vliegtuig (vlucht 111) op 2 september 1998.

Hiernij kwamen 229 passagiers en 14 bemanningsleden om het leven.

Verder langs de kust naar een camping waar we de was gedaan hebben.

Dinsdag 5 juli, we zijn de kustweg verder gereden richting Chester, het is erg rustig. En als we een aantal vissers zien staan bij een parkeerplek, stoppen we even om onze koffie te nuttigen, en te kijken naar de manier van vissen.

Een hengel in het water met daaraan 3 haakjes, zonder aas, waaraan in de kortste keren 3 visjes zitten die in een emmer gegooid worden, om daarmee later grotere vissen te kunnen vangen.

Langs de baai verder, en bij een plek aan het water, de stoeltjes naar buiten en lunchen.

Met een boek en de zon heeft een mens verder niets nodig.

's-Middags aan een volgend strand een wandeling gemaakt. Er liep een klein jongetje te spelen met de golven, we zeiden tegen elkaar dat zou Quinn kunnen zijn, eerst een beetje de kat uit de boom kijken, en toen het toch wel leuk was, er vol ingaan met schoenen en kleiding, koddig om te zien.Na een praatje met z'n moeder kwamen we erachter dat het kindje net drie was geworden. Toen we daar wegreden kwamen we een tweede herdenkingsplek van de Swissair 111 tegen, met daar een steen met alle namen, en een graf met de restanten van de inzittenden. Dan sta je met kippenvel.

We zijn doorgereden naar een Prov.Park. Daar een mooie plek gezocht met zicht over de baai. In onze groene prive tuin hebben we besloten hier een extra dag te blijven staan. Paradise.

Dus woensdag lekker gewandeld, gelezen, geborduurd en “uitgerust”.

Vandaag, 8 juni, terugegereden naar Halifax, waar we de Walmart weer met een nachtelijk bezoekje vereren, boodschappen gedaan voor de komende week.

Morgen richting zuid-oosten van Nova Scotia.