Hoihoi allemaal,

Op onze laatste dag op Prince Edward Island hebben we een rondje gereden aan de westkant. Na een natte en winderige nacht werd het droog en konden we op pad. Onze eerste foto was van een kerk die naast het museum stond wat wij wilden bezoeken. Het was het museum over het leven van de Acadie bevolking. Hun historie gaat terug naar rond 1700. Een video bekeken, samen met een zaaltje vol bejaarde dames en een heer, een uitstapje van het bejaardenhuis.

Bij Cap Egmont komen we langs het bottle-house, een huis en kapelletje gebouwd van flessen. Het is er erg druk, een leuke gift-shop erbij en zeer vriendelijke mensen. In de tuin van het bottle-house is de onderkant van de grootste boom op de property, die in december 2010 in een zware storm het loodje heeft gelegd. Meneer Bill Gallant heeft hem beschilderd.

Onderweg komen we een huis in aanbouw tegen, boardpapier en hout. De meeste huizen bestaan hieruit. Bij tornado's en orkanen vliegen er daarom ook zoveel de lucht in.

Dan duikt uit het niets een grote stenen kerk op, met een mooi kerkhof en pastorie. Het is de Our Lady of Mont-Carmel-church. Als we naar de kerk lopen, roept een meneer al van ver dat we van harte welkom zijn om “zijn” kerk te bezichtigen en foto's te maken, we kunnen ook een video bekijken. In 1889 heeft een 29-jarige pastoor zo gelobbied dat hij een grote stenen kerk heeft kunnen bouwen met behulp van zijn parochianen, zo'n 100 gezinnen waar de kerk voor bedoeld was.

Zo kom je toch iedere keer kleine verhaaltjes tegen die in de historie zitten van Canada.

Gisterenavond de blog gemaakt met de bedoeling vandaag naar de Mac D. te gaan, heeft de nieuw gebouwde Mac D. geen internet. Dat was balen. Toch vrolijk op pad gegaan met een koffie en allebei een grote choc.muffin, voor 3 dollar 21. Dit is een ontbijt voor twee personen. Je kunt ook voor koffie met een hamburger kiezen als ontbijt.....

Via een toeristische route naar het Nat.Park aan de kust gereden, daar twee kleine trails gelopen. Er zijn veel muggen in het bos, niet leuk. Aan het strand geluncht, met uitkijk op het “drukke “ strand, ongeveer 10 mensen, en twee strandwachters.

Bij Covehead Bay is een leuk haventje met vuurtoren, strand en visrestaurantjes, we hebben lekker mensen zitten kijken en een strandwandeling gemaakt. Doorgereden naar New Annan naar een camping met INTERNET.

Gisteren naar Charlottettown gereden, de hoofdstad van de provincie Prins Edward Island. Vandaag met de bus Downtown. Leuke gezellige stad. Eerst naar de basiliek, daar een praatje gemaakt met twee heren die basiliekwacht hadden, ze hadden er ook een aantal prentjes, beeldjes, boekjes en rozenkransen liggen. Ik vroeg natuurlijk naar Christoffel, waarop de meneer vertelde dat Christoffel jaren geleden als heilige was “afgeschreven”, maar hier nu weer op nr. 1 staat. Hij had een medaille, maar daar heb ik er al 150 van. Vandaar naar het Provincial House waar we een video hebben gekeken over de vergadering die tot de Confederation leidde rond 1860.

Buiten is een voorstelling over en door Mi'kmaq-indianen; zingen en dansen. Erg leuk, lekker in de zon zitten kijken.

Nog even een klein gegeven over Prince Edward Island. Het is ongeveer even groot als Nederland met slechts 135.000 inwoners, waarvan 47.000 in de twee “grootste” steden Charlottetown en Summerside.

Zondag naar New Glasgow gereden, daar bij Walmart overnacht. Maandag de boot genomen naar Prince Edward Island. In de regen de overtocht gemaakt. Het is ontzettend rustig op de boot. We wachten nog steeds op de drukte van het hoogseizoen, die er nog steeds niet is.

We rijden in de regen het eiland op, en het eerste wat we tegenkomen na een aantal kilometers, een vuurtoren. Daar konden we weer naar boven. Er werd verteld, dat in deze vuurtoren, dat ook een radiostation is, de eerste noodsignalen zijn opgevangen van de Titanic (15 april 1912).Ondertussen is het droog geworden en gaat de zon schijnen.

De toeristische route langs de kust opgepakt. Die loopt grotendeels door 'aardappelland'. Prince Edward Island is een aardappeleiland, dus aan de kant van de weg een zakje 'echte PEI'- nieuwe aardappelen gekocht. Ze zijn erg lekker.

Prince Edward Island is voor ons een beetje thuiskomen, het lijkt net Twente-land, is heel gezellig aangelegd, maar niet echt spectaculair. Ze hebben wel leuke stoplichten, vierkante rode lichten; hadden we nog niet eerder gezien.