Vandaag vanuit Longmont naar Denver. Onze ronde is weer gesloten. We hebben een leuke route uitgezocht voor onze laatste “vakantiedag” in de camper. We hebben besloten via Nederland te gaan en hopen dat we de aspen (ratelpopulieren) in de mooie gele herfstkleur ook hier tegenkomen. We worden volop beloond. En we zijn zeker niet de enige die het mooi vinden. Als je in een Nat’l Park wild ziet, is er opstopping. Zo ook voor de gele aspen.

Aangekomen in Nederland is het tijd voor de lunch en dan een route door het dorp. Maar we zien een kleine trail naar een uitzichtpunt. Dit gaat door “het bos”. Daar kwamen we een herdenkingsmonumentje tegen. De tekst sprak mij erg aan. Hiervan een foto.

Richting Golden konden we naar een mountain lookout. Ook deze nog even meegenomen. Vanaf een 8km mooie slingerende weg omhoog konden we verschillende kiekjes maken.

Morgen, maandag, gaat de kar voor een beurt naar onze Dan. De rest van de week staat op dinsdag na, in het teken van de kar stallingsgereed maken.

Als we geen wifi in de buurt kunnen vinden, dan maken we graag gebruik van het alternatief: de plaatselijke library. Onze GPS weet die perfect te vinden via de functie ‘Points of interest’. Zo ook vandaag (zie foto).

Zo’n 30km ten NW van Denver ligt Boulder. We zijn al eens door deze plaats gekomen, maar hebben ‘m nog niet bezocht. Deze moderne universiteitsstad van bijna 100.000 inwoners is echt de moeite waard. Het heeft een mooi en gezellig centrum (Pearl Street Mall) en veel culturele instellingen. Bijna on-Amerikaans. Vandaag (zaterdag) was in het centrum een uitgebreide art market en farmers market. Dat trekt natuurlijk veel publiek. En daar maken dan weer de straat-artiesten gebruik van.

Al met al een stad om een volgend jaar nog eens te bezoeken.

Omdat het vandaag (vrijdag) in Longmont en Denver ca 33 graden is, hebben we besloten vandaag nog een dag in het Nat’l Park (op ca 3.000m) door te brengen. En dat is natuurlijk geen straf als het ook prachtig weer is. Gisteren hebben kennisgemaakt met de omgeving van Bear Lake. Dat is zo goed bevallen dat we vandaag een langere trail willen doen. Bij de opstapplaats van de shuttle bus ontvangen we van een vrijwilliger van het park (allemaal gepensioneerden) een brochure van de mogelijke trails in de buurt van Bear Lake. In de bus dus plan de campagne gemaakt. Na nog wat navraag op het eindpunt van de bus beginnen we om 10u aan de trail van in totaal 10km. Omdat het vooral in het begin erg stijgt, doen we ongeveer 2km per uur.  Het blijkt een zeer afwisselende tocht te zijn door erg groen schaduwrijk gebied en later door een meer open gebied. Onderweg komen we ondermeer bergmeren, waterstroompjes en een grote waterval tegen. Daarnaast regelmatig een praatje met ‘lotgenoten’. En dat alles bij een temperatuur van iets meer dan 20 graden en een lekker briesje. Al met al weer een mooie dag in de natuur.

Dinsdag zijn we het Nat’l Park aan de oostzijde binnengereden. Die dag zijn we over de Ridge Road, die over de bergrug leidt, naar de westzijde gereden, waar we gekampeerd hebben. Op de tweede foto zie je onze camping liggen. Gisteren hebben we aan deze westzijde gewandeld en vandaag zijn we weer over de Ridge Road naar de oostzijde van het park gereden. We zijn weer vroeg gestart om de mooie blauwe lucht te houden. Meestal komt de bewolking in de loop van de ochtend.  Onderweg hebben we een aantal wandelingen gemaakt.

In het park loopt aan de oostzijde een shuttle bus, die je naar diverse punten brengt. Je kan aan het begin van de weg parkeren en instappen. Aan deze oostzijde zijn heel veel mooie trails, die met de shuttle te bereiken zijn. Dit park is helemaal geen straf. Iedere trail brengt je weer naar andere uitzichtpunten. We hebben weer een goede dag gehad.

De ranger begon vanochtend met het hijsen van de vlag. De dag in het Nat’l Park kan beginnen. De familie Elk wenste ons een goedemorgen. Omdat we vandaag in het Park blijven, drinken we eerst koffie. Tegen elf uur rijden we naar het begin van de trail, die we willen lopen. Met de lunch in de rugzak, de zon in de blauwe lucht, de wandelschoenen aan gaan we goedgemutst op pad.

Het is een mooie route langs (het begin van) de Colorado River door het bos. Er lopen nog een aantal mensen, maar het is zeker niet druk.  Clemens ziet opeens een paar grote marmotten, die rustig blijven zitten en zeker niet bang voor ons zijn. Goed voor een paar foto’s.  Als we na een aantal mijlen onze lunch opgegeten hebben, nemen we dezelfde weg terug.

Opeens worden we verrast door een aantal jonge bighorn sheeps (bevestigd door de ranger). Zij lopen rustig te grazen. Ook zij zien ons niet als een bedreiging. Dus weer een paar mooie foto’s. We hebben helemaal een happy gevoel. Leuk om toch op zo’n manier dieren te spotten, waarbij we ons van beide kanten niet bedreigd voelen.

Als we terugkomen op de camping is er een mama moose met kind. Er staat verderop in het water een meneer moose, die iets van mevrouw moose wil, maar die is daar niet van gediend. Zij gaat met kind het bos in. Meneer gaat er grommend achteraan.

Omdat wij zoals elk jaar weer dagen over hebben in de omgeving van Denver, besluiten we nog twee nachten het Rocky Mountain Nat’l Park in te gaan. Het park waar we 2 jaar geleden in de sneeuw stonden, staan we nu in de zon en zijn alle wegen open.

Onderweg een zeldzaamheid in dit park: twee beren. Op de campings en alle rest areas wordt wel rekening gehouden met beren, maar ze worden zelden gespot. Het geeft gelijk file, iedereen wil foto’s maken. En wij waren op het goede moment op de goede plaats.

Ze waren al een eind de berg op, maar we konden ze nog “zien”.

Na de beer kwam de sneeuwhoen, die nog moet verkleuren. Hij is in de winter helemaal wit.

Bij het Visitor Center midden in het park konden we nu de berg beklimmen waar 2 jaar geleden een dikke laag sneeuw op lag. Het was een hele klim, maar we kwamen op 12.005 feet, zijnde 4000 mtr. uit. En dat gaf een mooi overzicht. Alweer op “the top of the world”.

We zijn inmiddels in Colerado, even boven Denver aangekomen. De weg vanuit Laramie hier naar toe was er één met weer aparte natuur. We kwamen onder meer een ‘living snow fence’ tegen. Dit is een haag van dennenbomen, die moet voorkomen dat de sneeuw door sneeuwstormen, die over de vlakte razen, de highway overspoeld. Op de open vlaktes zie je langs de weg vaak houten hekwerken. Maar hier (zoals we inmiddels meer hebben gezien) gebruikt men nu ‘natuurlijk’ materiaal.

In Loveland zijn we bij de winkelketen geweest waar we net iets meer dan een jaar dit fototoestel hebben gekocht. Er zit sinds 2 dagen een hapering in de zoomlens. Omdat de officiële garantieperiode verlopen is, kunnen ze daar niet anders voor ons doen dan ons naar Canon te verwijzen. Hoelang we nog foto’s op de blog kunnen zetten, moeten we nog zien… 

Komende dagen rijden we het Rocky Mountains Nat’l Park in. Naar verwachting zullen we 2 à 3 dagen geen internet hebben. Maar we komen van zelf weer ‘in de lucht’.