Gisteren vertrokken van de kust landinwaarts. Op naar Creswell waar zaterdag de 4th of July Parade is. We komen door een dorpje Reedsport wat hevig zijn best doet om er nog iets gezelligs van te maken. Er hangen enorme hanging baskets. Lantaarnpalen zijn “aangekleed”, alles in de kleur roze. Er staan veel houtsnijwerken op de stoep. Maar de winkels staan leeg. Het is mooi en triest tegelijk.

Vandaag op naar The Parade. We gaan vroeg naar het stadje voor een goede parkeerplaats. Als we het dorp inrijden staan de stoeltjes al klaar. Er is nog voldoende parkeerruimte. Maar het duurt nog twee uur voor het begint. We lezen op een bordje dat de stoeltjes, mits ze niet in de weg staan, max. 24 uur van te voren neergezet mogen worden. Dat hebben de mensen in grote getale gedaan. Er zitten al mensen te wachten. Amerikanen zijn vaak heel geduldig. Ze zijn ook gewend om “in line” te wachten. Dus  twee uur wachten voor het begint is voor hen geen probleem. Er wordt weer volop met snoep gestrooid. De kinderen gaan met grote plastic tassen vol naar huis.

Als afsluiting van de dag was er een mooie zonsondergang. Toen ik die stond te fotograferen kwam er een dame naast me staan. Zij ging ook plaatsjes schieten. Ze vertelde dat er vanochtend een aardbeving hier was geweest in Eugene van 4,2 op de schaal van Richter. Wij waren er nog 16 km vandaan. Niets gevoeld.

Gisteravond nog een foto gemaakt bij zonsondergang in Port Orford. De laatste foto van de vorige blog is van hetzelfde punt genomen.

Vandaag begonnen met de wandeling naar beneden, naar het strand in dichte mist. Hoe verder we lopen, hoe meer de mist optrekt. Mensen, het is weer geweldig hier. We hebben er enkele uren rondgebracht. Van zoiets krijgt een mens nooit genoeg.

Vanuit de mist zien we schimmen op ons afkomen en dan raden we wat het is. Het duurde lang voor we het zagen. Het waren ruiters op paarden. Als we het strand verlaten, staat de zon alweer lekker te schijnen.

Verder omhoog langs de kust. We zijn de grens met Oregon overgegaan. Tja en wat zie je dan? Rotsen – bloemen – meeuwen – golven. We begonnen erg mistig vanochtend, maar in de loop van de dag begon de zon ons te vergezellen. Heerlijk om hele stukken langs de verschillende stranden te lopen. Duidelijk te merken dat het door de week is. Erg rustig allemaal.

Een dag met veel verschillen. We hebben een rustige nacht op een restarea doorgebracht. We stonden met 3 campers en een truck. Een bezoek gebracht aan een Redwood Giftshop. Hier maken ze allerlei houten figuren van Redwood. Er werd net een grote Welcome-beer op een truck geladen.

Onderweg kwamen we langs een State Park met weer de hoge Redwood Trees. Toch nog maar een trail gelopen. En dan te bedenken dat de bomen hoger zijn dan Clemens z’n kantoor. Dat is 100 meter hoog.

Door naar Klamath waar we op een hoge overlook een fraai uitzicht hoopten te krijgen over de monding van de Klamath River en de Grote Oceaan. Helaas, er was erg veel mist opkomen zetten (jammer Joop!).

Verder langs de kust bleef het mistig, maar toch nog even langs het strand gelopen. We mogen weer bij een Casino staan. We staan met 2 campers achter het Casino. We hebben aan de andere kant leuke buren. Hopelijk maken ze vannacht niet teveel lawaai.

Vanochtend op ons gemak maar eens een beetje gewinkeld in Eureka. Alle voorraad is weer aangevuld. Vanmiddag in Samoa een strandwandeling gemaakt. En daar ook de foto’s gemaakt. Het weer is heerlijk, rond de 21 gr.C met een klein windje en klein zonnetje.