Het is al behoorlijk druk op de weg richting Yellowstone Nat’l Park als wij om 9u ook op weg gaan. Het is zondag en mooi weer. Dus voor Amerikanen een goede reden om een dagje door Yellowstone te rijden. Nadat we in Mammoth de Hot Springs hebben bekeken, rijden we door naar Norris Geyser Basin en Tower Fall.

De Lamar Valley aan de noordoost kant van het park geeft vaak de meeste kans om wild te spotten en dan vooral ’s morgens vroeg of in de avond. Op een parkeerplaats hebben we gegeten, zodat we in de avonduren door de vallei konden rijden. Vandaag hebben we alleen bizons en pronghorns gezien. Maar met het lekkere zonnetje was het toch weer een geslaagde dag.

Verder op weg naar het zuiden door uitgestrekt glooiend Montana-landschap. Onderweg kom je vaak kunstwerken tegen van plaatselijke “beroemdheden”, een muurschilderij in het kleine dorpje Will Sall. Plus de bank in de bar. Kun je tenminste tegen je vrouw zeggen dat je even naar “de bank” gaat.  

In Livingstone, dat zich de Gateway to Yellowstone noemt, probeert men het centrum in de 50-er jaren stijl aan te kleden, onder meer door alle reclame aan de bestaande bouw en de in stijl gebouwde nieuwbouw in die stijl uit te voeren.

Even voor Yellowstone zijn we neergestreken op een recreation site van BLM, een soort Staatsbosbeheer. Het is lekker weer, dus de luifel nog maar eens uitgetrokken en de stoeltjes buitengezet. Voor ons vermaak een “selfie” op afstand.

Een echt konijn kwam ons even bezoeken.

Vanochtend vertrokken uit Great Falls. We hebben weer zon, dus blauwe lucht. Heerlijk om te rijden. We weten nog niet helemaal hoever. Onderweg valt de ruimte in Montana weer op. We hebben eens even uitgezocht hoe de verhouding met Nederland is. Montana is 10 keer zo groot als Nederland en even groot als Duitsland en Nederland samen. Nederland heeft 450 inwoners per km2 en Montana heeft 2,6 inwoners per km2. Wat dan ook inhoudt dat het heerlijk rustig is op de weg.

We komen langs een canyon met een kleine trail naar de Memorial Falls. We besluiten dit voor de lunch te doen. Er hangt een waarschuwing op het bord dat beren in de omgeving zijn gesignaleerd. Je weet alleen nooit hoe oud de waarschuwing is. Dus toch maar de bear spray en bear bell mee. Achteraf gelukkig niet nodig gehad.

Na de lunch nog een 50 mijl gereden en daar naar een campground die leden van Passport America (zoals wij) 50% korting geeft. We betaalden $16,- (€12,-). We staan voor het eerst in maanden weer onder de douche van een camping. Dus maar even wat langer blijven staan onder het warme water. Op een camping staan betekent ook, omdat je op de elektriciteit en het water bent aangesloten, dat je even aan de poets gaat. We gaan dus schoon het weekend in. We gaan dit weekend naar Yellowstone Nat’l Park.

Het bekende zonnetje schijnt weer volop en we bezoeken ‘the falls’ waar de plaats naar is vernoemd. Doordat hier in de Missouri een dam is gelegd voor energie-opwekking zijn the falls wat minder imposant als vroeger. Even verder ligt het Lewis & Clark museum. Deze mannen hebben begin 1800 een doorgang van Mid-USA naar de Pacific gezocht en daarvoor de Missouri-stroom opwaarts gevolgd. Vorig jaar hebben we een heel stuk van de L&C-route van Oregon (Pacific) naar het binnenland gevolgd. Weer aardig om te zien en te horen hoe die expeditie toendertijd, met de toen beschikbare middelen is uitgevoerd.

Na de lunch wilden we naar de Malmstrom Air Force Base om een museum te bezoeken. Deze bases zijn altijd streng beveiligd, maar voor een bezoek aan een museum… De dienstdoende militair maakte ons duidelijk dat we als buitenlander eerst allerlei persoonlijke gegevens (zoals paspoortgegevens) achter moeten laten en 24u later (tbv onderzoek) terug mogen komen….We hebben aangegeven dat we een andere bestemming voor de middag zullen vinden.

Ja, wat doe je dan in een plaats als Great Falls. Eerst maar eens naar de mall dan naar de binnenstad. Maar deze laatste is als veel andere binnensteden: zo goed als leeg!

Browning, waar we overnacht hebben is de ‘hoofdstad’ van de Blackfeet-indianen. Bepaalde stammen hebben een gebied toegewezen gekregen, waarover zij een bepaalde autonomie hebben. Ze hebben dan ook een eigen raad, die regels kan uitvaardigen. De raad van de Blackfeet zetelt in Browning. In deze plaats kom je allerlei kunstwerken van indianen tegen, die ik leuk vind om te fotograferen.

Met bewolkt weer hebben we Browning verlaten, op weg naar Great Falls. Ik kan me voorstellen dat je niet weet waar dat ligt. Het is hetzelfde als dat we hier vertellen dat we in Zwolle in Nederland wonen…

De weg leidt door een heuvelachtig prairielandschap. Veel grasland, hooirollen en hier en daar grazende koeien in een enorme wei. In de verte aan de westkant zien we de Rocky Mountains liggen. We komen enorme wolkenpartijen tegen, links van ons regent het en wij rijden in de zon.

In de loop van de middag zijn we in Great Falls. Daar rijden we het eerst naar Walmart en rijden er weer met een volle kar naar buiten. Veel levensmiddelen waren op. Dit hadden we zo uitgerekend vanwege de douanebeperkingen (geen groente, aardappelen en melkprodukten invoeren, maar ook omdat de prijzen in Amerika aanzienlijk lager zijn dan in Canada.

Vandaag hebben we Waterton Lakes Nat’l Park gedaan. Een park van bergen, canyons en meren. Mooi weer, zonnetje met wolken. Dit is onze laatste dag in mooi Canada. Waterton Lakes Nat’l Park in Canada grenst aan Glacier Nat’l Park in Amerika. De scheiding is de grens.

We zijn aan het eind van de middag de grens weer overgegaan. En zitten nu in de staat Montana, in Browning. We staan bij een casino, waar we een lekkere maaltijd met trout hebben genuttigd. Een heel groot bord vol met gestoomde forel, aardappelgerecht met warme en koude groente voor $16,-- p.p. Browning is de hoofdnederzetting van de Blackfeet Indians.

Fris, maar met een zonnetje hebben we Calgary achter ons gelaten op weg naar de Amerikaanse grens. Omdat het Labour Day is en daarom veel mensen een vrije maandag hebben (maar de winkels zijn veelal wel open), is het erg rustig op de weg. We nemen een doorgaande 2-baans weg naar het zuiden, want we willen als gebruikelijk de interstate’s mijden. Hier zie je meer van de omgeving en rijd je door dorpjes.

Plots zien we een deel (of restant) van een berg in een weiland staan met een grote parkeerplaats en borden erbij. De borden verklaren dat de rots een kei (van enkele tonnen) is die in de laatste ijstijd door de gletsjer vooruit geschoven is, enkele 100-en kilometers verwijderd van bergen met hetzelfde gesteente. Na het smelten van het ijs zijn deze stenen blijven liggen.

Onderweg een historic site van Parks Canada bezocht, vlakbij Longview. Het is een ranch uit het begin van de 20^e eeuw. Allerlei boerenschuren en werktuigen zijn er te bezichtigen en wordt er uitleg gegeven. 

Even later toen we de weg vervolgden, hadden we een politieauto achter ons. Het duurde niet lang tot we het bekende sirene geluid hoorden. Hoewel we niet konden voorstellen dat het voor ons bedoeld was, toch de camper maar even aan de kant van de weg gestopt. Zoals je ook in Amerikaanse films ziet, parkeert de politie zijn auto achter die van ons. En zoals hier gebruikelijk moet je in de auto blijven zitten. De agent kwam vragen of we een probleem met ‘the engine’ hadden? Nee, dus. Hij legde uit dat het vandaag druk op de weg is met al het vakantieverkeer dat na dit ‘holiday weekend’ terugrijdt naar huis (m.n. in noordelijke richting naar Calgary) en dat onze rijsnelheid achteropkomend verkeer zal irriteren dat tot onverantwoordelijke inhaalmanoevres kan leiden. Op de weg waar 100km gereden mag worden, reden we 80-85km, mede vanwege de harde zijwinden. Toch het dringende verzoek om ook circa 100km/u te rijden. Dus toch maar het pedaal wat dieper ingetrapt.

Omdat we wat eerder op onze bestemming waren ( ) konden we mooi even weer de was in de coin-laundry doen …..