De poging was goed, het eerste resultaat wat minder. We dachten wat vroeg vanuit Port Angeles richting Mt. Olympic te vertrekken. Bij het aankomen bij het eerste visitor center hoorden we dat de weg gesloten is vanwege een bicycle ride en dat die vandaag pas om12u open gaat. Daarom eerst maar een wandeling op lager nivo gemaakt en uitgebreid koffie gedronken. Even voor 12u de weg op naar boven met nog een hele rij auto’s. Gelukkig was er boven op de parkeerplaats nog voldoende ruimte voor een camper. We kregen een erg mooi zicht op hoge bergen, sommige met sneeuw. Eén ervan is Mt. Olympic. Men zegt dat Mt. Olympic heel vaak in de wolken ligt. Wij zien ‘m in de zonneschijn stralen. We hebben er een trail gelopen waar we ook zicht hadden op de Strait of Juan de Fuca, de waterdoorgang die we gisteren met de ferry hebben gepasseerd en de waterweg is naar Vancouver en Seattle.

Weer zo’n fantastische dag met fraaie uitzichten en een lekker zonnetje.

De poging was goed, het eerste resultaat wat minder. We dachten wat vroeg vanuit Port Angeles richting Mt. Olympic te vertrekken. Bij het aankomen bij het eerste visitor center hoorden we dat de weg gesloten is vanwege een bicycle ride en dat die vandaag pas om12u open gaat. Daarom eerst maar een wandeling op lager nivo gemaakt en uitgebreid koffie gedronken. Even voor 12u de weg op naar boven met nog een hele rij auto’s. Gelukkig was er boven op de parkeerplaats nog voldoende ruimte voor een camper. We kregen een erg mooi zicht op hoge bergen, sommige met sneeuw. Eén ervan is Mt. Olympic. Men zegt dat Mt. Olympic heel vaak in de wolken ligt. Wij zien ‘m in de zonneschijn stralen. We hebben er een trail gelopen waar we ook zicht hadden op de Strait of Juan de Fuca, de waterdoorgang die we gisteren met de ferry hebben gepasseerd en de waterweg is naar Vancouver en Seattle.

Weer zo’n fantastische dag met fraaie uitzichten en een lekker zonnetje.

Gisteren (vrijdag) van Port Townsend naar Port Angeles gereden. Bij het opstaan miezerde ’t en dat deed het tot in de namiddag. Dit is onze eerste echte regenachtige dag. Omdat er  met regen weinig te bekijken valt, zijn we onderweg een paar keer gestopt en zijn gaan lezen en borduren. Ook best lekker.

Vandaag (zaterdag) zijn we vroeg opgestaan. We zijn met de ferry van Port Angeles naar Victoria (Vancouver Island, Canada) gevaren. Toen we na 1,5u varen om even voor 10u aankwamen was het nog een beetje fris, maar tegen de middag kon de trui al uit. We zijn begonnen met een rondleiding door het Provinciehuis van British Columbia. Victoria is een gezellige typisch Engelse plaats. Mooi gelegen aan het water, mooie gebouwen en leuke winkeltjes. Veel restaurantjes, straatvermaak in de vorm van muziek, goochelaars, schilderwerken en tekeningen van Indianen en een salsa-clinic.

In de avond zijn we met de boot teruggevaren. Een mooie zonsondergang op zee en een mooi zicht op de bergen van Olympic Peninsula. Jammer dat het laatste niet echt goed op de foto is vast te leggen door de sluierbewolking tegen de bergen.

We kijken terug op weer een mooie dag in de Noord-West.

Vandaag gaan we met de ferry van Coupeville naar Port Townsend. Dan komen we op de Olympic Peninsula, het meest noordwestelijke deel van USA. We hebben gereserveerd voor de boot van 14u. Genoeg tijd voor de 30 km die we daarvoor nog moeten overbruggen. In die tijd een wandeling door een park langs het water gemaakt. Er blijken nogal wat Nederlanders te wonen in deze plaats Oak Harbor. Zo komen we de Koetjes Street tegen en straten met typische Nederlandse namen. In het park staat een grote molen en een beeld van een man op klompen die bezemt.

Helaas is het niet helder als we varen. Port Townsend is een stadje met een aardig oud centrum met een aantal leuke winkeltjes. Bij het Visitor Center hebben we wat informatie gehaald over de Olympic Peninsula. Bij dit kantoor stond een bord dat je met de camper 24 u mag blijven staan op de parkeerplaats. Navraag leerde dat daar ook overnachting onder valt. Omdat we daar ook internet blijken te hebben, is de keuze gauw gemaakt.

Wat kom je zoal tegen op de Walmart camping? Nu in het hoogseizoen zijn wij zelden de enige camper op het parkeerterrein van Walmart. Je komt er alle maten van campers (inclusief stationcars) tegen die er overnachten, alle leeftijden, mensen die vakantie houden en bedrijfsmatig onder weg zijn (vaak met aanhanger).

Toen ik gistermiddag naar buiten keek, keek ik nog eens extra goed. Zie ik een geel Nederlands kenteken? Daar ik er meer van wilde weten, ben ik uitgestapt voor een praatje. Het blijkt een Nederlands stel te zijn, van oorsprong uit Oldenzaal. Nu elders wonend in Overijssel. We spraken af elkaar later op de avond op te zoeken.

Michel en Erica zijn nu ca. 5 maanden onderweg van Montreal, via Baltimore, New Orleans, de bekende Nationale Parken in Arizona en Utah, via Canada naar Alaska en daarna via Canada nu langs de westkust USA, Mexico, Mexico, Midden-Amerika naar Argentinië en Chili. Ze hebben nu nog zo’n 9 maanden hiervoor.

’s-Avonds hebben we onder het genot van een drankje verder geklets in onze camper. Erica en Michel hebben in Nederland een oude Zweedse militaire ziekenauto (Volvo) gekocht en in Hengelo het interieur laten ombouwen tot een camper. Ze hebben beiden hun baan opgezegd, hun boedel in een container opgeslagen, hebben de camper verscheept en zijn die achterna gevlogen, samen met hun hond.

Erica schrijft een keer per maand een column voor de Tubantia over hun ervaringen. Voor meer info: www.dutchiesgoglobal.com en www.dutchiesgoglobalnl.com . Bij het afscheid hebben wij ze veel succes en vooral plezier toegewenst.

Vandaag (woensdag) begonnen met noodzakelijk huishoudelijk werk: boodschappen bij Walmart, dan naar the  laundry, bezoekje aan Dollar Tree, niet te omschrijven winkel, veel artikelen voor een dollar, dan Fred Meijer supermarkt. Jaja, ik doe de boodschappen net als in Nederland, verschillende artikelen in de verschillende winkels. Prijzen zitten ook hier in mijn hoofd. Leer ik dus niet af. Clemens kijkt altijd op een site voor de benzineprijzen. Onderweg een ‘goedkoop’ adres. Hoeven er niet voor om te rijden. Daarna naar onze overnachtingsplek in Oak Harbor (op Whidbey-schiereiland). Komen dan over de Deception Bridge. Ligt leuk in de mist.

Toen we zondagavond de blog aan het bijwerken waren, werden we door onze ‘boondock host’ uitgenodigd voor ‘having a beer’. Tot even voor middernacht hebben we bij hen op de patio zitten kletsen onder het genot van een drankje.

Maandagmorgen hebben we afscheid genomen en gingen op weg naar Mount Baker. Omdat we de wachtrijen voor de USA-grens wilden vermijden, hebben we gekozen voor een kleinere grensovergang, die bij het stadje Sumas. Het kostte uiteindelijk toch nog 5 kwartier ‘in line’ staan voor we de vragen van de douane-meneer mochten beantwoorden. Vragen als: hebt u groente, fruit, planten bij u, wat deed u in Canada, waar gaat u heen, is dit een gehuurde camper, waar en wanneer verlaat u USA, hoeveel geld hebt u bij u, bent u in het bezit van een vuurwapen…..Uiteindelijk duurde dat niet meer dan 5 minuten.

Nu verder op weg naar Mount Baker. We hebben op een Nat. Forest camping gestaan voor $18. Is eigenlijk veel als je bedenkt dat je in een donker (regen)bos staat met alleen een (open gat-) toilet. Maar veel keuze heb je hier niet.

Bij het opstaan bereiken de eerste zonnestralen ons alweer in het dichte bos. Op weg naar Mt. Baker komen we bij een waterval. Verder naar boven begint de weg aardig te stijgen en met de nodige haarspeldbochten. Bij het visitor center kijken we tegen een bergwand. Maar als je richting de bergwand loopt, zie je dat je waarschijnlijk nog een paar uur moet lopen voordat je er dichtbij bent. Zo immens groot is deze ruimte.

Na een wandeling en genietend van het natuurschoon rijden we nog een stukje door naar het eindpunt: Artist Point. Er blijkt nog veel sneeuw te liggen. Daarom maar de bergschoenen aangetrokken. Via de paden en over enige sneeuw bereiken we diverse uitzichtpunten met zicht op Mt. Baker, Mt.Shuksan en de valleien er tussenin. Het lijkt of we ‘op het dak van de aarde’ staan. Rond om je heen bergen. Prachtig!

We zijn nu weer op weg naar beneden. Het plan is om vanavond in Bellingham bij Walmart te staan.