Ik ben Marion
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 03/12/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Na 6 jaar een huurcamper en 8 jaar een eigen camper hebben we Amerika en Canada grotendeels gezien. .
We gaan nu de andere continenten verkennen.
Vandaag vertrokken uit Tokyo. We zijn met de metro, de trein en de bus bij ons hostel even ten noorden van Hakone-Yumoto aangekomen. We werden door aardige mensen ontvangen. Het is een eethuis met eenvoudige slaapgelegenheid en voor de gasten een gezamenlijke ruimte. Wij hebben een kamer met badkamer. Met de bus zijn we naar het Open Air Museum gegaan. In Nederland noemen we dat een beeldentuin. We hebben daar heerlijk rondgelopen in het zonnetje, weliswaar met jas, sjaal en handschoenen. We zitten hier een stukje hoger in de bergen. We hebben genoten van alle mooie sculpturen. Vandaar met de trein terug naar Hakone-Yumoto en dat was proppen. Het is zondag namiddag en veel dagjesmensen zijn dan op weg naar de trein naar Tokyo. Zo proppen kennen we zelfs in Nederland niet. De trein is echt helemaal vol, dan nog een stationhalte, 6 mensen erbij in, volgend station staan er twee te wachten, die gaan achterwaarts naar binnen en drukken voetje voor voetje de mensen er bijna aan de andere kant uit. We hadden hierover wel gelezen, maar nog niet meegemaakt. Maar het klopt helemaal. In Hakone even door het gezellige dorpje gewandeld, lekker gegeten en toen weer met de bus naar onze hostel. We krijgen hier een gaskacheltje met een soort stoof aan de bovenkant mee naar boven. Dit om water te koken. Liever geen elektrische waterkoker gebruiken. Ze weet niet of de stoppen dan zullen doorslaan.
Vandaag met de trein van Tokyo naar Kamakura. Een treinreisje van een uur. Wij komen aan in Kamakura en gaan eerst naar het Information Center, waar een aardige dame ons uitlegt hoe we moeten lopen om alle bezienswaardigheden in één dag te doen. En het is zeer de moeite waard, het is een mengeling van tempels, heel veel mooie beelden, een klein bamboebos, winkelstraatjes en veel gezelligheid. Veel, maar niet teveel mensen. We hebben een bruid en bruidegom met gevolg de tempel zien betreden, begeleid met muziek. We hebben een meisje in een winkel gesproken waar oud-Hollands spul wordt verkocht. Ze krijgt les van een Nederlandse dame en ze gaat van de zomer naar Nederland op vakantie. We hebben de Grote Oceaan gezien, nu van deze kant. En last but not least, we hebben de zon gezien. Vanavond hebben we weer bij de ramen gegeten. Dat zijn kleine restaurantjes waar je noedels in alle soorten, maten en smaken met toevoegingen van verschillende gerechtjes kunt eten. Het is zeer smakelijk en niet duur. Als we het duur maken betalen we samen tussen de 15 en 20 euro. Al met al een zeer geslaagde dag.
De dagen in Tokyo bestaan uit lopen en met de metro. Onze metrokaart wordt goed gebruikt. We lopen gemiddeld 15 km per dag. Vanuit de metro lopen we het Ueno-park in waar de kersenbloesem al begint te bloeien.Vandaar naar een wijk met een aantal tempels en tot onze grote verrassing was bij iedere tempel een begraafplaats. Soms kregen we het idee dat zelf bij woningen stukjes grond bezet werden door graven. De graven staan heel dicht op elkaar en achter de graven staan platte stokken met teksten erop. Na de graven gaan we eerst lekker aan de koffie, dan komen we bij een grote gamehal, waar we helaas geen fotos mogen maken. Maar mensen wat een geflits van licht en een hels kabaal. Als we later bij de vismarkt in de wijk Tsukiji komen is alles al opgeruimd. Voor het zien van de echte vis aanvoer moet je er tussen 5 en 6 uur zijn. iets te vroeg voor ons. In de buurt van de vismarkt zijn veel kleine restaurantjes en winkels die vis verkopen. Ook hier wordt de vis duur betaald. Op weg naar het metrostation de tempel Hongwan-ji bezocht. Dit is de grootste Boehddistische tempel van Tokyo, erg mooi. Met de metro naar de Nakano Sun Mall. Dit is een heel gezellige Mall, drie verdiepingen met allemaal kleine winkeltjes waar vooral verzamelaars van typisch Japanse hebbedingen, als poppetjes, stripboeken en plaatjes hun hart ophalen. Het is er gezellig druk. Terug in het hotel ga ik eerst de was doen. We hebben de wasmachine en droger tegenover onze kamer. Als tegen half acht de was klaar is, zoeken we weer een eettentje in de buurt op. Ook vanavond weer lekker gegeten.
Vandaag was het familiedag. Ik (Marion) heb ook een neef in Tokio. En vandaag was de dag dat we elkaar zouden ontmoeten. Het was heel gezellig allemaal. Er is altijd een herkenning die alleen familie heeft. En ook dit is weer een heel gezellige neef die al twintig jaar in Tokio woont, maar toch Hollands blijft. Eerst uitgebreid aan de koffie en praten, dan een eindje lopen maar het is een zeer natte dag in Tokio, dan brengt hij ons in een echt Japans tentje. Daar kunnen weer 10 tot 12 man in. Het ziet er allemaal lekker uit en uit alle bakken die er staan krijgen we een schaaltje. Dan eten met stokjes. Ik kom erachter dat je het makkelijkst eet als je de stokjes aan elkaar laat zitten. Dat klemt heel goed... Als we aan het eind van de middag afscheid nemen, met een nieuwe afspraak voor het eind van onze vakantie, zoeken we overdekte straatjes op met allemaal kleine winkeltjes. Dan zit er in een winkeltje een dame achter de naaimachine zonder elektriciteit. Ze draait aan een zwengel onder de tafel waardoor de naald op en neer gaat. Heel kunstig. En dan kan ze allerlei figuren en namen op stof zetten. Ze zet mijn naam op een kaartje. Aan het begin van de avond uitgebreid gegeten. Raad maar waar en wat! We hebben ondanks het slechte weer een hele gezellige dag gehad. Mede dankzij mijn heel gezellige neef Ron.
Vanochtend toch iets later uit bed ivm tijdsverschil. Maar dat mag de pret niet drukken. We zijn na de gratis koffie van het hotel op pad gegaan. We hebben een drie dagen metrokaart voor Y1500 (12) pp. Heel handig om snel van het ene punt naar het andere te gaan. We moeten een aardig stukje overbruggen om bij het Metropolitan Gorvernment building te komen. Dat is het stadhuis van Tokio. Daar mag je op de 45e etage uitkijken over Tokio. We zijn vandaag gegaan daar het de komende dagen gaat regenen en flink ook is de voorspelling. Dat is jammer maar het is niet anders. We gaan dan met de plu op pad. Vandaar doorgelopen naar Piss Alley, een erg smalle steeg waar vroeger de daklozen rondhuisden en overal plasten. Nu zitten er allemaal kleine eettentjes. Maar veel zijn er nog niet open. En het stinkt niet meer naar Pis. Dan loop je de wijk Shinjuku in, allemaal eettentjes en kleine winkeltjes. In de eettentjes, vooral de goedkopere, kun je met zon 10 tot 12 man aan de bar rondom de kok eten. Het zijn vooral mannen. Een snelle hap van ongeveer 20 minuten en dan gaan ze weer aan het werk. Er lopen nog veel mensen met mondkapjes, komen ze een eettentje in met kapje dan gaat het kapje onder de kin en dan kun je eten. Dan naar de Meiji Shrine. Het is een van de bekendste Shinto Shrines van Japan en ligt in een prachtig park, een genot om doorheen te lopen. Het is een heiligdom, gemaakt voor keizer Meiji in 1920. Als je in Tokio bent MOET je de Shibuya Crossing oversteken. Een zebrapad vanaf alle hoeken van het plein waar per keer een paar honderd mensen tegelijkertijd kriskras oversteken. Dan nog even de Champs Elysee van Tokio, hier met de naam Omotesando. Alle dure merken zijn hier vertegenwoordigd . Om vijf uur even naar het hotel, uurtje met de beentjes omhoog. Dan lekker aan de noedels.
Na een heel rustige, goed verzorgde vlucht met de KLM in Tokio aangekomen. Het vliegveld ligt 62km buiten Tokio. Clemens had uitgezocht hoe we bij het grote station in Tokio konden komen. Hij had het weer prima voor elkaar. Van daaruit zijn we lopend naar het hotel gegaan. Het is mooi weer, zonnig en 10 gr.C. Vanuit het hotel zijn we een rondje gaan lopen. We zijn nu moe daar we niet veel slaap hebben gehad en een tijdsverschil hebben van 8 uur. Dus rustig aangedaan. Maar het voelt goed. Vanavond de plannen voor morgen klaarmaken.
