Vandaag de laatste etappe terug naar Deneysville naar de familie. Onderweg een stop gemaakt in Parys. Een leuk plaatsje met winkeltjes, galeries en restaurantjes. Het is zo’n plaats waar veel mensen op de zondag heen gaan.

‘s Middags lekker in de zon in de achtertuin aan de Vaal River. De dochters met aanhang waren ook thuis. Het water begint al een beetje op te warmen. Dus de boot werd te water gelaten en de surfplank en skies werden tevoorschijn gehaald. Leuk om in de boot mee te gaan en foto’s en film te maken als de jeugd in actie is.‘s Avonds gezellig met z’n allen uit eten.

Vanochtend afscheid genomen, na kennis gemaakt te hebben van kip met kind, van onze zeer hartelijke gastvrouw en heer. Dit is de eerste lodge in Zuid Afrika die van mij een 10 krijgt.

Dan op weg naar Kroonstad. Onderweg nemen we nog een meisje mee die daar ook naar toe moet. Ze stond te liften. Vanwaar zij komt lopen geen bussen of taxibusjes. Toen wij haar hadden afgezet in Kroonstad wilde ze ons geld geven. Koop er maar een bakje koffie van, hebben we gezegd. Dan op weg naar ons adres, dit keer via Airbnb. We hebben een mooie kamer, met grote inloopdouche. Dat gaat weer helemaal lukken voor vannacht.

Maar eerst nog een andere activiteit. Van de Solar Challenge Race van Pretoria naar Kaapstad eindigt vandaag de eerste etappe in Kroonstad. Een team van de TU Delft doet hieraan mee. Toen we dit lazen en zagen dat Kroonstad enigszins op onze route naar het noorden ligt, besloten we dit op te nemen in ons reisplan. Even na 5u komt de solar-auto aan in Kroonstad.

Bij deze challenge gaat het om het afleggen van de grootste afstand binnen een vooraf vastgestelde tijdsduur op puur zonne-energie. De standaard afstand tussen Pretoria en Kaapstad is zo’n 2.000 km. Door op speciale circuits extra ronden te rijden kan een team wel op totaal zo’n 4.000 km uitkomen. Er doen 15 teams uit verschillende landen mee. Volgende week zaterdag is de aankomst in Kaapstad. ‘t Was leuk het Nederlandse team hier bezig te zien.

Vandaag vanuit Clarens naar het Golden Gate National Park. Het is geen groot park. Er loopt een openbare, doorgaande weg door het park. Langs deze weg liggen twee loops die je kunt rijden. Eén van 4,2 km en één van 6,2 km. Dat was wel anders in Krugerpark. Daar reden we loops van 60 km. Maar we reden hier ook door een leuk stukje natuur. We zijn weer voor ons nieuwe dieren tegengekomen.

We begonnen met de bekende zebra. Deze lopen hier in grote kuddes rond. Heel in de verte zagen we zwarte wildebeesten, de hartebeest, de blesbok en twee jackhalsen.

Toch leuk als je net op de goede tijd op de goede plaats bent. In deze dierenwereld gebeurde er iets waardoor de dieren het ineens op een rennen begonnen te zetten. Ook vanuit een andere vallei kwamen hele hordes dieren aanrennen. Ik heb er weer een filmpje van gemaakt, die ik op FB zet. We weten de reden van deze paniekrace niet.

Vanmiddag lekker voor ons huisje gezeten. We hebben een erg gezellige gastvrouw. Zij zijn nog druk doende hier met het verbouwen van de boerderij die ze in september vorig jaar hebben gekocht. Er zijn nu 3 units klaar voor verhuur. Er wordt nog een unit en een gezinsunit gemaakt. Het blijkt dat de lodges in Zuid Afrika niet dol zijn op verhuur aan gezinnen. Dit omdat er vaak niet zulke goed opgevoede kinderen meekomen. Zij wil ze toch een kans geven hier en maakt dus gewoon een huisje met stevig meubilair voor een gezin. Leuk.

Eind van de middag het stadje Clarens ingegaan, wat een heel gezellig centrum heeft met veel galaries, winkeltjes, restaurantjes. We zijn lekker uit wezen eten.

Het was weer een goede en gezellige dag met mooi weer.

Vanuit ons luxe huisje weer vroeg vertrokken. Mijn wekker staat elke dag om 06.30 uur. Een mooie tijd om op te staan en de dag op ons gemak te beginnen. Een ontbijtje en dan de lunch klaarmaken. De koffers weer in de auto en tegen half negen rijden we weer. De lucht is blauw en de zon schijnt. Het wordt vandaag rond de 28 gr.C.

We rijden vandaag ook weer door de Drakensbergen. Eerst rijden we naar het Royal Natal National Park. Het is een bergachtige wandelgebied met uitkijk op een grote brede bergwand met een hoogte van 500 meter, het Amphitheatre. Daarna rijden we er omheen en rijden dan door een landschap en ruimte dat een beetje aan de natuur van Amerika doet denken. Aan de andere kant komen we aan bij het erg winderige Wittieshoek Mountain Resort. Je staat dan bijna bovenop de Sentinel Peak, maar we waaien er bijna van af.

Morgen gaan we nog een stukje Drakensbergen doen, genaamd The Golden Gate National Park. We laten ons verrassen.

Vanuit Pietermaritzburg verder naar het noorden getrokken, naar Howick om de Howick Fall (ruim 100 m.) te bekijken. Bij het mooie uitzicht waren hier weer de nodige stalletjes met allerlei kunstnijverheid. Boven bij de waterval stonden verschillende vrouwen hun was te doen. Er hangt hier in de dorpen veel was buiten bij hun huisjes. Als je de kinderen in hun schooluniform ziet lopen, kun je je niet voorstellen dat hier alles met de hand wordt gewassen. In het dorpje zijn een aantal winkeltjes, waaronder een antiek zaakje. Clemens vindt daar een grabbelbak met muntjes, hij heeft flink gescoord.

Een paar kilometers verderop is een herdenkingsmonument op de plek waar ruim 50 jaar geleden Nelson Mandela is gearresteerd en vervolgens ruim 27 jaar op Robbeneiland gevangen gezet. In een klein museum wordt het leven van Mandela door middel van foto’s getoond. Een nieuw museum is hier in aanbouw. Op een grote grasvlakte wordt het profiel van Mandela getoond als je op de juiste positie staat, gevormd door een groot aantal ijzeren staven. Bij het Apartheids museum in Johannesburg staat een gelijksoortig kunstwerk in het klein.

De middag hebben we besteed aan een rit in de Drakensbergen. We zijn naar de Cathedral Peak gereden. Op weg daar naartoe komen we veel schooljeugd tegen. Deze kinderen moeten alles lopen. Ook veel vrouwen met boodschappen. Deze mensen lopen kilometers per dag. En wij maar rijden in onze luxe auto. Er wordt erg veel gelift in Zuid-Afrika.

Binnen het park eerst een museum bezocht over de SAN-mensen. Deze mensen leefden zo’n 1600 jaar geleden en leefden in de zomer hier in de bergen en ‘s winters aan de kust. Op bergwanden maakten ze allerlei tekeningen over hun levenswijze.

Even verderop ligt het Cathedral Peak Hotel, een luxe hotel waarbij je slaapt in luxe ‘hutten’. Onderweg daar naartoe geven we een dame een lift die in dat hotel werkt. Ze was er erg blij mee. Vanaf het terras van het hotel hebben we, onder het genot van een drankje, foto’s gemaakt van het uitzicht op de Cathedral Peak. Jammer dat de zon het uitzicht verbleekt.

Ons bed voor deze nacht staat weer in een heel huis met twee slaap- en badkamers en een volledig ingerichte keuken. Wij zijn per nacht voor dit soort overnachtingen ongeveer €40 kwijt. En ik kan zelf koken.

Vanmorgen in Ballito eerst nog even kijken naar de golven in de Indische Oceaan, want vanaf hier gaan we het land weer in. De zon schijnt weer en de kou en de nattigheid zijn weer uit de lucht. Vanaf daar rijden we naar Pietermaritzburg. We hebben daar de winkelstraat doorgelopen. Wij waren bijna de enige blanke mensen. Midden in de winkelstraat staat een standbeeld van Ghandhi. In de 19e eeuw kwamen veel Indiërs naar Zuid-Afrika. In 1893 werd Mohandas Gandhi, toen jonge advocaat, als niet-blanke uit een 1^e klas treinrijtuig gegooid op het station  in Pietermaritzburg.

We hebben er verder de Tatham Art Galerie bezocht en het Natal Museum. In het Natal Museum waren veel opgezette Afrikaanse dieren.

Van daaruit zijn we doorgereden naar onze overnachtingsplaats. Weer een kamer met alle faciliteiten. We kunnen hier slapen, ik kan hier koken en bij het zwembad heb je goede wifi. Wat verlangt een mens nog meer.

Vandaag na 3 nachten in St. Lucia vertrokken richting Cape Vidal, een van de wetlands in deze omgeving. Gisteren, zondag, konden we vanwege de vele regen niets doen. En hebben we een rustdag gehad.

Bij vertrek vanochtend weer regen. Maar we besluiten toch eerst de Cape te doen. Er lopen hier ook wilde dieren, maar je kunt ook aan de Indische Oceaan komen. En dat is onze derde Oceaan. Dan hebben we ze alle drie gehad.

Halverwege de weg is een uitzichtpunt, dus parkeren en er naartoe. Een zeer wilde oceaan staart ons aan. We moeten… nou moeten?…. we gaan over een aantal keien om foto’s te maken. Een meneer voor ons wijst naar een krab aan de andere kant van de steen. Ik wil daar naartoe lopen en val. Resultaat een flink gekneusde voet en schaven aan handen en benen. Het oude mens wordt door twee sterkte kerels omhoog gehesen. Gelukkig niets gebroken. Maar het belet ons wel om de komende dagen een aantal wandelactiviteiten te doen.

We hebben in een lodge in Ballito, iets ten noorden van Durban, een leuke kamer met uitzicht op de Indische Oceaan.