Ik ben Marion
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 03/12/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Na 6 jaar een huurcamper en 8 jaar een eigen camper hebben we Amerika en Canada grotendeels gezien. .
We gaan nu de andere continenten verkennen.
Vandaag doen we de bezienswaardigheden van de stad Xian. Eerst maar eens de buurman the Bell Tower bestegen. Dit centrale gebouw is niet erg hoog, maar van grote culturele waarde voor de stad. In de fotoreeksen zit een foto van deze toren uit 1960. Het lijkt dat toen (de tijd van de culturele revolutie) hier de auto nog uitgevonden moest worden. Door naar the Drum Tower. In dit gebouw werd ieder uur op de trom geslagen. Iedere trom (24 stuks) geeft een ander geluid, zodat de mensen weten hoe laat het is. Via de moslimwijk, waar we gisteravond ook hebben gelopen, lopen we nu naar de Grote Moskee. Dit grote complex ligt midden tussen de drukke straten van deze wijk. Het verbaast ons dat het ook op dit uur (11u) al weer zo druk is. Ook nu kun je hier weer allerlei eten kopen. De binnenstad van Xian is geheel omgeven door een stadsmuur met verschillende torens en poorten. Op ongeveer een kilometer van ons hotel ligt the South Gate. Daar hebben we de muur beklommen. Je kunt een hele ronde over de muur lopend maken in ca 4 uur. Als voorproefje op het metrosysteem van Beijing hebben we hier een rit met de metro gemaakt naar the Big Goose Pagoda, dat zon 4 km buiten de stadsmuren ligt. Een enkeltje hiervoor kost 0,30. Bij de pagode ligt ook een Boeddhistische tempel. Je kunt er een Boeddha-beeldje kopen en voor een beperkte tijd in de wand rondom de Boeddha laten plaatsen voor véél geld. Bescherming kun je blijkbaar kopen.... Om de pagode en tempel ligt een groot park. Het is zondagmiddag, dus veel lokale mensen. En we zijn weer één van de weinige westerlingen. Op de terugweg worden we door een groep meisjes aangehouden. In het kader van een schoolopdracht stellen ze ons vragen in het Engels wat we vinden van Xian. In de foodcourt van een grote luxe mall (bijna alleen westerse merken) hebben we heerlijk gegeten en vervolgens nog een avondwandeling gemaakt bij een heerlijke temperatuur.
Vandaag staat het bekende terracotta leger op ons te wachten. Als je in Xian bent, moet je het bekijken. Vanuit Xian moet je eerst een uur met de bus. Maar we zijn niet de enige die er heen willen. We sluiten aan in een lange rij wachtende. Als we uiteindelijk aankomen is het erg druk. In Lonely Planet wordt aangeraden om de gebouwen in volgorde 3,2,1 te bezoeken. Dit voor de opbouw naar een climax. Van restauratieplek naar een nog te onderzoeken plek en de hal waar inmiddels een groot leger is blootgelegd. Het leidt tot nogal wat discussie welk gebouw welk nummer heeft. Plattegronden zijn niet duidelijk. Het is er erg druk, met name in hal 1 van waaruit de bekende plaatjes zijn. De fotos spreken voor zich. We hebben er in totaal ongeveer 2 uur rondgelopen en hebben het dan wel gezien. Richting de uitgang is er een heel circus gemaakt van souvenirwinkels en eetgelegenheden. Dit deel is vele malen groter dan de archeologische plaatsen. Helaas. Los van de archeologische waarde waren mijn verwachtingen hoger gesteld. Vanavond zijn we de moslimwijk ingewandeld. Het zijn een aantal straten met voornamelijk eetgelegenheden waar je vele soorten eten kunt kopen. Het is er erg druk. We vermoeden dat dit niet alleen op de zaterdagavond zo is. Het is hier tot s avonds laat een erg lekkere temperatuur, boven de 20 gr.
Vandaag weer een reisdag. We laten Xiàhé met het Labrang klooster achter ons en vertrekken om 8:30 met de bus, voor de helft gevuld met monniken terug naar Lánzhõu, een rit van ruim drie uur. Daar nemen we de stadsbus en laten ons afzetten bij het Gänsù Provincial Museum. Daar is o.m. een expositie over de betekenis van de zijderoute voor deze provincie. Aangegeven wordt dat de zijderoute tussen China en Europa (m.n. Rome) al rond 700 voor de jaartelling bestond. En dat tot ongeveer de 15e eeuw. De zijderoute betekende naast veel handelsverkeer, ondermeer uitwisseling van methoden, technieken, stromen van verschillende geloven, naar ook overheersingen door verschillende machthebbers. Een foto geeft de verschillende routes weer. In het museum is ook een (tijdelijk) expositie van werken van Dalì. Dit deel ook even bekeken. Lonely Planet geeft naast dit museum nog twee attracties aan, die bij elkaar liggen. De taxi brengt ons naar de Gele rivier, waar the White Cloud Temple ligt. Dit is een tempelcomplex behorend tot het Taoisme-geloof, een afscheiding van het Boeddhisme van heel lang geleden. Taoisme komt voornamelijk in China voor. De Gele rivier blijkt een dezer dagen plots sterk gestegen te zijn. Daar waar een strand zou liggen, staat nu alles onder water. Blijkbaar was er geen tijd om de nodige spullen in veiligheid te brengen. Aan de overkant ligt op een heuvel the White Pagoda Temple uit de 13e eeuw. Door het park lopen we de vele trappen naar boven. Het is zeer de moeite waard. Buiten de (m.n. verticale) parkwandeling en de pagode hebben we een fantastisch uitzicht over de stad Lanzhou. We laten ons met de taxi via ons hotel van 3 nachten geleden, waar we onze koffers hadden achtergelaten, naar het station brengen. Taxis zijn goedkoop in China. Dit ritje, circa 10km schat ik, kost ongeveer 2,50. Minder dan een echt kopje koffie (wat hier duur is, ca 3,50). De hogesnelheidstrein (topsnelheid 245 km/u) brengt ons (met enkele tussenstops) in zon 3 uur naar het ruim 500km oostelijker gelegen Xian. Voor een indruk van treinkosten in China, deze rit (2e klas) kost RMB 175, is circa 25 (excl. ca. 7 boekingskosten). We hebben een late trein, die om 19u vertrekt. Ze komen langs met diverse versnaperingen waaronder een kom noodles. Wij moeten nog eten, dus die noodles komt goed uit. De noodles wordt met heet water (verkrijgbaar van de tap in de coupé) opgewarmd waarna de andere ingrediënten worden toegevoegd. Het zakje met sambal (?) wordt los bijgevoegd. Voor de liefhebber. Inmiddels ingecheckt in het hotel Bell Tower (zie laatste foto), in hartje Xian ligt, een stad van meer dan 8 miljoen inwoners!
Vandaag een kort verslag. Vanochtend naar het Labrang Monastry voor een rondleiding door een Engels sprekende monnik. Leuk om eea te horen over het Boeddhistische geloof en hun goden en gebruiken. Daarna hebben we zelf rondgelopen. In dit klooster wonen zon 1800 monniken die daar (of later in een ander Tibetaans klooster zoals in Lhasa, Tibet) voor hun hele leven wonen en studeren. Hierbij is filosofie een belangrijk onderdeel. Het Labrang klooster beslaat een heel groot oppervlakte met vele tempels. Hier zijn ook veel pelgrims die voortdurend rondjes om gebouwen lopen met een kralenkrans in hun hand en langs lange rijen gebedsrollen lopen. Daarnaast bestaat de stad Xiahé voor een groot deel uit kleine en grote hotels en allerlei winkels met spullen die betrekking hebben op het Boeddhisme en de verering. De hoofdstraat van de stad (80.000 inw.) (niet het kloosterdeel) begint wat uitstraling betreft sterk op Lourdes en een soort Las Vegas (m.n. verlichting) te lijken. Hoe zal dat over 10 jaar zijn?
Weer vroeg op (6:15u) want we hebben een drukke dag vandaag. Om 7u op straat om een taxi aan te houden die ons naar het busstation brengt. Bij het loket geven we aan dat we naar Bingling Sì willen en dus met de bus naar Liújiãxiá. Willen... klinkt eenvoudig, maar met Engels kom je hier niet ver. Daarvoor hebben we op de Ipad in een document alle plaatsen, belangrijke punten, woorden etc die we vandaag aan een loket nodig kunnen hebben of elders in het Nederlands, in Chinese tekens en fonetisch opgeschreven. Reuze handig blijkt ! Op het busstation wordt het ticket uitgeschreven, wordt ons aangewezen welke bus we moeten hebben, instappen en de bus rijdt binnen 5 minuten weg. Twee uur later komen we bij de dam aan waar we met een speedboot meegaan. Hiervoor moet je wachten tot alle 9 plaatsen in het bootje bezet zijn. Met nog een Chinese dame, die ook hier uit de bus stapte, bezetten we de laatste 3 plaatsen. De speedboot vaart in een uur naar Bingling Sì over een groot waterreservoir. Het is een mooie tocht, waar je niet hoeft te vervelen. Bij aankomst krijgen we een uur de tijd om rond te kijken. We zetten de vaart erin want we willen ook het Tibetaanse klooster zien dat 2,5 km verderop ligt. De Boeddha grotten liggen in een zijtak van het reservoir. De wandelroute is knap aangelegd. Er is één hele grote Boeddha uitgehouwen en heel veel kleinere. Een deel van de wandelroute en de meeste trappen zijn afgezet. Erg jammer! We kunnen het klooster niet vinden en lopen terug om te vragen. Ons (vertaal)document voorzag niet in al onze vragen. Een Chinese gids geeft ons haar telefoontje waarin ze een nummer heeft ingetikt. We krijgen de achtervang die Engels spreekt. Hij legt uit dat het water te hoog is en daardoor het klooster niet bereikbaar is. Toch even teleurgesteld. Maar we vinden nog een aardige tempel om te bezoeken. Dan moeten we toch nog stevig lopen om op tijd bij de boot te zijn. Ook weer een mooie vaart terug. Om in Xiahé uit te komen, moeten we eerst met de bus naar Línxià. Bij het Info Center vertelt men ons dat die bus momenteel niet rijdt omdat die weg is afgesloten vanwege een aardverschuiving. Maar ze kunnen een taxi regelen. We twijfelen aan de waarheid... Uiteindelijk er voor gekozen, omdat we nog zon 5u moeten reizen. Onderweg blijkt inderdaad de weg naar Línxià gesloten te zijn en moet de taxi een heel eind omrijden. Maar het is wel een bijzonder mooie weg door de heuvels. Na 2,5 u rijden komen we aan bij het busstation van Línxià. Aan het loket geven we aan naar Xiahe te willen. De vriendelijke dame wenkt ons mee te lopen en brengt ons naar de betreffende bus. We krijgen nog net tijd om naar het toilet te gaan. Toilet? Het herenhok heeft 5 compartimenten met een goot, gescheiden door lage muurtjes. In drie zitten mannen ongestoord gehurkt....verder geen details We stappen in. en de bus vertrekt voor onze laatste etappe vandaag. Om 19u komen we aan in Xiahé. Dit was onmogelijk zó te plannen, vandaag. Wat hebben wij een geluk!
Vandaag (maandag) onze eerste treinreis van de 7 stuks van Oost- naar West-China. Alles ingepakt en het eea aan eten en water meegenomen. We pikken om 10u een taxi op die ons naar het 10km verder gelegen treinstation brengt, ver buiten het centrum van Kashgar. Waar de taxi ons eruit wil zetten, zien we in de verste verte geen gebouw dat op een station lijkt. We worden wat geïrriteerd. Hans blijft zitten (zonder te betalen) en Clemens doet navraag. Met een treinkaartje in de hand wordt duidelijk gemaakt dat we nog een eind moeten lopen. Na alle checkpoints en een extra checkpoint, waar nu alle buitenlanders eruit worden gehaald, te hebben doorlopen, bereiken we de vertrekhal. Al met al zijn we ruim een uur later. Langzaam stroomt de hal vol. We zien alle soorten bagage, van koffers tot grote bundels van doek of plastic, grote emmers, dozen in alle formaten. Een half uur voor vertrek worden we losgelaten en lopen we in colonne naar het perron. We hebben een 4-persoons coupe met daarin vier bedden. Op de onderste twee bedden kunnen we per twee ruim zitten. In de gang, precies bij onze coupe zijn twee stopcontacten. Handig om onze apparaten op te laden. Per treinstel een (hurk)toilet en koud- en warmwatervoorziening. De trein vertrekt precies op tijd. We rijden al gauw door een grote woestijnvlakte naar Turpan. Om 5u worden we gewekt. In Turpan komt de trein een uur te laat aan. Wij zijn wij één van de weinige die hier de trein verlaten. Een taxi brengt ons naar het station van de hogesnelheidstrein. Dit station ligt op ruim een half uur rijden. Weer de diverse controles en een grote vertrekhal. Om 9:30 vertrekt onze trein naar Lanzhou. Deze rit zitten we 1e klas. Dit omdat de 2e klas al volgeboekt was. We hebben de tickets voor onze treinreizen in China, via internet uitgezocht, lang vooraf besteld bij het Chinese treinboekingsbureau Travel China Guide. De tickets kunnen niet meer dan een maand voor de reisdatum worden afgehaald. Dit bureau heeft dit voor ons verzorgd en alle treinkaartjes tezamen naar ons eerste hotel in China (=Kashgar) gestuurd. Goed bureau en prima communicatie. De reis van gisteren en vandaag was een lange, maar mooie rit met afwisselend landschap (2e rit). De grote stukken rijdt de 2e trein 200km/u. De treinreis van deze twee dagen was in totaal 31u over ruim 3.000 km.
