Ik ben Marion
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 03/12/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Na 6 jaar een huurcamper en 8 jaar een eigen camper hebben we Amerika en Canada grotendeels gezien. .
We gaan nu de andere continenten verkennen.
Vandaag vanuit Okayama een dag naar het eiland Shikoku, dat bekend is van de pelgrimstocht langs 88 tempels. Als we in Takamatsu aankomen zien we gelijk het Info center. De dame geeft ons precies aan hoe we de tempels nr. 84 en 85 kunnen bereiken. Eerst een stukje verder met de JR-trein naar Yasima waar de bus klaar staat om ons naar de Yasima-ji tempel te brengen. Dit is een complex van een aantal Boeddhistische tempels. Het is niet druk, maar er lopen wel enkele (bepakte) pelgrims rond. Na een uurtje nemen we weer de bus naar beneden naar het station. Twee haltes verder gaan we op weg naar de cable-car die ons naaar Yakuri-ji tempel moet brengen. We lopen verkeerd. Als we weer eens iemand de weg vragen, blijkt het erg lastig uitleggen als wij geen Japans spreken en de Japanner geen Engels spreekt. Uiteindelijk biedt de dame aan ons naar de cable-car te brengen. Bij het uitstappen bieden we haar Y1000 voor het brengen, maar daar wil ze niets van weten. Bij de cable-car blijkt dat we als buitenlanders slechts voor een kinderkaartje hoeven te betalen. Voor ons geen probleem. Boven is weer een complex van Boeddhistische tempels, nog groter dat de eerste. Ook hier erg rustig, dus genoeg mogelijkheden voor leuke fotos. Na de cable-car terug zijn we rustig naar het station teruggewandeld. Onderweg komen we een Japanner tegen die erg trots bij zn Kever uit de 60-er jaren staat. Hij vertelt dat hij al 42 jaar de eigenaar is. In Takamatsu komt de trein aan naast het Takamatsu Castle. Ook hier nog even binnengewandeld, hier is de toegang voor 65-plussers weer gratis. Als we om 17u weer in het hotel zijn in Okayama is het tijd voor de was, zodat we morgen weer met een koffer schone kleren op pad kunnen, en ondertussen benen omhoog met een pilsje en wat olijven. Daarna weer uiteten in de Æon Mall. Weer een erg geslaagde en zonnige dag.
We zijn vanochtend op de trein gestapt en van Okayama naar Bizenichinomiya gereisd. In deze laatste plaats hebben we fietsen gehuurd. Er zou een mooie route van ongeveer 15 km zijn naar Soja, dwars door de Kibiji-vallei. Het is prachtig weer: zon, weinig wind en 12 gr. Het is inderdaad een leuke route langs tempels en een mooie Pagode. En dwars door de rijstvelden. De rijst is nog in opkomst. Aangekomen in Soja leveren we onze fietsen in. We gaan door met de trein naar Kurashiki. Dit heeft een leuke oude wijk om doorheen te wandelen. Ook het kanaal met aan beide zijden kleine winkeltjes en zijstraatjes met winkeltjes dragen bij aan de gezelligheid. Er is van alles te doen: muziek, verklede mensen als poppen, gezellige drukte. De goed besteedde zaterdag sluiten we af met de treinrit naar Okayama.
Vandaag weer een stukje dag in de trein doorgebracht. Toen we op ons wagonnr. op de grond van het perron stonden (ivm onze gereserveerde plaatsen) was er een aardige dame die vroeg of wij verstaan hadden wat er was omgeroepen. Dat hadden wij dus niet verstaan. De omroeper had verteld dat ivm. de storm de trein een andere route zou volgen waardoor we 40 min. vertraging zouden hebben. Dus we zouden onze aansluiting in Osaka missen. Dat is geen probleem, we moeten dan onze gereserveerde plaatsen laten omzetten naar een trein later. We kijken iedere keer onze ogen uit op de stations. Zo groot, zoveel sporen, zoveel winkels, zoveel eetgelegenheden en veel mooie schone toilets. Aan het laatste is trouwens in heel Japan geen gebrek. Je kan overal plassen en altijd super schone toilets. Aangekomen in Okayama vanuit Kanazawa eerst naar het hotel, koffers neergezet en op pad naar het park waar het Okayama castle staat. In het park mag je vrij rondlopen, voor het bezichtigen van het kasteel moeten we 300 yen betalen. Het bezichtigen van dit soort gebouwen is meestal rond deze prijs. Het is nog geen 2,50 pp. Na het boodschappen doen gaan we richting de Æon Mall, een gigantische mall. Wij willen daar gaan eten. De twee bovenste verdiepingen zitten vol met eettentjes en de meeste eettentjes zitten vol. We schatten dat er ruim 100 eettentjes zijn. De meesten presenteren hun etensaanbod op echtlijkende borden, die van kunststof zijn gemaakt. Hier is het: what you see is what you get! Wij hebben heerlijk gegeten.
Vandaag zijn we met de trein naar Kanazawa (aan de Japanse zee) gereisd. Omdat we om 1u nog niet op de kamer konden, hebben we de bagage in het hotel achtergelaten en zijn we de stad ingewandeld. Omdat we de JR-Pass hebben mogen we ook gratis gebruikmaken van de JR-stadsbussen. Onze eerste stop is de vismarkt, een grote verzameling van viskramen en visrestaurants. We kijken onze ogen uit, ondermeer door de prijs die voor de vis moet worden betaald. Een behoorlijke krab kost 40 tot 140! Hierna met de bus verder naar wat wordt gezegd het mooiste park van Japan. Voor we het park ingaan doen we ons eerst tegoed aan een groene thee ijsje. Groene thee is erg populair in Japan. Het smaakte erg lekker, en is dus héél gezond. En inderdaad een mooi park waar je ook een overzicht over de stad wordt geboden. En voor 65-plus is het park gratis. Ook hier is het prille voorjaar al herkenbaar. Aan de overkant van de weg ligt het Kanazawa-castle, een groot complex. Helaas waren we te laat om het kasteel van binnen te bezichtigen. Op de terugweg naar het hotel hebben we bij de vismarkt gegeten. Om ons hotel te bereiken moeten we door het station van Kanazawa. Zowel het stationsplein als het station zelf met zn vele mooie winkels is een genot om er een bezoek aan te brengen. Prachtig gebouw en entree. En dan na inchecken naar de kamer. De onze ligt op de 11e etage, boven ons is het dak. In zon kamer (32m2) hebben wij nog nooit gebivakkeerd. En dan te weten dat we in Japan meestal tussen de 8 en 12 m2 hebben waarbij eerst de ene op het bed moet gaan zitten om de ander er langs te laten. Helaas zitten we hier slechts 1 nacht (60/nacht). .
Vandaag hebben we het plaatsje Takayama verkend. Het is een al eeuwen oud plaatsje dat bij veel Japanse toeristen in trek is. Er zijn veel authentieke gebouwen. Als je Takayama Googled zie je fotos van straatjes met typische Japanse houten huisjes, die nu als toeristische winkeltjes dienst doen. Blijkbaar houden Japanners van zoet eten, want deze winkeltjes liggen vol met doosjes met zoetigheden. Maar eerst zijn we vanmorgen naar de twee ochtendmarkten geweest, die in de Lonely Planet als een must worden aangegeven. De eerste is een soort farmers market, maar deze bestond uit slecht 8 kraampjes. De hoop toen gevestigd op de andere. Deze langs het water had iets meer kraampjes, maar is in een iets leukere omgeving, mede door de winkeltjes die ook langs die weg leggen. Wel gezellig, maar om ze zo aan te prijzen.... Wel aardig is een bezoek aan de Takayama Festifal Float Exhibition hall. Twee keer per jaar (in april en augustus) woorden in een grote optocht 12 reusachtige, oude stellages rondgedragen door de stad. Voor sommige zijn 30 dragers nodig, die daar maximaal 10 minuten achtereen mee kunnen lopen. Dit vanwege het enorme gewicht. Deze stellages zijn het hele jaar te bezichtigen. De middag is besteed aan een wandeling. De aangegeven route loopt langs een aantal tempels aan de rand van de stad. Deze route blijkt over een aaneenschakeling van begraafplaatsen te gaan met ieder een tempel als gebedsruimte. Allemaal mooie houten gebouwen die reeds vele eeuwen oud zijn en bewaard zijn gebleven. Het was een leuke wandeling, waarbij we zelfs de jassen moesten uitdoen vanwege het weer: zonnetje en 21 graden! Wat hier op valt, is dat parkeren in deze en vele plaatsen in Japan een probleem is. Wij zetten de auto langs het trottoir. hier kan dat niet in de vele erg smalle straatjes. De autos moeten hier op eigen grond geparkeerd worden. De ruimte is dan erg klein. Vele autos en bussen zijn vanwege de smalle straten en beperkte parkeermogelijkheden erg smal.
Vanochtend om 07:54 uur met de bus vanuit ons hotel vertrokken naar het station van Odawara. We hebben vandaag onze eerste lange treinreis. We moeten bijna 600 km. Onze trein is een van de hoge snelheidslijnen van Japan. In 1964 reeds is de eerste in gebruik genomen. Niet alleen de snelheid maakt deze treinen zo fijn om mee te reizen, ze hebben vrijwel geen vertraging: gemiddeld nog minder dan één minuut per trein per jaar. Alles is super schoon, je hebt voldoende ruimte, verstelbare stoelen, ontzettend schone toiletten, geen papiertje op de grond. Er zijn geen staanplaatsen en je kan je stoel in het voren reserveren. Dus ideaal om mee te reizen en dat gaan we komende 3 weken met de Japan RailPas doen. We reizen beiden met een handbagage koffertje dat is ideaal, weinig gewicht dus weinig gesjouw. Om bij onze bestemming van vandaag te komen moeten nog overstappen op een normale trein. Met deze trein rijden we door de Japanse Alpen, waar nog veel sneeuw ligt. Een genot om doorheen te rijden. We komen om half drie in Takayama aan waar we tegenover het station een hotelkamer hebben. We gaan eerst boodschappen doen. Dit omdat we ons eigen ontbijt en lunch verzorgen. s Avonds gaan we uit eten. Vanavond hebben we weer in een klein Japans tentje gegeten. Alle buitenlanders die daar komen worden verzocht een tekening te maken terwijl de kok aan het werk is. Deze worden aan de wand geprikt. Er hangen al hele pakken tekeningen.
Vandaag een dag met veel zon. We hebben een route die start met de bus, dan de tandradbaan, kabelbaan, boot, lopen en dan weer twee keer de bus. We hebben een drie dagen Hakone Free Pass. Wij kunnen met deze pas drie hele dag rond. We hebben voor deze pas 35, betaald en we hebben er voor bijna 90, uitgehaald. Ideaal als je hier drie dagen rondhobbelt. Je hoeft nergens in de rij, kaartje laten zien en klaar. Het kaartje willen ze overal zien. Als je ergens ingaat, maar ook als je er weer uitgaat. We starten met een kleine wandeling in een park in Gora. Er staat nog weinig in bloei, dus we zijn eigenlijk zo klaar daar. Maar we willen de koffie uit de vendingmachine uitproberen. Je kan uit deze machine koude en warme dranken halen. De koude hebben we al een aantal keren gedaan, nu de koffie dus. Y130 (ongeveer 1euro) erin en je krijgt een warm blikje (in de vorm van een flesje) eruit. Heerlijk bij koud weer. Je kan gelijk je handen warmen. En als je het heel koud hebt, ga je erbij op toilet zitten want de brillen zijn hier allemaal verwarmd. De koffie smaakte prima. Het doel was om Mount Fuji te zien. En we hebben weer geluk vandaag. We hadden zon en blauwe lucht. Het is de hoogste berg van Japan (3.800m) en hij laat zich zelden zo mooi zien. We hebben een heerlijke wandeling gemaakt, een museum bezocht en veel fotos gemaakt. Want de berg blijf je fotograferen. We zijn met een Piratenboot Lake Ashi overgevaren. We hebben Checkpoint Sekisho bezocht. Het museum hierbij vertelt over de historie van een van de vele checkpoints in Japan in 1619. Deze checkpoints controleerden voornamelijk op personen en wapens die het (vroegere Edo-)deel van Japan binnen kwamen en op vrouwen die dat deel probeerden te verlaten. Al met al weer een mooie dag.
