Ik ben Marion
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 03/12/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Na 6 jaar een huurcamper en 8 jaar een eigen camper hebben we Amerika en Canada grotendeels gezien. .
We gaan nu de andere continenten verkennen.
Vandaag de laatste dag in Shanghai. Eerst rustig ontbeten en toen naar de Yùyuán Garden, een (tuinen)complex met Chinese paviljoens met vijvers uit de 16e eeuw. Op een podium werd een voorstelling van Chinese muziek gegeven. The Garden is omringd door grote Chinese gebouwen, waarin winkels zijn gevestigd die vooral Chinese zoetigheid verkopen. Dit gebied is in het weekend een trekpleister voor veel Chinezen, maar ook westerse toeristen tref je hier. Op weg naar ons hotel om de koffers op te halen, lopen we door een deel van het People Square Park, waar met name ouderen zitten met een paraplu voor zich met erop een blaadje met tekst. Dit wordt de huwelijksmarkt genoemd, die je zondag in veel grote Chinese steden vindt. Veelal een ouder of grootouder biedt informatie aan over een (klein)kind en hoopt op deze wijze een partner te vinden voor hun (klein)kind. In dit park zitten vandaag honderden ouders met deze informatie. Helaas is onze kennis van het Chinees te beperkt om af te leiden welke informatie wordt verstrekt of een praatje aan te gaan. Wel wordt veelal ook leeftijd en lengte aangegeven. Ons is niet duidelijk of dit een relatie heeft met (de inmiddels teruggedraaide) éénkindspolitiek uit de jaren 80. Deze situatie (minder getrouwde stellen, minder kinderen en kleinkinderen (denk daarbij ook aan de latere verzorging van de ouderen), de grote vergrijzing), is en wordt in ieder geval een groot probleem in China. In de namiddag zijn we met de koffers de metro ingegaan naar het vliegveld vanwaar we morgen vertrekken naar Amsterdam. Na ons avondmaal hebben we ons met de taxi naar ons hotel nabij het vliegveld laten brengen. Dit wordt dus onze laatste nacht (van deze reis) in China.....
Zhujiajaio ligt zon 30km van Shanghai en is in ruim een uur met de metro bereikbaar ( enkeltje voor slechts 1 pp!). Het wordt ook wel het Venetië van China genoemd. Het oude deel van het stadje heeft drie kanalen en een aantal smalle stegen. Op de kanalen varen bootjes die met handkracht worden voortbewogen. In het begin van het oude deel hebben we tickets gekocht die toegang geeft tot 8 activiteiten langs de route (10pp). We hebben ons ruim vier uur vermaakt met rondkijken in de winkeltjes, 2 musea bezocht, 2 tempels, een grote binnentuin, het oude postkantoor met zn historie, een oude apotheek en een soort galerie van allerlei handwerken/vaardigheden (...). En ook nog een boottochtje over het kanaal. Al met al een leuke dagbesteding. Op de route komen we ook nog enkele hongerige vissen tegen. Dat kunnen we niet aanzien en hebben ze daarom maar een lunch aangeboden en wij hebben weer schone voeten... Op de terugweg naar Shanghai nogeens geprobeerd of we met de metro bij The Bund kunnen komen. Nu blijkt het metrostation wel open te zijn. Ook weer bijzonder facinerend om langs de rivier te lopen en die verlichte wolkenkrabbers aan de overkant te zien. En dan de verlichte rondvaartboten op de voorgrond. Werkelijk genieten bij een temperatuur van even boven de 20 graden. Door de Nanjing Pedestrian Street teruggewandeld en daar iets gegeten. Het is overal gezellig druk op straat, maar gelukkig wel wat minder druk dan eerder deze week.
Het is bijna 10u als ik wakker wordt. Blijkbaar nodig om bij te komen. Buiten blijkt het licht te regenen. Wat doe je dan? Het Shanghai Museum opzoeken (stond overigens ook op de planning). Beetje vervelend, want meerdere mensen hebben het museum op deze druilerige dag gekozen. We kunnen in de rij aansluiten bij het bordje: From here 2 hours waitingtime. Na enige aarzeling zijn we toch blijven staan. Na iets meer dan een uur zijn we binnen. We hebben ruim drie uur gebruikt om te kijken naar bronzen voorwerpen, munten, callografieën, schilderen, sculpturen, porselein en meubels. Veel dingen echt interessant. Vervolgens met de metro naar de Jingān tempel, een Boeddhistische tempel, die van oorsprong stamt uit 1200, maar later is herbouw en nu geheel omringd wordt door hoge moderne gebouwen. Na de koffiepauze, als het inmiddels donker is, naar the Bunt om te kijken naar de verlichting van de wolkenkrabbers aan de overkant van de rivier. Echter na uur kriskras met de metro hebben we de Bunt niet bereikt. Dit omdat een cruciaal station op alle passerende lijnen inderdaad het station alleen passeert en niet stop. Blijkt gesloten te zijn. Toen maar terug naar het station in de buurt van het hotel. Inmiddels zijn we wel een uur verder, maar voor slechts 0,40. Daarvoor veel gezien.....onder de grond In de buurt van het hotel boven in een warenhuis, bij één van de kleine restaurantjes gegeten. Bijna ieder warenhuis heeft (veelal) bovenin een grote ruimte aan kleine restaurantjes verhuurd. Ieder restaurantje met zn eigen specialiteit. Keuze te kust en te keur.
Om iets te begrijpen van het ontstaan en de ontwikkeling van Shanghai zijn wij ons bezoek aan Shanghai begonnen met een bezoek aan de Shànghâi Urban Planning Exhibition Hall. Verspreid over vijf verdiepingen wordt de ontwikkeling van een klein vissersdorp naar deze moderne metropool met meer dan 25 miljoen inwoners in minder dan 200 jaar uiteengezet. Bijzonder interessant. Vervolgens met de metro naar de wijk Pudong, het gebied met de wolkenkrabbers aan de Huangpu River. Hier staan 3 wolkenkrabbers waar je met de lift naar boven kunt. Natuurlijk gaan we niet voor minder dan de hoogste: the Shanghai Tower. Met zijn 632m op dit moment de tweede hoogste van de wereld (na de Burj Khalifa in Dubai). Met 73km/u vliegen we naar de top. Daar heb je een geweldig overzicht over Shanghai, extra geaccentueerd door de rivier die door de stad kronkelt. We hebben bijna twee uur daar boven rondgelopen en vervolgens met een ferry naar de overkant gevaren. Vandaar af hebben we de hele Bunt boulevard langs de rivier, met uitzicht op de wolkenkrabbers, afgelopen. Het is inmiddels 5 uur als de zon erg laag staat en een bijzondere kleur geeft aan de skyline. Via de Nanjing Street lopen we terug naar het hotel. Dit om de jas te halen, daar de temperatuur sterk daalt. Vervolgens besluiten we in het gebied van de wolkenkrabbers te gaan eten, dus met de metro terug naar dat gebied. Nu staan we midden tussen de verlichte wolkenkrabbers. Weer een bijzondere ervaring.
Vanmorgen naar station van Beijing-Zuid op weg naar Shanghai. Nu kun je alles nog zo goed plannen, toch loop je tegen verrassingen. Ons dichtstbijzijnde metrostation is Tiananmén, aan dat bekende plein. Als we ons door de hele menigte hebben gewurmd, blijkt het station gesloten te zijn. En gisteren was het nog open. Het volgende station is een heel eind verder. Daarom hebben we op een wat rustiger plek een taxi geprobeerd aan te houden. We hadden gelukkig ruim speling genomen. Uiteindelijk heeft de taxi ons bij Beijing-Zuid afgezet. Ook daar erg druk in de vertrekhal. De hogesnelheidstrein heeft ons in 4,5 uur zon 1.200km verder in Shanghai afgezet. En ook daar weer heel veel mensen. Met de metro verder naar ons hotel nabij Peoples Square. Ook daar, in de metro als op Peoples Square veel mensen. Na het inchecken weer de straat op. Of we er niet genoeg van krijgen. Over de Nanjing Pedestrian Street gewandeld. Weer heerlijk onder de mensen.....Daarna (rond 22u) languit op bed, bijkomen met meloen.
Het blijft druk op straat en in de metro in Beijing. We wisten dat veel mensen vrij zijn na de 1e oktober, maar dat het vandaag nog zo druk is, blijft ons verbazen. Hele drommen mensen rondom het Tiananmén Plein, maar ook bij grote winkelcentra. We wilden het Mausoleum van Mao bezoeken, dat op het grote plein staat. Maar helaas gesloten. We wilden naar het National Museum of China. Ook gesloten. Bij the Great Hall of the People zien we wat mensen lopen. Dit is waar het National Peoples Congress zitting heeft (2980 leden). In de grote zaal zijn 10.000 zitplaatsen, voor als de Communistische Partij vergadert. Een imposant gebouw en grote zaal. Inmiddels loopt het in de middag en we besluiten een gebied met enkele winkelcentra te bezoeken. Ook hier veel mensen op de been. Op de borden prijken alle bekende westerse merken. In China is echt alles te koop. In de buurt van het hotel gaan we uiteten. We bestellen vis. Op de vraag of het voor één persoon is, geeft de bediening aan dat het voor 2 personen is en dat het ongeveer 2,5 pond is en dat dat inclusief bot is. We bestellen. Het blijkt veel bot te zijn, maar voldoende vis. Bij het afrekenen komen we erachter dat de vermelde prijs per pond is. We waren blijkbaar gewaarschuwd, maar hebben het niet begrepen. Na enige discussie toch maar de rekening betaald, zon 30.
Op Onafhankelijkheidsdag moet je in Beijing op het Tiananmén Plein zijn. Wij dus ook op weg. Het is normaal een klein kwartier lopen vanuit ons hotel. Maar er was geen doorkomen aan door de vele mensen en de vele controleposten. Dan maar plan B: het Art District. Dit is een gebied waar kunstenaars, musea en galeries zich in oude fabrieksgebouwen hebben gevestigd. En wat we hier tegenkomen, en in de rest van China nog niet gezien hebben: een terras! Vervolgens naar de Bell Tower en Drum Tower, waar we gisteravond ook even waren. Maar toen was het een stuk kouder. Hier in dit uitgaanscentrum van Beijing gezellig rondgelopen, een biertje gepikt en uit het vuistje gegeten. Op al deze plaatsen was het erg druk. Met dit mooie weer zijn de Chinezen blijkbaar graag onder de mensen. Zelfs vanavond om 10u is het nog erg druk op straat en in de metro.
