Ik ben Marion
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 03/12/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Na 6 jaar een huurcamper en 8 jaar een eigen camper hebben we Amerika en Canada grotendeels gezien. .
We gaan nu de andere continenten verkennen.
Zondag zijn we van Cleveland via een kustroute naar Sanduski gereden. Ik ben eigenlijk wel benieuwd of er onder jullie zijn, die ons ook via de landkaart volgen.... Langs de kustroute staan weer formidabele huizen, waar je nooit kunt stoppen, dus ook geen foto's, maar leuk om te zien. Parkeerplaatsen zijn er minimaal, of alleen voor mensen met een boot. We gingen een parkeerplaats op (just for boattrailers). Toen we toch parkeerden, kwam er onmiddellijk een golfkarretje aan. Voor boattrailers, DUS GEEN RV'S. We waren niet welkom. Ook niet om10 minuten rond te kijken, terwijl er genoeg ruimte was. Regel is regel in Amerika, en daar moet je niet van afwijken, want dan raken ze in de war. We hebben uiteindelijk een parkeerplaats gevonden tegenover een boatlaunch. Hier worden de boten en jetski's te water gelaten aan de linkerkant en rechts eruit gehaald. Leuk om naar te kijken, hoe makkelijk het bij de een gaat en hoe moeilijk bij de ander. Zo zagen we hoe een wat meer dan gemiddelde jonge dame (qua gewicht) van de zijkant bij een jetski-er achterop wilde stappen. Het zwaartepunt kwam verkeerd te liggen en beiden kregen een nat pak. Vermaak ten koste van anderen.....
Maandag zijn we de grens met Michigan overgegaan. Aldaar naar het Visitor Center waar twee dames een tas hebben volgepakt met van alles wat we op onze route door Michigan kunnen doen. Erg aardige dames. In Monroe (Mi) naar een Vietnam Veteran Memorial en Museum geweest. Op een plaquette staan alle namen van jonge mensen die in die oorlog gediend hebben en die er in zijn omgekomen. In de tekst hebben ze het over het Vietman disaster. Dinsdag van Monroe naar Detroit gereden. Onderweg komen we veel trucks tegen met auto's erop. Detroit is de stad van Ford, Chrysler en GM. Detroit zijn we niet in geweest. Velen hebben ons dat afgeraden in verband met criminaliteit. Vlakbij Detroit ligt Royal Oak. Daar is een National Shrine of the Little Flower (zijnde St. Therese). Een hele mooie, aparte kerk met veel symboliek en een doopvont waar de pastoor met de dopeling helemaal in gaan staan. We kregen een rondleiding van een hele enthousiaste dame. Ook St.Christoffel was groots aanwezig in deze kerk. Buiten de kerk was een opstelling van het 'laatste avondmaal'. Echter de apostelen ontbraken. Clemens bracht gezelschap.. Doorgereden naar de camping in St.Claire waar we twee nachten staan.
Zaterdag in Cleveland vielen we met de neus in de boter. We
liepen richting het water (Lake Erie) en voor het gemeentehuis zou een optocht
langskomen. Geheten The Pride Parade.
In The Pride Parademag iedereen laten zien, waar hij/zij trots op is. Lid van de Kerk, lid
van een bepaalde club of politieke partij. Maar ook het openlijkuitkomen voor het zijn van homo en lesbienne.
Wij hadden het idee dat het een verkapte gay-parade was. Een echte gay-parade
is niet overal toegestaan. Maar een beetje verstopt tussen alle anderen, valt
het dus ietsje minder op.
Ze kunnen zich hier ook kleurig aankleden. Aan het eind bij Lake Erie was een gezellige bijeenkomst waar velen lopen om te laten zien waar ze voor uitkomen. Het trekt wel een bepaalde groep mensen. Maar zo
extreem als in Nederland de gay parade is, is het hier nog niet.
Cleveland heeft zelf een zgn. Empire State Building, minder
hoog dan in New York.
Ook heeft ze een gebouw (Arcade uit 1890) waarbij de
architect zich heeft laten inspireren door de bekende passage in Milaan, de
Galleria Vittorio Emanuelele II . In de bovenste passages zit het Hyatt hotel.
Het is een vrij klein centrum, maar toch leuk om door heen
te wandelen en op zaterdag rustig qua verkeer.
De wijk Ohio City is een oude wijk die nu zeer gewild is,
veel wordt opgeknapt en gezellig is met veel eetgelegenheden. Daar is ook de
Westside Market . Een erg drukbezochte,
oude markethal waar de regionale verse producten worden aangeboden. Deze markt
bestaan dit jaar 100 jaar.Een heerlijke
fruitsalade gegeten. Er werd op een plein muziek gemaakt. Erg gezellig.
Vandaag bij de Amish geweest. Amish zijn van oorsprong duits-zwitserse gelovigen die in de 18e eeuw naar Amerika trokken. De Amish (en broeder geloofsgenoten de Mennonieten) leven zelfstandig en onafhankelijk. Principieel willen ze niet afhankelijk zijn van anderen en moderne technieken. Hun huizen zijn daarom niet aangesloten op het elektriciteits- en gasnet. Ze hebben ook geen telefoon en auto. Er zijn blijkbaar ook meer ' liberale' Amish people. In het dorp komen we wel een openbare telefooncel tegen en achterop een kaart lezen we dat de Amish geen auto bezitten, maar in voorkomende gevallen huren ze iemand in om hen met de auto te vervoeren.
Gisterenmiddag zijn wij op visite geweest bij mijn nicht Frely en haar man Tom.Wij hadden geparkeerd bij Walmart en zij hebben ons daar opgehaald. We moesten 20 minuten rijden, we kwamen door een lange tunnel onder Mount Washington door, en als je daar uitkomt heb je een mooi gezicht op de skyline van Pitttsburgh. Helaas geen foto vanuit de auto. We hebben een gezellige middag bij hun doorgebracht, met nog een bezoekje op het dakterras van het appartementencomplex waar ze wonen. Maar het was daar vreselijk heet. 38 gr.C. In de avond nog even een sightseeing met de auto door downtown Pittsburgh en hebben ons toen weer bij Walmart afgezet. Het was gezellig en wat familiehistorie opgehaald.
Vandaag wilden we Pittsburgh in, maar we zien ervan af. Het is 41 gr.C in de schaduw. Dat trekken we niet meer, dus we gaan verder. We staan nu nog bij Walmart, in een uithoek van de parkeerplaats met de generator aan en de airco, met een lekker kopje koffie en internet (met de cantenna) van buurman Lowe's, om het vervolg van de reis voor de komende dagen te bepalen.
Op weg naar Pittsburgh (zuid-westen van Pennsylvania) zijn we een klein stuk door de staat West Virginia gereden. Als je via een grote weg een nieuwe staat binnenrijdt, kom je meestal een visitor center tegen. Soms is dat niet meer dan een soort kiosk met een paar folders over de staat die je in rijdt, en dan met name over de hotels die je kunt boeken en activiteiten, zoals pretparken etc. Het visitor center van West Virginia is een groot gebouw boven op een heuvel met een mooi uitzicht en een grote parkeerplaats met mooie grote Amerikaanse vrachtauto's. Binnen allerlei info, ook minder commerciele, zoals beschrijvingen en foto's van de verschillende gebieden en stadjes en waar je wandelingen kunt maken etc. Twee hostesses willen je graag van alles uitleggen en ideeen aandragen voor een verblijf. Daar moest Clemens ook een transformatie ondergaan (zie foto).
We besluiten een Forest Park op te zoeken om een wandeling te maken. Het is tenslotte weer 34 graden, dus niets beter dan in het bos. Onderweg springen een eindje voor de auto 2 bambi's rennend over de weg. De kans is groot dat er dan nog wat volgt, dus in de remmen. En jawel de moeder rent er hard achteraan. Gaat net goed.
In het bos een leuke wandeling gemaakt naar 'Rock city'. Een jeugdgroep had op een creatieve wijze een Giant gecreeerd. Op de wandeling liep je, zonder al teveel hoogte verschil zo een grote rotsformatie binnen. Je ziet allerlei rotsvormen waar je met enige creativiteit wel iets in ziet. Wat zie jij in die op de foto? Wij een kikker. Het is ook verbazend dat bomen houvast krijgen op deze rotsen. Aan het eind van de formatie sta je zo in weer in een gewoon bos. Als je achterom kijkt, kijk je in een diepe spleet.
Als cadeautje voor de eerste verjaardag van ons blog hebben wij van onze zoon Sjoerd een verfraaiing van ons blog gekregen. Wij zijn hier erg blij mee. Genieten jullie met ons mee!
Zaterdag zijn we vertrokken uit Washington in westelijke
richting, naar Harpers Ferry.Omdat we
het gezelliger vinden kleinere wegen te nemen dan de highways, omdat je daar
meer ziet van het Amerikaanse leven, komen we even buiten Washington bij
toevalover een binnenweg met alleen
ontzettend grote nieuwe woningen. De grond kost hier blijkbaar niet zoveel of (en ?) geld speelt geen rol, ligt er een mega lap grond om heen, waarvoor
ze vast een tuinman hebben . We konden helaas niet stoppenom wat fotos te maken. (Paleis Soestdijk was
er niets bij).
Bij Harpers Ferry (net in de staat West-Virginia) komen 2
rivieren in een rivier. Vroeger een strategisch belangrijke plek. In de diverse
oorlogen is dit vaak een strijdtoneel geweest. Nu geeft het stadje het beeld
van begin 1800 met oude huizen. Soldaten uit die tijd vertellen de geschiedenis
en laten zien welke wapenes ze toen gebruikten.
Zondag zijn we vanuit onze slaapplek (Sams Club) naar
Emmitsburg gereden naar The National Shrine of St.Elizabeth Ann Seton. Zij is
de eerste in Amerika geboren vrouw die heilig is verklaard in 1975. Zij is de
oprichtster van the Sisters of Charity. Zij zijn verspreid over de hele wereld.
Wij kregen een tour van een van de Sisters, die ons een uur
lang over het leven van Ann heeft verteld en de gebouwen heeft laten zien waar
ze gewoond en gewerkt heeft.
Daarna doorgereden naar de Grotto of Lourdes. Wat een soort
van bedevaartsplaats is. Erg druk. Maar
toch even in de grot een kaars opgestoken voor allen. Jaja het was weer een
devote zondag. Via een scenic route naar Hagerstown, waar we bij Walmart gaan
overnachten (ja Bill hier hebben we elkaar ontmoet, weet je nog?). Onderweg
komen we een National Park tegen, daar kan je diverse trails lopen. We hebben
dus onze eerste trail gelopen, naar een waterval. Het was heerlijk koel in het
bos.
Van Dover zijn we weer in Annapolis. Vandaar gaan we
westwaarts. Over Annapolis hebben we een paar dagen geleden geschreven. Toen we
daar waren viel ons op dat Annapolis een rijke stad moet zijn. Het centrum is
schoon, goed onderhouden gebouwen, winkels met duurdere producten.Dit komt waarschijnlijk mede door de
aanwezigheid van de Naval Academy met enkele duizenden studenten (shipmans).
Dit levert natuurlijk veel werk en vele bezoeken van familieleden vanuit heel
USA.
De klasse wordt ook getoond in de grote, luxe mall die
Annapolis heeft. Je weet wel zon groot overdekt winkelcentrum met rondom een
zee aan parkeerplaatsen. Want iedereen komt met de auto. Om een indruk te geven
bijgaand een aantal fotos, voorafgegaan van een plattegrond. Er zijn meer dan
200 winkels en dan nog zon 40 standjes in de wandelgangen.Hier is natuurlijk ook aan de kinderen
gedacht. Een aantal speelplekken en natuurlijk een Kid care (creche).
Voor de oudere medemens en disabled people zijn scootmobilles beschikbaar. En
in the Foodcourt kun je bij zon 15 zaakjes allerlei wereld-gerechten kopen
en ter plekke consumeren.
Als het buiten zon 35 graden is, is het er heerlijk
vertoeven. Je gaat ergens op een bankje zitten en je ziet een hele
verscheidenheid aan je voorbij trekken in een aangename temperatuur.
Het leven van een dag in The States. Ik ben vroeg wakker
(5.45 uur) door het gesnurk van mijn
liefhebbende husband op de parkeerplaats van Sams Club, een soort Macro. De
manager verwelkomde Clemens gisteren van harte. En als we de restrooms nodig
hadden, konden we die gerust gebruiken. Terwijl je normaal gesproken een pasje
nodig hebt om binnen te komen. Een beetje chagrijnig sta ik om 7.00 uur op. Het
begint te regenen, te gieten, te hozen. Het valt ons op dat het nooit gewoon
kan motregenen. Ons plan was vandaag naar Dover te gaan, the State Capitol van
Delaware. Tegen 10.00 uur gaat het zachter regenen, we besluiten toch te gaan.
Het voordeel van deze regen is dat de
temp zakt tot 23 gr.C. Heerlijk. Wij rijden naar de Dover Mall.
Daar gaan we eerst gebruik maken van de restrooms, waarna we
de bus downtown pakken. Dover is een beetje triest, door de leegstand van de
winkels. Maar we komen in een winkel met religieuze artikelen. Daar zat een
jongeman waar we mee aan de praat kwamen. Hij had al in een aantal delen van
Amerika gewoond en nu weer in Dover, omdat hij daar geboren was. Hij wilde ons
verhaal horen. Hij was wel een beetje jaloers, waarna wij hem vertelden dat we
AL 61 zijn. Hij had nog 25 jaar te gaan voor hij deze leeftijd zou bereiken,
dus er is altijd hoop. Ik had een aantal dingetjes gekocht, we hebben betaald
en zijn weggegaan. Toen we al een eindje van de winkel waren kwam de jongeman
achter ons aan. Hij riep ons, we bleven staan, en hij overhandigde mij een
Christoffel medaille, zijnde the Saint for the Travelers, vertelde hij.Ik vertelde hem dat mijn hele huis vol staat
met Christoffels. Ik heb hem a big hug gegeven. Mijn dag kon niet meer kapot.
We hebben een tour door het nieuwe State House (1932) en het
oude State House (1792) gedaan. Bij het nieuwe State House stond Miss Delaware
(kroontje) en een aantal andere miss-en buiten in afwachting van hun acte de
presence
Daarna terug met de bus. We hebben op de parkeerplaats bij
Home Depot (Gamma, maar dan 5x zo groot) thee gedronken en geinternet (gratis wifi). Daarna eten
gekookt bij Lowes (soort Praxis maal 5) en ook weer geinternet (gratis wifi).
Daarna bij Best Buy (Megapool maal 3) een
aantal zaken teruggebracht en toen onze stek bij Sams Club weer opgezocht. Het
was toen alweer 20.00 uur. Hoe druk kan men zijn.
Wij zijn zaterdag naar Annapolis downtown gebust, voor 1 dollar pp een half uurtje in de bus. Met
deze hitte helemaal geen straf. Het is weer eens 32 gr.C. Geen wind, dan lopen
we weer rood aan. Annapolis ligt zo'n 50 km ten oosten van Washington.
Annapolis is de hoofdstad van Maryland. Het heeft het oudste
State House van de USA (1772) en nog steeds in gebruik. Het heeft een jaar(1783/1784) als het Capitool van Amerika
gediend, voordat het congres uiteindelijk in Washington DC belandde.
Daar hetzaterdag was
hadden we verwacht dat het gesloten zou zijn. Maar nee, ze houden ook op
zaterdag rekening met toeristen. Het was niet groot, maar we konden even vrij
rondlopen en een aantal fotos maken.
In Annapolis is ook de U.S. NavalAcademy.Het is een opleiding van 4 jaar knetterhard werken (drillen) enstuderen, om dan in de zeemacht een goede
baan te krijgen in Amerika of elders op de wereld. Wij zijn met een tour
meegegaan. Je krijgt dan toch meer te zien en meer informatie over het leven op
de campus.Net als op Westpoint (academie voor de landmacht) waren er op
zaterdag veel trouwerijen, dus de kapel was verboden terrein.
We hebben wel een bruidspaar kunnen spotten. De dames en
heren zijn allen tot in de puntjes aangekleed. Alle dames op hele hoge hakken,
keurige echte Amerikaansejurkjes. Vaak
denk ik toch wel dat we terug gaan naar de jaren 60 70 mode in Nederland.
Na 3 uur op de campus te hebben doorgebracht hebben we even door
het stadje gelopen. Veel oude, gerestaureerdehuizen. Erg gezellig -erg druk- en heel erg warm (meer dan 35 gr.).
Hieronder volgen nog een aantal aanvullende foto's vanuit Washington. 1. Pentagon Memorial 2. Graf JF Kennedy 3. Graf Jackie Kennedy-Onassis 4. Graf Robert Kennedy 5+6. Wisseling van de wacht bij the tombe of the Unknow soldier 7+8. Garden of scultures: hoe een platte plaat kan groeien tot een heel huis als je van positie verandert. 9. Op verzoek van de dames..... 10. Interieur van de grote basiliek. 11. Jefferson Memorial 12. White House van de andere kant 13. Washington Monument 14. Afscheid overburen: campground host Carl and his wife Shirley Ann
Dag 1 t/m dag 4 wordt in deze blog hieronder beschreven (met foto's).
De grote Basiliek van Onbevlekte Ontvangenis bezocht. Zeer
mooie, hele grote kerk met veel mozaiken. Gebouwd begin 1900.Tussen de middag liepen we in downtown tegen
een gratis concert aan van Gladys Night meteen van de oude Pips. s-Middags naar het Holocaust Museum.Erg druk, veel schooljeugd. Zeer indrukwekkend en groots opgezet.
Vandaag zijn we alweer 37 jaar getrouwd. Waar blijft de
tijd!!! Iedereen bedankt voor jullie felicitaties!
We zijn eerst naar t Pentagon gegaan naar het Nine-eleven
memorial (11-09-2001) dat is opricht
naar aanleiding van het vliegtuig dat op 11-09-2001 in het Pentagon is
gevlogen. Er zijn toen 59 passagiers en
125 Pentagon medewerkers omgekomen.
Vandaar naar het Arlington Cemetery. Daar liggen 320.000
omgekomen Amerikaanse soldaten vanuit allerlei oorlogen. Het toeval wilde dat
we een begrafenistegenkwamen. Het graf
van JF en Jackie Kennedy is daar ook, en het graf van Robert Kennedy. Allemaal
zeer eenvoudig. Vandaar naar een aantal Memorials : het Koreaanse Memorial-het
Lincoln Memorial-het Vietnam Memorial-het
World War II Memorial.Allemaal zeer
indrukwekkend.
Kwam ineens de President overvliegen in de Helo One. De Amerikaanse
overburen (campground hosts) feliciteerden ons daar mee.Komt niet vaak voor.
Zondag zijn we in Greenbelt State Park in Washington
aangekomen, $16,-- per nacht. Clemens gelijk het openbaar vervoer uitgezocht en
op 2,5 km lopen is een metro station. Voor $9,-- per dag kun je de hele dag met
de metro.
Maandag in Washington bezocht: het Postal Museum naast het grote Union
Station . In het Museum kwamen we nog een ouderwetse Nederlandse brievenbus
tegen. Daarna het Capitool bezocht. Je kunt dat alleen met een tour doen.
Daarna het Museum of Natural History. Daar kwamen we
een manneke tegenvan 19 miljoen jaar
geleden met dreadlocks.Die bestonden
toen dus al!!
Vrijdag rustig naar Baltimore gereden. Onderweg in de staat
Delaware wat boodschappen gedaan. Delaware is daarvoor met name interessant
omdat daar geen sales tax wordt geheven. Scheelt toch zon 8%. Dus maar even
een new iPad gekocht (omgerekend circa Eur 380 tov Nederland Eur 500).
Op weg naar Baltimore werd de lucht steeds donkerder. We hadden toestemming om 1 nacht bij Walmart
te overnachten.s-Avonds om 20.30 uur werd
een tornado warning op de radio gemeld. Het had de hele avond al hard geregend
en nu begin het ook stevig te waaien. Daar sta je dan, wat te doen? We hebben toch
maar even geld en papieren bij elkaar gezocht en de rugzak en tasje gevuld.
Radio in de gaten gehouden. De waarschuwing gold tot 2.00 uurs-nachts. Af en toe ging het vreselijk tekeer,
plots windstil en dan weer vreselijk wind en hoosbuien. De enige uitweg is dan
Walmart binnengaan. Maar gelukkig was dat niet nodig. Tot middernacht zijn we
opgebleven, toen werd het rustig en zijn we gaan slapen.
Zaterdag met de bus naar downtown Baltimore. Een rit van
bijna een uur. Een dagpas kost slechts $3,50. Je komt dan ook door wijken waar
veel huizen zijn dichtgetimmerd. Een zeer trieste aanblik. Af en toe nog een
huis er tussenin dat wordt bewoond. Je ziet ook bijna alleen donkere mensen. De
bus wordt ook bijna alleen door donkere mensen gebruikt.
De hoofdbezienswaardigheid in Baltimore is de Inner Harbour.
Deze is leuk aangekleed met een lange promenade, eetgelegenheden, een heel
groot aquarium en meer attracties. Bij mooi weerkun je er gerust een dag vermaken.
Om de binnenstad te verkennen kun je gratis gebruikmaken van
3 buscircels. Waar ook de plaatselijke
bevolking veel gebruik van maakt.
De kathedraal, de eerste van Amerika, en het Museum of Art
(free admission) zijn zo verder de weinige bezienswaardigheden in Baltimore.
Dus conclusie, we hebben HEEL Baltimore gezien ..
Zondag rijden we naar Washington, waar we 5 nachten in een
State Park staan, waar we weer de bus downtown kunnen pakken.
NB de foto's (portrait format) zijn niet goed op de blog gekomen.Die worden nog hersteld als we wat meer tijd hebben....
Donderdag zijn we van de camping in Quakertownnaar Philadelphia gereden. In een buitenwijk
in een Mall hebben we de camper geparkeerd en zijn met de bus de stad in
gegaan. Het was behoorlijk warm (30 gr.).
In 1776 heeft Amerika in Philadelphia de onafhankelijkheid
uitgesproken (los van Engeland). The Bell werd toen geluid, maar daarbij
ontstond een grote scheur. Philli werd toen ook de State Capitol van Amerika.
Vanwege die historie is de stad een belangrijke plaats voor de Amerikanen. Je vindt er dan ook vele musea die op deze
geschiedenis betrekking hebben. En, zoals bleek,een verplicht uitje voor de schooljeugd.
Busladingen vol .
We hebben een paar historische dingen bekeken, maar hadden
al snel genoeg van de rijen. In de stad Reading Market bezocht, een overdekte
markt met kleine eetgelegenheden,en wat
aardige gebouwen bewonderd.Al met al
vonden we deze stad niet echt bijzonder. Mede vanwege de warmte hebben we
bijtijds de bus weer gepakt naar de camper.