Eind van februari en begin van maart met wedstrijd Fernelmont
Het laatste van februari is in zicht, en ik kon op maandag 18 februari nog es buiten voor mijn tweede fietsritje van de maand.ondanks de moeite die ik moest doen kwam ik na 80 km toch aan een gemiddelde van 27km/u Dinsdags moest ik een CT scan laten maken en 's avonds trok ik ,terug naar de fitness, kon me daar toch 90 min bezig houden op de cardiotoestellen.Ondertussen had ik mijn licht opgestoken bij Rob Strigencz, een héél bekend kinesist en ultraloper, ééntje die leeft voor zijn vak.Mijn eerste behandeling werd er meteen ééntje die ik niet gauw zou vergeten.ik had een peesbladontsteking opgelopen, vandaar dat manken na x aantal km.De dag erna op donderdag terug nar de fitness en opnieuw 90 min cardio. Het werd pas zondag eer ik terug kon/wou sporten, ik liep thuis een 10 km in 55 min, en de pijngrens die ik mocht benaderen toch lichtjes overschreden. Maandags naar de fitness, 1 uur op de spinningfiets, 30 min gewichten en namiddag nog anderhalf uur zwemmen , goed voor 3 km schoolslag Dinsdag op de loopband 11 km in 62 min en 30 min crosstraining, 's avonds terug naar de beul voor een intensieve massage Woensdag 10 km in 52 min, véél te snel en 20 min spinning, 's avonds opnieuw op weg naar herstel Donderdag had ik er geen goed oog in, maar toch alweer de loopband op, was ik weer aan't overdrijven? 10 km in 50 min, 30 min crosstraining diezelfde avond opnieuw kiné, en het werd alweer een intensieve behandeling.De shockwave heeft me blijkbaar geen goed gedaan, want ik voel me gedurende twee dagen hééél rot, enorm véél pijn en uitstraling naar het rechterbeen. zaterdag werd ook de NMR van de rug gemaakt, voor deze resultaten is het wachten op 14 maart, dan heb ik een nieuwe afspraak bij Sam Swerts? enfin de zondag komt eraan en de eerste wedstrijd van de Challenge Hesbignon staat op het programma
Met een paar ontstekingsremmers in de nacht en een Nurofen Fastcap 's morgens voor de wedstrijd begeef ik me naar Kerkom waar we hadden afgesproken om als voltallige groep Speelhofrunners aanwezig te zijn in Fernelmont.en zo geschiedde ook.Ikzelf besluit om me in het zog, of beter als haas voor Mario in te zetten.Eenmaal we zijn vertrokken gaat het vrij vlot, tijd voor een babbeltje onderweg, een grapje en nog wat geleuter.Dat brengt ons na één km in 4.45.In km 2 zelfs tijd voor een pitstop, terug op weg zie ik iedereen maar springen van links naar rechts en omgekeerd, ja we gaan het onverharde stuk beginnen.gedurende ongeveer een km worden we getrakteerd op plassen, vettige ondergrond etc.. Daarna terug het asfalt op en ondertussen had ik het tempo al wat opgedreven, ik kan echt niet bij de mannen blijven, ze zijn nochtans goed bezig met hun drieën in de achterhoede.enfin het tempo gaat dus omhoog, het gaat bergaf en bergop, we worden een wei ingestuurd na 5 km, nog eens tukje onverhard, redelijk goed beloopbaar, dan een strook met vervelende stenen.oppassen geblazen daar, maar ook daar kom ik heelhuids uit.Dan richting brug waar eerst naar beneden wordt gelopen, en hier krijg ik het moeilijk.Het stuk naar boven kan ik weer bijbenen met een vrouw die ik even voordien had ingehaald , maar zij had mij op haar beurt terug ingehaald.Het gaat daar vrij goed en ik ga door op mijn elan, ondertussen km 8.Nog maar eens een tempoversnelling, nu zit ik al onder de 4.20/km.De laatste km het gaspedaal nog maar es ingedrukt en deze loop ik aan 3.59, véél te snel en dat word ik gewaar.300 meter later is de finish in zicht en ik beeindig de 11,3 km lange wedstrijd in net geen 51 min.ik ben daar uiteraard tevreden mee, maar weet dat ik me weer geforceerd heb.Soit, mentaal zit het snor, alleen moet ik nog leren behoudender lopen, ik, was misschien beter bij het groepje Mario, Sven en Sven gebleven, dan had ik Mario nog een dienst kunnen bewijzen om Sven T te kloppen. Na de wedstrijd heb ik toch weer pijn en we besluiten in tegenstelling tot mijn eerste voornemen om niet te blijven voor de prijsuitreiking. En zo zit de eerste wedstrijd van het seizoen er weer op en kunnen we terug beginnen opbouwen, hopelijk kan de kinesist me morgen terug wat oplappen.Verder ga ik de volgende dagen zo veel mogelijk proberen te fietsen, met temperaturen tot 18 graden zal dat wel geen probleem zijn Wat het lopen betreft zien we wel wat het me brengt.Normaal zou ik volgende zondag in St-Jozef-Olen gaan lopen, maar zover zijn we nog niet.De halve marathon aldaar heb ik al van mijn lijstje geschrapt, normaal kan ik 12 km wel aan Maar zo ver zijn we dus nog niet, eerst zien wat de nieuwe behandelingen me opleveren, groetjes en tot de volgende
Na mijn desastreuse afgang op de Halve marathon in Genk , blijf ik nite bij de pakken zitten hoor.
Maandag trok ik naar de fitness, een uurtje op de spinningfiets en 20 min crosstrainer als alternatieve training ook nog een beetje spiergroepen getraind op de machines Dinsdag opnieuw naar de sportschool, 75 min spinningbike en 20 min spiergroepen Woensdag trok ik er ondanks de koude toch eens met de racefiets erop uit.Snel vertrokken gedurende het eerste uur, wind mee etc.Het tweede uur ging al héél wat minder, toch kreeg ik 50 km bijeen in 1u54 en bevroren voeten. Nadien moest ik bij Sam Swerts terecht voor een onderzoek aangaande mijn blessureleed.Véél wijzer ben ik er voorlopig niet uit geworden.Ik weet al jaren dat het uit mijn rug komt.Maar nu gaan we eerst de resultaten afwachten van de scan, NMR, en foto van het bekken.Dan pas kan hij stappen ondernemen aangaande herstel Soit, we zien wel wat het wordt alweer Donderdag en vrijdag had ik zowaar twee baaldagen door de pijn, het ging me echt niet Ook zaterdag zat ik nog vol twijfel want toen ik van het werk kwam wou ik alleen maar naar huis.Maar onderweg bedacht ik me gelukkig en reed richting fitness.Daar eerst 45 min op de crossramp om dan af te sluiten met de loopband.Ik weet het ja,grrr, maar ik wou eens weten wat ik nog kon.Maar na amper 6 km begon alweer die vervelende pijn, toch strompelde ik nog twee km verder om uiteindelijk een kleine 45 min vol te maken..Verder dan maar wat spieren getraind en dan terug huiswaarts met een tevreden gevoel ondanks de pijn
Zondag had ik afgesproken met Raphael van den Broeck om samen naar Den Bosch te rijden voor een ontmoeting met een groepje harlopende facebookers onder de naam HRDLPNGRP.nl.Het was een gezellig loopje met een twintigtal mensen, héél rustig genietend van de prachtige omgeving.10 km werd er gelopen en dat in meer dan een uur.Dit was nieuw voor mij, en ondanks de last heb ik er toch weer van genoten.Ook het socializen achteraf deed me deugd, en met een paar Croy biertjes werd de namiddag afgesloten en keerden we terug huiswaarts.Het was een lange en vermoeiende dag geweest en dit is wel eens voor herhaling vatbaar. Hieronder nog enkele sfeerfoto's ;-)
de geschiedenis lijkt zich te herhalen en da's balen :-(
Vandaag stond de halve marathon in Genk op het programma.Ik had mij een tijdje geleden al ingeschreven en wou dus absoluut gaan om enkele mensen die ik heb leren kennen via Facebook eens van korterbij te kunnen keuren.En ze zagen er goed uit de twee dames, Julie Mestdagh en Vanessa Henneman.Alleen die Paul van Hiel viel een beetje uit de toon .Toch was ik blij ook hem eens te kunnen ontmoeten De wedstrijd van afgelopen zondag in Urmond had ik vrij goed verteerd.Maandag liep ik een toerke van 10 km in 54 min, maar kreeg terug last van mijn rechterbeen.Was dit al een veeg teken? Diezelfde dag hees ik me ook nog eens in het zwembad voor 3 km natte vreugde . Dinsdag trok ik dan naar de fitness, de spinningfiets was gedurende 65 min mijn onderdaan Woensdag voelde ik me mentaal wel goed en perste een tempoloop uit mijn benen van 13 km in één uur.Maar natuurlijk bleef het rechterbeen maar zeuren Donderdag opnieuw naar het zwembad, 2500 meter Vrijdag werd er gerust en zaterdag zou ik uiteindelijk een testje doen op de loopband in de fitness.Deze was echter niet vrij zodat ik een half uurtje opwarmde op de spinningfiets, om uiteindelijk toch op de loopband te belanden.Ik zou voor een driekwart uur gaan.Na 6 km kreeg ik alweer pijn, maar deed desondanks toch nog even door.Uiteindelijk na 8 km gestopt.Toen wist ik eigenlijk al dat LPM mij niet het gewenste resultaat zou brengen.
De wedstrijddag zelf dan Thuisgekomen van't werk, een uurtje op de zetel liggen piekeren, en me dan uiteindelijk toch klaargemaakt.Mario kwam me oppikken en samen vertrokken we met nog een andere loper richting Genk.Daar aangekomen was de marathon al een half uurtje aan de gang en ietsje later zag ik Julie passeren.Ze had er zin in ;-).Hier en daar een praatje gemaakt, tja da's nodig als je Bakkertje heet hé Inschrijving afgehaald, plasje gedaan en dan een kleine opwarming. Even later begaf ik me richting startplaats waar toch een kleine 250 man klaarstond om de Genkse Kattevennen onveilig te maken. Ik startte vrij achteraan, zodat het tempo in het begin niet echt hoog lag.Er was ook geen mogelijkheid om in te halen, vermits de doortocht vrij smal was.Toen ik uiteindelijk mijn tempo toch had gevonden had ik er zin in.Mentaal voelde ik me echt top.Tot km 6 kon ik een mooi tempo ontwikkelen, niet te snel maar toch steeds rond de 4.20.Maar dan begon de afgang....ik begon pijn te krijgen in het rechterbeen en de tijden gingen automatisch de hoogte in .Na de doortocht aan de finish wou ik nog van geen wijken weten, ik zou mijn 10 km toch lopen.Dan was ineens alles eruit en draaide ik me terug om, de kortste weg terug naar de plaats van aankomst.Toen Raf en Erwin me passeerden trok ik toch nog even met hen mee, maar volgen kon ik niet.Nog even verder gestrompeld en na een dertiental km besloot ik er de brui aan te geven, over en uit voor de bakker.Jammer, maar helaas.Ik bleef nog even in de buurt om alle andere bekende lopers een hart onder de riem te steken.Zo kon ik toch Paul en Julie opnieuw spotten die hun laatste ronden zouden aanvangen.Ik probeerde hen nog warm te maken voor een extra bevoorrading onder de vorm van een lekker eclairke.Het was prachtig om zien hoe ze hun dessertje deelden.Zij zetten hun tocht verder, ik bleef verweesd achter.Toch was ik niet echt ontgoocheld omdat ik wist wat er zat aan te komen.Maar natuurlijk deed het wel een beetje pijn om al die lopers te zien die hun calvarietocht op één of andere manier tot een goed einde poogden te brengen. Zo kom ik dus niet ongeschonden uit het mooie decor in Genk, driewerf.... helaas. Nu is het wachten tot woensdag voor de al lang geplande afspraak bij de orthopedist.Eigenlijk had ik een afspraak gemaakt voor het probleem onder mijn linkervoet, maar nu ziet het er naar uit dat ik eerst mijn probleem rechts ten gronde zal moeten laten aanpakken.Deze week zal ik dus niet meer gaan lopen, zondag zou ik wel willen meegaan met collega Raf naar Den Bosch voor een loopmeting onder Hollandse Facebookloopvrienden.Daar ze aan een matig tempo zullen lopen, zal ik dat nog wel aankunnen.Het is immers maar een tiental km.Verder hoop ik snel terug op de been te zijn.Frappant is wel dat ik exact twee jaar geleden ook uitviel met een looptotaal van 73 km. Maar ik blijf ook nu niet bij de pakken zitten.Zwemmen en fitness zullen nu aangewend worden, en bij beter weer spring ik steevast op mijn racefiets Nu nog hopen dat de dokter niet al te slecht nieuws heeft, slukes
Het was van 2011 geleden dat ik deze wedstrijd leerde kennen, en ik vond het toen een héél gezellig gedoe daar.En vandaag had ik dan de kans om mee te gaan met Lode Raskin, dus probeerde ik mijn beste beentje voor te zetten.Ondanks de pijn die ik de laatste dagen ervaar, koos ik toch voor de wedstrijd vandaag.Als test ging ik zelfs gisteren naar de fitness om een loopje te doen op de loopband aldaar.Bedoeling was een 8 tal km los te lopen, het werden er 12 in 1uur en 15 sec.Maar toch had ik terug last in mijn rechterbeen, ondanks de dry needling sessie eerder deze week bij Dr.Boonen.
Dus vanmorgen thuis gekomen na een nachtje werken, een hazeslaapje van een uurtje ongeveer en dan mijn pc opzetten om te kijken of Lode wel daadwerkelijk zou gaan.Even stressen, want ik kreeg geen internetverbinding,pffff.Gelukkig had ik gisteren het adres opgeschreven waar ik moest zijn, en had ik Lode zijn gsm nummer. Dringend een berichtje gestuurd en dan op weg.Ik moest in de Parkietstraat zijn, en alsof de duivel ermee gemoeid was, het was vandaag "vogeldag" Ik kwam vrij goed aan op plaats van bestemming , maar bleek dat ik aan de andere kant van de weg moest zijn en die was afgezet met paaltjes.Ik zat op een wijk met véél doodlopende straatjes, maar kon na uitleg van een plaatselijke bewoner toch bij Lode geraken.Daar nog even gewacht op Gilbert Simal, onze huisfotograaf, en zo konden we dan richting Nederland Aangekomen op plaats van bestemming, inschrijving voldaan, en dan rustig opwarmen.Ik voelde me redelijk goed.Na het opwarmrondje van 3,5 km kreeg ik toch wat last in mijn rechterenkel.Bon ,ik zou wel zien waar ik uitkwam.Met een 90 tal stonden we klaar aan de start, en na het startschot werd er al onmiddellijk gevlamd.Ik zat ergens midden in het pak en mijn eerste twee km's liep ik al onder de 4' km.Maar bij aanvang van km 3 kwamen we uit op een stuk onverhard van 600 meter en ik val in herhaling ja, het is niet echt mijn ding.Tevens was daar ook nog eens de wind pal in het gezicht en die stond vrij strak. Maar al bij al kon ik toch de schade beperken al kwam ik daar niet meer onder die 4min grens.De tweede ronde begon ik de pijn in mijn been te voelen, maar door de endorfines werd deze nog redelijk de kop ingedrukt.Ik kwam bij een loper en vroeg hem om te helpen om het voorliggend groepje te benaderen.Maar hij had juist krampen gehad en wou dus niet mee.ik gaf echter geen kramp en besloot dan maar alleen te aanval te wagen.Maar opnieuw bij het onverharde stuk verloor ik terrein op het groepje.Zelfs de blauwe loper kwam er terug aan en ging me voorbij.In de laatste ronde hoorde ik nog iemand naderen en ook deze moest ik laten gaan, al probeerde ik opnieuw op dat dekselse stuk de schade te beperken.Jammer genoeg waren beide vogels vliegen, al probeerde ik ze in de laatste 500 meter nog te remonteren.Het zat er helaas niet meer in en ik bolde over de streep in 42.19 voor 10.45 km.Was ik best tevreden mee, zelfs een verbetering van 20 sec tov 2011 Samen dan met Lode nog wat uitgelopen wat mijn dagtotaal toch ruim op 15 km brengt.Tijdens het lopen kreeg ik steeds meer pijn in mijn been en was dan ook blij dat we de auto terug zagen. Na een verkwikkende douche was het tijd voor de prijsuitreiking en we kwamen aan bij de alweer volgepropte en véél te kleine kantine.Maar dat maakte het er alleen maar gezelliger op.De speaker van dienst heeft hiervoor wel aardig zijn duit in het zakje gedaan.Na afroep van alle categorieën was het tijd voor de tombola.En daar was de rode draad nog steeds zoals vanouds een emmer patat met mayo, wat gewoon een emmer gevuld met aardappelen was en een tube mayonnaise, oftewel het beruchte boeddhabeeldje.Voor Lode werd het een emmer gevuld met allemaal gezond fruit.Even later mocht ik me de gelukkige bezitter noemen van 4 flessen wijn Zo konden we tevreden huiswaarts keren, maar vooraleer ik afscheid nam werd er in de Parkietstraat nog gezellig nagekaart met een stuk vlaai en een tas koffie.En toen was het echt tijd om naar huis te gaan, want enkele uren later werd ik verwacht in St-truiden voor de lachopnames van de nieuwe afleveringen van de Kotmadam En zo heb ik weer een drukke dag achter de rug, maar zo heb ik het graag Hopelijk valt de schade morgen mee en kunnen we ons rustig voorbereiden op de volgende uitdaging en dat wordt de halve marathon van LPM in Genk Tot volgende week, see you ;-)
En zo zit bij deze de eerste maand van het jaar er reeds op even tijd dus voor een overzichtje.....
Er werd ondanks wat blessureleed toch nog 193 km gelopen in 13 sessies
Mede door de vervelende last ben ik ook terug gaan zwemmen, 5 keer deed ik een poging en zo kwam ik op een totaal van 12,8 km waterpret. Maar ook telkens na het zwemmen werd ik geplaagd door kop-en snotvallingen
Eén keer kroop ik op de fiets en trok naar buiten, goed voor 67 km en een valpartij
De rest van mijn sportieve tijd bracht ik door in de fitness, waaronder niet alleen de loopband in gebruik werd genomen, maar ook de spinningfiets moest eraan geloven, goed voor 3u 35 in 4 sessies. Verder ook nog wat spiergroepen getraind en zo heb ik toch ongeveer 31 uur gesport, en dat komt overeeen met één uur sport per dag Ben er ondanks alle ongemakken dan ook tevreden mee, en hopelijk wordt februari nog beter Ik heb me alvast ingeschreven voor de halve marathon in Genk.de prestatie ga ik daar niet bezien, ik probeer er een doorgedreven training van te maken.Ik doe alleen mee om mijn loopmaat Mario een beetje te steunen bij zijn eerste halve marathon en ook om enkele facebookvrienden te ontmoeten.Er is er zelfs ééntje bij die ik iets heb beloofd, en grotendeels kom ik mijn beloftes toch na.Dus bij leven en welzijn zal de bakker in februari weer van de looppartij zijn ;-)
Tja, we zijn ondertussen bezig aan de derde week van het jaar en het supergevoel is nog ver achterwege. Maandag ben ik na een vroeg bezoekje aan de Thuis set voor figuratie in de namiddag nog es gaan zwemmen, goed voor 2500 m of 100 baantjes schoolslag Dinsdag nog es buiten gaan lopen, goed voor een toerke op besneeuwde maar goed beloopbare wegen= 13,2 km in 63 min Woensdag traditioneel rustdag en kiné Donderdag trok ik naar de fitness.Eerst kroop ik op een spinningfiets voor een 30 min opwarming, begaf me vervolgens op de loopband voor 13 km in 62 min..Daarna nog 10 min losgereden op de crosstrainer Zaterdag opnieuw fitness, de dertig minuten op de spinningfiets leken eindeloos te duren.Daarna weer de loopband op voor 13 km, ditmaal in 67 min.Daarna nog even wat beenspieroefeningen gedaan Zondag is traditioneel lange duurloopdag.Met ons kliekje van de Speelhofrunners afgesproken om een toerke te lopen bij een bevriend loper uit Zoutleeuw. Toen ik vanmorgen thuiskwam van het werk begon ik te twijfelen om te gaan.Maar de collega's lieten niet af en dus vertrokken we maar naar ginder.Vertrokken aan een matig tempo op besneeuwde wegen, maar al bij al viel het hier nog mee.Dan kwamen we aan een stuk onverhard en daar kon je echt niet zien waar je liep door de sneeuw.Regelmatig struikelde ik in een putje, echter zonder valpartijen, gelukkig.Maar na een tijdje begon ik echt extreem last te krijgen van zware ontstekingspijnen in het volledige rechterbeen.Het werd voor mij dan ook een ware helletocht.Als een kreupele oude knorpot zette ik mijn tochtje voort, er was immers geen weg terug, jawel, maar die was nog langer.Uiteindelijk met veel gespartel toch terug toegekomen op plaats van bestemming en ik was daar echt niet rouwig om.Nu heb ik nog steeds last van de inflammatoire pijn om het eens anders te verwoorden.Vanavond neem ik een Diclofenac en hoop dat het morgen wat beter gaat.Ondertussen blijf ik halsstarrig weigeren om een rustperiode in te lassen.Maar wedstrijden ga ik dit jaar wijselijk minder gaan lopen, want dit blijft natuurlijk niet duren.Morgen ga ik alvast nog eens gaan zwemmen en voor de rest zien we wel zeker.Hopelijk blijft dit weer niet te lang aanhouden, zodat we terug de fiets op kunnen, dat is het enige alternatief waar ik me ook nog een beetje kan in uitleven.En dat voor iemand die een dik jaar geleden niet eens graag fietste ;-) groetjes
Maandag startte ik mijn week in het zwembad met 100 lengtes schoolslag.Niet meteen mijn favoriete bezigheid maar ik probeer om het lopen wat te minderen om mijn gekende problemen niet te verergeren
Dinsdag kroop ik nog eens op mijn fiets, het was redelijk droog en ik had dan maar afgesproken met loopmaatje Raf Sossies. Na een dertigtal km kreeg ik in het snuitje dat mijn voorwiel precies los zat, we stopten om het terug vast te zetten en als we terug wilden vertrekken stond mijn achterste band plat. Met de deskundige hulp van Raf werd dit euvel snel verholpen.Maar na amper honderd meter was hij aan de beurt. Omdat we vlak in de buurt waren van een fietsenmaker besloten we om daar onze banden bij te pompen, met zo een klein pompje krijg je die toch nooit zo hard.Ondertussen had Raf na veel palaver met de fietsenmaker besloten om nieuwe buitenbanden te leggen, de zijne waren al héél oud.Ik nam ook meteen twee nieuwe binnenbanden, want degene die ik bij had en de week ervoor gekocht had bij zijn concurrent bleken niet het goede ventiel te hebben, kon ze niet oppompen.Soit, na enige tijd konden we terug op pad maar we besloten de rit in te korten omdat we al veel tijd verloren hadden, het koud kregen en het al gauw donker zou zijn.Na een vijftal km namen we dan afscheid en gingen onze eigen weg.En net toen ik bijna thuiskwam heeft Murphy nogmaals toegeslagen met alle gevolgen vandien .Ik maakte op slechts een km van thuis een slippertje op een hoop rotte bladeren en kon me niet meer rechthouden, een geschaafde bil en elleboog tot gevolg .Al bij al viel dat nog mee, maar een paar dagen later kreeg ik opeens last in mijn schaamstreek en vreesde direct het ergste.ik heb indertijd nog een pubisfractuur gehad en alles wees die richting uit. Op donderdag had ik wel nog een loopje kunnen doen van 14 km al had ik eigenlijk naar de dokter gemoeten,want die had voor mij een gaatje gevonden in zijn drukke agenda, maar ik wou absoluut gaan lopen.Vrijdag had ik daar al spijt van , maar ja ge weet hoe dat gaat hé met spijt ;-) Zaterdag al vroeg thuis van't werk en mijn bed ingekropen om er pas11 uur later terug uit te kruipen.....juist ja.. ...om te gaan werken. Zondagmorgen dan weer thuisgekomen, weer pijn en weinig goesting, maar toen mijn andere loopmaat Mario Smol op Facebook postte dat hij een loopje plande bij hem in de buurt wou ik mee.Dus vertrok ik weer zonder rust de weg op en liep hem tegemoet.Zo kwam ik uiteindelijk op een afstand van 22 km gelopen in 2u en 4 min, aan een tempo van 5.40 dus en dat was lang geleden dat ik zo langzaam liep.Maar dat mag ook wel eens In de namiddag ging ik nog een kijkje nemen op de veldloop in ALKEN om de collega's een hart onder de spreekwoordelijke riem te steken.Het werd een leuke maar koude namiddag en de avond sloot ik af met een hapje en een tapje in mijn stamcafé en daar kon ik nog de match van STVV meepikken.En zo is het weekend weer om, ik voel me niet zo slecht.Maar we wachten af tot maandag dan ga ik nog es zwemmen.En dan zien we wel weer verder
.....het heeft even geduurd na de drukte van de feestdagen, maar afgelopen donderdag deed ik mijn eerste loopje van 2013. Het was een grijze en regenachtige dag, maar ik trok toch maar de loopschoenen aan.Ik deed 13 km in één uur en 2 min, een tempo dus van 4.47min/km.Ondanks de pijn in mijn rug waar ik nu toch al een tijdje mee kamp, ging het toch vrij goed Zaterdag na een paar uurtjes rust trok ik er opnieuw op uit, ditmaal voor een tochtje van 12,5 km in één uur 1 min ofte 4.51min/ km.redelijk véél pijn in de heup, onder de voet ( Neuroom? ), en de schouder Vandaag zou ik er nog een lange duurloop aan toevoegen tegen beter weten in, het werd 20,34 km in 1u36 waarvan ik de laatste 5 km het tempo goed opdreef, zo kwam ik aan 4.44min/km Alles blijft ondertussen pijn doen en ik blijf maar doordraven.Ik weet ook dat het zo niet kan blijven doorgaan en dat ik zo gelijk het nu is het seizoen niet ga volmaken. Ik had me nochtans voorgenomen om januari als rustmaand te nemen, maar ja hoe gaat dat met goede voornemens hé Verder heb ik een afspraak gemaakt met mijn sportdokter, maar ik moet nog wachten tot februari of er moest eerder een gaatje vrijkomen in zijn agenda wat ik ten stelligste hoop.Ik wil snel af zijn van alle leed dat me momenteel parten speelt, hopelijk kan en wil hij me wel helpen in tegenstelling wat ik met mijn huisdokter heb meegemaakt.Die zei me gewoonweg dat het normaal was dat ik pijn had als hij me zag staan.Wat voor een uitleg is me dat nu, en daar moet ne mens dan 23 euro voor betalen Enfin , de eerste week is binnen, nu heb ik twee rustdagen op het werk,want dat was al geleden van de woensdag voor Kerst We gaan het er ons van nemen en daarna zien we wel weer verder.ik heb in februari een paar wedstrijdjes opstaan, zoals de Overmuntheloop in Urmond bij de noorderburen.Verder loop ik bij leven en welzijn de halve marathon in Genk op de opnieuw in leven geblazen LPM. De week nadien heeft er een ontmoeting met de Facebookgroep Hardlopen uit Nederland plaats.Als ik kan meegaan met mijn loopvriend Rafke sossies zie ik het wel zitten om al die leuke Ollanders eens te ontmoeten. Maar het is nog allemaal veraf, eerst de maand januari heelhuids zien door te komen..... groetjes
Het oude jaar is verdwenen, het nieuwe is verschenen en dan zijn ook de jaaroverzichten onvermijdelijk Véél woorden ga ik hier niet aan vuilmaken dit jaar.Het was een jaar zoals een ander, de strijd om blessurevrij te kunnen lopen heb ik nog steeds niet gewonnen .Het jaarbegin was dan ook niet echt om over te stoefen Maar ik had ondertussen wel al een andere hobby gevonden, namelijk figuratiewerk en daar is toch een nieuwe wereld voor mij open gegaan.Naast korte verschijningen in Danni Lowinsky, Familie enz... kreeg ik de kans om mee te doen aan een nieuw project van Bart de Pauw, Quiz me Quick.En ik mocht meteen meedoen in zijn kwisploeg, de Coromars.Hoe dit afgelopen is heb je al kunnen ervaren op tv, het leverde in elk geval schitterende tv op, enfin voor mij toch Voorts ging het zijn gewone gangetje, ik kwam weer stilaan terug op dreef wat het lopen betreft en halverwege het seizoen kwam ik terug in de buurt van mijn tijden in 2008-2009 Maar ik wist dat dit niet kon blijven duren, dus moest ik af en toe afwisseling zoeken en die kwam er met het fietsen.Ook hier liep het niet altijd van een leien dakje, maar gaande weg begon ik het nog leuk te vinden. Enfin, ik liep toch weer een aantal wedstrijden zowel in den Hesbignon als in de HC, ik kwam zelfs voor in beide klassementen.in de HC kon ik zelfs beslag leggen op een zevende plaats bij de + 45 In totaal liep ik 2348 km bijeen en dat is meer dan in 2011 waar ik weer eens te kampen kreeg met tal van blessures. Ik fietste ook 5042 km bijeen (net zoveel als ik 2012), en daar ben ik wel blij om al heb ik in de maand december nog een ritje moeten rijden om dit totaal te halen.Ben, slechts éénmaal gaan zwemmen, toch ook goed voor 2500 meter Al bij al ben ik tevreden over mijn seizoen, al kreeg ik te maken met enkele ambetante blessures zoals het Morton's Neuroom waar ik nu nog steeds last van heb. Maar we gaan er werk van maken om daar zo vlug mogelijk vanaf te geraken en onze eerste wedstrijd in Genk op de LPM tot een goed einde te brengen.Waarschijnlijk loop ik daar de halve marathon Verder wens ik al mijn lezers het allerbeste voor 2013 en hopelijk kan ik hier nog mooie plaatjes op mijn blog tevoorschijn toveren ;-)
met dank aan Gilbert Simal voor de prachtige foto's
in't begin zag ik het nog zitten, daar had ik dan ook mijn bril nog op ;-) Na de derde ronde zag ik een sterke Kim Nulens terugkomen,mijn bobijntje was ondertussen ook af, en dat zou na de vierde ronde blijken#opgave beneden zie je de man waar ik steeds haasje over mee speelde , maar moest me na stevig kopwerk toch gewonnen geven, jammer ;-)
Het jaar loopt zo stilaan op zijn einde en traditioneel wordt er dan nog gelopen in As.Daar gaat elk jaar wel de gezellige kerstrun door, en het weer is daar altijd wel een beetje een spelbreker, maar zorgt ook soms voor sfeer, remember 2010
De voorbereiding is zoals gewoonlijk weeral in't honderd gelopen. Thuisgekomen van't werk, zetelke op en proberen wat te slapen, na een uurtje al terug wakker, de blaas moest geledigd Dan boven in bed gaan liggen en tot half elf nog driemaal moeten opstaan.Tenslotte ben ik beneden gebleven en heb me rustig klaar gemaakt.tegen het middaguur dan vertrokken naar As met nog een tussenstation ;-) Daar aangekomen, enkele vrienden begroet en me gaan inschrijven, nog even de kat uit de boom gekeken om eventueel de 5 km te lopen, omdat een podiumplaats hier wel eens tot de mogelijkheden behoorde,maar ik was vergeten dat ik was vooringeschreven voor de 15 km.Maakte ook niet uit want ik zag toch weer enkele kleppers ten opzichte van voorgaande jaren.De 10 km is ook altijd sterk bezet, en nog steeds, dus was de 15 km de enige en logische keuze. Met een groepje van een 30 man schat ik ongeveer stonden we te wachten op het startschot, pang , en weg waren we.Ik had het gevoel te snel vertrokken te zijn, maar ik zat in een top-tien plaats, en misschien zat er wel meer in.De eerste van 6 ronden van 2500 meter legde ik af in minder dan 10 min, ging dat even goed zeg.Het bleef goed gaan en ik kon zelfs Kim Nulens voorbij samen met nog een andere loper die zich toch wel steeds uit de wind zette achter mij Het maakte mij uiteindelijk niet zoveel uit, want even later begon ik wat af te zwakken, en had het gevoel dat het vat leeg aan't lopen was. De derde ronde kreeg ik het echt moeilijk en dacht steeds aan opgeven.Kim Nulens kwam terug bij mij en ze vroeg me vriendelijk om in haar gat te komen zitten. Dat was natuurlijk een aanbod dat ik niet kon laten liggen, even kreeg ik dan ook een heropflakkering door dit prachtige schouw(of moet ik het anders uitdrukken? )spel , maar het mocht helaas niet baten. Opgave bleef door mijn hoofd spelen.het werd nu ook moeilijk lopen tussen al de start-to-runners die een 10 tal minuten later vertrokken om hun 5 km tot een goed einde te brengen.In de vierde ronde heb ik er na 10 km dan maar de brui aan gegeven, ik finishte in 41 min, niet slecht, maar jammer genoeg zat er vandaag echt niet meer in. Na een verkwikkende douche heb ik samen met de Runners van Kortessem mijn ontgoocheling doorgespoeld met een paar bruine Leffe's eer ik huiswaarts keerde.Nu een paar uur later blijf ik toch verweesd achter met een leeg gevoel, maar anderzijds denk ik dat het toch het beste was, de rug speelt me momenteel fel parten.Het is zo goed als op voor dit jaar, rust dringt zich op, al ga ik toch proberen van de komende week nog wat te trainen, en misschien ook zaterdag nog te gaan lopen op de avondjogging van Hannuit, maar dat zien we dan wel.Januari moet dan de rustmaand worden.Heb me ondertussen ook een paar nieuwe loopschoenen aangeschaft, de Asics Gel Landreth, dus ik ben nog niet van plan te stoppen Nu nog even nagenieten en dan zit dit weekend er weer op, en kunne n we uitkijken naar een volgende week, en zo komen we toch weer hééél dicht bij het eindejaar, traditioneel ook een drukke periode bij de bakker, maar ook hier slepen we ons weer door groetjes ;-)
Allereerst wil ik nog even meegeven dat ik de maand november heb afgesloten met slechts 155 km op de loopteller, wel nog 400 km kunnen fietsen.De winterperiode komt eraan en dan is het normaal tijd om het rustigaan te doen.Het gaat nu echt met veel ups en downs, som geen goesting, niks motivatie en véél pijn.Geen ideale omstandigheden dus.Maar toch blijf ik die echte rustperiode maar uitstellen, ik kijk steeds uit naar wedstrijdjes en deze maand staan er in principe nog 3 op het programma, waarvan ik er vandaag al één gelopen heb, de Kerstcorrida in Zoutleeuw...
wat voorafging........zaterdagochtend...thuisgekomen van't werk, mooi weer.....maar moe .Dan maar enkele uurtjes rust nemen en misschien later nog een loopje.Amper een paar uur later al terug wakker....wil gaan lopen...maar vanavond is er ook de prijsuitreiking van de Haspengauw Challenge...speelt in het achterhoofd, ga ik genoeg rust hebben.Terug naar bed.....woelen van de pijn...terug naar beneden....het zonnetje schijnt nog steeds...pc aangezet....ga ik lopen.? Blijf aan de pc hangen...pffff.16 uur, binnen een uur is't donker, om 18u30 moet ik me klaarmaken om te vertrekken.Terug mijn bed in...kan de slaap niet vatten...alsmaar woelen...kreunend van de pijn.pffff. Opstaan om 17u30, op't gemakske klaarmaken om te vertrekken....ook mijn werkgerief mee....moet gaan werken na de uitreiking .Om 19 uur ter plaatste, lekker bijpraten met de collega's gezellig....voel me al ietsje beter.Het wordt gauw 23 uur...het einde is in zicht......op naar het werk.De nacht goed doorgekomen...maar de pijn komt terug opzetten.Rotweer in het naar huis rijden, even een hazenslaapje en dan zien we wel. 9 u in de ochtend....kijk naar buiten...druilerig, vettig, glad....pfff.Pc aan...Robin vraagt of ik kom.....even bedenktijd...zou ik gaan??? pfff.....ja ik maak me klaar.....weinig goesting.Maar ik ben er ....ingeschreven...één verkenningsrondje....vrij glad en vettig....oppassen geblazen.3 min voor de start, het pak zet zich klaar....ik ergens in het midden....niet te zot doen...niks breken.Het loopt niet goed, er zitten enkele canicrossers in mijn weg met hun hond, kan geen snelheid maken.Blijf lopen aan een matig tempo 4.20 gemiddeld.Het bolt niet....op gladde plekken soms stapsvoets, de concurrentie is er al lang vandoor...al weet ik niet wie er eigenlijk mijn concurrenten zijn.Degene die ik ken zijn te snel voor mij....enkele bekende toppers.Op de goede stukken kan ik zelfs geen verschil maken al haal ik hijgend en kreunend wel wat mensen in.Maar alles is zonder enig doel...wat doe ik hier....afzien ja... .Nog 3 ronden van hetzelfde....pff.Na 44 min haal ik doellloos het einde, slechte tijd op die 10 km, maar wie kan het wat schelen......dool nog even rond.....spreek nog wat collega's......wil naar huis..brr..krijg het koud.Op naar de auto...licht looptempo.....dan maar naar huis....5 euro en een illusie armer....heb me niet geamuseerd.Een goede training was zeker zo goed geweest....neem dit dan maar als tempoloopje.Thuisgekomen, gedouchet, en aan de pc gekluisterd....was het dat nu. Ja zo voel ik me dus momenteel, al gaat het nu alweer wat beter, maar zulke wedstrijden laat ik in het vervolg beter links liggen...is niets te verdienen...en heeft totaal geen sociaal karakter wegens het slechte weer....iedereen wil immers naar huis....gezellig aan het haardvuur. En zo zijn we dan weer aan het weekend begonnen...tja het weekend begint voor mij pas op zondag hé ;-). De rest van de dag wordt het chillen, cyclocross kijken , straks misschien een pintje drinken
Volgende week staat er terug een wedstrijd op het programma, hopelijk is de sfeer en mijn gevoel in As beter......tot de volgende Greeeetzzzz ;-)
Na een pijnlijke week, vrijdag een beter gevoel gekregen en dat had alles te maken met mijn werksituatie.Mijn collega was nog eens afwezig en dat gaf me weer voldoende adrenaline om na het werk een tempoloopje af te werken.Ik liep 12 km in 58 min en de pijn in mij rib viel wel mee.Dat was zowaar het teken om zondag toch aan te treden in Braives.Toch even de zaterdag afgewacht, de pijn viel mee, oef ;-) Deze morgend een berichtje gestuurd naar mijn collega Speelhofrunner dat hij me mocht komen oppikken.en zo stonden Mario en Sven om kwart na 9 aan de deur, en gezamelijk trokken we pad.Aangekomen op de plaats van onheil, nou ja.;-), het zag er in elk geval heuvelachtig uit.Heb hier drie jaar geleden nog gelopen,(39.50) maar kan het mij niet meer herinneren.enfin , het was druk aan de inschrijvingen, maar het lukte ons toch om op tijd aan de start te staan. We hadden nog tijd om een beetje op te warmen.Ik stond redelijk vooraan in het pak, opeengepakt gelijk haringen in een ton, al heb ik nooit gezien hoe die daar inzitten.Véél mooi vrouwvolk rondom mij, en de hartslag dus lichtjes de hoogte in, of zouden dat de zenuwen zijn.Nee vandaag niet, alles kan en niets moet.Rustigaan vertrokken, er was toch geen doorkomen aan.Km 10 in 4.14, km 2 werd zowaar een modderstrook doorlopen, en dit gedurende één km.Er zat hier ook een steil kort stukje afdaling in, ikke schrik , even gestopt om de loper achter mij te laten passeren, kwam er toch ineens een hele meute achteraan.Heel wat tijd verloren, en eindelijk kon ik terug inpikken en zo kwam ik op km 3 door in 4.11.Dan terug begonnen aan een inhaalrace .3.53.Daarna een zware klim:4.16.Terug op snelheid, kreeg het moeilijk met ademhalen, rib deed een beetje pijn, opnieuw 3.53.Dan werd het weer klimmen, kaars was een beetje uit, toch blijven doorzetten 4.22 was het resultaat.Ondertussen ook mijn bril moeten afzetten, was aangedampt.Laat ik hem (of is het een haar?? ) toch niet vallen zeker, weer tijdverlies.Puffen , hijgen, nog 3 km .Proberen nog om alles te geven , het gaat moeilijk 4.04/4.01.Dan de laatste km, enkele lopers losgelopen, op amper 100 meter van de finish voel ik er ééntje terugkomen, hij geeft nog meer gas, ikke niet aflaten en blijf hem voor, yess.Aangekomen in 40.58 voor exact 10 km, tevreden gezien de situatie met mijn rib(ben).Nog wat uitleg geven aan de andere Vlaamse medelopers die ondertussen zijn binnengekomen, het uitleggen is toevallig één van mijn specialiteieten ;-).Dan wachten op aankomst Mario en Sven.Mannen willen direct naar huis.Wedstrijdje binnen en ik toch weer gelukkig En zo zijn we weer een klein beetje aan een heropflakkering gekomen.en die is welkom met deze mooie novemberdagen.Want als de zon schijnt is den deze niet te houden.Wedstrijden staan er nu niet meer op het programma,ééntje nog in december, de Kerstcorrida in Zoutleeuw, maar zover zijn we nog niet....tot...... ;-) groetjes ;-) uitslag en foto's volgen nog ;-)
update ....uitslag 51 ste plaats op 431 deelnemers en 17 de vettteraan ;-)
....helaas moet ik meedelen dat mijn loopseizoen er waarschijnlijk opzit voor dit jaar.Ben vorige week vrijdag op mijn werk van een container afgeschoven en heb daarbij mijn rib zodanig gekwetst dat lopen hééél moeizaam gaat. Begin van de week had ik er nochtans zin in, na de twee afgelopen wedstrijden van zondag maandag een tientje gedaan in net geen 50 min dinsdag opnieuw 10 km, donderdag 13 km en zondagmorgend liep ik verrassend nog 21 km met mijn pijnlijke rib. Zondagnamiddag met collega's naar het veldrijden wezen kijken in Zonhoven, het was een leuke namiddag dankzij de gratis kaarten. Gisteren maandag geen klop uitgevoerd omdat ik nog pijn had aan mijn rib, en vandaag zou ik dan proberen om een loopje te doen.Maar na amper één km heb ik er de brui aan gegeven, het doet te véél pijn.Heb ook proberen te fietsen, maar lukt ook niet zo goed. Zal waarschijnlijk toch maar naar de dokter gaan voor een juiste diagnose, zodanig dat ik weet hoelang ik uit ga zijn. Zo komt mijn loopseizoen dan toch ten einde.Jammer genoeg wilde ik het niet op deze manier, ik wou zelf bepalen wanneer ik zou stoppen, want er stonden nog een paar wedstrijdjes op het programma, waaronder aanstaande zondag in Braives, de laatste van den Hesbignon.Die ga ik nu jammer genoeg moeten laten schieten. Het zij zo, ik mag toch terugblikken op een mooi seizoen.Hopelijk ben ik nog voor het jaareinde terug op de loop, zodat we ons goed kunnen voorbereiden op de nieuwe seizoen. We zien wel zeker.......
....groetjes hierbij nog enkele pics van de wedstrijden in Oreye en Kuringen
bovenste foto was na 8 km, de onderste na 2 km, toen zag ik het nog zitten ;-) onder= een foto van de Borreltjesloop aan de bevoorrading.Voor mij geen borrel, maar water.....echt waar!!!! ;-)
......zoals het spreekwoord al doet vermoeden, werd het voor mij gisteren alweer een dubbelslag Er waren namelijk weer twee wedstrijden op dezelfde dag, en net twee wedstrijden die ik normaal altijd loop. Maar afgelopen week toch niet zoveel gelopen, ik voel dat het seizoen op zijn einde loopt. Afgelopen maandag en dinsdag na Kortessem was het nog + 20 graden , dus ben ik twee dagen gaan fietsen...
maandag deed ik een ritje van 92 km aan28,2km/u dinsdag 81 km aan 27,6 km/u en daarbij toch héél wat afgezien woensdag dan een loopje gedaan van 12 km in 58 min donderdag en vrijdag rustdag.....maar zaterdag heb ik opnieuw gelopen...10 km loopje en het was koud
de wedstrijden dan... ..na een nachtje werken bij de bakker had ik nog wat tijd om te rusten, en ik legde me dus nog een uurtje op de zetel.Tegen de klok van 9 uur zou ik opgepikt worden door mijn collega's Speelhofrunners Mario en Daniel om af te zakken naar Oreye.Daar was ook nog een andere Speelhofrunner aanwezig, Sven Thijs.Ook washet een blij weerzien met Robin Leduc ,een toekomstig Speelhofrunner? , het was even geleden dat hij nog meedeed aan een wedstrijd wegens allerhande ongemakken.Na de inschrijving een paar meterkes opgewarmd, en iets daarna was het weer tijd voor de start Met 343 waren we die de kou trotseerden.ik besloot om niet te snel te vertrekken en zien waar we gingen uitkomen.Het was een wedstrijd op-en af, dus bij het vertrek liepen we naar beneden en zo op weg naar een kasteelpark waar het toch een beetje uitkijken was naar de ondergrond die bezaaid was met bladeren en door het vriesweer van de afgelopen nacht en de daarmee gepaard gaande dooi was het toch wel lichtjes glad.Maar al bij al kwam ik deze passage goed door.ik kon mijn tijden redelijk goed aanhouden.Bij de terugkeer kwamen we na 6 km terug in het kasteelpark en na deze passage op km 8 kregen we dus een steile klim voorgeschoteld.Wie hier nog niet dood zat, zou nu wel aan het einde van zijn Latijn komen .Voor mij voelde het of ik stilstond, ik was dan ook blij dat ik het plaatje van 9 km in het zicht kreeg.Het was dan nog 1300 m tot aan de finish in de sporthal, en die bleven maar duren.Na een kort klimmetje richting finish nog eens mijn beste beentje voorgezet om toch maar onder die 41 min te finishen, en lukte dus net 40.55 werd mijn eindtijd.Maar mijn horloge gaf maar 10,10 km aan.Toch haalde ik nog 4.03/km gemiddeld Nu was het nog wachten op de collega's en de eerste die binnenliep was onze Duckske, ik had tot km 3 moeten wachten om deze snelle starter voorbij te kunnen lopen .Daarna kwam ook Daniel, Sven en uiteindelijk Mario binnen.zo konden we na een lekkere versnapering van de bakker op weg naar huis, want ik had ik de namiddag nog zin in een westrijdje.Ik werd hier 38 ste op 343 deelnemers
Thuisgekomen, doucheke gepakt en geprobeerd om mijn gegeven op pc te zetten, maar door problemen lukte dat niet .Een uurtje gaan recuperen , dan opnieuw de pc opgestart, maar het lukte nog steeds niet.Dan maar klaargemaakt en in alle haasten afgezakt naar Kuringen voor de Borreltjesloop.Ik was ruim op tijd hoor, en het was ook niet meer zo koud.Zag niet direct bekende gezichten, dan maar een beetje opgewarmd, en ingeschreven.Er zat geen tombolabiljetje bij mijn enveloppe, maar per ongeluk vergat ik ook te betalen Dus dat was een beetje compensatie .Dan me wedstrijdklaar gemaakt en aan de start gaan staan.Daar stonden we met 271 voor één kleine ronde en drie grote om zo aan 10 km te komen.Per ronde kon je hier kiezen voor een borrel of water als bevoorrading.Ik hield het zoals gewoonlijk bij water, ik kan bij een wedstrijd de knop genieten nog steeds niet omdraaien Er diende ook per ronde trappen genomen te worden, en het parcours was er ook niet meteen één van mijn favorieten, smal in het begin met véél bochten, zodat voorbijsteken héél moeilijk was.Het werd dan voor mij een slopende wedstrijd en als je weet dat ik mij loopvriendinnetje Luisa pas kon naderen in de achtste km weet je hoe ik heb geleden.Maar bij aankomst kwam ik toch binnen in 40.05 voor slechts 9,88km.Doordat er vele bochten konden afgesneden worden, waarvan ik er slechts ééntje afsneed, zullen er velen nog een kortere afstand gemeten hebben.Uitgeput stond ik daar aan de finish, ik had niet eens de kracht om mijn verkregen AA drink te nuttigen.Een vijftal minuten later kwam ook Daniel binnen voor zijn tweede wedstrijd van de dag, ook voor hem was het niet voor herhaling vatbaar wegens te veel.Net ervoor finishte ook Mark Nelissen, een jongen waar ik al een tijdje geleden kennis mee had gemaakt, hij loopt voor de Gemsjoggers en had ons gevraagd ook onder die naam in te schrijven, want voor de grootste 3 groepen werden er bakken Duvel uitgedeeld.Na de douche gingen we dus hoopvol naar de prijsuitreiking, maar het mocht helaas niet zijn voor de Gemsjoggers, overigens een toffe groep.Voor het eerste sinds deelname ben ik dus blijven zitten voor de hoofdprijzen, maar ook hier had ik geen succes.ik eindigde hier vandaag op een 41 stek op 271 deelnemers, ook hier 4.03/km.Met een gematigd gevoel droop ik dan maar af , richting home.Want mijn avond was nog niet helemaal gedaan.Ik kwam ook nog als figurant aan bod in de fictieserie Quiz me Quick die ik ging bekijken in mijn favoriete stamcafé.en zo sloot ik een mooi weekend alweer af.En ondanks het seizoenseinde mag ik toch zeggen dat ik vandaag met en niet zo slecht gevoel aan mijn pc zit.Ik ga dan ook namiddag nog een loopje doen, ben er nog niet uit of ik naar buiten ga, of ik naar de fitness trek.Wedstrijden zijn er momenteel niet in't verschiet, in de maand november kunnen er nog enekele gelopen worden, maar ik zie wel wat ik daarmee doe.Het klassement van de Haspengouw Challenge is ondertussen gemaakt, en daar eindig ik op een 7 de plaats.In den Hesbignon zijn er nog twee wedstrijden, maar ook daar kom ik aan voldoende aantal voor een plaats in het eindklasement.Dus alles mag en niets moet nog...tot de volgende dan maar.....;-)
Vandaag stond er de laatste wedstrijd van de Haspengauw Challenge op het programma en meteen ook de langste, namelijk 15 km Maar vooraleer mijn verslag neer te typen, nog even gauw de voorafgaande trainingen meegeven
Maandag na Hasselt, 12 km in een uurtje Dinsdag 13 km in 61 min Donderdag 93 km gefietst aan 28 km/u, begon wat last te krijgen aan mijn adductoren Woensdag, vrijdag en zaterdag telkens een rustdag genomen, het gevoel was niet super Zondagmorgend had ik al héél vroeg gedaan in de bakkerij en ging op pad voor een lange duurloop, het werden 21 km in 1u45 min Maandag opnieuw gefietst 88 km aan 28 km/u Dinsdag dan tempoloopje, goed voor 14,5 km in 65 min Woensdag 12,3 km in één uur Donderdag, snel een loopje gedaan van 10 km in 45 min, daarbij me toch een beetje geforceerd, denk ik Mijn loopsessies gaan meestal door op't Speelhof en het is daar wel zwaar lopen op de zachte maar ongelijke ondergrond Vrijdag dan ondanks het mooie weer een looprustdag ingelast Zaterdag opnieuw gaan fietsen, 82 km aan 28,2 km/u
Zondag= wedstrijddag vroeg thuis van't werk en onmiddellijk mijn bedje opgezocht, proberen wat te slapen tot tegen de middag.Dan rustig opgestaan, wat gegeten , wat tv gekeken, en wat op Facebook gezeten.En plots was het tijd om af te zakken naar Kortessem.Ik vertrek nog steeds op het laatste moment en dat gaat me nog wel es zuur opbreken, één van dees Soit, na uiteindelijk aangekomen te zijn in Kortessem was het zoeken naar een parkeerplaatsje, en met wat geluk vond ik er zowaar ééntje héél kort bij de inschrijving. Ingeschreven, hier en daar een praatje gemaakt en op 10 min voor de start moest ik nog naar het wc, niet eens opgewarmd. Spurtje getrokken ene mijn behoefte gedaan.Dan me in het pak begeven , en voor ik het goed en wel wist werden we op gang geschoten.Ik kwam die eerste km maar niet in mijn tempo en begon al als vanouds te hijgen en te kreunen. Ik kon deze km en ook de volgende net onder de 4 min lopen, maar ik had het héél moeilijk.Toch bleef ik doorgaan, en op km 5 kregen we de eerste klim voorgeschoteld, daar moest ik toch wat seconden prijs geven.Ik kon mijn tempo van 4'/km moeilijk handhaven.Maar ik bleef verbeten doorgaan en had uitzicht op een select groepje met wat kleppers erin, Hilde Kippers en Ronny Neven om er maar enkele te noemen.Deze liepen een 50 tal meter voor mij uit, maar ik kon het gat niet dichten, ik had niet de wilskracht die ik in andere wedstrijden wel nog aan boord kon leggen.Aangemoedigd door Jean-Pierre Vossius probeerde ik toch bij het groepje te komen.Er waren ondertussen al een tweetal lopers afgevallen waaronder Michel Wolfs, hij kon niet meer aanklampen.Nog steeds bleef het groepje voor me uit lopen, en na een stukje onverhard moest ook Hilde Kippers met nog een tweetal lopers de rol lossen.Dit gaf me weer moed, want ik was nog nooit voor haar geweest.ik voelde ook wel dat zij een mindere dag had, want normaal is zij véél sterker dan mij.Met nog een drietal km voor de boeg bleef ik het zwaar krijgen, maar met de moed der wanhoop bleef ik doorgaan, af en toe eens achter mij kijkend of de concurrentie genoeg afstand had.De inhaalrace op het voorafgaande groepje had ik zowaar opgeborgen, het was voor mij ook niet belangrijk meer, mijn eindklassement was toch gemaakt in de HC, er viel dus voor mij alleen nog maar een goede tijd te rapen.Bij het ingaan van de laatste km kreeg ik toch nog even uitzicht om bij het groepje te komen , maar toen ze me hoorden, versnelden ook zij.Met een matig tevreden gevoel liep ik over de finish in 61.20 ongeveer, een evenaring van mijn vorig jaar gelopen tijd.Maar het gevoel tijdens de wedstrijd was er ééntje om snel te vergeten, een gevoel waarmee ik gewaar wordt dat het einde seizoen in zicht is, en dat de goesting ondanks het harde trainingslabeur een beetje weg is.Maar we gaan nog een paar weekjes op ons tanden bijten , want volgend weekend staan er nog twee wedstrijden op het programma op zondagvoormiddag de wedstrijd in Oreye van den Hesbignon, en namiddag de ludieke borreltjesloop.we zien wel wat we ermee aanvangen. Eén van de twee zal ik zowiezo lopen. Na de wedstrijd nog wat nagekaart met héél wat andere lopers over hun geleverde prestaties, en met collega Daniel nog een paar Grimbergen gedronken tijdens de prijsuitreiking.Jammer genoeg gingen de hoofdprijzen zoals elk jaar aan onze neus voorbij Maar we waren er weer bij, en kunnen hoopvol uitkijken naar volgend weekend.Hopelijk heb ik deze week niet te veel last van mijn adductoren, ik ga dan ook bij droog weer nog wat proberen fietsen om deze te ontlasten See you all ;-)
Gisteren meegedaan aan Dwars door Hasselt. Jaren geleden dat ik hier nog eens aan de start stond, ik vind de prijs te duur geworden.Maar dit jaar heb ik de kans gekregen om gratis mee te doen, dankzij DVV ;-) Heb ook nog mijn collega Mario Smol gelukkig kunnen maken met een gratis startbewijs Dus trokken we met ons tweetjes er naartoe Op tijd vertrekken was de boodschap dus Ik had een rustig weekend achter de rug, vrijdag niks gedaan qua sport en ook zaterdag niet Zondagmorgen had ik al hééél vroeg gedaan op't werk, het was zelfs nog donker. Ik besloot dan maar een toerke te gaan lopen op't Speelhof waar het 24 uren evenenemt Levenslijn doorging Daar een tiental km losgelopen ;-) in 55 min Huiswaarts gekeerd, iets gegeten, en dan mijn bedje opgezocht Omstreeks het middaguur er terug uit, me stilaan klaargemaakt en om 13u 30 stond Mario aan mijn deur om me op te pikken Eénmaal in Hasselt aangekomen was het zoeken naar een parkeerplaatsje, uiteindelijk gevonden Dan onze nummer gaan afhalen, nog gauw op de foto met Elodie, ja die ja ;-) Ons in looptenue gezet, en dan de andere mannen toevallig tegengekomen tussen de massa Naar de startboxen gegaan, en verrassend genoeg stonden we een kwartier voor de start vrij goed vooraan Toch kwam er stilaan meer volk bij zodat we toch nog wat naar achteren gedrumd werden, maar al bij al viel het wel mee Toen éénmaal de handbikers op gang geschoten werden, was het enkele minuten onze beurt. De start ging vrij vlot ondanks de massa, ik kon zelfs mijn eerste km onder de 4 min lopen.Zo gestaag verder gelopen met twee snellere km's.Het valt me wel op dat ik steeds 2 km loop rond de 3.40 en daarna toch terugval naar de 3.50 en meer.Maar het maakt me niet uit,de doelstelling was onder het uur te finishen, dus moest ik alle km's onder het uur proberen te blijven, en dat is me uiteindelijk ook gelukt. Over de wedstrijd zelf valt dan ook niet véél te vertellen, kon steeds mijn tempo aanhouden, heb het een paar keer moeilijk gehad.Bij het binnenlopen van de binnenstad kreeg ik het wel even moeilijk.Heb een paar keer het publiek moeten opjutten, en dat deed wel deugd.Ik zag dat mijn doel binnen loopbereik was , dus heb ik de laatste 2 km wat gas teruggenomen.Uiteindelijk kwam ik na 14,8 km binnen in 57.46 en hiermee uiteraard hééél tevreden.Nu was het nog even wachten op de anderen zodat ik toch nog wat gelegenheid kreeg om te supporteren voor andere lopers.Na afloop zijn we dan ook onmiddellijk naar huis getrokken, het was voor mij immers een zware dag geworden. het was een leuke ervaring en het deed toch wat om voor zo een massa publiek te lopen.al hou ik niet zo van massa evenementen, als ik volgend jaar nog gratis kan mee doen, zal ik het zeker niet laten.Hierbij nog wat sfeerfoto's ;-) Tot de volgende alweer...... ;-) Nog even meedelen dat ik net in de top 100 eindigde met slechts 4 dames voor me, gelukkig heeft onderstaande dame niet meegelopen ;-) er waren 2769 deelnemers op de 15 km
Elodie mag er wezen, wat ben ik toch weer fier, hahaha ;-) in't begin nog een goed gevoel daarna was het weer afzien,en op de tanden bijten ;-)
Ik ben lenaerts marc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakkertje64.
Ik ben een man en woon in st truiden(aalst) (belgie) en mijn beroep is banketbakker.
Ik ben geboren op 01/09/1964 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen ,zwemmen,en van't leven proberen te genieten.
Het laatste van februari is in zicht, en ik kon op maandag 18 februari nog es buiten voor mijn tweede fietsritje van de maand.ondanks de moeite die ik moest doen kwam ik na 80 km toch aan een gemiddelde van 27km/u
.Toch was ik blij ook hem eens te kunnen ontmoeten
.Na de doortocht aan de finish wou ik nog van geen wijken weten, ik zou mijn 10 km toch lopen.Dan was ineens alles eruit en draaide ik me terug om, de kortste weg terug naar de plaats van aankomst.Toen Raf en Erwin me passeerden trok ik toch nog even met hen mee, maar volgen kon ik niet.Nog even verder gestrompeld en na een dertiental km besloot ik er de brui aan te geven, over en uit voor de bakker.Jammer, maar helaas.Ik bleef nog even in de buurt om alle andere bekende lopers een hart onder de riem te steken.Zo kon ik toch Paul en Julie opnieuw spotten die hun laatste ronden zouden aanvangen.Ik probeerde hen nog warm te maken voor een extra bevoorrading onder de vorm van een lekker eclairke.Het was prachtig om zien hoe ze hun dessertje deelden.Zij zetten hun tocht verder, ik bleef verweesd achter.Toch was ik niet echt ontgoocheld omdat ik wist wat er zat aan te komen.Maar natuurlijk deed het wel een beetje pijn om al die lopers te zien die hun calvarietocht op één of andere manier tot een goed einde poogden te brengen.
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
Omdat we vlak in de buurt waren van een fietsenmaker besloten we om daar onze banden bij te pompen, met zo een klein pompje krijg je die toch nooit zo hard.Ondertussen had Raf na veel palaver met de fietsenmaker besloten om nieuwe buitenbanden te leggen, de zijne waren al héél oud.Ik nam ook meteen twee nieuwe binnenbanden, want degene die ik bij had en de week ervoor gekocht had bij zijn concurrent bleken niet het goede ventiel te hebben, kon ze niet oppompen.Soit, na enige tijd konden we terug op pad maar we besloten de rit in te korten omdat we al veel tijd verloren hadden, het koud kregen en het al gauw donker zou zijn.Na een vijftal km namen we dan afscheid en gingen onze eigen weg.En net toen ik bijna thuiskwam heeft Murphy nogmaals toegeslagen met alle gevolgen vandien
.Het jaarbegin was dan ook niet echt om over te stoefen "Wink"){kind=icon}
Het jaar loopt zo stilaan op zijn einde en traditioneel wordt er dan nog gelopen in As.Daar gaat elk jaar wel de gezellige kerstrun door, en het weer is daar altijd wel een beetje een spelbreker, maar zorgt ook soms voor sfeer, remember 2010 
Na een verkwikkende douche heb ik samen met de Runners van Kortessem mijn ontgoocheling doorgespoeld met een paar bruine Leffe's eer ik huiswaarts keerde.Nu een paar uur later blijf ik toch verweesd achter met een leeg gevoel, maar anderzijds denk ik dat het toch het beste was, de rug speelt me momenteel fel parten.Het is zo goed als op voor dit jaar, rust dringt zich op, al ga ik toch proberen van de komende week nog wat te trainen, en misschien ook zaterdag nog te gaan lopen op de avondjogging van Hannuit, maar dat zien we dan wel.Januari moet dan de rustmaand worden.Heb me ondertussen ook een paar nieuwe loopschoenen aangeschaft, de Asics Gel Landreth, dus ik ben nog niet van plan te stoppen
){kind=link}