omwille van de borreltjes die je kunt drinken tijdens de loop, maar dat ik uiteindelijk nooit doe, vanwege het wedstrijdkarakter dat ik er aan geef.
Dit jaar zou het anders zijn, omdat ik een paar vrouwelijke lopers heb leren kennen via Facebook en Strava, en die ik wel wil hazen. Eéntje heeft helaas forfait gegeven, de andere twee tekenen present aan de start. Nog enkele vrienden gespot terwijl ik netjes achteraan postvat en met Angelique een praatje maak. We praten over koetjes en kalfjes en lopen uiteraard, maar hebben er bijna geen oog in dat het startschot is gegeven. Terwijl er in de voorste gelederen zeer snel gestart wordt schuifelen wij richting startlijn om stilaan op gang te komen. Ik blijf een tijdje bij Angelique tot ze me aanmaant om er toch maar voor te gaan. De tweede dame die ik heb leren kennen, Kathleen is nergens te bespeuren achter mij. Zou die dan toch sneller lopen dan ze aangaf? Soit, na de eerste km tikt mijn horloge 4.58 aan en kom ik in het spoor van Kathleen en moedig haar aan. Ondanks de last in de knie tijdens de opwarming kan ik het tempo toch opdrijven. Maar op de kasseistrook en de trapjes achter de kerk, stokt telkens het tempo. Toch kan ik twee km onder de 4 min duiken. Daarmee haal ik nog heel wat lopers in, en ook in de laatste km loop ik boven de 15 km/u, heb daar wel nog een eindspurtje tegen mezelf moeten uitpersen. Ik eindig de net geen 10 km tellende wedstrijd in 42 min, en daar ben ik gezien de omstandigheden zeer tevreden mee. Ik drink dan toch nog snel een borreltje en weet ondertussen dat Angelique nog 1 rondje moet omdat ik haar dubbelde in mijn laatste ronde. Als eerbetoon loop ik daarom nog met haar mee, ook om haar wat moed te geven. Ze kon het uiteindelijk toch wel appreciëren.
Na afloop nog even nagepraat en dan is het tijd voor een verkwikkende douche. De avond wordt afgesloten met een gezellig samenzijn met de Gemsjoggers die alweer de tweede plaats, en dus twee bakken Duvel krijgen, voor de op 1 na grootste groep .
222 deelnemers aan de start en ik eindig op een 45 stek, met een kleine 30 sec achter loopmaatje Sven Thijs. Ik had hem echter niet gezien, maar desondanks had ik hem toch niet meer kunnen bijbenen vanwege mijn tragere start.
Met deze wedstrijd op'Vlaamse bodem zou ik het loopseizoen afsluiten, maar hier heb ik toch weer wat motivatie opgedaan om door te gaan, ook omdat ik weer een paar leuke mensen heb leren kennen.
Voorlopig heb ik niet echt een wedstrijd in het vooruitzicht, maar in december gaan we toch weer deelnemen aan enkele kerstcorrida's, vooral voor de gezelligheid.
Ik laat het op me afkomen, niks moet nog voor mij.
Eerst het onderzoek afwachten van de knie en hopelijk blijft ook de fascias plantaris niet te lang voor last zorgen.
Tot de volgende....
Nog de punten meegeven voor de organisatie, een dikke 8 is hier wel op zijn plaats. Ik zie niet echt minpunten, alles was aanwezig om van deze wedstrijd een mooi evenement te maken!
