de maand juli loopt stilaan op zijn laatste beentjes en dan is het ook weer bijna tijd voor het traditionele overzichtje. Maar dat hou ik voor een volgende gelegenheid. Gisteren heb ik nog eens deelgenomen aan een loopwedstrijd en daar gaat dit verslagje over.
Zondagmorgen 9 uur pik ik Mario Smol op en zo rijden we naar St-Truiden waar we ook Stefaan Meekers zullen meenemen richting Gerhagen. Het betreft hier een bosloop en ook meteen mijn eerste deelname.Ik kan niet goed overweg met onverharde toestanden en de nacht ervoor heeft het goed geregend dus besluit ik van behouden te lopen . Aangekomen in Gerhagen en het is daar een drukte van jewelste, de parkingwachter loodst ons naar een mooi plekje. We gaan dan richting inschrijving waar alles opgesteld staat in een grote tent.We betalen 8 euro en krijgen een t-shirt in de plaats.Ondertussen wordt ook de 4 km op gang geschoten en dat zijn een 200 tal lopers.We gaan nog een rondje opwarmen en zo hebben we al een klein idee wat ons te wachten staat.Her en der staan er grote waterplassen, waar we door of langs zullen proberen te lopen.Na een 900 tal meter komen we terug aan de startplaats, waar dan ook de 8 km op trek komt, dit is met meer dan 400 lopers de sterkst bezette wedstrijd.Ondertussen ook hééél wat bekende lopers ontmoet en een kort praatje gehouden. 10 min later staan wij aan de start samen met nog een 380 tal lopers, alweer een mooi aantal.Het startschot klinkt en weg is de bende.ik start vrij normaal, niet te snel dus.Ik wil er een veredeld trainingske van maken.Mijn eerste km loop ik in 4.15, de tweede in 4.10.Toch weer op dreef precies.Maar dan zakt het tempo en loop ik km 3 in 4.44.Het zou kunnen dat door het beboste gebied de Garmin mijn snelheid niet juist aangeeft, want de volgende km is 4.05 en dan gaat het lichtjes bergop.Het blijft ondertussen ook uitkijken waar lopen, want het parcours zit vol verrassingen. Mijn metgezel Bjorn die me een beetje wegwijs wil maken in het trialgebeuren loopt gedurende 4 km voor me eer ik hem kan bijbenen.Even later moet ik er terug af, zijn ervaring komt hem ten goede ;-) Km 5 loop ik terug in 4.24 en zo blijf ik op tempo en pik ik terug in bij Bjorn.Het wordt een erop- en erover situatie die in mijn voordeel uitdraait. Ik blijf dan ook het tempo strak houden en kan zo nog enkele lopers inhalen.Zelfs het groepje waar ik even voordien in postvatte loop ik er af.Slechts één man daarvan zal me later terug passeren. En zo naderen we het einde van de wedstrijd waarbij ik mij km -tijden op km 9 na netjes onder de 4.30 kan houden en dat was vandaag wel enigszins de bedoeling Ik steek de laatste 500 meter mijn gebit nog eens bij en probeer er nog een sprintje uit te persen.Ik loop over de streep ik 58.48 en ben daarmee nr 68 van 386 deelnemers, zo blijkt later. Nu is het enkel wachten op mijn twee collega's en ondertussen bespreken we met enkele andere lopers het wedstrijdgebeuren Mijn inziens heb ik toch weer afgezien al heb ik niet echt snel gelopen, deze keer zorgde de moeilijkheid van het parcours daarvoor.Mijn gemiddelde hartslag zat op 165 en mijn max op 175, dit is het beste bewijs dat ik niet helemaal diep ben gegaan. Nadat mijn collega's binnenkomen gaan we ons nog wat verfrissen en drinken we nog een lekkere trappist om de dag af te sluiten.Ook kreeg iedere deelnemer nog een enveloppe met al dan niet een tombolaprijs erin.Ik won wederom een fles wijn, een prijs die ik niet zo graag heb, omdat ik geen echte wijnliefhebber ben, en schenk ze dus maar weg. Het was een leuke voormiddag en het is eens iets anders dan rondjes draaien op de Finse piste van het Speelhof op zondagmorgend Maar voor mij hoeft het niet elke week van dat te zijn.Ik ben deze keer gelukkig niet ten val gekomen, Mario daarentegen wel, hij houdt er een paar schaafwonden en wat stramme spieren aan over. Hierbij nog enkele mooie foto's van het gebeuren
gisteren zaterdag werd voor mij de vierde wedstrijd van den Hesbignon ingelopen.Dit is voor mij een thuiswedstrijd, dus moest ik wel aanwezig zijn.Het is ook een avondwedstrijd.Maar op zaterdagmorgend heb ik al vroeg gedaan met werken en dan gaan slapen met zulks mooi weer, ja daar heb ik moeite mee. Tevens had ik afgesproken om met mijn collega een stuk van de toertocht van Alden Biesen classic te rijden.We kozen voor de langste afstand, maar zouden de pijlen bij ons thuis in de buurt oppikken, zo kwamen wij uit op 100 km.Na wat nerveuze start, we zagen net een groep renners om aan te sluiten, maar zij gingen vrij hard, kwamen we aan de eerste bevoorrading in Walshoutem.Ons daar ingeschreven en wat gedronken en gegeten.Dan was het tijd om te vertrekken, mijn collega had me geroepen, maar omdat ik het alweer aan't uitleggen was, niks gehoord en voor ik het in de gaten had , was mijn collega al 10 min weg.Ik er dan maar alleen achteraan omdat er niemand was waar ik mee kon aansluiten.Het zou tot de volgende bevoorrading duren op de Dongelberg eer ik terug bij hem was.Hij stond daar al 10 min te wachten.soit, het laatste stuk hebben we dan weer samen afgemaald en in Jeuk aan de derde en laatste bevoorrading maakten we rechtsomkeer richting huis, waar we exact 100 km hadden aan 27,6km avg.
Een paar uurtjes rust later besloot ik maar naar Mielen te gaan, het was immers ook mijn laatste werkdag voor het verlof in de nacht die erop volgde.Dus met het motto, niets moest en alles kon op weg naar de plaats van het gebeuren.Het is het derde jaar op rij dat de enige Vlaamse loop in de Hesbignon werd georganiseerd, en de vele reclame had blijkbaar zijn vruchten afgeworpen, er waren zowaar een 300 tal deelnemers aanwezig.Het parcours werd ook lichtjes gewijzigd, maar was er niet minder zwaar om.Ik heb in de week voorafgaand aan deze wedstrijd twee keer het parcours verkend, maar nog zou ik niet alleen kunnen gaan lopen, ik kan immers moeilijk onthouden.Toch wist ik wel waar de zware stukken moesten komen en ook het venijn zat hem weer in de staart.Ik had dan ook totaal geen idee waar ik zou uitkomen na de zware fietsrit.Maar dat maakte me weinig uit, heb toch geen echte klassement ambities .Als je niet top 3 kunt lopen is dat allemaal niet zo belangrijk, wie spreekt er immers over een elfendertigste plaats ? Rond 7 uur werd er nog wat info verspreid over het parcours en enkele tellen later werd het startschot gelost.Ikzelf startte vrij rustig, het ging immers naar beneden, en da's niet echt mijn ding. 4.01/3.46/3.50/4.05 waren mijn tussentijden tot aan de eerste bevoorrading. Verfrissing deed blijkbaar deugd want de 5de km liep ik in 3.52 om vervolgens 4.03/4.07/3.53 en 4.01 te lopen tot km 9. Dan kwam op km 10 het zwaardere werk, een strook onverhard en bergop gedurende 800 meter, vrij pittig dus.In tegenstelling tot andere jaren werd daarna een verhard stuk tot de finish gelopen en kon je nog alles wat je in je had uit je botten lopen. Maar dit jaar was dat anders, eerst passeerde we nog langs en door een veevoederbedrijf om vervolgens alweer een plantage in te duiken, en deze werd toch ook als zwaar ervaren, 4.12 was daar mijn km tijd.De laatste 500 meter haalde ik nog 4.07min/km om zo ver de finish te strompelen in 46.18.Daar had ik alleen maar van durven dromen vandaag.Dat is dan ook één van mijn betere wedstrijd na toch een andere zware inspanning. 4.02 was mijn avg tijd en daar mag ik tevreden mee zijn gezien de zwaarte van het parcours. Na wat uitgehijgd en nagepraat te hebben was het de hoogste tijd om huiswaarts te keren, ik kon nog één uurtje recuperen en maakte daar gretig gebruik van, echter niet zonder slag of stoot.Ik had alweer enorme pijn aan mijn rechterbil, het was echt niet te doen, ik kon dan ook de slaap moeilijk vatten. De daaropvolgende werknacht was ook weer zwaar, maar gelukkig kon ik om 8 u in de morgen mijn schup afkuisen.Ik had ook afgesproken met een collega loper om in de namiddag een herstelloopje te doen.Om 14 u werd ik verwacht om een bostraject te lopen, en laat dat nou net niet mijn favoriete ding zijn.Maar ik kan moeilijk nee zeggen en hoopte toch dat het wat zou meevallen.Maar met een loper die een beetje specialist is in triallopen wist ik al dat het niet van de poes ging zijn, maar dat hij me gedurende 20 km alle hoeken en kanten van dat bos ging laten zien, vertelde hij me er onderweg pas bij, merci hé Bjorn, grrrrr ;-) Enfin ik heb het overleefd, heb wel weer enorm pijn, maar dat zijn zorgen voor morgen wanneer ik weer op de pijnbank lig bij de beul Ondertussen is mijn verlof begonnen en gaan we morgen na het bezoek aan de beul, mijn kinesist, nog een fietstochtje maken.Zolang dit mooie weer blijft aanhouden gaan we zoveel mogelijk fietsen, en proberen wat minder te lopen. Tot de volgende keer maar weer, geniet van de deugden des levens, byeeeee ;-)
de start met achter mij trialspecialist Bjorn, die vandaag achter mij zal blijven mijn peren zien in de perenplantage !!!!! en nog eens de kerel die me vandaag heeft doen afzien, merci Bjorn ;-)
Gisterenavond was het de Kermisloop in Nieuwerkerken, een wedstrijd alweer in het kader van de Haspengouw Challenge. In de voormiddag naar een fysisch geneesheer geweest voor een second opinion, maar véél nieuws is daar jammer genoeg niet uitgekomen. Wat ik al wist is de artrose in de rug, maar er zijn ook tekenen van artrose in mijn heup, en dat zou er volgens de dokter niet zo goed uit zien.Hij sprak zelfs van te stoppen met lopen.In eerste instantie worden mijn steunzolen aangepast, en dan moeten stabilisatieoefeningen mijn spieren versterken Als het dan niet beter wordt, gaan we opteren voor facet infiltraties.Maar zo ver zijn we nog niet.
Het wedstrijdverslag dus.... omstreeks kwart voor 7 stond Mario met zijn gezin voor de deur om mij op te pikken.Ik had er voor gekozen om niet zelf te lopen, daar ik na afloop nog wat pintjes wou drinken.Zijn vrouw deed vandaag ook haar intrede in het loopcircus en hield het samen met haar vriendin op een afstand van 4 km die zij met succes afrondden ;-) Wij deden de twee toerkes rond de kermis mee als opwarming, en een half uur later was het onze beurt.Vrij vooraan stond ik aan de startplaats in een ideale startpositie tussen 207 lopers. Wanneer het startschot klonk duwde ik mijn Garmin op, maar ook terug af, wat ik pas 50 meter verder in het snuitje kreeg.Vandaar ook dat iedereen mij voorbijvloog en mijn start compleet de mist inging.Goed, het zij zo, dan maar achtervolgen en inhalen, maar dat laatste was geen sinicure.Door de te smalle doorgang die afgezet was met nadarhekken, was inhalen quasi onmogelijk.dus duurde het uiteindelijk even voordat ik mijn tempo vond.Bij de eerste passage zweepte ik het tamme publiek op om hun stem te laten horen, deze was meteen ook mijn snelste km 3.41, mijn eerste km liep ik in 3.53. Bij de tweede passage had ik respectievelijk 3.51 en 3.52 voor km 3 en 4.Dan begon ik uiteindelijk uitzicht te krijgen op de plaats waar ik wekelijks ongeveer loop.Toch moest ik een paar jongere gasten en loopmaatje Raf voorlaten, hen zou ik vandaag niet kunnen oprapen. Km 5 liep ik in 3.58 en dan kreeg ik in de derde ronde het traditionele dipje 4.00 en 4.02 voor km 6 en 7.Ik had er even geen zin meer in en begon ook redelijk véél pijn te ervaren aan mijn onderrug.Ik had er vandaag voor gekozen om geen ontstekingsremmer te nemen, en dat heb ik weliswaar gevoeld.Ondertussen kwam een concurrent van mijn leeftijdscategorie even aan het venster piepen.Ik wou hem geen valse hoop geven en begon te versnellen.Al gauw moest hij er af, maar bleef toch op een 50 tal meter van mij hangen.Ik wist uit ervaring dat ik sterker was en ik zou het dan ook afmaken in de laatste ronde.Km 8 kon ik nog eens onder de 4 min duiken (3.59), maar km 9 liet ik weer begaan (4.02) om dan in de laatste km nog mijn allerlaatste stuiptrekkingen uit mijn lijf te krijgen.André, een leeftijdsgenoot in de categorie van Raf had dan ook een spurtje ingezet omdat hij mij hoorde aankomen, ik probeerde zo goed en kwaad als kon aan te pikken , maar het was niet mijn bedoeling om hem terug te pakken. In Heers had hij er mij in de sprint ook al afgelopen.Dus ging ik me daar niet op forceren, we liepen immers rond een 40 ste plaats.Uiteindelijk liep ik die laatste 800 meter in een tempo van 3.57 min/km en kwam over de meet in 38.33 en dat is 3.55 min/km gemiddeld, een evenaring van mijn beste tijd dit jaar.Toch had ik niet het euforisch gevoel van andere wedstrijden.Mijn onderrug deed ook ontzettend véél pijn en dat speelde toch in mijn hoofd.Na afloop nog wat gepraat met supporters en dan zo snel mogelijk huiswaarts gekeerd, maar niet zonder eerst nog een pilsje te nuttigen bij Sven, een Speelhofrunner, die op het parcours woont. Ondertussen is het dinsdagmorgen en tijd om naar de kiné te vertrekken, kijken wat hij kan doen om me enigzins terug wat op te lappen.Ik ga vandaag alvast niet lopen , maar proberen om toch te gaan fietsen. De volgende wedstrijd voor mij is op 13 juli in Mielen-boven-Aalst, of ik moet me zo goed voelen dat ik nu vrijdag nog naar Haneffe afzak voor de wedstrijd aldaar.Dit zijn allebei wedstrijden van den Hesbignon, en ik moet er daar nog een vijftal van lopen om aan het klassement mee te doen. Afwachten wat het geven zal, tot de volgende
Ik ben lenaerts marc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakkertje64.
Ik ben een man en woon in st truiden(aalst) (belgie) en mijn beroep is banketbakker.
Ik ben geboren op 01/09/1964 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen ,zwemmen,en van't leven proberen te genieten.
