Op Pinkstermaandag liep ik mijn tweede wedstrijd van het weekend , hoe lang is dat al geleden 😥
Soit , ik trok dus op aanvraag van loopmakker Marc Nelissen als chauffeur naar Opglabbeek. Ach ja , en als we daar dan toch zijn kunnen we evengoed meelopen hé 😉
4 rondjes rond de kerktoren met een klein knikje in elke ronde , daar is alles mee gezegd . Het tempo lag bij het vertrek ietsje hoger dan gisteren , ik kon zelfs versnellen gedurende de eerste 4 km. Daarna liep het vat stilaan leeg 😕
Maar voor mij geen probleem, niks moest hier vandaag. Met al de toppers van SQM aan de start moest ik niet hopen op een eventuele podiumplaats in mijn categorie 😂😂
Na 9,8 km kwam ik over de streep in 42.20 met een gemiddelde van 4.20. Dus uiteraard ben ik hier alweer tevreden mee.
Op naar de volgende wedstrijd en dat wordt de Hoeselt Run op zondag 2 3 juni maar misschien dat ik op zaterdag de 22ste nog een wedstrijdje meepik in Wallonië 😊
Het enthousiasme waarmee ik het jaar inzette werd al gauw getemperd door alweer blessureleed. Kraakbeenslijtage in de knie werd vastgesteld
Met een gelinspuiting en wat medicatie bleef ik toch verder trainen zo goed en kwaad het kon. Fietsen deed ik ook maar dat kon me amper bekoren. Ondertussen kriebelde het al een paar weken om opnieuw een wedstrijd te lopen. En gisteren was voor mij blijkbaar het juiste moment om terug in het loperspeleton te komen , mede door toedoen van loopmaatje Pieter. We trokken daarom naar het heuvelachtige Bitsingen , (Bassenge) ,net over de taalgrens.
Hoe het me daar verging lees je hieronder verder 😉
In 2015 was mijn laatste deelname in Bassenge , één van mijn laatste stuiptrekkingen zeg maar. Ik liep toen iets meer dan 43min op de 10,4km lange wedstrijd.
Dit jaar zou ik alleszins niet beter doen, ik zou al blij zijn met een gemiddelde van iets meer dan 12 km/u.
Omdat ik na een nachtje werken en een hazenslaapje nogal laat vertrok en nog naar de noodzakelijke sanitaire stop moest was er weinig tijd om op te warmen. We begaven ons al dribbelend naar de startlijn waar we toch vrij vooraan in het pak konden plaatsnemen. Pieter had iets snellere ambities dan ikzelf en bij de start was ie dan ook meteen uit het zicht verdwenen. 200 meter na de start een flauwe bocht naar links kon het klimmen beginnen en dit gedurende een 500 meter . Dan werden we een bosje ingeleid met onverharde paden. Gelukkig ging het hier naar beneden zodat ik toch niet te veel tijd verloor. Km 1 in 5.03. Km 2 kon ik naar de 4.20 en km 3 zelfs naar 4.11. Maar net voor km 3 werden we opnieuw een onverhard pad , singeltrack zeg maar ingestuurd. Hier verloor ik toch weer wat tijd. Km 4 in 4.26. Het ging vrij goed vond ik en ik stelde mijn ambities bij en hoopte op een eindtempo van 4.30. Halfweg kwam ik door in 22.20 ongeveer . De tweede lus werd een ander traject verschillend aan het eerste , gelukkig maar. Het leek makkelijker te gaan en ik kon mijn tijden aanhouden rond de 4.20 gemiddeld. De voorlaatste km werd een zeer lange klim. Ik was ondertussen ook bij de eerste vrouw kunnen aansluiten , zij liep samen met nog een drietal andere lopers . Twee daarvan moesten al gauw de rol lossen . Ik kon zelfs een gaatje slaan , maar toen de top na de km lange klim bereikt werd keerde de dame samen met nog een jonge kerel terug. In de afdaling naar de finish toe nestelde ik me uit de wind achter mijn twee metgezellen. Ik bleef goed meegaan met het opgelegde tempo en had niet meer de fut en ambitie om te versnellen. Km 10 werd afgelegd in 4.02 , snelste km in de race trouwens. Er diende nog een 400 meter afgelegd te worden eer de eindmeet echt daar was. De snelheid bleef hoog en de dame stak zelfs nog een tandje bij en de jonge gast ging mee. Voor mezelf had ik uitgemaakt dat het goed was voor vandaag en omdat er niemand direct achter mij was liet ik ze gaan. In net geen 46 min liep ik over de meet en was daar uiteraard heel tevreden mee. Ik werd uiteindelijk 22ste van 221 deelnemers en ook 2de 50 plusser. Helaas was hier geen podium voor voorzien. Loopmaatje Pieter deed heel wat beter en kwam als 8ste algemeen over de meet.
Na afloop nog wat uitgedribbeld en dan nog een lekker biertje ter harte genomen alvorens tevreden huiswaarts te keren. Hopelijk kan ik hier een mooi vervolg aan breien. Ik ben ook niet heel diep moeten gaan en de knie heb ik amper gevoeld. De hiel blijft echter wel gevoelig en dat wil zeggen dat het hielspoor nog altijd aanwezig is. Maar voorlopig is alles onder controle...op naar een volgende dus en die wedstrijd zou wel eens heel snel kunnen volgen 😊😊😊
Ik ben lenaerts marc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakkertje64.
Ik ben een man en woon in st truiden(aalst) (belgie) en mijn beroep is banketbakker.
Ik ben geboren op 01/09/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen ,zwemmen,en van't leven proberen te genieten.