afgelopen weekend twee wedstrijden op't programma,
Les boucles d' Oreye en de Borreltjesloop in Kuringen. Traditiegetrouw loop ik beiden op dezelfde dag, Oreye voor-, Borreltjesloop namiddag.
Op zaterdag besloot ik om samen met Pieter nog gauw een duurloopje af te haspelen in het glooiende Haspengouw. Daarvoor rekende ik op de fietsknooppunter en stippelde een route uit van ongeveer 25 km, Pieter had immers zin in een lange duurloop ter voorbereiding op Battice. Ikzelf vond het idee ietsje minder met de twee wedstrijden in het vooruitzicht. Maar nam toch de uitdaging aan. Met wat omzwervingen en een 170 tal hoogtemeters en 29 km in de benen kwamen we na een kleine 2uur en half moe maar voldaan thuis.
Na het nachtje werken een uurtje op de zetel pitten, ook dit wordt een gewoonte, trok ik met de overige Speelhofrunners Mario, Sven en Stefan naar Oreye Daar werden ook loopmaatjes Robin en Raphael gespot.Ook nog enkele andere bekende Vlamingen waaronder levend reclamebord JP.Vossius die zijn schoonzoon Geert graag aan de start van deze ietwat zwaardere wedstrijd zag staan. Laatstgenoemde vloog als een speer uit een boog mee met de kopgroep die door Robin (ook weer traditiegetrouw) op sleeptouw werd genomen. Het parcours was afwisselend glooiend, onverhard met enkele leuke passages. Onderweg kon ik na een tijdje Thierry Vanherck en zelfs Patrick Geelen bijbenen. Deze laat,ste had zich verslikt in de start en zat na een zestal km compleet dood, zo had ik hem nog nooit gezien. Beiden kon ik dus achter me laten zonder echt diep te gaan. Voldaan maar niet kapot liep ik over de finish in 39.55 voor 9,7 km en werd zo 34 ste op 353 starters. Toen iedereen van de groep binnen was, nog even nagekaart en dan huiswaarts. Nog een paar uurtjes rusten en dan naar Kuringen voor de Borreltjesloop
Daar aangekomen meteen loopmaatje Bart Saenen tegengekomen. Ook Marc Nelissen was van de partij, voor hem liet ik me inschrijven onder Gemsjoggers zodat ze later tijdens de prijsuitreiking beslag konden leggen op de tweede plaats als op één na grootste groep en zo twee bakken Duvel in ontvangst mochten nemen. De wedstrijd op zich, traag gestart naar mijn normen, er moesten 1 kleine en 3 grote ronden afgelegd worden, waarbij men telkens kon kiezen tussen een "borrel" of water aan de bevoorrading.Omdat ik het al moeilijk had om te volgen, zag ik de borrels niet Het was telkens draaien en keren op een zeer bochtig parcours, en daar heb ik het toch wel moeilijk mee. Volledig uit het ritme moest men dan ook nog 4 keer een trappenpartij doen achter de plaatselijke kerk. Ronde na ronde kon ik mijn schade ten opzichte van mijn concurrenten in de afgelopen HC competitie beperken, maar vandaag waren Geert en John weer een maatje te groot voor mij.Zij liepen de perfecte wedstrijd en sneden waarschijnlijk de bochten wel af, waar ik dat niet deed. Uiteindelijk kwam ik na een felle sprint die ik verloor tegen een jonge gast (3.40min/km), na 9,9 km over de finish in 40.06 en werd ik 33ste op 220 deelnemers. Tijdens de prijsuitreiking werd ik dan ook nog de winnaar van de hoofdprijs van de mooie tombola aldaar. Een Bongobon voor een weekendje Parijs werd de mijne.;-) De dochter zal er wel bij varen ;-) Deze organisatie is één van de betere uit het loopwereldje, zit nergens in een challenge en trekt toch redelijk wat volk. Borreltjes a volonté, mooie prijzen etc... wat wil een mens nog meer. Bij leven en welzijn zien ze me volgend jaar terug....
The day after.....vandaag maandag....afgesproken met Mario....wandeltocht in Gelinden, een twintigtal km loslopen, haha ;-) Gezapig gestart...na 5 km een zéér zwaars tuk...trailwaardig....wandelen....Mario trekt rustig door...ik mis de afslag en loop zo een tweetal km mis. Mario kwijt...motivatie weg, alleen doorhaspelen....het gaat moeizaam. alles begint pijn te doen. Bij de tweede controlepost heb ik al meer dan 15 km op de teller....kortste weg terug is nog 3,8 km....deze genomen, nog niet helemaal juist blijkbaar....gelukkig ken ik de weg. Na 20 km in 1u45 min kom ik terug ter plaatse....geen Mario te spotten....even naar binnen...niks....terug naar buiten hoor ik hem roepen.Ook hij heeft zijn peren afgezien op de laatste "officiële" 7 km van het traject, dat ik dus heb gemist. Het was een leuke ervaring alweer, ongelooflijk eigenlijk welke zware stukken je kan tegen komen op een wandeltocht zo vlak bij thuis. Volgend weekend geen wedstrijd op de planning, misschien een verkenningsloopje in Battice van 13 km op zaterdag. we zien wel ;-) Groetes....
Nog enkele foto's...
één van de "betere" foto's van mezelf, in Oreye ben ik niet te diep gegaan en dan krijg je zulks mooie beelden
Gisteren stond de laatste wedstrijd in het kader van de Haspengouw Challenge op het programma, de zeskerkenloop in Kortessem, 15 km door een glooiend landschap. Het zonnetje was op deze warme oktoberdag uiteraard van de partij. Mijn bedoeling was om niet voluit te gaan in deze wedstrijd vermits het klassement in de HC al vast ligt voor mij. Ik word mooi 9 de in mijn categorie + 45 (waarschijnlijk 8ste omdat Roger Palmans er niet bij was en hij zo niet aan zijn tien wedstrijden komt), en dus niets hoefde nog. Ook omdat ik de laatste dagen meer pijn ervaar en de goesting ook een beetje op is. Sinds 2006 hou ik op mijn blog alles bij en sinds toen liep ik dus elk jaar deze wedstrijd, ervoor waarschijnlijk ook nog, maar daar is mijn geheugen helaas wat kort voor ;-).
Zonder opwarming verscheen ik na veel blablaba onder collega's (wat hebben we toch altijd maar te vertellen? ), aan de start.Twee minuten later werden we al op gang geschoten. Ik had afgesproken dat ik zolang mogelijk met Pieter zou meelopen, hij had immers geen vertrouwen in zijn snelheid. Alvast niet te snel vertrokken, want deze wedstrijd begint pas na 5 km. Km 1 legde ik af in 4.01, km2 in 4.04.Km 3 kon ik afleggen onder de 4 min, en hier liet ik Pieter een beetje achter. Km 4 in 4.05 en dan de eerste klim in 4.17, overgaande naar onverhard , km 6 in 4.09. Niks forcerend bleef ik gewoon mijn ritme draaien en kwam ik niet meer onder de 4 min grens.Op de onverharde stukken verloor ik telkens weer wat terrein en achter mij zag ik Pieter terug komen die perfect gehaasd werd door een andere loper.Daar wist ik al dat ie terug zou komen, langzaam maar zeker!!! Km 10 en 11 werden ook nog eens verzwaard door de tegenwind en stilaan begon ook mijn vat leeg te lopen, ondanks de mindere snelheid. Op km 12 moest ik het tempo weer laten zakken, en kwam Peter met zijn "maat" langszij. Hij gebaarde om aan te pikken, helaas had ik niet de macht. nochtans had ik vanaf toen een mooi zicht op een drietal die ik normaal wel zou aankunnen.Ook toen John Neven net zoals in Alken even voet aan de grond zette, dacht ik even dat ik terug zou komen. Even later op km 13 moest ook een andere loper even wandelen, Benny Jooken had het blijkbaar ook moeilijk. In een goede dag zou ik waarschijnlijk bij hun kunnen gekomen zijn, vandaag was ik niet zinnens mij te forceren en liet hun begaan.Ook achter mij hield ik het "spel" in de gaten, want er waren inderdaad redelijk wat gaten tussen de lopers.Ik zag in de verte loopmaatjes Geert en Raphael stilaan korterbij sluipen, maar zij konden mij niet meer bedreigen. Pieter en zijn medemaat waren toen al over de twee "wandelaars gelopen richting finish. Ik kon in de laatste bocht naar de finish toe nog een "vreugdedansje" placeren en zo het publiek wat animeren. Genietend, maar toch ook wel een hééél klein beetje gestorven onderweg, kwam ik over de meet in bijna 64 min. Mijn slechtste tijd ooit, maar ik maal er niet om.
Na afloop was het weer een gezellige boel onder de "bevriende lopers" en werd de dag afgesloten met het nodige gerstenat. Maar helaas, ook dit jaar werd mijn naam niet afgeroepen op de tombolatrekking. Volgende week gaan we voor de "dubbel", Oreye voor de Hesbignon in de voormiddag. Namiddag gaan we borreltjes drinken in Kuringen op de " Borreltjesloop" Maar eerst nog wat onderzoeken ondergaan betreffende mijn rug en bil. Heb mijn oor nog eens te luister gelegd bij een andere sportdokter, dr Indeherberghe uit Genk. Afwachten wat er gaat uitkomen
Het is ondertussen al even geleden dat ik een wedstrijd liep. Vandaag stond echter de Limburgse klassieker "Dwars door Hasselt" voor de deur, ééntje die ik in principe elk jaar meeloop omdat die gesponsord, lees gratis, kan gelopen worden. Niet dit jaar, DVV is iets kieskeuriger geworden en heeft gesnoeid in zijn "klantenbestand". Dan maar uitzien naar de Waalse Hesbignon wedstrijd in Moha. Eén zware dobber die wedstrijd, waar ik vier jaar geleden nog eens aan de start stond. Maar in laatste instantie werd ook deze wedstrijd afgeblazen, mede door toedoen van loopmaatje Pieter. Hij heeft net zo als ik zijn zinnen gezet op de zware 33er in Battice, voor hem een eerste ervaring. Voor mij de derde deelname. Dus moet er ook getraind worden en waar kunnen we dat beter doen dan op een georganiseerde wandeltocht. Daarom trokken we vanmorgen naar Diest waar zowel 20 (23 km), als 30 km of meer kon gewandeld, in ons geval gelopen worden. Met pak en zak beladen vertrokken we na onze inschrijving, slechts één luttele euro, op pad. Meteen kregen we al een serieuze helling voorgeschoteld, en wat volgde was ook niet van de poes.Véél onverharde toestanden met hier en daar toch wel een paar pittige afdalingen, niet meteen mijn specialiteit. Ook had ik last van een kleine blaas vandaag zodat ik regelmatig moest stoppen voor een sanitaire stop. Het ritme werd zo en paar keer uit mekaar gerukt. En meteen voelde ik ook dat het mijn dagje niet zou worden. Na een 15 tal km begon ik dan ook nog pij te krijgen in de rechterbil regio en dat belemmerde mijn loopstijl. Na 20 km was het vet van de soep en meteen dacht ik ook aan stoppen. En dat gebeurde ook na 23 km toen we terug aan de aankomst kwamen. Het was een mooie lus van 23 km die we afgelegd hadden, nu diende we nog enkel een klein lusje van 7 km te volbrengen, maar mijn lichaam had er geen zin meer in, en mentaal kon ik het ook niet meer opbrengen.Jammer voor Pieter, ik stelde hem nog voor om alleen verder te gaan, maar voor hem was het ook genoeg, al had hij toch wel meer in zijn mars. We wisselde even van kledij en gingen nog gauw iets drinken vooraleer we (ik toch), een beetje ontgoocheld huiswaarts keerden. Ik heb nog tot 9 november de tijd om al dan niet te beslissen of ik in Battice aan de start zal staan. Het is wel een beetje zoals mijn andere loopmakker Mario Smol repliceerde op mijn Facebookstatus, dat we niet gemaakt zijn voor de lange afstand. Maar ik ga er niet over blijven tobben. Zondag aanstaande staat de 6 Kerkenloop op het programma, laatste wedstrijd van de HC, en in principe heb ik die niet meer nodig. Mijn 9 de plaats in het eindklassement ligt vast, enkel bij niet deelname van mijnentwege moet ik hopen dat de persoon die nu achter mij staat niet teveel punten haalt, want het verschil bedraagt slechts 5 punten. Dus zal ik toch maar deelnemen, maar of het voluit zal zijn is afwachten tot zondag. En eigenlijk tot morgen, want dat trek ik naar Genk, naar Dr. Indeherberghe voor een second...of noem het de zoveelste opinion wat betreft mijn rug. De pijn is vermeerderd, vandaar de beslissing om nog es naar een dokter te gaan. Hopelijk komt er een oplossing uit de bus, ook al is het maar een tijdelijke.
Ik ben lenaerts marc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakkertje64.
Ik ben een man en woon in st truiden(aalst) (belgie) en mijn beroep is banketbakker.
Ik ben geboren op 01/09/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen ,zwemmen,en van't leven proberen te genieten.
