Een bijzonder jaar is het geweest. Eentje met meer builen, bulten en blauwe plekken dan ooit tevoren. Eentje met meer oprechte glimlachen, eerlijke woorden, tedere handen en zachte zoenen dan ooit tevoren. De puzzelstukjes helderder dan ooit tevoren, de waarde die anderen hechten aan me, die ik hecht aan anderen. Wie we verwacht hadden heen te gaan is nog, wie we niet gedacht hadden te moeten afgeven is weg. Een leegte achterlatend, een pijn in de buik bij het voorbij rijden van hun straat. Een warmte, stromend, helemaal door me heen, bij het denken aan haar. Door het raam naar buiten kijken en hem zo zien stappen over de speelplaats, maar hij is er niet. Met 'carpe diem' worden we rond onze oren geslaan en we weten allemaal waarom. De wereld gaat niet vergaan en ik erger me aan de mensen die zo licht omgaan met wat één van de oudste en meest ontwikkelde beschavingen van onze aarde ooit beschreven. Remi heeft morgen zijn expo met A. over éénentwintig december. Ze schreven hun gemeenschappelijk nichtje aan, wonend in Guatemala. Dit schreef Joke naar hen, als antwoord op hun vragen:
"Ik woon sinds begin 1995 in Guatemala,
dus bijna 18 jaar.
Met AFOPADI, de organisatie die we
opgericht hebben (Omar, een broer van hem, de vrouw van die broer en ik) werken
we in Mayadorpen in de bergen rond duurzame landbouw (we gebruiken geen
chemische middelen), gezondheidszorg (bijvoorbeel met geneeskrachtige planten),
en we werken samen met de mensen tegen de mijnbouw door grote bedrijven die de
natuur vernielen en al het water gebruiken.
Vanaf het begin hebben we interesse
voor de Mayacultuur en zijn we beginnen lezen en studeren. We hebben cursussen
gevolgd en na een tijd hebben we kennis gemaakt met een mayapriester waarmee we
begonnen zijn mayaceremonies te vieren. Een mayaceremonie is de mayategenhanger
van de katholieke mis, alleen wordt een mayaceremonie altijd in de natuur
gehouden, op plaatsen waar er een speciale energie is: onder een grote boom, in
een grot, op een berg.
De voorouders van de huidige maya´s
waren gefascineerd door de sterren en de planeten. Op basis van langdurige
observatie van de hemel hebben de maya´s heel veel dingen ontdekt over de cosmos
en hebben ze verschillende kalenders ontwikkeld. Ze organiseerden de tijd in
grote en kleinere cirkels. Een van de grootste tijdscirkels telt 5200 jaar,
genaamd B'aktun. Volgens de maya´s eindigt op 21 december de vierde periode van
5200 jaar, of de vierde zon. Telkens als er een periode van 5200 jaar eindigde,
maakte de de vorige schepping plaats voor een nieuwe, betere versie. Dus, het
idee is dat na 21 december de mensheid beter wordt, dat we bewuster gaan leven,
beter voor de natuur zorgen en voor onze medemensen. Dus van het einde van de
hemel wordt helemaal niet gesproken.
De maya´s hier zijn niet gelukkig met
de manier waarop in de rest van de wereld en ook in Guatemala zelf (door niet
maya's) de oude wijsheden uitgelegd worden en misbruikt worden voor commerciële
doeleinden. Er wordt veel nagedacht over het einde van deze cyclus en het begin
van de nieuwe, maar niet over het einde van de wereld. "
|