Vakantie. De zomervakantie en op reis gaan. Het wordt stilletjesaan hoogtijd om daar werk van te maken. Niet dat ik daar in mijn hoofd, achter de laptop en in ons gezin nog geen tijd voor vrij gemaakt heb. Integendeel. Helena wil overal naartoe en alles doen als het maar vakantie is en als ze maar meemag. Remi wil onder geen enkele voorwaarde vliegen. Varen mag, mits het een korte tijd is. Remi wil graag een berg beklimmen. Lucas wil overal heen als het maar een actieve vakantie is. Mountainbiken, fietsen , kajakken, wandelen, windsurfen... eender wat. En hij wil heel graag snorkelen in helderblauw water. Maar lange ritten in een auto is moeilijk voor hem. Piet is het eender. Als het maar groen en rustig is, zonder toeristen. En liefst met de auto. En ik wil het allerliefste naar iets groen en wijds. Niet naar bergen. Wel naar zee, maar dan naar een woeste kust zonder toeristen. En geen toeristen wil meestal ook zeggen : geen verhuur of mogelijkheden van wat dan ook dat de kinderen fijn vinden. Als er binnen twee weken geen schitterend verblijf op mijn pad komt dan schrijf ik op een briefje de ideeën voor dit jaar. Alle andere dromen zijn of onbetaalbaar voor een gezin van vijf, of met het vliegtuig en dan blijft Remi bij oma en opa en dat is niet de bedoeling.
- engeland, cornwall - engeland, wales - jersey - dordogne - provence - l'aquitaine - noord spanje en pyreneëen - noord-kroatië - denemarken
Ik stop ze in een doosje, laat Lucas er flink mee schudden, mag Helena een briefje trekken, mag Remi het voorlezen, legt Piet zijn verlof vast en boek ik het verblijf. Bij nader inzien vraag ik me af waarom ik nog twee weken zou wachten.
|