Well I heard there was a secret chord That David played, and it pleased the Lord But you don't really care for music, do ya? Well it goes like this The fourth, the fifth The minor fall and the major lift The baffled king composing Hallelujah
Well Your faith was strong but you needed proof You saw her bathing on the roof Her beauty and the moonlight overthrew you she tied you to her kitchen chair And she broke your throne and she cut your hair And from your lips she drew the Hallelujah
Well baby I've been here before I've seen this room and I've walked this floor I used to live alone before I knew ya I've seen your flag on the marble arch Love is not a victory march It's a cold and it's a broken Hallelujah
Well there was a time when you let me know What's really going on below But now you never show that to me do you? And remember when I moved in you? And the holy dove was moving too And every breath we drew was Hallelujah
Well maybe there's a God above But all I've ever learned from love Was how to shoot somebody who'd out drew ya And it's not a cry that you hear at night It's not somebody who's seen in the light It's a cold and it's a broken Hallelujah
Mijn kleine vriendin heeft vorige week haar laatste chemo gehad. Wat bij mij, en vast en zeker bij veel mensen rond haar en rond haar ouders, voor een hoera!-stemming zorgde. Want chemotherapie wens je niemand toe. En zeker geen driejarige meisjes. En nog in mijn euforie stuurde ik haar mama gisterenavond een berichtje. Of ik deze ochtend mocht langsgaan voor thuisonderwijs en dat ik nieuwe klei had. Want klei reeds geopend en door de talrijke kinderhanden in een klas betast is een bron van bacteriën. En of Helena mocht mee op bezoek gaan. Maar morgenvroeg bleek geen goed idee, want haar bloedwaarden stonden laag, dus even terug naar het ziekenhuis. En de woorden die haar mama een paar weken geleden zei dringen plots tot me door. Woorden die op dat moment zeiden wat ik niet wou horen en wat haar mama vast en zeker niet wou zeggen. Waardoor we een truucje toepassen; woorden horen en vrijwel direct wegsturen. Het ene oor in, het andere oor uit. Om aan de ander niet te tonen dat je geraakt bent, om zo het verdriet of de angst van iemand anders te minimaliseren, of schijnbaar te minimaliseren, om te tonen dat je de angst niet deelt, so nothing to worry about, om ... . En hoe veelvuldig en ingeoefend dat truucje ook moge zijn, succesvol is het allerminst. Meestal keren de woorden als een boomerang een week, een maand, een jaar later terug. Vijf jaar en het zwaard van Damocles later, dan pas kunnen we echt vieren. Misschien kunnen we de tijd tot dan aan elkaar rijgen en met allemaal kleine tedere vreugdevolle en vertrouwensvolle feestpareltjes?
De naam Helena is oorspronkelijk een Griekse naam , komt van het woord 'Ηλιος' = "zon", en betekent ongeveer "de Stralende, de Schitterende".
Sint Helena is een Romeinse keizerin. Rond 250 wordt zij geboren uit een eenvoudige familie te Drepanon in Bithynië. Zij oefent het vak uit van herbergierster. Trouwt met een Romeins generaal en krijgt in 274 een zoon Constantijn, de latere Constantijn de Grote naar wie de huidige stad Istanbul lange tijd genoemd is namelijk Constantinopel. In 292 laat haar man haar in de steek en trouwt uit politieke overwegingen met de stiefdochter van keizer Maximinianus. Zo verwerft hij in 293 de keizerskroon. Als Constantijn na de dood van zijn vader in 306 door het leger tot keizer wordt gekozen, wordt Helena in ere hersteld en wordt ze medekeizerin en krijgt zij de titel Augusta. Helena wordt op drie en zestig jarige leeftijd als christen gedoopt. Ze munt uit in een voorbeeldige levenswijze, ze geeft veel aan de arme mensen en is zelf altijd eenvoudig gekleed. Zij sticht vele kerken in Rome, Constantinopel en Duitsland (Trier en Xanten). In het jaar 324 als ze zeventig jaar oud is gaat ze op pelgrimstocht naar het Heilige Land (Israël). Keizer Hadrianus had een Venus tempel laten bouwen op de plaats waar Jezus gestorven is en over het Heilige Graf. Deze tempel laat Helena afbreken en ze laat er een kerk bouwen. Ook bouwt zij een kerk in de Hof van Olijven, waar Christus zijn doodstrijd uitvocht en de bekende geboortekerk in Bethlehem, boven de plaats waar Jezus in een stal geboren zou zijn. Haar laatste jaren breng zij door in Palestina. In 330 sterft Helena vermoedelijk in Rome. Vijf en zestig jaar na haar dood verklaart Ambrosius dat zij ook het heilig kruis zou hebben teruggevonden waaraan Jezus gestorven is. Zij zou drie kruisen gevonden hebben en toen een zieke vrouw gevraagd hebben op de kruisen plaats te nemen. Toen de zieke vrouw op het echte kruis van Christus lag genas ze terstond van haar ziekte. Dit zou hebben plaats gevonden op 14 september 320. Delen van het kruis zijn over de hele wereld verspreid. Bijna elke rooms katholieke kerk bewaart wel een splintertje van dit kruishout. Haar stoffelijke resten zouden in de negende eeuw naar Hautvillers zijn overgebracht. De kerkhistoricus Eusebius vermeldt dat zij die zo eenvoudig was in haar leefstijl, altijd eenvoudig gekleed ging en veel tijd doorbracht met bidden, erg veel gedaan heeft om kerken en kapellen rijkelijk te versieren en te verfraaien, daarbij ging haar voorkeur niet speciaal uit naar kerken in belangrijke grote steden, maar zorgde zo ook voor de heiligdommen in kleine steden en dorpjes. Haar naam werd alom bekend en is zelfs in de Arthur-sagen terecht gekomen in de vorm van Elaine.
Haar kerkelijke feestdag is op 18 augustus.
Helena wordt wel aangeroepen tegen ziekten als hoofdpijn. Zij is de patrones van de spijker- naalden- en speldenmakers (De spijkers van het H. Kruis) t
