Lucas kan van mijn drie kinderen me het snelst en het felst over mijn kookwater krijgen, maar kan me ook het makkelijkst doen lachen.
Hij kan uitersten van me bereiken waar anderen niet komen. Hij kan beide in no time.
Als hij er niet is, dan mis ik zijn humor.
Vandaag vroeg hij me hoe een erfenis werkt. Ik antwoordde dat ik daar liever nog niet over nadenk en vroeg waar de vraag vandaan kwam. Waarop Lucas lachend zei 'die zeteltjes van oma, jeweetwel, die bruine,... die zitten zo goed... èn ze passen bij mijn Playstation 3'.
|
