Peter Wohlleben en het verborgen leven van de bomen. Hun vaardigheden, hun zorg voor zichzelf, voor elkaar.
Het boek wacht op me. Mijn fijnere gevoeligheid weet niet of ik wacht op het boek. De 'sorry' als ik per ongeluk tegen een boom bots. Het gevoel dat ik heb als ik in de lente de zaailingen van de tamme kastanje uit de grond trek omdat ik het zonde vind dat het ontkiemen en groeien zoveel energie vergt van een plant, wetende dat hen toch geen plaats in onze tuin gegeven wordt.
En de link naar mezelf: als ik geweten had wat ik nu voel en weet; had ik dan geopteerd voor een vriendelijke,vakkundige eliminatie bij aanvang of de meedogenloze botte bijl die nu gehanteerd wordt?
Wat had ik gekozen?
|
