Zittend op een bank in een tribune, een tiental meter van elkaar.
Ooit zat jij graag op een bank naast mij.
Ik voel me een stuntelig en onkundig personage in een tweederangs film.
Gewogen en te licht bevonden.
En ik mijmer over wat dat zegt over jou, wat dat zegt over mij.
Eens buiten gekomen naar de boekhandel gereden en 'De eenzaamheid van de priemgetallen' van Paolo Giordano aangekocht.
Een zachte zetel, brandend hout, een tas thee, Ibuprofen tegen de koorts en dit boek lijken me een fijne combinatie.
|
