Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
10-08-2017
imprESSEN Paku Paku
Paku Paku (Ravensburger) :
+ een schattige panda op het doosje in combinatie met auteur Antoine Bauza + het materiaal is naar Ravensburger-normen, erg mooi en die serviesdelen zijn echt schitterend + het is een hectische bedoening waar je je hartslag onder controle moet proberen te houden + het is een spel dat vooral met kinderen en op extra-muros-activiteiten tot z'n recht zal komen + voor het stapelen van het servies heb je best een vaste hand, want dit is echt niet makkelijk (zeker als de stress toeslaat) + het lijkt een beetje raar om de dobbelstenen te verdelen over de spelers en spelers zonder dobbelsteen te laten zitten, maar het werkt verduiveld goed eigenlijk + het doorschuiven van de dobbelstenen zorgt voor extra hectiek, maar is een must voor het spel, goed gevonden
- een schattige panda op het doosje in combinatie met auteur Antoine Bauza, dat hebben we al een keertje gezien en het thema is hier overigens wel héél erg dun - het is een erg hectische, chaotische bedoening, als je dit niet leuk vindt, ga je er beter in een grote boog rond - of het spel wekelijks op tafel zal komen met je vaste speelgroep, daar heb ik mijn twijfels bij - eigenlijk komt alles neer op dobbelen, vooral op het juiste moment pech of geluk (bij het dobbelen voor strafpunten) maken het ganse spel
Conclusie : Paku Paku is een schattig, klein hebbedingetje. Er is eigenlijk weinig of niets mis met dit spel en het doet volledig wat er van verwacht wordt. Hou je dus van hectiek, snel dobbelen, met een vaste hand bouwen, lachen en gieren omdat er altijd wel een klungel in je speelgroep zit, ... dan is dit misschien wel een spel voor jou. Zeker als je nog kinderen in huis hebt, is dit spel een voltreffer. Het spel is snel opgezet, erg snel uitgelegd en speelt vlot weg. Bovendien moet je het voor de prijs ook niet laten, uit deze euro's ga je wel het nodige speelplezier halen dan. Met ervaren spelers is dit niet onmiddellijk de beste filler, bovendien gaan de meeste "serieuze" spelers hier een afkeer van hebben, aangezien de gebruikte spelmechanismen meestal niet hun beste vriend zijn.
Behendigheid en snelheid, dat zijn de ingrediënten die je nodig hebt om de hongerige panda te voeden in dit spel. Het lijkt de perfecte combinatie : Antoine Bauza en een pandabeer, schattig is het alleszins. In dit kleine doosje vinden we een speelbordje, 5 dobbelstenen, 40 strafpuntenfiches en 24 serviesdelen (kommen, borden en schalen).
Het doel van het spel is om de andere speler als eerste 10 strafpunten in de nek te draaien. Bij aanvang van het spel wordt het speelbordje in het midden van de tafel gelegd met de serviesonderdelen ernaast. De dobbelstenen worden gelijkwaardig over de spelers verdeeld (als er spelers dobbelstenen meer hebben dan anderen in dit stadium of zelfs geen is dat niet erg). In volgende rondes mag de speler met de meeste strafpunten de dobbelstenen verdelen zoals gewenst. De spelers tellen af 3-2-1 ... en dan begint het spel.
De spelers gooien hun dobbelstenen. Indien je een groen symbool gooit, geef je deze dobbelsteen door aan je linkerbuur. Gooi je een cijfer, dan gebeurt er niets, deze dobbelstenen moet je gewoon hergooien. Indien je een rood symbool gooit, moet je een serviesonderdeel naar keuze op de stapel afwas plaatsen op het speelbordje. Enige regel is dat het steeds een ander serviesonderdeel moet zijn van hetgeen dat er net onder zit in de stapel.
Indien de stapel tijdens het stapelen omvalt, dan eindigt de ronde en moet je alle dobbelstenen die je hebt gooien. De som van de gegooide cijfers vormen je strafpunten. Rode en groene symbolen leveren geen strafpunten op. Valt de stapel niet om, dan ga je verder met dobbelen (je aantal dobbelstenen is misschien al verhoogd met dobbelstenen die je kreeg van je buur).
Indien je op een ogenblik een speler betrapt met alle dobbelstenen roep je "Paku Paku". De ronde eindigt en de speler met de dobbelstenen gooit ze en krijgt de overeenkomstige strafpunten. De eerste speler met 10 strafpunten is de verliezer van het spel.
Titel : Paku Paku Auteur : Antoine Bauza Uitgeverij : Ravensburger Aantal spelers : 2-8 Speelduur : 10 min. Leeftijd : 8+
+ authentiek, vlot, retro-racespel + het spel is spannend, altijd interessant qua keuzes en nooit moeilijk om te spelen + thematisch klopt het allemaal wel, erg fijn om te zien dat de spelmechanisme dit dien en er geen overvloed aan tekst nodig is om hiervoor te zorgen + het euvel van de slechte zichtbaarheid in verschil tussen rouleur en sprinter heeft men opgelost + ik vind het artwork erg fraai, maar er zullen er ook velen zijn die niet van het retro-gevoel houden + dit is een racespel zoals het hoort te zijn, snel, spannend en bovendien zonder al die moeilijke regeltjes die je telkens in een spelregelboek moet gaan opzoeken + speelgevoel, dat is hetgene dat hier primeert + de tactische keuzes, het inschatten van je deck, zijn niet enorm, maar zijn toch niet te onderschatten
- de rennertjes zijn mooi maar ze vallen van hun fiets, een beetje secondelijm moet dit verhelpen - het spel ziet er retro uit en zo speelt het ook wel, we zijn de laatste tijd verwend en als je flashy artwork verwacht valt dit spel (op het eerste zicht) tegen
Conclusie : Ik had al veel goeie dingen gehoord over deze Flamme rouge en ik moet bekennen dat ik persoonlijk het ook best begrijp waarom het spel zo'n lof krijgt. Flamme rouge is een rechtlijnig, duidelijk, fraai wielrennerspel dat doet waar het voor staat ... en bovendien doet het dit erg goed. De kritiek dat dit een verijdeld "ganzenbord" zou zijn, dat zie ik dan maar als een erg groot compliment (daar ganzenbord z'n strepen in spellenland verdient heeft). Het spel is echter veel meer dan dat, je moet je decks beheersen. Uiteraard ben je een beetje afhankelijk van de kaarten die je op handen krijgt. Natuurlijk ben je afhankelijk van de keuzes van de tegenspelers, maar zo gaat het in een peloton er ook aan toe. Je moet je proberen te sparen, je moet met je hoofd koersen en niet alleen die sterke benen laten spreken. Als je constant met je smoelwerk in de wind zit, zal je daar op korte of lange termijn de gevolgen van dragen en in dit spel is dat blijkbaar net voor de eindstreep. Ik vind dat je echt aanvoelt hoe je het in een echte koers ook zou ervaren (maar dan zonder de pijnlijke benen en het overvloedige zweet). Ik zie dit spel in no-time een toppertje worden in speelgroepen die een hart hebben voor de koers, die houden van eenvoudige spelregels, die graag een spel voorzien van sportcommentaar, die graag kleine, toffe, tactische keuzes maken, die graag zelf creatief aan het werk gaan met puzzelstukjes om een parcours uit te zetten, die zelf geschilderde rennertjes gaan gebruiken, die hun drank serveren in bidons, die hun benen scheren en insmeren voor het spel, die zich in wiereroutfit gehuld rond de speeltafel zetten en die zonder enige twijfel ook de uitbreidingen (die er zeker zullen komen) van dit spel aanschaffen.
+ een geslaagde make-over, prachtig artwork + dit spel verdiende echt om terug op de markt te worden gebracht + het omkopen van de karakters en het verdelen van je invloedsstenen blijft een tof spelmechanisme + papieren geld is niet onmiddellijk ons favoriete spelonderdeel, maar hier valt de kwaliteit wel mee + de diamantjes en de meeples in de spelerskleuren zijn fraai en ogen ook mooi + de opstelling van het spel is veel eenvoudiger geworden door het speelbord
- het artwork is erg mooi, maar het bord toont aanvankelijk erg druk, het is even wennen voor je ogen - de familietegels blijven (in tegenstelling tot Louis XIV) gewoon liggen zoals je ze in het begin van het spel legt. Handlangers waar je moet vechten voor de 1ste plaats blijven dat zo het ganse spel en als die te veelvuldig aanwezig zijn, maken ze het spel nauwer. De spelregels schrijven voor dat je er max. 6 gouden mag hebben, ik zou zelfs aanraden om er maar 4 te gebruiken (en dan nog liefst niet veel bij de karakter 1 t.e.m. 4)
Conclusie : men heeft een pareltje dat onder de radar is gebleven naar een hoger (familiaal) niveau getild. Door het enkele kleine wijzigingen te geven in spelmechanismen is het eleganter en toegankelijker geworden. En vooral de grote opknapbeurt qua artwork zal het spel ook bij het grote publiek aantrekkelijker maken. Het spel met 31 pagina's aan spelregels is er eentje van 8 bladzijden geworden, zonder dat er eigenlijk véél veranderd is. Spellen zijn gewoon de laatste jaren complexer geworden en wat 10 jaar geleden met talloze voorbeelden moest geïllustreerd worden, is nu bij wijze van spreken met 1 zinnetje duidelijk. Voor diegene die Louis XIV niet in huis hebben, het Duits niet echt machtig zijn en niet van stoffige thema's houden, raad ik deze versie dan ook aan boven z'n oude voorganger. Ben je een Alea-fan, wil je de volledige reeks, hou je wel van over-geparfumeerde Franse vorsten en geef je graag veel geld uit aan een spel dat moeilijk te vinden is, dan kan je ook voor Louis XIV gaan, maar je moet dit spel (in welke vorm dan ook) in je collectie hebben.
Na meer dan 10 jaar in de spellenscène zijn we stilaan aanbeland in het recyclage-tijdperk. De laatste tijd zie ik "nieuwe" titels verschijnen die al enkele jaren mijn spellenkast sieren. Vaak gaat het om herdrukken van oudere spellen, meestal bij dezelfde uitgeverij, zoals Alea nu zijn ganse reeks aan het vernieuwen is (Puerto Rico, Notre Dame, In the year of the dragon, ...). Maar we zien ook meer en meer reïmplementaties van spellen onder een andere naam, met kleine wijzigingen, ander artwork en materiaal en dit alles bij nieuwe, kleinere uitgeverijen. Uiteraard is dit erg fijn voor de "jongere" spelers die nu makkelijker toegang krijgen tot deze topspellen, anderzijds is het fijn om te zien dat deze spellen wel een opsmukbeurt krijgen, maar dat het spelontwerp zelf stevig staande blijft. In sommige gevallen was een remake zelfs nodig om het toegankelijker en fraaier te maken, Mafiozoo is hiervan een mooi voorbeeld. Het spel is afgeleid van het Alea-spel Louis XIV. Als je onze imprESSEN van 21 maart 2010 leest, dan zie je exact wat ik bedoel. Je vindt hem overigens hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=635448
Op zich is er bijzonder weinig veranderd aan het spelconcept, maar het artwork en regelboek is dat des te meer. Men heeft het spel iets gestroomlijnder gemaakt door de opdrachtkaarten uit het spel te verwijderen, een stukje opschoonfase eruit te gooien en vooral het opstellen van het spel te vergemakkelijken door gebruik te maken van een speelbord in plaats van tegels. Mijn bedenking bij de Alea-versie heeft steeds geweest dat dit in mijn ogen een big-box had moeten zijn, zo'n "groots" spel in zo'n "klein" doosje, kon ik niet rijmen. Supermeeple vond dit blijkbaar ook en bracht ons Mafiozoo. Ze namen het spelmechanisme, plakten er een goofy thema op (maffia in de dierentuin) en zorgden er op die manier voor dat dit een spel is dat je zeker eens moet bekijken.
In de fraaie doos vinden we 1 speelbord, 12 familietegels, 34 gunstfiches, 60 buurtfiches, 30 omkoopkaarten, 12 informantkaarten, 8 peetvaderkaarten, 33 geldbriefjes (waarden 5 en 1), 1 startspelerfiche, 1 peetvaderfiche en 16 diamanten en meeples in elk van de spelerskleuren. Doel van het spel is om zo veel mogelijk invloed uit te oefenen op de trouwe trawanten van de peetvader Wally Walrus. Op die manier tracht je jouw plaats "in de familie" te verwerven. Sommige trawanten geven je geld, anderen geven gunsten die je op hun beurt gebruikt om aanzien te verwerven in de buurt. Aan het einde van het spel wint de speler die het meeste punten vergaat door het verzamelen van het aantal buurtfiches, de sets die je vormt met deze fiches, de invloed in de buurt en het plaatsen van je handlangers in deze buurt. Hoe je dit spel opzet ga ik hier niet uit de doeken doen, dat kan je netjes in de spelregels volgen. Het is overigens zo dat dit misschien wel de beste verbetering is ten opzichte van Louise XIV aangezien je gewoon moet doen wat er op het speelbord staat afgebeeld, dit vereenvoudigt de opstelling en vermindert vooral de opsteltijd.
Het spel loopt over vier ronden, die op hun beurt bestaan uit 4 fasen : 1) Inkomstenfase : - de startspeler schuift kloksgewijs door (behalve in de 1ste ronde) - de bovenste peetvaderkaart wordt opengedraaid (deze bepaalt welk personage extra gewaardeerd wordt deze ronde) - de omkoopkaarten worden geschud en vormen een nieuwe trekstapel - elke speler trekt 5 omkoopkaarten op handen - elke speler krijgt de bonus van de locaties in de stad waarop hij reeds een handlanger heeft staan
2) Omkopen : Om beurten spelen de spelers één van hun omkoopkaarten uit en plaatsen hun edelstenen op de trawanten om invloed op hen te winnen. Dit wordt vier keer herhaald, de laatste omkoopkaart wordt niet gespeeld en gewoon afgelegd. Als je een kaart speelt, kan je ervoor opteren om 3 (of 2 afhankelijk van de kaart) edelstenen vanuit de algemene voorraad naar je persoonlijke voorraad te krijgen OF ga je 3 (of 2 afhankelijk van de kaart) edelstenen inzetten op de trawanten. De eerste steen moet telkens op de afgebeelde figuur op de kaart, de volgende stenen mogen een treintje vormen op aangrenzende trawanten. Het aantal edelstenen dat je op de personages legt, gaat bepalen wie z'n gunsten je kan afdwingen. Sommige personages geven enkel een gunst aan de speler die het meeste investeert, andere geven een minimum aan edelstenen weer en nog anderen vragen je een bepaald bedrag op te hoesten.
3) Gunsten : De personages worden in volgorde (van 1 t.e.m. 12) afgehandeld en de spelers krijgen geld, gunsten, edelstenen, extra plaatsingen afh. van het karakter dat ze beïnvloeden. In de meeste gevallen gaan je gebruikte edelstenen naar de algemene voorraad, vis je achter het net komen de stenen terug naar je persoonlijke voorraad. Het karakter dat deze ronde door de peetvader wordt bezocht (zie stap 1, peetvaderkaart) wordt extra gewaardeerd, de speler die hier het meeste investeerde krijgt een extra gunstfiche (peetvader) die als joker dienst doet in de invloedsfase.
4) Invloed : De spelers kunnen gunstfiches gaan inruilen om hun meeples op de stad te zetten. Op elke locatie kan je max. 1 meeple per speler hebben. De locaties leveren je vooral extra inkomsten op of leveren je voordelen op tijdens de omkoopfase (zoals kortingen, extra edelstenen die je mag inzetten, ...). Op de gebouwen aan de rand van de stad mag je sowieso een meeple inbrengen, die in het centrale gedeelte moeten grenzen aan eerder geplaatste meeples. Hou er rekening mee dat je slechts 1 gunstfiche mag meenemen naar de volgende ronde, dus het is verstandig om ze zeker te investeren in de stad.
Titel : Mafiozoo Auteur : Rüdiger Dorn Uitgeverij : Supermeeple Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
Ga aan de slag als amateur-cannabisteler en probeer de beste planten te kweken die jouw klanten verwachten. Voldoe aan de vraag en de noden en scoor hiermee het meeste punten. Het spel bestaat uit 165 kaarten, waarvan 30 zomer-, winter-, lente- en herfstkaarten, 14 vrouwelijke plantkaarten, 12 zelfbestuivende plantkaarten, 6 karakterkaarten, 12 plaatskaarten en 1 startspelerkaart.
Elke speler neemt een karakterkaart. Deze kaart geeft aan welke de noden en vraag zijn van jouw klant qua kwaliteit, kwantiteit en inzet. Daarnaast krijgt je 2 plaatskaarten (een serre en een groeitentje) die je open voor je legt. De plantkaarten vormen twee afzonderlijke trekstapels (vrouwelijk en zelfbestuivend) en de bovenste kaart van beide stapels wordt ernaast opengelegd. De seizoenskaarten worden per seizoen geschud en klaargelegd. Elke speler ontvangt 5 winterkaarten op handen. Resterende kaarten worden niet gebruikt in dit spel.
Een spel loopt over vier seizoenen, waarbij elk seizoen bestaat uit 4 fasen : 1) Kiezen : elke speler kiest één van z'n handkaarten en legt die voor zich op de tafel. Een plaatskaart wordt naast de andere plaatskaarten gelegd; een gebeurteniskaart idem; eender welke andere kaart wordt op een plaatskaart gelegd en zal de groeiomstandigheden voor je planten bevorderen (je mag geen twee dezelfde kleuren bij elkaar liggen). Tijdelijke kaarten (zandlopersymbool) kunnen op tijdelijke plaatsen gespeeld worden, permanente speel je op permanente plaatsen (de 2 waar je het spel mee startte).
2) Zaaien : in speelvolgorde neemt elke speler één plantkaart van een stapel naar keuze (open of gesloten) en legt deze op een plaats. Indien je de open kaart neemt, trek je onmiddellijk de bovenste kaart van de desbetreffende trekstapel en leg je deze kaart open. De plantkaarten moeten wel op een plaatskaart gelegd worden die de kaart kan ontvangen, vrouwelijke planten kunnen enkel binnen gekweekt worden, de planten die zichzelf bestuiven kunnen overal terecht. Nadat elke speler een kaart heeft gezaaid, worden de resterende handkaarten doorgegeven (kloksgewijs in winter en zomer, tegen de klok in lente en herfst) en worden stappen 1 en 2 nog drie keer herhaald. De laatste kaart wordt niet meer uitgespeeld maar gewoon afgelegd.
3) Oogsten : Elke speler telt de waarde van z'n planten uit qua kwaliteit, kwantiteit en inzet en vergelijk dit totaal met het scoreoverzicht van z'n karakterkaart. Zit de score in de rode zone ontvang je nul punten, in de gele zone 2 punten en in de groene zone 3 punten. Zit je voor alle zones in het groen voor één plant dan scoor je 6 extra bonuspunten. Noteer de punten op een papiertje of gebruik de app die je kan downloaden via de google play store (jammerlijk genoeg niet iOS) Indien je een gebeurteniskaart speelde kan je 3 of 6 punten scoren voor elk overeenstemmend symbool dat je plantkaart heeft met de gebeurteniskaart.
4) Opschonen : verwijder alle tijdelijke kaarten (zandlopersymbool) uit je plantage, geoogste planten gaan op hun respectievelijke aflegstapel. Indien een stapel is opgebruikt wordt de aflegstapel geschud en een nieuwe trekstapel gevormd.
Na vier seizoenen worden de punten opgeteld. De speler die, na het verwijderen van tijdelijke kaarten, het meeste gekleurde kaarten bij één van z'n plaatsen heeft liggen scoort 6 extra punten. Bij gelijkstand krijgen al deze speler de zes punten.
Titel : GrowerZ Auteur : Alberto Barbieri Uitgeverij : Post Scriptum Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 25-40 min. Leeftijd : 18+
In Flamme rouge gaan de spelers aan de slag met twee wielrenners, een rouleur en een sprinter, om een klassieker te winnen. De speler die zich het meeste in de wielen kan zetten, uit de wind, heeft een grote kans om dit spel te winnen. In de doos vinden we 4 spelersborden, 8 fietsfiguren (4 rouleurs en 4 sprinters in de vier spelerskleuren), 21 parcourstegels, 15 sprinterkaarten in elke spelerskleur, 15 rouleurkaarten in elke spelerskleur, 30 sprinteruitputtingskaarten en 30 rouleuruitputtingskaarten. Daarnaast zijn er 4 overzichtskaarten en 6 etappekaarten. Kies één van de zes etappekaarten en bouw het parcours met de juiste tegels na (er staan telkens letters vermeld, zowel op de kaart als de tegels om dit te vergemakkelijken) of bouw je eigen parcours natuurlijk. Op BGG vind je overigens al héél wat alternatieve parcoursen en zelfs een solo-variant voor dit spel.
Elke speler neemt z'n spelersbord, alsook z'n beide stapels speelkaarten. Beide stapels worden afzonderlijk geschud en als gedekte trekstapels op het spelersbord gelegd. De beide stapels uitputtingskaarten worden als open trekstapels klaargelegd (al deze kaarten tonen de sprinter of rouleur met waarde 2). De rouleur heeft in z'n stapel telkens 3 kaarten met waarden 3,4,5,6 en 7, zodat deze een egaal ritme aanhoudt, de sprinter daarentegen heeft telkens drie kaarten met waarden 2,3,4,5,9 en is dus wispelturiger. Om beurten, vertrekkende van de startspeler plaatsen de spelers hun fietsers op een vrij vak achter de startlijn (je moet niet als eerste gaan staan). Elk vak bestaat uit twee banen (rechts heeft in het spel telkens voorrang). Daarna ben je volledig klaar voor de start van de race.
Een etappe bestaat telkens uit verschillende rondes, waarbij elke ronde op z'n beurt bestaat uit 3 fasen. Dit wordt telkens herhaald tot er minstens één fietser over de finishlijn is gekomen. De speler die hierin slaagt is de winnaar. Komen er meerdere spelers in dezelfde beurt over de streep is diegene die het verst voorbij de finish is de winnaar. Staan beide fietsers dan nog gelijk, wint diegene die rechts staat op het parcours. De drie fasen die je doorloopt zijn :
1) Energiefase : de spelers spelen gelijktijdig. Ze kiezen één van hun renners, nemen vier kaarten van deze trekstapel en weerhouden er één van die ze gedekt naast de stapel leggen. De resterende kaarten komen open terug onder de trekstapel terecht. (je mag deze open kaarten steeds gaan bekijken, is de trekstapel opgebruikt, wordt deze terug geschud). Nadien herhalen ze dit proces voor hun andere renner. Let op : je mag de kaarten van de tweede renner NIET bekijken vooraleer je die van de eerste renner terzijde hebt gelegd.
2) Verplaatsingsfase : alle gekozen kaarten worden gelijktijdig opengedraaid. De voorste renner beweegt als eerste (bij gelijkstand speelt eerst de renner die rechts staat). Het veranderen van baan kost geen bewegingspunten. Je zet de renner steeds rechts indien dit mogelijk is. Een renner kan door andere renners doorbewegen, maar kan niet op hetzelfde vak eindigen. Indien je onvoldoende bewegingspunten hebt om renners te passeren, dien je erachter te blijven. Herhaal dit voor alle renners.
3) Eindfase : alle gespeelde kaarten worden uit het spel verwijderd. Daarna ga je kijken of er spelers kunnen "wieltjeszuigen" ofte "slipstreamen". Je vertrekt vanaf de laatste renner (of groep renners) en kijkt of er exact één vak is tussen deze en de voorgaande renner of groep. Is dit het geval, dan schuift de groep één gratis vak op. Daarna wordt er naar de volgende groep gekeken, op deze manier kunnen renners meerdere keren in één ronde gaan slipstreamen. Tenslotte ga je kijken welke renners met hun neus in de wind zitten en vermoeid worden. Elke renner die een vrij vak voor zich uitheeft, moet een uitputtingskaart nemen van de desbetreffende open trekstapel en deze toevoegen aan z'n persoonlijke trekstapel door ze open onder deze stapel te steken.
Tenslotte voorziet het spel nog een extraatje in de vorm van hellingen. Aan de zijkanten van de weg staan rode (helling) of blauwe (afdaling) pijlen om dit aan te geven. De volgende regels dienen te worden toegepast op deze vakken : - op een helling kan een renner zich maximaal 5 stappen per beurt verplaatsen, resterende bewegingspunten vervallen - op een helling kan een renner nooit gebruik maken van de slipstream (bergop is het ieder voor zich) - tijdens de afdaling beweegt een renner altijd met een minimum van 5 stappen per beurt, onafhankelijk van de gespeelde kaart - tijdens de afdaling wordt de slipstream WEL toegepast
Titel : Flamme rouge Auteur : Asger Harding Granerud Uitgeverij : HOT games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30-45 min. Leeftijd : 8+
+ artwork van Ryan Laukat + spelontwerp van Ryan Laukat (in de stijl van Above & Below) + uitgegeven door Red Raven Games ... oh had ik al gezegd dat dit de firma is van Ryan Laukat? + het materiaal is fantastisch mooi, erg tactiel en draagt enorm bij aan de speelervaring en kruiding van het spel + waar A&B nog echt storytelling was, zit er hier meer spel in verborgen, je gaat ook aan worker-placement doen, je kan dobbelsteenworpen gaan aanpassen (en zelfs tot een minimum gaan reduceren) + ook nu weer kom je in contact met de fijne, korte verhaaltjes en avonturen in de wondere wereld van de Glogo's + je kan op meer diverse manieren punten gaan scoren + het is een campaignspel waarbij je kennis gaat opdoen en gebruiken in volgende spellen (Legacy-stijl) + er is een charactermodus waarbij je specifieke verhaallijnen krijgt voor elk karakter afzonderlijk + er is een arcademodus als je niet veel zin hebt in veel leeswerk (of het Engels niet al te machtig bent), maar toch wil genieten van het Near & Far-gevoel + er zitten hier en daar enkele kleine dingetjes in die je kan toevoegen of weglaten om het spel nog wat aan te passen (kiwi/schildpad), is geen must, maar is fijn meegenomen + de metalen munten verdienen een extra vermelding, they are just gorgeous!
- er is maar één potloodje voorzien in het spel (maar is makkelijk op te lossen natuurlijk) - aan het einde van de rit is er nogal wat telwerk, een overzichtje (buiten de spelregels) of scoreboekje ware handig geweest - de spelregels zijn volledig en zijn aangenaam om te lezen, maar ze zijn ietwat onoverzichtelijk (je kan uiteraard niet alles goed kunnen Ryan) - het vraagt wel wat tijd om op te stellen, zeker de eerste keer dat je het speelt en nog niet goed weet welke modus je best neemt, wat je al dan niet gebruikt in welke modus, ... gewoon stapsgewijs de regels volgen is dan het beste
Conclusie : Ik ben erg blij dat ik Near & Far in mijn collectie heb. Ik heb deze dan ook zonder twijfelen gebackt op Kickstarter. Het duurde wel even voor hij op mijn speeltafel lag, maar het was elke dag het wachten waard. Bovendien kon ik via de KS ook de extra's van A&B toevoegen, dus dat was mooi meegenomen. N&F is voor mij iets meer spel dan wat A&B inhoudt. Je gaat meer opbouwen, worker-placement doen, grondstoffen verzamelen, je verzekeren van punten, hartjes, zwaardjes en oogjes en trekt er dan op uit om de gekste avonturen mee te maken. Het spel zuigt je weer mee in de wereld die Ryan Laukat toch elke keer weet te creëren. Het is ongelooflijk tof om te zien dat deze auteur telkens weer iets nieuws brengt dat zich toch in hetzelfde universum afspeelt. Het is alleszins een plaats waar het heerlijk toefen is en waar je ons gerust een tijdje mag achterlaten!
+ partyspel dat zeker z'n mannetje staat + het tijdsaspect werkt echt stresserend + de variatie die je kan maken met alle mogelijke tegels, eigen scenario's bedenken, ... + de "doe-eens-iets"-pion is een fijn gimmick, maar hij wordt véél gebruikt dus ook hem zal je moeten zoeken + aanvankelijk is het moeilijk om je op alles te concentreren, maar eens je jouw actie in je hoofd hebt, gaat het erg vlotjes + het is een leuk tussendoortje + ondanks het feit dat alles in stilte moet gebeuren, zal er toch de nodige animo rond je speeltafel zijn + er zijn al uitbreidingen op til, dus als dit helemaal je ding is, kan je binnenkort weeral in de geldbuidel tasten
- voor hartlijders is dit niet echt ideaal - als je tegenstander bent van dit soort spellen ga je best in een wijde boog rond dit spel heen - de stickers zijn wel mooi, maar erg onhandig om op een pion te kleven
Conclusie : Het was al een geruime tijd geleden dat we de spelregels van Magic maze vertaalden. Het spel zat dus wel erg ver in ons achterhoofd toen het op tafel verscheen. Er zijn wel wat spelregeltjes, maar als je scenario per scenario uit de kast haalt, dan leer je al doende en gaat het erg vlot. Ik durf niet te zeggen welk spelersaantal nu het beste werkt, daarvoor heb ik het te weinig kunnen spelen tot nog toe, maar met erg veel spelers lijkt het me erg chaotisch te gaan worden. Ik vermoed dat het met vier spelers het soepelste zal draaien. Het is zo'n spel dat perfect is voor te demonstreren, animo te maken op een beurs, de speeltijd is kort, het gevoel nadien erg fijn (en opgedraaid). Ik denk dat de Belgische uitgeverij Sitdown! met deze titel eindelijk er eentje in huis heeft waar het op grote schaal mee zal kunnen scoren en dat bewijzen de verkoopscijfers en extra druks alvast. Ik zou je enkel kunnen aanraden om het spel een keertje te testen en nadien te bepalen of je een tweede "Escape" (Queen games) in huis wil halen.
+ de houten blokken liggen erg fijn in de hand, geen petieterig kleine kubusjes + het spel speelt zo lekker vlot, het loopt lekker smooth + de variatie met de B-zijden van de tegels zijn erg mooi meegenomen + je kan elkaar af en toe wel eens een hak(je) zetten = tof + het thema lijkt misschien een beetje muf en al té veel gebruikt, maar ons kan dit niet deren, Egypte blijft boeien + het scoreverloop is bij ons telkens erg spannend, je doet effectief mee tot de laatste steen letterlijk gelegd is
- indien je op zoek bent naar een echt "meaty" spel is dit te lichte kost
Conclusie : Ik had eigenlijk best hoge verwachtingen omtrent Imhotep en ik moet bekennen dat die volledig zijn ingelost. Imhotep is een leuk spelletje, dat perfect als gateway-spel gebruikt kan worden. De spelregels zijn duidelijk, overzichtelijk en snel aan te leren. De keuzes die je moet maken zijn misschien niet zo enorm groot, maar je kan toch erg fijne dingen doen. Dit spel blinkt uit door z'n elegantie en daar houden we wel van. Ik ben alleszins fan!
In "Gang up!" verzamelen de spelers een troep gespuis om misdaden te plegen en aanzien te verwerven in de gangsterwereld. Een overvalletje plegen, wat geld witwassen, carjacken, valsheid in geschriften, ontploffingen, gokken, wapenhandel, frauderen of chanteren, niets is te smerig om dit spel naar je hand te zetten. Uiteraard ben je in je ééntje niet zo sterk als met een betrouwbare partner, maar wie is te vertrouwen en wie niet? Bovendien is het tuig van deze aarde erg wispelturig en huppelen ze graag mee met diegene die hen het meeste oplevert. En wat is nog leuker dan samenwerken? Elkaar lekker tegenwerken natuurlijk, iemand z'n handlanger op het juiste moment omleggen zal je geen windeieren leggen.
In "Gang up!" proberen de spelers om ter snelste 20 (of meer) aanzienspunten te verwerven. Het spel bestaat uit 110 kaarten die worden opgesplitst in volgende categorieën : 22 misdaadkaarten (blauwe achterkant), grondstofkaarten (groene achterkant) die op hun beurt zijn opgedeeld in 41 invloedskaarten en 41 gangsterkaarten en tenslotte zijn er nog 5 statuskaarten en een overzichtskaartje in het spel. Elke speler krijgt een statuskaart en plaatst een muntstuk (zelf te voorzien) op 5 status. Je haalt een aantal gangster (met status 5 of minder) uit de stapel, gelijk aan het aantal spelers en legt deze in de gevangenis (aparte ruimte voorzien op de tafel, niet vergissen met de aflegstapels). Alle misdaadkaarten worden geschud en vormen een gedekte trekstapel. Alle grondstofkaarten worden grondig geschud en elke speler ontvangt er 6 van op handen. Op al deze grondstofkaarten staat linksboven een paars cirkeltje met daarin een waarde, dit is de status die een speler minstens moet hebben om de kaart te mogen spelen. De jongste speler begint het spel, daarna wordt er kloksgewijs gespeeld.
Als je aan de beurt bent, doorloop je volgende fasen : 1) trek een kaart van de trekstapel en neem deze op handen 2) plaats zoveel gangsterkaarten als je wil (en kan volgens je status) voor je neer op tafel (dit noemt men je hoofdkwartier). Je mag ook 1 ruil uitvoeren met de gevangenis, je legt dan één van je gangsterkaarten in de gevangenis in ruil voor één uit de gevangenis met een lagere status dan diegene die je teruglegt. 3) je kiest om een misdaad te plegen of niet. In dit laatste geval neem je nog een kaart van de grondstoffenstapel en eindigt je beurt met stap 5. In het eerste geval ga je naar stap 4. 4) draai de bovenste kaart van de misdaadstapel open en beslis of je de misdaad gaat plegen of niet. Doe je dit niet, leg je de misdaadkaart af en beëindig je je beurt met stap 5. Indien je de misdaad gaat plegen, doorloop je wederom enkele stappen : - Zorg dat je voldoende mankracht hebt om de misdaad te plegen (staat aangegeven op de misdaadkaart), elke gangsterkaart in je hoofdkwartier telt als 1 krachtpunt. Kies welke kaarten je eventueel inzet, dit mogen er meer zijn dan de voorwaarde aangeeft. - Je kan ook de hulp inroepen van medespelers. De actieve speler kiest welke speler hij meeneemt op misdaad. Eventueel kan je ook nog mankracht toevoegen door bepaalde invloedskaarten (staat aangegeven op de kaarten). - De misdaad vindt plaats, de andere spelers kunnen je nu proberen te boycotten door invloedskaarten of gangsterkaarten te spelen - Indien je nog steeds voldoet aan de voorwaarde krijg je de aangegeven status (zowel de actieve speler als de kompaan krijgen de volle waarde aan status). Voldoe je niet dan verlies je de aangegeven status en kan het gebeuren dat je status zakt tot onder de waarden van je gangsterkaarten, je neemt deze dan terug op handen. 5) check je handkaartenlimiet en leg eventueel kaarten af zodat je maximaal 8 handkaarten overhoudt.
Titel : Gang up! Auteur : Paul van der Meer & Robin Keijzer Uitgeverij : HOT Games Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 30-60 min. Leeftijd : 12+
In dit fraai vormgegeven kaartspel gaan de spelers trachten zo snel mogelijk hun hof volledig te krijgen. Een hof bestaat telkens uit een koning, koningin, ridder, bisschop en een verdedigingstoren. Bovendien heeft elk lid van het hof een speciale eigenschap die je goed zal moeten uitspelen om als eerste je set volledig te maken.
Het spel bestaat uit 55 kaarten (70 met uitbreiding), telkens bestaande uit de 5 leden van het hof. In dit knotsgekke spel hebben ze dan ook 14 setjes verzonnen van een totaal verschillend en divers allooi. Zo zijn er zombies, katten, steampunk, aliëns, vikingen, Egyptenaren, Moai, superhelden, octopussen, robots, wolven en andere zeewezens, die allemaal in één-en-hetzelfde spel opduiken.
Alle kaarten worden bij aanvang van het spel geschud. Elke speler ontvangt 4 handkaarten. De resterende kaarten vormen een trekstapel. De bovenste kaart wordt alvast open afgelegd in een aflegstapel. Er wordt een willekeurige startspeler gekozen. Spelers komen kloksgewijs aan de beurt.
In een speelbeurt doorloop je de volgende stappen : 1) Trek een kaart van de trekstapel en voeg toe aan je hand 2) Speel een kaart, kondig het type aan met eventueel extra informatie (omtrent wie je aanvalt) 3) Geef de andere spelers in speelvolgorde de mogelijkheid om de actie te blokkeren (zie verdedigingstoren onder) - indien je geblokkeerd wordt : leg alle uitgespeelde kaarten op de aflegstapel - indien je niet geblokkeerd wordt : voer de actie van de gespeelde kaart uit en leg de kaart in je hof Slaag je erin om aan het einde van je beurt alle verschillende karakters in je hof te hebben, dan win je het spel.
De acties van de kaarten : (enkel uit te voeren als de tegenspelers je niet blokkeren) 1) koning : trek een kaart van de trekstapel en neem deze op handen 2) koningin : duid een speler aan die één van z'n handkaarten moet afleggen. Het slachtoffer kiest zelf welke kaart hij aflegt 3) ridder : duid een speler aan en een kaart uit z'n hof die hij moet afleggen 4) bisschop : kies een kaart van de aflegstapel en neem deze op handen (indien er geen kaarten voor handen zijn of je wil geen kaart, mag je de bisschop nog wel speler om hem aan je hof toe te voegen) 5) verdedigingstoren : deze kaart kan op twee manieren gespeeld worden, enerzijds in je eigen beurt om ze toe te voegen aan je hof, ze levert dan geen speciale actie op. Anderzijds kan je ze gebruiken in de beurt van een tegenspeler om z'n gespeelde kaart te blokkeren. Je kan een tegenspeler blokkeren door deze verdedigingskaart te spelen in combinatie met dezelfde kaart als die van je tegenspeler. Alle gespeelde kaarten (3) worden afgelegd.
Extra : - je hof mag meerdere malen éénzelfde soort kaart bevatten (bv. 3 koningen, 2 ridders, ... ; op deze manier counter je deels de ridderkaarten van de anderen) - de spelregels voorzien ook een variant waarbij spelers uit het spel kunnen worden gekegeld. Wanneer een speler z'n vijfde kaart kan toevoegen aan z'n hof, moet de volgende speler dit blokkeren. Kan deze dat niet, vliegt hij onherroepelijk uit het spel en moet de volgende speler proberen te counteren, ...
Titel : 5ive - King's court Auteur : Luke Wilkinson & Greg Scratchley Uitgeverij : GameStax Aantal spelers : 2-4 (+5/6 met uitbreiding) Speelduur : 15 min. Leeftijd : 6+
Vandaag presenteren we een ander pareltje uit het recente WGG-gamma, nl. Imhotep. Een spel dat oorspronkelijk verscheen bij het Duitse Kosmos en dan kan u er al vanop aan dat de kwaliteit op z'n minst bevredigend is te noemen. Imhotep komt in de standaard vierkante big-box en valt onmiddellijk op door z'n mooi artwork, zowel aan de buiten- als binnenkant van de doos. Er is oog voor detail en ook de indeling in de doos is mooi. Begrijp me zeker niet verkeerd, er is geen plastic inlay voorzien, maar dit is ook voor niets nodig. Het speelmateriaal van Imhotep is misschien niet zo rijkelijk, maar het is wel mooi en kwaliteitsvol. Bovendien voorziet WGG een aantal zakjes om al het materiaal netjes gescheiden in te bewaren. In de doos vinden we 120 stenen (30 van elke spelerskleur), 5 dubbelzijdig bedrukte bouwplaatsborden, 1 scorebord, 8 schiptegels, 4 voorraadtegels, 21 rondekaarten en 34 marktkaarten.
De bouwplaatsborden worden in het midden van de tafel gelegd (je kan zelf kiezen welke kant je gebruikt, bij je eerste spellen wordt de A-kant aangeraden). Ook het scorebord wordt ernaast klaargelegd, elke speler plaatst één van z'n stenen op de nul van het spoor. De schiptegels worden klaargelegd en de marktkaarten geschud, nadien worden er vier kaarten op het overeenkomstige "marktbord" gelegd. De resterende kaarten vormen een trekstapel voor de volgende rondes. Neem de 7 rondekaarten die bij je spelersaantal passen, schud ze en leg er één ongezien terug in de doos. Deze zes rondekaarten zijn de klok van het spel en gaan aangeven welke schepen er beschikbaar zijn in de lopende ronde. Elke speler krijgt een voorraadtegel en de blokjes in z'n kleur. De startspeler plaatst 2 stenen op z'n bordje, de volgende speler in volgorde 3, de volgende 4 en de laatste tenslotte 5.
(foto : Henk Rolleman)
Het spel verloopt over zes ronden, waarin de volgende stappen doorlopen worden : - draai de bovenste rondekaart open en leg de beschikbare schepen klaar naast de speelborden. Deze schepen geven aan hoeveel blokken ze kunnen herbergen en hoeveel er minstens moeten op liggen vooraleer het schip mag vertrekken. - trek 4 marktkaarten en leg deze op het marktbord (in de eerste ronde al gebeurd tijdens opstelling) - de spelers voeren om beurten hun acties uit tot alle schepen zijn uitgevaren en aan een bouwplaats hebben geleverd. - we scoren de tempel door van bovenaf naar de stenen te kijken en de spelers het overeenkomstige voordeel uit te reiken - de schepen worden terug in de voorraad gelegd en de resterende marktkaarten gaan naar de aflegstapel Deze bovenstaande cyclus wordt herhaald tot er geen rondekaarten meer beschikbaar zijn. Na zes ronden volgt een slotwaardering voor de "grafkamer" en de "obelisken" en krijgen de spelers nog extra punten voor de kaarten "standbeeld" en "versiering". De speler met de hoogste score wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met de meeste resterende stenen op z'n voorraadtegel.
Een spelersbeurt : de speler kiest één van de volgende acties en voert deze uit - nieuwe stenen pakken : neem tot 3 stenen uit de voorraad en leg ze op je voorraadbordje. Indien je bordje vol ligt, kan je geen extra stenen meer nemen en moet je een andere actie kiezen - 1 steen op een schip plaatsen : neem een steen van je voorraadbord en plaats deze op een vrije plaats op een schip dat nog niet uitgevaren is naar een bouwplaatsbord. - vaar met een schip naar een bouwplaatsbord : kies een schiptegel die voldoende stenen bevat (zoals aangegeven op de tegel) en plaats deze bij een vrij bouwplaatsbord. De stenen op de boot worden op het bouwwerk geplaatst zoals voorgeschreven door de bouwregels van het specfieke gebouw. Je mag een schip kiezen die geen eigen stenen bevat. - gebruik 1 marktkaart : gebruik één van je blauwe marktkaarten en leg de kaart nadien af.
De bouwplaatsen : elke bouwplaats is dubbelzijdig en is ietsje anders aan de B-kant dan de A-kant. Ik geef graag een overzicht van de (standaard) A-kant : - markt : de stenen worden van de boten gehaald van voren naar achter en de bewuste speler kiest één van de openliggende marktkaarten. Een rode marktkaart wordt onmiddellijk ingezet en uitgevoerd (en afgelegd). De groene en paarse kaarten leveren punten op aan het einde van het spel en de blauwe kaarten hou je bij om later een actie mee uit te voeren. - piramide : plaats de stenen in volgorde op de piramide, van boven naar onder in de kolommen van links naar rechts. Neem onmiddellijk de afgebeelde punten. Als je op de verdiepen begint te bouwen, zie je de punten op de afgebeelde plattegrond. Nadat de piramide is afgebouwd levert elke extra steen 1 punt op. - tempel : plaats de stenen in volgorde op de rij. Is de rij vol, dan leg je de volgende steen terug op de eerste plaats bovenop de eerder geplaatste steen. Aan het einde van de ronde scoor je één punt per zichtbaar blokje (van bovenaf bekeken) - grafkamer : plaats de stenen in volgorde in de kolommen, van links naar rechts. Aan het einde van het spel leveren aaneengrenzende stenen punten op 1/3/6/10/15 punten voor 1/2/3/4/5 aangrenzende stenen. Elke extra steen levert je 2 bonuspunten op en je mag meerdere gebieden met stenen creëren - obelisken : plaats de stenen in de obelisk van de desbetreffende kleur. Aan het einde van het spel wordt er nagegaan welke speler de hoogste obelisk heeft. De spelers krijgen hiervoor punten, zijnde 15/10/5/1 voor de speler met de hoogste/2de/3de/4de hoogste obelisk.
Titel : Imhotep Auteur : Phil Walker-Harding Uitgeverij : White Goblin Games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 40 min. Leeftijd : 10+
Het heeft z'n tijd geduurd, maar we voegen eindelijk Kingdomino toe aan onze collectie ... en daar zijn we erg blij mee. Kingdomino is een spel van de gerenommeerde ontwerper Bruno Cathala. De spelers trachten hun koninkrijk uit te breiden. Ze doen dit door het aanleggen van een soort dominostenen die landschapstypen toont ipv de gekende, traditionele waarden. Aan het einde van het spel telt een speler al z'n aangrenzende vakken met hetzelfde landschapstype op en vermenigvuldigt deze met het aantal hierop afgebeelde kronen. De som van al deze scores vormen je eindtotaal. Een doorwinterde speler neemt er onmiddellijk de varianten bij en scoort extra punten voor het vlekkeloos bouwen van je koninkrijk (geen tegels moeten afleggen) en het centraal houden van z'n kasteel.
In de doos vinden we een fraaie inlay, met daarin 48 dominotegels, 4 starttegels, 4 kastelen en 8 houten koningen (2 in elke kleur, je hebt er slechts één van nodig, behalve als je met 2 spelers aan de slag gaat). Elke speler krijgt een starttegen en legt deze voor zich neer, z'n kasteel plaatst hij er bovenop. De dominostenen worden geschud en als trekstapel (in de doos) klaargelegd. Bij minder dan 4 spelers worden er 12/24 (bij 3/2 spelers) tegels uit het spel verwijderd. Er worden 4 tegels uit de doos getrokken en in oplopende volgorde (waarde op de achterkant van de tegel) onder elkaar gelegd in het midden van de tafel (bij 3 spelers zijn dit slechts 3 tegels). Daarna worden de tegels opengedraaid. De koningen van de spelers worden in een willekeurige volgorde getrokken, dit is de startvolgorde waarin de spelers hun koning op één van de openliggende tegels plaatsen. Daarna wordt de procedure van het trekken, ordenen en opendraaien van de dominotegels herhaald.
Het spel verloopt in rondes. In een ronde nemen de spelers hun gekozen tegel (in volgorde van boven naar onder) onder hun koning vandaan, plaatsen de tegel in hun koninkrijk volgens de plaatsingsregels en plaatsen ze hun koning op één van de tegels uit de nieuwe rij.
Als je bouwt aan je koninkrijk moet je ervoor zorgen dat het domein niet groter wordt dan 5x5 tegels. De tegel die je legt moet met minstens één landschapstype grenzen aan éénzelfde landschapstype of de neutrale starttegel. Je mag geen tegels over elkaar leggen. Als je een tegel niet kan leggen volgens de regels, dien je de tegel af te leggen. Tenslotte plaats je de koning op een tegel in de volgende rij. De plaats waar je de koning zet zal weer bepalen wanneer je de volgende ronde aan de beurt komt.
Zo gauw alle tegels zijn opgebruikt, volgt de slotwaardering zoals hierboven beschreven.
De speler met de hoogste score wint het spel, bij gelijkstand wint de speler met het grootste gebied (aaneengesloten velden van éénzelfde soort), nadien diegene met de meest verzamelde kronen.
ImprESSEN :
+ zéér kwalitatief materiaal + speelbaar vanaf jonge leeftijd, maar ook boeiend voor de veelspeler + supersnel tussendoortje dat zeker weet te boeien + interessant keuzesysteem om de tegels te veroveren + beetje puzzelen, beetje dominoën, dat beviel ons wel + korte spelregels, je bent onmiddellijk bezig + variantjes voorzien voor extra punten, gooi ze gelijk in de strijd zou ik zeggen
- voor de die-hards sowieso te weinig inhoud (maar dat wil dit spel ook helemaal niet pretenderen)
Conclusie
: ons is Kingdomino absoluut bevallen. Het is een charmant
tussendoortje met kwalitatief stevig materiaal. Het oogt mooi, is
kleurrijk, snel uitgelegd en nog sneller gespeeld. Dit is het perfecte
tussendoortje of spel om niet-spelers te overtuigen. Iedereen gaat zich
toch op zijn manier geamuseerd hebben bij dit spel. Het puzzelaspect is
fijn, maar niet overheersend en vooral het tegel-neem-systeem leent zich
tot hergebruik in andere "grotere" spellen. Ik kan je enkel aanraden om
dit spel een keertje op tafel te gooien, het is alleszins geen verloren
tijd. Op beurzen lijkt mij dit het perfecte demo-spel.
+ de beeples en de queen bee zijn prachtig vormgegeven + het artwork (aquarellen) van de bloemenkaarten en de doos zijn erg mooi en uniek in spellenland + het thema is de laatste tijd al wel meer gebruikt, maar het werkt nog wel + de scores liggen al bij al erg kort bij elkaar, spannend is het wel
- het artwork van het speelbord staat (in schril) contrast met de kaarten, erg jammer - het speelt gewoon niet zo vlot, stroefheid troef, ik moest constant de regels herhalen (ondanks het feit dat ze niet zo moeilijk zijn) - met vier spelers heb je volgens mij weinig in de hand, een rondje rond de bijenkorf kan soms in één beurt gebeuren - de actiekaarten en berenkaarten hebben een cartoony-gevoel, mooi, maar past eigenlijk weer niet bij de rest
Conclusie : Nimbee is blijkbaar erg goed ontvangen op de UK games expo. Langs de ene kant kan ik dat best begrijpen. Het is een deftig spelletje in een klein, fraai doosje. Het artwork, daar valt over te redetwisten, zeker omdat men niet echt consistent is geweest, maar over de beeples en vooral het miniatuurtje van de queen bee is enkel lof te vertellen. Het spel speelt relatief stroef, ondanks de eenvoudige spelregels. Het spelregelsboekje is op zich niet slecht, maar aangenaam om te lezen is het ook niet (zowel qua lettertype als lay-out). De actiekaarten zijn fijn, maar het hadden er gerust meer mogen zijn. (al was het maar voor aan variant waarbij de kaarten op een andere manier zouden verworven kunnen worden als in het normale spel) Eigenlijk bouw je in Nimbee constant je boost op, zodat je in één beurt echt kan gaan optimaliseren. Met 2 (en 3) spelers is dit nog wel mogelijk, maar als je met 4 spelers aan de slag gaat, heb je toch een totaal ander spel. Je hebt véél minder in de hand en tegen dat het jouw beurt is, kan de kaart waarvoor je gewerkt hebt al lang weg zijn. Nimbee is een spel met een zekere charme, je merkt wel de liefde die in het spel is gestopt, de auteur heeft echt z'n best gedaan om er een mooi product van te maken (in eigen beheer, met crowdfunding) en daarvoor verdient hij alle lof. Of het spel ook daadwerkelijk erg vaak op tafel zal komen, dat is nog maar de vraag. De queen bee zal wel nog dienst doen, al is het maar als startspelerpion bij Hive, Hornet en andere Waggle dances.
Vandaag hebben we aandacht voor een bijzonder kleinood dat het erg goed deed op de UK games expo enkele weken geleden. Nimbee is via Kickstarter tot leven gekomen en kan toch wel uitpakken met enkele mooie componenten. Het artwork in aquarel van Jen Buckley dat gebruikt werd voor de kaarten en het doosje verdienen ook zeker wat extra aandacht. Qua materiaal krijgen we een speelbord, 4 spelersbordjes, 8 honingpotten, 4 Beeples (meeples in de vorm van een bij), 4 volgordefiches, 1 queen bee-figuurtje, 4 einde-van-het-pad-kaarten (2 x waarde 14, 2 x waarde -7), 5 actiekaarten en 45 bloemenkaarten.
Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd. Elke speler krijgt een spelersbordje, 1 volgordefiche en beeple in z'n kleur. Deze beeples wordt in de weide geplaatst op het speelbord (onderaan). De speelvolgordefiches worden geschud en in een willekeurige volgorde op het volgordespoor gelegd. De queen bee-figuur wordt in het midden van het speelbord (in het centrum van de bijenkorf) geplaatst. De honingpotjes vormen een algemene voorraad. De bloemen- en actiekaarten worden geschud en vormen een trekstapel. Hiervan worden 12 kaarten rondom het speelbord gelegd. De resterende kaarten worden pas in volgende ronde(s) gebruikt. De einde-van-het-pad-kaarten worden geschud en er worden er zoveel van getrokken als er spelers deelnemen aan het spel, dit geeft ook het aantal ronden weer dat er gespeeld zal worden. De bovenste van deze kaarten wordt opengedraaid, de anderen blijven nog gedekt.
In Nimbee proberen de spelers zoveel mogelijk nectar te verzamelen in de vorm van bloemenkaarten (met waarden 2 t.e.m. 10) en einde-van-het-pad-kaarten (waarde 14 of -7, die heb je natuurlijk liever niet). De speler die aan het einde van het spel het hoogste totaal aan nectar heeft, wint het spel. Een ronde bestaat uit verschillende beurten waarin de beeples rond de bijenkorf vliegen en telkens eindigen op de weide om nectar te verzamelen. Afhankelijk van de plaats waar ze telkens terechtkomen zullen ze een actie mogen uitvoeren. Zo gauw alle 12 kaarten rondom het speelbord zijn opgepikt, wordt de einde-van-het-pad-kaart gewonnen door de speler die als eerste op de weide aankomt. Daarna wordt alles terug in gereedheid gebracht voor de volgende ronde door 12 nieuwe kaarten rond het speelbord te leggen en de volgende einde-van-het-pad-kaart open te draaien. Is er zo geen kaart meer voor handen is het spel ten einde.
Een speelbeurt bestaat telkens uit 2 delen, eerst ga je je beeple bewegen, nadien voer je de actie uit van de plaats waar je terechtgekomen bent. Vooraleer de eerste speler z'n beurt speelt, moet de queen bee een stapje verder gezet worden binnen de bijenkorf. Ze blijft altijd in de korf en zet telkens maar één stapje. Een speler heeft standaard één bewegingspunt, maar je kan dit gaan boosten door het inleveren van honingpotjes of boostkaarten (zie later). Je mag nooit je beweging eindigen op de plaats met de queen bee (tenzij een actiekaart het toelaat). Je bewegingspunt laat je toe om te "stappen", dit is je beeple gewoon één stap kloksgewijs verder te zetten OF te "vliegen" naar het eerstvolgende vrije veld (kloksgewijs) in de bijenkorf.
Na je beweging voer je de actie uit van het veld waar je terecht bent gekomen : - Neem 1 honingpotje en plaats deze op je spelersbord. Je kan er max. 2 verzamelen. Een honingpotje kan je inleveren om één extra bewegingspunt te gebruiken tijdens je bewegingsfase. - Queen bee : deze actie brengt 2 mogelijkheden met zich mee. Je mag de eerste kaart uit de rij rond het speelbord nemen en deze gedekt onder je spelersbord leggen afh. van de waarde van de kaart. Je kan op elk plaatsje maar één kaart hebben liggen. Deze kaarten kunnen je beweging ook met 1, 2 of 3 stappen boosten. Indien het een actiekaart betreft, gebruik je de kaart onmiddellijk of spaar je ze voor later te gebruiken. Een tweede mogelijkheid is het promoveren van één van je eerder verzamelde boostkaarten. Je verschuift de kaart dan gewoon één plaatsje onder je spelersbordje (ze wordt dan meer bewegingspunten waard). Indien je je beweging boost met één van deze kaarten moet je wel al de bewegingspunten gebruiken, anders mag je de kaart niet gebruiken. Deze kaarten tellen niet mee voor je score op het einde van het spel. - Ruil : deze actie brengt 2 mogelijkheden met zich mee. Je mag jouw beeple ruilen met de plaats waar de queen bee staat en nadien die actie uitvoeren. Anderzijds kan je de speelvolgorde veranderen met deze actie. Je verplaatst je eigen volgordefiche met eender welke andere fiche en draait de fiche naar de "zzz-kant" om aan te geven dat deze fiche niet meer kan geruild worden gedurende de lopende beurt. De speler wiens fiche verandert is, voert onmiddellijk een actie uit (hierdoor kan deze speler dus 2 keer aan de beurt komen in één rondje). - Weide : de beweging moet hier verplicht stoppen (met een exact aantal bewegingspunten). Je neemt de eerste vrije kaart rondom het speelbord. Is dit een bloemenkaart levert deze punten op aan het einde van het spel. Je mag honingpotten en boostkaarten spenderen om kaarten over te slaan en een verdere kaart te nemen (met hogere waarde). De overgeslagen kaarten worden uit het spel genomen. Actiekaarten worden bij de speler genomen en kunnen later gebruikt worden. Op deze manier krijg je ook de einde-van-het-pad-kaart te pakken.
De actiekaarten : - Hiversion : je mag de weide passeren en onmiddellijk verder vliegen in de bijenkorf - Honey grabber : steel een honingpot van een andere speler, je moet het zelf wel kunnen opslaan - Nectar detector : aan het einde van het spel verdubbelen de waarden van de kaarten met waarde 2 t.e.m. 5 - Two bees in a pod : gedurende het ganse spel mag je je beweging eindigen op het veld van de queen bee - Busy bee : doe een extra beweging en voer de actie van het eindveld uit
Titel : Nimbee Auteur : Nick Case Uitgeverij : A-muse-ment Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 20-40 min. Leeftijd : 10+
+ memorie-variant die ook erg aantrekkelijk is voor de veelspeler + het artwork is superschattig en erg fraai te noemen + als je met kinderen speelt leg je de kaarten terug op dezelfde plaats, de tactische variant laat je kaarten op een andere plaats leggen + het speel speelt erg vlot, beurten zijn erg kort + je moet constant gefocust blijven, ook buiten je beurt + de spelregels zijn kort en erg duidelijk
- het doosje had gerust een standaarddoosje kunnen zijn, maar het is wel mooi - naar het einde van het spel toe kan het perfect voorkomen dat een speler de eindconditie niet kan verwezenlijken, een beetje frustrerend - als je tegenstanders nu net jouw kaart omdraaien, is dat erg frustrerend, maar dit kan ook een tactiek zijn natuurlijk
Conclusie : What's up is een klein, leuk hebbeding. Niet iedereen is grote fan van memorie of varianten ervan, maar als je er toch graag ééntje in je collectie hebt, is dit misschien wel het spel dat je zoekt. Het leent zich voor jong en oud en zal je hersenen echt wel testen. Er zit meer verborgen in dit spel dan dat op het eerste zicht lijkt. Het artwork vind ik persoonlijk erg mooi en nodigt uit om te spelen. Een aanrader is wel het spelen op een speelmat, want als je de kaarten constant van de tafel moet nemen (en je hierin niet erg behendig bent), ga je de kaarten markeren (en dat is nu net niet de bedoeling in dit soort spellen, sleeven is ook een optie). Dit is ook zo'n spelletje dat zich perfect leent om te demoën of te gebruiken in extra-muros activiteiten. Goeie keuze weer Chronicle games, we zijn al erg benieuwd naar de volgende projecten.
De Nederlandse uitgeverij Chronicle games richt zich op het importeren en verdelen van spellen die ze de moeite waard vinden om in het Nederlands op de markt te brengen. Hun eerste spel was onmiddellijk een schot in de roos, Droomhuis werd overal goed onthaald (ook bij ons) en werd in geen tijd één van de smaakmakers van het voorbije speeljaar in de categorie "familiespel". Nu komen ze met een klein kaartspelletje, dat in de eerste plaats opvalt door z'n schattigheid. Strawberry studios is dan ook wel gekend voor dit type van artwork en alleen daarvoor is het al de moeite om het eens van naderbij te bekijken.
What's up is een combinatie van een set-collector en memorie-variant die toch meer diepgang met zich meebrengt dan op het eerste zicht lijkt. In het fraaie doosje (dat wel redelijk ruim is, de helft had ook volstaan) vinden we 30 dubbelzijdige kaarten met hierop vogels in de vier mogelijke kleuren (rood, geel, groen of paars) en telkens in een combinatie van één, twee of drie vogels. Daarnaast is er ook al een zip-lock-zakje voorzien voor diegenen die ook hun kaarten graag beschermen in het doosje. Bij aanvang van het spel worden de kaarten geschud en in een kader gelegd van 5 rijen met 6 vogelkaarten (zie opstelling onder). De jongste speler wordt de startspeler.
Doel van het spel is zo veel mogelijk vogelkaarten te verzamelen in een persoonlijke volière die je opbouwt. In je volière mag je elke soort (kleur) vogels gaan verzamelen, maar je moet ze telkens in volgorde verzamelen, zijnde één vogel, twee vogels en pas nadien drie vogels. Je mag wel meerdere kleuren tegelijk verzamelen, zolang je ze maar in volgorde neemt. Je mag van elke kleur wel maar één set verzamelen.
Een speelbeurt is erg kort : - je kiest één van de kaarten uit het speelveld en draait deze om - indien je de zopas omgedraaide kaart legaal kan toevoegen aan je volière neem je deze - indien de kaart niet in je volière past, leg je de kaart terug (na enkele spelletjes kan je de kaart telkens op een nieuwe plek leggen)
Wat staat er op de achterkant van een kaart : - ofwel zie je een ander aantal vogels in dezelfde kleur - ofwel zie je eenzelfde aantal vogels in één van de andere kleuren
Einde van het spel : - indien een speler 4/3/2 rijen volledig kan verzamelen bij 2/3/4 spelers wint deze speler onmiddellijk - indien er slechts 3 vogelkaarten overblijven en er reeds 8 beurten geen kaart mee weggenomen is, eindigt het spel en wint de speler met de meeste vogels in z'n volière. Is het nog gelijk wint de betrokken speler met de minste vogelkaarten.
Titel : What's up Auteurs : Dennis Kirps & Jean-Claude Pellin Uitgeverij : Chronicle games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
+ de doos zit vol, tjokvol materiaal + de mogelijkheden zijn enorm, je kan scoren op erg veel diverse manieren + de strijd is ongemeen spannend en wordt op enkele punten beslist + ondanks het feit dat het er misschien moeilijk uitziet, speelt het bijzonder vlot en is alles snel duidelijk + een speelbeurt is vaak erg kort, af en toe een combo spelen duurt langer, maar dan ben je zo enthousiast dat je beurt ook voorbij vliegt + het spel heeft gewoon iets unieks en toch tegelijk iets erg gekend en herkenbaar
- op het eerste gezicht oogt alles een beetje héél druk, 't is om schrik van te krijgen - omdat alles zo druk oogt, durf je in het begin wel eens wat zaken uit het oog te verliezen - wij moeten het stellen met de retailversie waarin er kartonnen fiches zitten, de deluxe versie heeft houten speelstukken - er is niet al te veel plaats voorzien op de speelbordjes om je assistenten te plaatsen, je dekt al gauw de symbolen af - je hebt een grote tafel nodig om alles netjes uit te stallen (maar dat is geen probleem voor ons)
Conclusie : Yokohama is een topper! We hadden al héél wat positieve dingen gelezen over dit spel en dat kan ik enkel en alleen bevestigen. Yokohama doet sommigen denken aan Istanbul, maar verder dan de vergelijking qua stappen van de ene naar de andere locatie kom ik niet echt. Het spel is daarnaast een echt punten-sprokkel-spel, fans van Feld en dergelijke gaan hun hartje hier ook ophalen. Het artwork, je bent voor of tegen, maar het heeft wel iets unieks en eens je vertrokken bent, zijn de gebruikte symbolen erg klaar en duidelijk. Hier en daar zitten wel enkele kleine regeltjes die je durft te vergeten, geld ontvangen voor je handelshuizen bijvoorbeeld. Je moet ook de beurten van anderen nauw in het oog houden, want het kan op het eind op een puntje aankomen. Ik heb me alleszins reuze geamuseerd met dit spel, want ik verloor met welgeteld één punt ... een topper voor mij dus. Ik zou deze graag zo snel mogelijk terug op tafel krijgen, dus als je zin hebt, dan hoor ik het graag!
Yokohama is een titel waarnaar we al een tijdje zaten uit te kijken. Het spel werd in 2016 al gelanceerd door Okazu brand, maar was al gauw uitverkocht (zoals de meeste Japanse titels in Essen). Het was wachten op de reprint in de vorm van Tasty Minstrel Games. Nu is het eindelijk zo ver. Op het eerste zicht ga je overrompeld worden door al het karton, de speelborden, fiches, kaarten, spelermaterialen, ... maar in z'n binnenste is het spel eigenlijk een relatief eenvoudige en rechtlijnige workerplacement.
In Yokohama gaan de spelers handelaars voorstellen die faam trachten te verdienen door bestellingen te leveren, buitenlandse technologieën te leren, de stad uit te breiden door winkels en handelshuizen te bouwen, ... Dit doe je door in de straten van Yokohama rond te struinen en de daar betreffende acties uit te voeren, alsook de medewerking te verwerven van buitenlandse agenten.
In de lijvige doos (wel standaardmodel, maar barstensvol materiaal) vinden we per speler 1 spelersbord, 1 president, 20 assistenten, 1 scorefiche, 8 winkels en 4 handelshuizen. Daarnaast krijgen we 30 koperfiches, 30 zijdefiches, 40 theefiches, 40 visfiches, 23 importfiches, 68 geldfiches, 1 stationfiche, 10 buitenlandse agentenfiches, 20 kracht-5-fiches, 18 gebiedsborden, 6 managementborden, 1 douanebord, 1 havenbord en 1 dokbord, 1 laboratoriumbord en 1 onderzoekscentrumbord, 1 scorebord, 36 bestellingskaarten, 30 technologiekaarten, 12 doelkaarten, 24 bouwkaarten en 1 startspelerkaart. De opstelling van al dit materiaal is netjes omschreven in de spelregels, waarnaar ik hier graag verwijs. Je volgt netjes in 12 stappen wat je te doen staat en je kan aan het spel beginnen. Je hebt wel best een grote tafel nodig, zoals hieronder op de foto ook wel duidelijk is.
Vertrekkende van de startspeler, voeren de spelers kloksgewijs hun hele beurt uit tot er aan één van de eindvoorwaarden voldaan wordt. De lopende ronde wordt dan nog afgespeeld, alsook een laatste volledige beurt door alle spelers. Daarna volgt er nog een eindwaardering en wint de speler met de meeste punten. Een speelbeurt doorloopt 3 grote fasen : 1) Extra actiefase (deel I) 2) Hoofdactiefase 3) Extra actiefase (deel II)
Ik begin voor de gemakkelijkheid en duidelijkheid met de hoofdactiefase. De beide extra actiefases zijn identiek, maar kunnen enkel uitgevoerd worden voor en/of na de hoofdactiefase (meer hierover later). Hoofdactiefase : - plaatsen van assistenten : in deze fase plaatst een speler z'n assistenten op het speelbord. Je kan ervoor opteren om 3 assistenten in te zetten op 3 verschillende borden OF 2 assistenten te plaatsen op één bord. Deze assistenten moeten uit je beschikbare voorraad komen (indien te kort plaats je er minder), je mag ze niet op het kanaal plaatsen, je mag ze bij je president zetten. Plaats je ze in een gebied waar er een vreemde president staat, moet je aan de eigenaar ervan 1 yen betalen per assistent die je er plaatst.
- bewegen van de president : er zijn hier drie mogelijkheden, waarvan de 3de de meest frequente is. Je kan je president van het bord halen naar je voorraad en mag zoveel assistenten van het speelbord terugtrekken als je wil (van eender welk gebied). Je mag je president vanuit je voorraad op een gebied plaatsen waar nog geen president staat en waar één van jouw assistenten aanwezig is (ook de haven is verboden terrein). Tenslotte kan je je president gaan verplaatsen naar een gebied waar één van jouw assistenten staat. Je kan enkel bewegen door gebieden waar je zelf een assistent hebt. Passeer je langs de haven, betaal je 1 yen aan de bank. Passeer je een gebied met een vreemde president, dan betaal je de eigenaar 1 yen, je mag hier overigens niet stoppen. Je mag ook nooit terug terechtkomen op je startgebied.
- actie van het gebied : je gaat in het gebied waar je president eindigde bekijken wat je kracht is. Zowel je president, elke assistent, een eigen gebouw of handelshuis als stationfiche leveren je 1 krachtpunt op. De kracht waarmee je de actie gaat uitvoeren bepaalt wat je op elke locatie kan verwerven. (diverse locaties, zie onder). Elke tegenstander die een winkel heeft op het speelgebied waar de actie wordt uitgevoerd, ontvangt 1 yen van de bank (voor een handelshuis krijg je niets).
- kracht-5-bonus (optioneel) : indien je de voorgaande actie uitvoerde met een kracht van 5 en er is nog een kracht-5-fiche beschikbaar, mag je deze nemen en onmiddellijk het afgebeelde voordeel nemen. Hou de fiche ook bij, deze kan je nog nodig hebben om doelkaarten te vervullen.
- bouwen (optioneel) : indien je een actie uitvoerde met kracht 4 of 5 mag je een bouwactie ondernemen. Hiervoor moet je wel een winkel of handelshuis in je voorraad voor hebben. Je mag slechts één winkel per gebied hebben. Je legt de winkel op de bouwkaart en ontvangt onmiddellijk het afgedekte voordeel. Dit verloopt idem voor een handelshuis.
- herstellen : aan het einde van de hoofdactiefase neem je alle assistenten van het speelgebied waar je de actie uitvoerde terug op handen in je voorraad.
Extra actiefase : - gebruik een buitenlandse agent : indien je 2 kaarten wist te verzamelen met een overeenstemmend landsymbool heb je een buitenlandse agentfiche gekregen. Je kan deze in deze fase inzetten om een actie uit te voeren van een speelveld waar je minstens 1 assistent hebt staan en geen president. Je doorloopt dan gewoon de stappen van de hoofdactiefase. De gebruikte agent wordt omgedraaid en is niet meer beschikbaar. Hou deze wel bij voor de eindwaardering. Je mag deze actie slechts één keer in je ganse beurt uitvoeren. - volbreng een doelkaart : als je kan aantonen dat je voldoet aan de voorwaarden van een doelkaart plaats je één van je beschikbare assistenten (uit je voorraad) op de hoogste punten van de opdrachtkaart. De eerste die erin slaagt, krijgt hogere punten dan de volgende spelers. Let erop dat deze assistent nooit meer in je voorraad zal komen gedurende het spel. - volbreng een bestelling : leg een opdrachtkaart uit je hand voor je op tafel en leg hiervoor de gevraagde grondstoffen af. Je ontvangt onmiddellijk het afgebeelde voordeel. Kijk onmiddellijk of je een buitenlandse agentfiche zou winnen (als je 2 dezelfde landsymbolen zou hebben op dat ogenblik). Bestellingskaarten op handen tellen niet mee voor het bepalen van een buitenlandse agentfiche. Je mag overigens maximaal 3 bestellingskaarten op handen hebben.
Einde van het spel : voorwaarden : - een speler bouwde z'n 4 handelshuizen - een speler bouwde z'n 8 winkels - je kan de bestellingskaarten niet meer aanvullen - er staan een aantal assistenten op het kerkbord (afh. aantal spelers 5/5/6 bij 2/3/4 spelers) - er staan een aantal assistenten op het douanebord (afh. aantal spelers 5/5/6 bij 2/3/4 spelers) Wanneer er aan één van deze voorwaarden is voldaan, wordt de lopende ronde uitgespeeld en nadien nog één slotronde gespeeld. slotwaardering : - 6/3 punten voor de eerste twee spelers met de grootste aanwezigheid op het kerkbord. Bij gelijkstand wint de speler met de assistent op de meest rechtse plaats op het bord. Indien slechts één speler aanwezig, krijgt deze enkel de punten voor de eerste plaats. - 8/4 punten voor de eerste twee spelers met de grootste aanwezigheid op
het douanebord. Bij gelijkstand wint de speler met de assistent op de
meest rechtse plaats op het bord. Indien slechts één speler aanwezig,
krijgt deze enkel de punten voor de eerste plaats. - 10/5 punten voor de eerste twee spelers met de grootste waarde aan technologiekaarten. Bij gelijkstand wint de speler die als eerste aan de beurt komt in speelvolgorde. Indien slechts één speler technologiekaarten heeft,
krijgt deze enkel de punten voor de eerste plaats. - landenbonus waarbij je al je symbolen op volbrachte bestellingskaarten en technologiekaarten in sets gaat onderbrengen. Je scoort 12/8/4/2/0 punten voor 5/4/3/2/1 verschillende symbolen. - je scoort nog 1 punt voor elke niet-gebruikte agentfiche, importfiche, 2 yen en 3 grondstoffiches.
de locaties : - kopermijn : ontvang 0/0/1/2/3 koper bij kracht 1/2/3/4/5 - visgrond : ontvang 1/2/3/4/5 vis bij kracht 1/2/3/4/5 - zijdemolen : ontvang 0/1/2/3/4 zijde bij kracht 1/2/3/4/5 - theeplantatie: ontvang 1/2/3/4/5 thee bij kracht 1/2/3/4/5 - bank : ontvang 1/2/3/4/5 yen bij kracht 1/2/3/4/5 - chinatown : ontvang 1/2/3/4/5 ruilmogelijkheden bij kracht 1/2/3/4/5 (koop of verkoop koper of zijde voor 2 yen, koop of verkoop thee of vis voor 1 yen, koop 1 import voor 4 yen) - kerk : ontvang 1/2/3/4/5 geloof bij kracht 1/2/3/4/5. Je mag extra geloof aankopen voor elke verschillende grondstof of 2 yen. Nadien plaats je een beschikbare assistent uit je voorraad op het kerkbord op de plaats die overeenkomt met je totaal aan geloof. - douane : je mag 0/1/2/3/4 importfiches afgeven bij kracht 1/2/3/4/5. Afhankelijk van het aantal importfiches die je afgeeft, mag je een beschikbare assistent uit je voorraad op de desbetreffende plaats op het douanebord plaatsen. - dok : je mag 0/laag/midden/hoog/hoog+3 punten bestellingskaarten nemen bij kracht 1/2/3/4/5. Indien je een kaart neemt, mag je onmiddellijk 2 yen of een importfiche afgeven om een extra kaart te nemen. De kaarten worden doorgeschoven naar links op het bord en aangevuld. - tewerkstelling : beweeg 0/1/2/3/4 voorwerpen van je spelersbord naar je beschikbare voorraad bij kracht 1/2/3/4/5. Assistenten kosten je niets, winkels kosten 2 yen en handelshuizen oplopend 4/5/6/7 yen. - laboratorium : ontvang 1/2/3/4/5 technologiepunten bij kracht 1/2/3/4/5. Je kan voor 1 import of 2 yen extra punten bijkopen (zo vaak je wil) om nadien één technologiekaart aan te schaffen met deze punten. De kaart wordt open voor je neergelegd en het voordeel is onmiddellijk voor jouw beschikbaar. Je mag nooit een tweede kaart met dezelfde naam aanschaffen. Kijk ook onmiddellijk of je een buitenlandse agentfiche wint. De kaarten schuiven door naar links en worden aangevuld. - haven : idem dok - onderzoekscentrum : idem laboratorium - kanaal : hier kan je president niet eindigen of geen assistent staan, maar je betaalt 1 yen aan de bank als je dit bord passeert.
Titel : Yokohama Auteur : Hisashi Hayashi Uitgeverij : TMG Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
