Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
28-07-2016
imprESSEN : Jäger und späher
Jäger und späher (Kosmos) :
+ de hand van de auteur van Kashgar is hier duidelijk te voelen + dit spel is een pareltje dat niet vertaald is geworden (net zoals Kashgar) + het artwork is stijlvol en de kaarten superduidelijk + de acties op de kaarten zijn simpel, maar elegant + er zijn een basisspel, normaal spel en varianten voorzien + het spel loopt als een trein, zoals een 2-speler moet lopen + het oprapen van "nieuwe" kaarten om je hand te vormen is zo'n goed spelmechanisme
- het spel is enkel in het Duits te verkrijgen en het materiaal is niet taalonafhankelijk - onbegrijpelijk dat andere uitgeverijen de spellen van deze auteur niet oppikken - de spelregels zijn op zich wel oké, maar na een instructiefilmpje te hebben bekeken werd het toch allemaal duidelijker - de grondstoffen op de kaarten zijn nogal klein, als je die afdekt met de blokjes zie je de vrije grondstoffen niet altijd even goed
Conclusie : Jäger und späher is een erg deftig 2-persoonsspel dat gerust in de rij met Targi en Patchwork mag gaan staan. Het thema dat gebruikt is, is niet het meest innovatieve, maar het spelmechanisme is dat zeker wel. Het is onbegrijpelijk dat beide titels van deze auteur aan alle Engelstalige (en andere talen) voorbij gaan. Aan alle uitgeverijen die graag iets vertalen dan ook een warme oproep om in de eerste plaats Kashgar eens te bekijken en daarna ook deze titel als ze op zoek zijn naar een 2-speler.
+ het spel past vlekkeloos in de reeks van WYG, de kwaliteit wordt doorgetrokken + het kiezen van de dobbelstenen, waarbij de waarde belangrijk is voor zowel de actie als het passen is erg fijn + het spel is erg spannend, bij ons was er gisteren slechts één punt verschil tussen de 1ste en 2de plaats + het spel loopt netjes op, je bouwt naar je doel toe en hebt telkens héél wat keuzes te maken + knap dat WYG in één Essen-jaargang met twee toppers op de markt komt (Nippon en deze titel) + het materiaal is verzorgd, sfeervol en vooral erg netjes gemaakt om het taalonafhankelijk te houden
- de eerste keer is het wel even wennen aan alle symbolen en de interactie tussen deze symbolen (maar eens je het gewend bent, speelt het héél intuïtief en vlot) - misschien duurt dit spelletje net één ronde te lang voor wat het is (natuurlijk gaan volgende sessies wel sneller, maar toch ...) - dit spel is, zoals steeds bij WYG, erg euro, het zijn spelmechanismen die erg netjes in elkaar pakken, maar het is daardoor ook droog (tenzij je er zelf natuurlijk het nodige thema in stopt en acties koppelt aan het thema)
Conclusie : het heeft z'n tijd geduurd vooraleer deze titel op tafel is verschenen (ook door een misprint), maar ik ben erg blij dat ik hem eindelijk kon spelen. Het is een erg degelijke euro-game die je snel onder de knie hebt qua spelverloop, maar niet zo maar naar je hand zal kunnen zetten. Ik vermoed dat het spel nog beter had geweest als men de speelduur iets meer had kunnen beperken (zeker met vier), ik vermoed dat met 3 spelers de verhouding speelduur-speelplezier optimaal zal zijn. Op naar een volgende sessie (met drie) zou ik zeggen.
+ dit is old-school eurogamen met het op voorhand plannen van acties + je komt telkens dat actietje te kort + al je beslissingen gaan verband houden met elkaar + dit spel is erg nauw, je gaat al snel in elkaars vaarwater zitten en moet steeds een back-up-plan achter de hand houden + het is een race naar het einde, binnen het uur is dit spel afgelopen (met alle spelersaantallen) + meerderheden creëren en acties op voorhand plannen, u begint te watertanden + de flow-of-play is erg duidelijk en rechtlijnig, je moet slechts enkele actiekaarten uitleggen
- het is old-school en voor de cult of the new is dat misschien niet meer aan de orde - het plannen kan voor de nodige frustraties en AP zorgen (hoewel de speelduur overall best meevalt) - meerderheden creëren en acties op voorhand plannen zijn niets voor u - er zitten hier en daar wel enkele kleine regeltjes aan het spel, zorg ervoor dat je het de eerste keer onmiddellijk juist doet (spelregels bij de hand) en dan komt het allemaal goed Conclusie : West of Africa heeft mij persoonlijk weten te bekoren. Het artwork is redelijk ouderwets, het materiaal zeker niet fantastisch (maar wel degelijk) en de spelmechanismen niet super-origineel en sexy, maar het werkt allemaal wel. Soms heb je van die spellen die dat old-school-gevoel oproepen (zoals Hanze bijvoorbeeld) en dat doet dit spel ook. Blijkbaar zou het spel ook terug herdrukt worden, dus dit geeft toch aan dat er nog voldoende vraag is naar dit spel. Het spel is wel erg nauw, speelvolgorde kan dramatisch uitdraaien voor sommige spelers, dus zorg dat je een B-plan achter de hand houdt. Je moet opportuniteiten zien en zoeken en je zal merken dat het aan het eind van het verhaal erg spannend uitdraait, met gelijkstanden of zéér kleine overwinningen.
+ erg handig, klein kaartspelletje met voldoende diepgang + speelt redelijk snel, het is een race naar het einde toe + de scores liggen behoorlijk dicht bij elkaar + je kan altijd wel iets ondernemen, beurten zijn kort, duidelijk, maar je gaat al snel naar een bepaald doel + het artwork van Fleet is hierin te herkennen (zo goed als identiek) + een mooie aanvulling van een al toffe reeks Fleet-spellen + je scoort op meerdere manieren punten + de eigenschappen van de contracten zijn superduidelijk, je bent er zo mee weg
- je bent wel een beetje afhankelijk van de kaarten die je voorgeschoteld krijgt, maar kan gaan manipuleren in grote mate - er wordt erg weinig gerucht gegeven aan deze titel, hoewel het echt wel meer zou verdienen - het is Amerikaans en EGG dus al snel stevig geprijsd voor een kaartspel - de eigenschappen van de contracten zijn superduidelijk en al gauw misschien iets te beperkt - de spelregels zijn duidelijk, maar bij een eerste lezing moet je toch al goed nadenken over wat er allemaal gebeurt
Conclusie : Fleet Wharfside is een erg mooie aanvulling van de Fleet-reeks. Fleet is een spel dat me altijd al geïntegreerd heeft en dat doet dit kleine kaartspelletje eigenlijk ook wel. Het spel omvat een gestroomlijnd spelmechanisme en eens je één rondje gedraaid hebt, is alles overduidelijk en ga je dit spel nog sneller kunnen spelen. Ik durf het al gerust in de categorie van Star realms duwen, maar het zal zeker nooit dit aanzien krijgen (enerzijds omwille van het thema, anderzijds door de toegankelijkheid). Kortom : Fleet is waarschijnlijk als spel nog beter, maar als snel tussendoortje of om in je binnenzak mee te nemen (wat bij Fleet net niet lukt) kan dit spel zeker bekoren.
Broom service - het kaartspel (Alea/Ravensburger) :
+ het spelmechanisme van Wie verhext! en Broom service tot het minimum herleid en gestript + het speelt vlot, erg vlot + de spelregels zijn zoals steeds erg duidelijk geschreven, want op zich is het wel wat abstracte uitleg (spelers die de voorgangers kennen gaan hier echter geen last van hebben) + de kleine-doosjes-reeks van Alea, we gaan er nog aan kunnen wennen + het artwork op de kaartjes is erg fijn, de kleuren zijn duidelijk te herkennen en de overzichtskaartjes erg handig en functioneel + economisch slim, maar ook leuk, dit spel bevat een mini-uitbreiding voor Broom service - het bordspel
- qua moeilijkheidsgraad in niets te vergelijken met z'n voorganger "klein" doosje Castles of Burgundy het kaartspel - vier rondjes zijn gewoon te weinig, het spel is eigenlijk iets te snel gedaan (wat op zich natuurlijk weer positief is) - er zijn wel wat opdrachten te vervullen, maar véél meer is er niet aan de gang, ik mis wat diepgang
Conclusie : Broom service het kaartspel is hopelijk de laatste in rij van deze titels, want buiten een dobbelspel zie ik niet in wat men er nog meer zou mee kunnen doen. Persoonlijk blijf ik Wie verhext! het beste vinden. Het combineert het leuke spelmechanisme met en echt spel en diepgang. Dit kaartspel is eigenlijk enkel en alleen het spelmechanisme dat aan een beetje set-collecting wordt gekoppeld. Let wel, het is zeker niet slecht. Het speelt vlot, kan ongetwijfeld met iedereen gespeeld worden en kan een perfecte opstap zijn naar de twee grotere broers. Dus als u mijn mening vraagt, geef ik u graag volgend advies. - Je bent op zoek naar een bordspel met dit mechanisme, maar kan tegen de nodige frustratie : Broom service - het bordspel - Je bent op zoek naar een snel, kort kaartspel dat je met iedereen kan spelen : Broom service - het kaartspel - Je bent op zoek naar een deftig spel, voldoende diepgang, maar toch klein en elegant : Wie verhext! Wat je ook beslist, één van deze spellen mag je toch zeker in je collectie opnemen.
+ artwork van Ryan Laukat = top + relatief eenvoudige worker-placement met toch wel wat interessante keuzes + opbouwen, zonder al te veel afbraak + het plaatsen van de arbeiders waarbij je telkens een arbeider met hogere waarde moet plaatsen zorgt toch voor ietwat denkwerk + de schade die de titanen aanrichten zijn niet van die orde dat het dodelijk is, af en toe een beetje lastig, maar meer niet + het opbouwen van je strijdkrachten zorgt voor interessante keuzes + de zwakkere titanen gaan er erg snel aan en dan is het opbouwen geblazen naar de sterkere + het spel heeft een goede speelduur, vooral door de eenvoud van de spelregels ben je snel aan het spelen
- weinig spelersinteractie - voor de die-hardgamer is het misschien net ietsje te eenvoudig - dit is een erg solide spel dat de meesten een 7 à 8 zullen geven, maar weinigen gaan opteren voor een 9 of hoger volgens mij
Conclusie : The ancient world blijft trouw aan de wereld die Ryan Laukat voor ons geschapen heeft, zie het gerust als de oude wereld waarin City of iron zich ook afspeelt of waar Above and below nadien op bezoek komt. Het spel is niet baanbrekend qua spelmechanismen, maar introduceert toch enkele fijne nieuwe elementjes. Het op pensioen sturen van militaire kaarten bijvoorbeeld zorgt voor interessante keuzes. Ook het opbouwen van je stad zal je in een bepaalde richting op het bord sturen qua worker-placement, maar je hebt altijd keuzes, vooral de volgorde waarin je de acties gaat uitvoeren is belangrijk. Het militaire luik in dit spel is duidelijk, overzichtelijk en erg snel uitgelegd. Ook de negatieve gevolgen van een gevecht zijn duidelijk en overzichtelijk en relatief snel te herstellen. Je komt in dit spel zelden in ademnood, enkel spanning qua timing laat je bibberen. Met The ancient world raakt Ryan Laukat toch weer een gevoelige snaar en doet hij me uitzien naar z'n volgende project dat op KS zal verschijnen weldra. Ook zijn vorige titel "Islebound" zou na de grote vakantie in de winkelrekken moeten verschijnen en gaan we nauw in het oog houden.
Carrotia is een coöperatief tegellegspel waarbij de spelers tegen de klok een labyrinth gaan bouwen en met het konijn zo veel mogelijk wortels proberen te verzamelen en vooral te ontsnappen. In de doos vinden we prachtig vormgegeven materiaal terug in de vorm van 40 tegels, 3 zandlopers (30-60-90 sec.), 27 queestekaarten, 6 spelerskaarten (karakters), 6 vogelfiches, 30 wortelfiches, 2 pijlfiches, 6 dobbelstenen en 1 houten konijn.
Het spel is opgesplitst in 3 ronden, die op hun beurt uit 2 fasen bestaan. 1) de spelers krijgen een beperkte tijd om het labyrinth op te bouwen met de tegels die ze op handen hebben 2) het konijn volgt het pad en verzamelt zo veel mogelijk wortels en voorwerpen in een voorgeschreven aantal stappen Indien de spelers na 3 ronden 20 wortels (1-3 spelers) of 25 wortels (4-6 spelers) weten te verzamelen winnen ze het spel. Slagen ze hier niet in gaan ze gezamenlijk de spreekwoordelijke boot in.
De queestekaarten zijn onderverdeeld in 3 niveaus, afhankelijk van de ronde gebruik je queeste 1, 2 of 3. Deze kaarten tonen een blueprint van het labyrinth dat je in die bepaalde ronde zal moeten bouwen. In ronde 1 is dit een speelveld van 3x3 tegels, in ronde 2 4x4 en in ronde 3 5x5. Voor aanvang van de ronde krijgen de spelers een aantal tegels op handen (afh. aantal spelers, zie spelregels). De zandloper van de bewuste ronde wordt omgedraaid en de spelers plaatsen om beurten één van hun tegels aan het speelveld. De tegels moeten uiteraard netjes aan elkaar passen en de vorm van de queestekaart kopiëren. Naast het plaatsen van een tegel kan een speler er ook voor opteren om een eerder geplaatste tegel te ruilen met één van z'n handtegels. Zo gauw de tijd is opgebruikt, stoppen de spelers met bouwen. Er moet minstens een gang ontstaan zijn met het startpunt (groene pijl) en eindpunt (rode pijl) zoals aangegeven op de queestekaart. Daarna plaats je de wortel- en vogelfiches zoals aangegeven op de queestekaart. Indien niet alle tegels correct of volledig geplaatst zijn, leg je één extra vogelfiche om 3 tegels te veranderen/toe te voegen.
In fase 2 gaan de spelers het konijn over het labyrinth verplaatsen (kloksgewijs of tegen de klok staat aangegeven op de queestekaart). Je beweegt van de starttegel (groene pijl) richting de uitgangstegel (rode pijl) en mag niet terugkeren op je stappen. Indien het konijn bij een wortelfiche komt, wordt deze in de puntenstapel geplaatst van de spelers. Elke speler heeft ook een karakter dat hij éénmalig per ronde kan gebruiken in z'n beurt. In de eerste ronde hebben de spelers 10 bewegingspunten om tot aan de tegel met de rode pijl te geraken (je hebt geen extra bewegingspunt nodig om eraf te bewegen). Na de beurt van elke speler gooi je met een aantal dobbelstenen, gelijk aan het aantal vogels op het bord, de fiches worden verplaatst. Deze bewegingen kunnen naar links, rechts, boven, onder, wortelfiche naar keuze of het konijn zijn.
Na de lopende ronde blijft het labyrinth liggen voor de volgende ronde. De spelers krijgen terug nieuwe tegels op handen en bouwen volgens de regels aan tot een speelveld van 4x4. Dit keer krijgen ze 60 seconden de tijd. De wortel- en vogelfiches worden wel eerst afgeruimd en nadien terug gelegd zoals aangegeven op de queestekaart niveau 2. In de bewegingsfase hebben de spelers nu 15 stappen. In ronde 3 krijgen de spelers 90 seconden om het labyrinth op te bouwen en hebben ze 20 stappen. Voor het overige verlopen de rondes op identiek dezelfde wijze.
De karakters : - vampier : je mag 2 x bewegen - mummie : cancel het effect van een vogel - oude zeiler : je mag een stap achteruit bewegen - geest : vlieg en beweeg naar een tegel naar keuze - bandiet : wanneer je een wortelfiche bereikt, tel je +1 wortel - clown : verplaats een vogel naar de starttegel
De vogels : Elke vogel heeft 2 effecten, wanneer het een wortelfiche vindt (A) of wanneer hij bij het konijn komt (B). - uil : A) verandert een 3-wortelfiche in een 1-wortelfiche B) heractiveer het effect van het karakter - havik : A) vernietigt het wortelfiche B) brengt je terug naar de begintegel - kraai : A) steelt een wortel van de tegel en neemt het mee B) deactiveert het effect van het karakter - zeemeeuw : A) steelt een wortel van de tegel en neemt het mee B) geeft je de wortels die hij al verzamelde - vleermuis : A) verandert de wortel in een nieuwe vogel B) neemt je mee naar de eindtegel - spreeuw : A) steelt een wortel en brengt deze naar de starttegel B) heractiveert het effect van het karakter
Titel : Carrotia Auteur : Malte Kühle Uitgeverij : Mage company Aantal spelers : 1-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
In Cohort vormen de spelers om ter snelste een legioen om aan Caesar te tonen dat zij de beste commandant zijn. Een legioen wordt gevormd door 3 verschillende cohorten, die op hun beurt een verzameling zijn van soortgelijke kaarten. Afhankelijk van het type kaart zal een cohort bestaan uit 3, 4 of 5 dezelfde kaarten. Cohort bestaat uit 168 kaarten, opgedeeld in 8 verschillende types. Alle kaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd. Er wordt een startspeler gekozen en nadien wordt er met de klok mee gespeeld.
Tijdens een beurt doorloopt een speler de volgende 3 fasen : 1) trek 2 kaarten van de trekstapel, bekijk ze en geef er één aan een tegenspeler naar keuze, de andere kaart hou je zelf 2) optioneel mag je één van je handkaarten op tafel leggen als deel van één van je cohorten 3) leg extra handkaarten af, je limiet is vier handkaarten (standaard)
Zo gauw een speler kaarten voor zich open legt, geldt het effect dat de kaart met zich meebrengt. Deze negatieve effecten maken het moeilijker om bepaalde combinaties te gaan maken. In de rechterbovenhoek van de kaart staat hoeveel exemplaren je moet verzamelen vooraleer je cohort volledig is (3,4 of 5). Eens dit het geval is, draai je de kaarten dicht en heb je één van je cohorten verzameld. De effecten van deze sets gelden niet meer en zo gauw je er drie hebt verzameld, win je het spel. Bovendien mag een speler die een cohort maakt een tegenspeler aanduiden die al z'n handkaarten moet afleggen.
De kaarten : - Praetorian : je kan geen kaarten van tegenspelers ontvangen - Catapult : wanneer je 2 kaarten van de trekstapel trekt, leg je ze gedekt voor je neer (zonder eerst te bekijken, geef je er één aan een tegenstander en hou je de andere zelf op handen - Centurion : speel met je handkaarten open vanaf nu - Sagittarii : trek 1 kaart van de aflegstapel en de andere van de trekstapel, nadien verdeel je er één en hou je de andere - Equites : je handlimiet is nu 2 - Legionary : leg alle primus pilus kaarten uit je hand of delen van je cohorten af - Velites : trek voor je beurt 1 kaart van de trekstapel en geef zonder te kijken aan een tegenspeler, vervolg nadien je beurt zoals gewoonlijk door 2 kaarten te trekken, één te verdelen en de andere te houden - Primus pilus : gebruik deze kaart als joker in één van je cohorten of leg de kaart af en verwijder een kaart van een tegenspeler z'n cohort
Titel : The cohort Auteur : Jeremie Kletzkine Uitgeverij : Mage company Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 15-30 min. Leeftijd : 8+
Chibis is de eerste volwaardige uitbreiding voor het erg toffe spel "Takenoko". De Japanners krijgen van de chinezen nog een panda cadeau, de tuinier van de keizer mag het weer allemaal gaan oplossen. Allemaal leuk en wel, maar het feit dat het dit keer een vrouwelijk exemplaar betreft, zou wel eens zware gevolgen kunnen hebben. De uitbreiding voegt enkele nieuwe speelelementen toe, maar je hebt de basisdoos nodig om het spel te kunnen spelen. In de uitbreiding vind je 6 nieuwe landschapstegels (met Chibis-symbool), 17 extra bamboescheuten, 18 nieuwe opdrachtkaarten, 1 vrouwelijke pandafiguur en 9 babypandafiches. De nieuwe tegels worden gemixt met die uit het basisspel en ook de nieuwe opdrachten worden in de desbetreffende trekstapels geschud. De babypandafiches en de vrouwelijke pandafiguur worden naast het speelveld klaargezet. De spelregels van het basisspel blijven allen behouden. Ik geef je hier graag een overzichtje van de nieuwigheden.
De vrouwelijke panda : - zij komt op de eerste tegel met Chibis-symbool die in het spel wordt gebracht - komt er een nieuwe tegel met Chibis-symbool in het spel wordt de figuur steeds hierop gezet - je mag met haar bewegen op exact dezelfde manier als met de andere panda (met de actie "panda bewegen" of na het gooien van de "bliksemschicht" op de dobbelsteen). Je moet wel één van beiden kiezen en mag niet beide figuren verplaatsen. - de panda eet een bamboescheut van de tegel waarop ze eindigt - komt de vrouwelijke panda op dezelfde tegel als de mannelijke panda mag de speler ervoor opteren om één bamboescheut terug in de voorraad te leggen, daarna ontvang je één babypandafiche in de kleur van de afgegeven bamboescheut
De babypanda's : - ze liggen gedekt naast het speelveld en kunnen in het bezit komen van de spelers zoals hierboven beschreven - op de achterkant staat een bonus die ze onmiddellijk na het nemen opleveren 1) neem een waterkanaaltje 2) neem een verbeteringstegel naar keuze 3) ruil één van je opdrachtkaarten op handen met een nieuwe opdrachtkaart van dezelfde trekstapel - je behoudt de fiches tot het einde van het spel, waar ze 2 overwinningspunten opleveren - als alle fiches zijn opgebruikt kunnen de babypanda's niet meer gebruikt worden tijdens het spel
De nieuwe opdrachten : Alle nieuwe opdrachten horen in de drie categorieën thuis : tuinier, tegels of panda. Je probeert wederom combinaties te maken met landschapstegels (dit keer ook in combinatie met Chibis-tegels), de tuinier moet nu bamboescheuten van diverse hoogte proberen te maken en qua panda-opdrachten moet je de gebruikelijke combinatie bamboescheuten afgeven, maar moet de panda op de begintegel staan.
De nieuwe tegels : - op één tegel groeien de drie soorten bamboe, bovendien laten ze ook op omgrenzende tegels van alle kleuren de bamboe groeien - als de tuinier op één van de heilige tegels eindigt, groeit er bamboe op alle bewaterde tegels in dezelfde kleur (niet enkel de aangrenzende) - één tegel heeft dezelfde voordelen als de starttegel, alle aangrenzende tegels zijn onmiddellijk bevloeid en sommige opdrachtkaarten "panda" kunnen hier uitgevoerd worden - één tegel stelt je in staat om met de tuinier te stoppen en een opdrachtkaart uit een trekstapel te kiezen
Varianten : (deze zijn speelbaar met enkel de basis of inclusief de uitbreiding) - de panda mag nooit het laatste stuk bamboe van een tegel eten - voor elke drie verschillende opdrachtkaarten op het einde van het spel scoor je 3 extra overwinningspunten
Titel : Takenoko - Chibis Auteurs : Antoine Bauza & Corentin Lebrat Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
En na gisteren het eerste "kleinste" doosje van de Alea-reeks komt vandaag al het tweede in de vorm van Broom service - het kaartspel aan bod. Wel een rare kronkel die men maakt bij Alea spiele. Broom service het bordspel kwam al voort uit het kaartspel Wie verhext en nu gaat men terug naar een kaartspel. Net zoals bij Die Burgen von Burgund omvat het speelmateriaal enkel kaartjes van het kleinst mogelijke formaat. 144 hekskaarten, opgedeeld in 9 kleuren (in verschillende hoeveelheden), 11 opdrachtkaarten en 6 overzichtskaarten. Daarnaast omvat dit spel ook een eerste mini-uitbreiding voor Broom service, tactisch een financiële meesterzet van Alea/Ravensburger.
In dit spel ga je aan set-collecting doen en de meeste toverdrankjes proberen te verzamelen. Op de overzichtskaartjes zie je hoeveel punten je scoort voor het verzamelen van een aantal drankjes. Belangrijk is dan ook dat je weet hoe de hekskaarten zijn opgebouwd. Aan de bovenkant staat het aantal toverdrankjes dat je wint voor de moedige actie, in het midden een tekening ter illustratie (en de kleur) en onderaan het aantal drankjes dat je krijgt voor de laffe actie. Er worden 3 willekeurige opdrachtkaarten in het midden van de tafel gelegd, de andere worden niet gebruikt. Deze opdrachten tonen telkens een combinatie van toverdrankjes, de speler die er als eerste in slaagt om hieraan te voldoen krijgt de kaart en scoort hiermee 5 overwinningspunten aan het einde van het spel. Afhankelijk van het aantal spelers worden een aantal hekskaarten gebruikt. Deze worden geschud en elke speler ontvangt een aantal handkaarten (afh. aantal spelers). De resterende kaarten vormen een trekstapel waarvan er een aantal worden opengelegd, gelijk aan het aantal spelers. Elke speler kiest hieruit één kaart en legt deze met de laffe kant open voor zich neer.
Het spel verloopt over 4 ronden, die elk 3 tot 9 beurten telt. Elke speler kiest 3 verschillende kaarten (3 kleuren) uit z'n hand en legt de andere gesloten voor zich neer. De startspeler legt als eerste één van deze gekozen kaarten open voor zich neer en beslist of hij de moedige of laffe actie speelt door de juiste kant van de kaart naar boven te leggen. Daarna komen de andere spelers in de wijzers van de klok aan de beurt. Zij hebben drie verschillende mogelijkheden : 1) ze hebben geen handkaart gekozen in de uitgespeelde kleur : de speler past gewoon 2) ze hebben een handkaart in de uitgespeelde kleur op handen en kiezen ervoor om de laffe actie te spelen : de speler legt de kaart met de laffe actie open voor zich neer 3) ze hebben een handkaart in de uitgespeelde kleur op handen en kiezen ervoor om de moedige actie te spelen : de speler legt de kaart met de moedige actie open voor zich neer. De vorige speler die een moedige actie met deze kaart speelde, draait de kaart om. Deze kaart komt op het einde van de ronde gewoon terug op handen.
De speler die als laatste een moedige actie speelde, moet de volgende kaart uitspelen. Indien iedereen een laffe actie speelde, komt de huidige startspeler terug uit. Heeft deze speler geen kaarten meer op handen is het aan de volgende speler in speelvolgorde. Nadat alle handkaarten zijn uitgespeeld eindigt de lopende ronde. De speler trekken 3 kaarten van de trekstapel en nemen ook de omgedraaide kaarten voor zich terug op handen. Indien een speler op een gegeven ogenblik voldoet aan een opdrachtkaart op het einde van een ronde ontvangt deze speler de kaart (draait deze om, toont 5 punten). Moesten er meerdere spelers gelijktijdig een opdracht uitvoeren, krijgen alle spelers een kaart (diegene die bij de opstelling terzijde zijn gelegd).
Nadat de vier rondes zijn afgehaspeld worden de punten berekend. - je telt alle toverdranken die je verzamelde in een kleur en berekent de score volgens het overzicht - je telt alle moedige toverdranken (ander symbool) op alle hekskaarten en berekent de score volgens het overzicht - je telt 5 punten extra per verzamelde opdrachtkaart De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Broom service - het kaartspel Auteurs : Andreas Pelikan & Alexander Pfister Uitgeverij : Alea spiele/Ravensburger Aantal spelers : 3 - 6 Speelduur : 15-30 min. Leeftijd : 8+
Die Burgen von Burgund - het kaartspel (Ravensburger)
In Die Burgen von Burgund - het kaartspel gaan de spelers als edelen uit de 15de eeuw op
zoek naar overwinningspunten door strategische acties te ondernemen
zoals handel drijven, steden opbouwen, wetenschappelijke kennis vergaren
of te gaan ontginnen in mijnen. De speler met de meeste
overwinningspunten wint het spel.
In het doosje zijn enkel
kaarten voorzien, maar wel een heleboel, 240 in totaal. Waarvan 114
actiekaarten (rode achterkant) en 126 extra kaarten. In deze laatste
zitten goederenkaarten, dierenkaarten, bonussen, arbeiders, zilver, de
kaarten die worden uitgelegd om het algemene en persoonlijke speelveld
op te bouwen, startspelerkaart en overwinningspuntenkaarten. De 114
actiekaarten zijn echter de belangrijke kaarten waarmee er gespeeld zal
worden. Deze omvatten de gekende gebouwen vanuit het basisspel, zijnde
de donkergroene kastelen, de grijze mijnen, de paarse kloosters, gele
wetenschappelijke kennis, blauwe schepen, lichtgroene weien en beige
gebouwen.
Erg belangrijk is de opbouw van deze kaarten (zie
afbeelding onder). Bovenaan staat een dobbelsteenwaarde, dit is een puur
speeltechnisch aspect (zodat men niet volledig afstapt van de werking
van de grote broer), een centrale tekening (puur illustratief) met
daaronder de specifieke eigenschap van de kaart (die je onmiddellijk
uitvoert als je de kaart bouwt) en de mogelijke overwinningspunten
onderaan (als je een set van drie kaarten verzameld tijdens het spel).
Elke
speler krijgt een project-, landgoed- en opslagkaart en legt deze open
voor zich neer. Elke speler krijgt bij aanvang ook al één willekeurig
goed en dier en 1 zilverkaart. Deze kaarten worden onder de opslagkaart
gelegd. De resterende goederenkaarten worden op twee open trekstapels
gelegd. Ook voor de dierenkaarten is dit het geval. De zilverkaarten en
arbeiderskaarten vormen ook een trekstapel. De jongste speler krijgt de
startspelerkaart, de volgende twee spelers krijgen één arbeiderkaart en
de vierde speler krijgt twee arbeiderkaarten op handen. De kaarten met
waarden 1-6 worden netjes onder elkaar uitgelegd in een algemeen gebied.
De bonuskaarten worden boven dit gebied opengelegd. De spelers die als
eerste aan de voorwaarden voldoen winnen deze bonussen. De vijf
rondekaarten worden alfabetisch gerangschikt en als stapel klaargelegd
(A-kaart bovenaan). De 114 actiekaarten worden geschud, elke speler
ontvangt er zes en de rest vormt de trekstapel. Afhankelijk van het
aantal spelers worden een aantal actiekaarten uitgelegd in het centrale
gebied (7/10/13 voor 2/3/4 spelers). De eerste zes worden gewoon van
boven naar onder aangevuld, de volgende worden bij de desbetreffende
dobbelsteenwaarde gelegd. (bij 4 spelers leg je twee rijen willekeurig
en de laatste kaart bij z'n waarde)
Het spel verloopt over 5
ronden (A-E), die op hun beurt bestaan uit zes beurten. Bij aanvang van
de eerste beurt nemen de spelers twee actiekaarten van hun stapel van
zes. Ze kiezen één van deze kaarten, voeren een actie uit en trekken een
actiekaart bij op handen. Zo gauw alle zes de kaarten zijn uitgespeeld,
eindigt de lopende ronde. De resterende kaarten in het centrale gebied
worden verwijderd, nieuwe uitgelegd, de rondekaart vervangen en alle
spelers krijgen terug zes actiekaarten voor de volgende ronde. Na vijf
ronden eindigt het spel en scoren de spelers punten voor hun setjes (3
kaarten van dezelfde soort) en punten voor de verzamelde dieren (2/3/4
verschillende leveren 1/2/4 punten op). De startspelerkaart levert nog 1
punt op aan het eind. Alle punten van verzamelde kaarten, bonussen,
setjes, dieren en eventueel startspelerkaart worden opgeteld en de
speler met de meeste punten wint.
De acties : -
neem een kaart uit het centrale speelveld : de actiekaart die je aflegt
bepaald welke kaarten je mag nemen. De waarde (dobbelsteen) op de
actiekaart geeft aan uit welke rij je een kaart mag nemen. Daarna leg je
de kaart bij je projecten. Je mag max. 3 projecten hebben liggen. Als
je deze actie kiest als je al drie kaarten hebt liggen, moet je eerst
een project afleggen. - een project bouwen en verplaatsen naar je
vastgoed : de waarde van je actiekaart moet overeenkomen met de waarde
van het project. Je legt de kaarten per kleur (soort) op elkaar onder je
vastgoedkaart en voert onmiddellijk de actie van de gebouwde kaart uit
(zie later) - verkoop goederen : de waarde van de actiekaart bepaald
welke goederen je mag verkopen (1/2 of 3/4 of 5/6). Leg alle
goederenkaarten van deze soort vanuit je voorraad naast je vastgoedkaart
met de punten zichtbaar. Daarnaast krijg je 1 zilverkaart per verkochte
goederenkaart. Tenslotte krijg je de startspelerkaart en leg deze
gedekt voor je neer. De speelvolgorde wordt niet gewijzigd in de lopende
speelronde! - vul je arbeiders aan tot 2 : neem 0,1 of 2 arbeiders uit de algemene voorraad (ongeacht waarde actiekaart) - neem 1 zilver uit de algemene voorraad (ongeacht waarde actiekaart) -
zet arbeiders en/of zilver om in overwinningspunten : voor elke 3
afgelegde kaarten scoor je 1 punt. De kaarten komen terug in de algemene
voorraad te liggen. De puntenkaarten naast je landgoedkaart.
De arbeiderkaarten : Zij
worden gebruikt om de waarde van je actiekaart die je speelt met één te
verhogen of te verlagen. Je mag van 1 naar zes gaan en omgekeerd. Je
mag meerdere arbeiders gebruiken om meerdere waarden te stijgen of te
dalen. De gebruikte arbeiders gaan terug in de voorraad.
Het zilver : Voor,
tijdens of na je reguliere beurt mag je drie zilverkaarten afleggen om
een extra beurt uit te voeren. Hiervoor neem je drie kaarten van de
trekstapel met actiekaarten. Daarna heb je de keuze om één van deze drie
kaarten onmiddellijk bij je projecten te leggen (max. 3) of één van
deze kaarten te gebruiken als actiekaart om een extra actie uit te
voeren. De twee resterende kaarten worden afgelegd.
De eigenschappen van de gebouwen : - mijn (grijs) : neem 2 zilverkaarten uit de algemene voorraad - kennis (geel) : neem 2 arbeiderkaarten uit de algemene voorraad - schip (blauw) : neem 1 goederenkaart van één van beide trekstapels - weide (lichtgroen) : neem 1 dierenkaart van één van beide trekstapels - kasteel (donkergroen) : voer onmiddellijk één extra actie uit met een willekeurige dobbelsteenwaarde -
klooster (paars) : geen onmiddellijk effect maar mogen gebruikt worden
als joker in een setje van drie. In een eigen set leveren ze 6 punten
op. - gebouwen (beige) : unieke eigenschappen voor de verschillende
kaarten (zie spelregels). Zo mag je onder andere kaarten uit de voorraad
naar je projecten verplaatsen, overwinningspuntenkaarten ontvangen, 3
zilver krijgen, goederenkaart of dierenkaart krijgen, een type goed
verkopen of een extra project bij je vastgoed leggen
Titel : Die Burgen von Burgund - het kaartspel Auteur : Stefan Feld Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 1-4 Speelduur : 20-45 min. Leeftijd : 12+
Vorig jaar lanceerde Pegasus spiele een nieuwe reeks kinderspellen. Afhankelijk van de leeftijd is de cover in een bepaald kleurtje. Zo bespraken we onder meer al Viva Topo, Zoowaboo en Hop hop Häschen. Nu verschijnt er een nieuw spel in een rood doosje, dus voor kids vanaf 6 jaar oud. In Piratissimo zijn de spelers piraten op zoek naar schatten op de verschillende eilanden op het speelbord. Diegene die als eerste negen schatten kan verzamelen en naar z'n thuisbasis brengen, wint het spel.
In de standaarddoos vinden we een speelbord met draaipijl, 4 houten piratenschepen, 64 schatten (ronde gouden schijfjes met een gaatje zodat ze op de boten geprikt kunnen worden), 1 houten tornado en 1 dobbelsteen. Leg het speelbord in het midden van de tafel, elke speler zet z'n boot in z'n thuishaven en de schatten worden in de doos klaargelegd. De speler die als laatste op een schip is geweest, plaatst de tornado op een eiland naar keuze op het speelbord en begint het spel door de dobbelsteen te gooien.
Er kunnen zich twee zaken voordoen : 1) er staat een nummer op de dobbelsteen : Verplaats je schip het aangegeven aantal plaatsen in de richting van de rode pijlen. Elk eiland telt als 1 stap. Beland je op een eiland waar reeds 2 schepen staan, zet je je schip op het volgende vrije eiland. Je kan binnendoortjes (blauwe pijlen) nemen, maar betaalt hiervoor telkens een schat. Indien het eiland waar je strandde een gesloten schatkist toont, mag je het aantal schatten laden zoals aangegeven op de kist. Je mag ook minder laden om kapseizen te voorkomen. Land je op een open schatkist, dan moet je verplicht 2 schatten nemen, ook al zou je dan kapseizen. Zo gauw een speler meer dan 7 schatten op z'n boot steekt, zal de boot kapseizen en moet de speler schatten afleggen tot hij er slechts 3 overhoudt op z'n schip. Indien je je beurt eindigt op een eiland waar een ander schip staat, kan je geen schatten gaan rapen, maar kan je schatten gaan stelen. Je hoeft dit niet te doen. Als je dit graag doet, draai je aan de pijl op het speelbord. Komt de pijl op een vak met een rode edelsteen dan steel je 2 schatten van de andere speler, kom je op een veld zonder edelsteen, dan gebeurt er niets. Kom je met je schip in je eigen haven terecht, mag je resterende stappen laten vallen en laad je alle schatten voor je uit. Indien je op dit moment 9 of meer schatten voor je hebt liggen, win je het spel.
2) er staat een tornado op de dobbelsteen : - verplaats je schip 1 stap en laad schatten in of steel van je tegenstander zoals hierboven beschreven - beweeg de tornado tussen de 1 en 4 plaatsen in de richting van de witte pijlen. Indien je landt op een plaats met 1 of 2 andere schepen, draai je aan de pijl en voer je uit wat wordt aangegeven door de pijl (verplaats de schepen, neem 2 schatten af van de schepen of steel 1 schat en leg deze open voor je neer).
Titel : Piratissimo Auteur : Manfred Ludwig Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 20-30 min. Leeftijd : 6+
+ als je deze speelt, weet je waar de mosterd van Orléans komt + een erg fijn, eenvoudig en superduidelijk spel + een vlot spelverloop, de spelers plannen gelijktijdig de acties, maar kunnen tactisch beslissen welke actie al dan niet wordt uitgevoerd + een perfect opstapje naar een spel zoals Orléans + de speelduur is eigenlijk perfect, binnen een uurtje ben je rond
- het materiaal is oké, maar het karton had misschien net ietsje dikker mogen zijn - daar we Orléans kennen, is dit misschien nogal "plattekes" in vergelijking met de grote broer - we zijn het niet meer gewend, maar er kan maar op één manier gescoord worden in dit spel (maar hoeft absoluut geen nadeel te zijn)
Conclusie : Siberia is een alleraardigst spelletje dat zelfs in familieverband uit de kast gehaald kan worden. Eigenlijk speelt het allemaal héél intuïtief. Je merkt echt dat dit spel de opstap was naar het ontwikkelen van Orléans, wat volgens mij een topper is in het euro-gamma. Het gebruik van de fiches is duidelijk en laat op zich niet zo veel mogelijke opties open, maar er zijn er wel degelijk. Je bent wel wat afhankelijk van de fiches die je trekt. Ze bepalen alleszins de weg die je zal gaan (moeten) nemen. Het is een lekkere motor die je relatief snel opbouwt en dan aan het rollen gaat in de latere beurten. Timing en planning zijn redelijk cruciaal om het spel te winnen. In Siberia wordt de strijd gestreden, zorg dat je je verkopers op de juiste plaats hebt staan, verdeel je arbeiders tactisch en sla dan toe vooraleer de tegenstand dit doet. Siberia is me zonder meer bevallen.
+ prachtig materiaal, toffe houten speelstukken en grote, stevige actiekaarten + een spel dat is gestript tot de essentie (6 kaarten en wat houten speelstukken) + er zit meer tactiek in dan je op het eerste zicht verwacht + eens je er een sessie hebt opzitten, is alles superduidelijk en weet je exact waar je naartoe wil, je speelt dit spel dan supervlot door + het artwork is erg mooi vind ik persoonlijk (jammer dat het eigenlijk enkel om de doos en de actiekaarten gaat) + de spelregels zijn relatief goed geschreven, al had ik de opbouw liever iets anders gezien + het thema is redelijk uniek, maar het spel is abstract en onderbouwt zeer weinig het thema
- te grote doos voor zo weinig materiaal - er zijn wel wat belangrijke keuzes te maken, wat kan leiden tot AP - te duur voor wat het eigenlijk maar is uiteindelijk, wegens invoerkosten uit VS - als je niet stevig doorspeelt als groep wordt het al gauw wat saai - het thema is redelijk uniek, maar het spel is abstract en onderbouwt zeer weinig het thema
Conclusie : Flock is zo'n spelletje dat mij persoonlijk wel weet te bekoren. Alles wordt herleid tot de essentie, het is worker-placement, resource-management en area-control in één klein spelletje. Het is echter te weinig en te klein voor de prijs die wordt gehanteerd. Kan je dit spel echter op de kop tikken tegen een scherpe prijs en hou je wel van dit type spel, dan is het zeker het overwegen waard om het spel aan te schaffen. Je gaat in de loop van je eerste speelsessie verschillende gevoelens ervaren : het begint met wat verwarring (omtrent de regels en de acties die je moet ondernemen om te komen tot het doel), daarna ga je een repetitief gevoel krijgen omdat het lijkt dat je wat vaak hetzelfde zit te doen als je tegenstander, dan komt het besef dat je tactische keuzes gaat kunnen maken en je tegenspeler onder druk zetten om tenslotte over te gaan in een razendsnelle beurten en een toch korte speelduur met relatief spannende eindtelling. Let wel : mijn recensie is gebaseerd op een speelsessie met twee spelers. Ik vermoed dat dit spel het beste tot z'n recht komt met 3 of 4 spelers. De spelregels voorzien overigens een 2-spelervariant (die we misschien hadden moeten gebruiken), maar we wilden het basisspel gewoon ervaren en die was wat mij betreft zeker voldoende en voor herhaling vatbaar.
Scoville labs is de eerste uitbreiding van Scoville, een spel dat enkele jaren geleden via Kickstarter het licht zag bij TMG. In Scoville ga je hete pepers kweken, kruisbestuiving doen en zorgen dat je nog meer waardevolle pepers bekomt. Een imprESSEN van dit spel vind je alvast hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=2686887
Deze uitbreiding komt met volgend materiaal : 12 nieuwe marktkaarten, 12 nieuwe recepten, 6 laboratoriumborden, 6 nieuwe bonustegels, 36 peperfiches, 48 nieuwe pepers (houten en acryl), 6 nieuwe kruisbestuivingskaarten en 1 'hot stuff' kaart.
Qua spelvoorbereiding doorloop je slechts enkele wijzigingen ten opzichte van het basisspel : - elke speler neemt een laboratoriumbord in zijn kleur voor zich - in een 2-3-spelersspel worden de bovenste beloningsfiches uit het stadhuis niet verwijderd - de nieuwe pepers worden toegevoegd aan deze van het basisspel (daar ze iets te snel uitgeput konden raken) - de peperfiches zijn multipliers die bij een eventueel tekort aan pepers ook kunnen ingezet worden - de nieuwe kruisbestuivingskaarten geven een overzicht van kruisbestuiving op een alternatieve manier (er waren wel wat klachten over het oorspronkelijke schema dat dit niet superduidelijk was) - tenslotte krijgt elke speler ook een nieuwe bonustegel (waarmee een extra peper kan geplant worden, gebruik je deze niet levert de fiche je op het einde van het spel de gebruikelijke vier punten op) - de marktkaarten en receptenkaarten worden door hun desbetreffende stapel geschud en gewoon mee gebruikt (je kan ze nadien makkelijk scheiden doordat ze het "lab" symbool weergeven)
De wijzigingen tov het basisspel : Naast het centrale speelbord waarop je nieuwe pepers kan gaan kweken, kan elke speler op z'n persoonlijke laboratoriumbord ook nieuwe pepers gaan kweken. Nadat je de plantactie hebt uitgevoerd op het grote speelbord, mag je een peper planten in je labo. Je eerste peper mag je vrij kiezen, de volgende moeten orthogonaal aangrenzend geplant worden. Je krijgt nieuwe pepers als je nieuw geplaatste peper orthogonaal grenst aan eerder geplaatste pepers (volgens kruisbestuivingsschema). Zo gauw je labo vol zit, kan je deze actie niet meer gebruiken. Belangrijk is dat je eerst de volledige plantactie op het algemene speelbord uitvoert en pas dan je labo. Je mag de plant een extra peperfiche gebruiken in je labo. Je kan geen beloningsfiches ontvangen voor het planten van pepers in je labo.
Ten tweede zijn er enkele extra marktkaarten die je toelaten om speciale extra acties te ondernemen. Indien je de kaart in één van de vorige ronden vergaard hebt, kan je deze gebruiken. De kaart wordt dan wel afgelegd en je scoort er geen punten meer voor aan het einde van het spel.
Tenslotte mag je, als je pepers gaat verkopen, de desbetreffende kleur optellen die aanwezig is op het algemene speelbord en je labo. Je krijgt nog steeds 1 munt voor elke 2 pepers van de verkochte kleur.
De "hot stuff"-kaart krijgt de speler die het spel wint. Hij neemt een selfie met deze kaart en mag ermee uitpakken en pochen op de sociale media. Daarnaast mag deze speler bij het volgende spel kiezen z'n positie kiezen op het speelvolgordespoor.
Titel : Scoville labs Auteur : Ed Marriott Uitgeverij : TMG Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 60-90 min. Leeftijd : 13+
+ een abstract spelletje voor 2 spelers waar toch een thema in zit + de volgorde van spelen en de acties die je mag uitvoeren als grote of kleine tuinier maken je keuzes interessant + er is zeker een groeicurve in dit spel en die zal zich snel manifesteren + de spelregels zijn voorzien in het Nederlands + de overzichtjes op het speelbord (verloop en punten) zijn erg handig om het spel uit te leggen
- het materiaal is mooi en kleurrijk, maar redelijk klein - er is een deluxe-versie, maar die is maar in beperkte mate verschenen en erg duur - als er een verschil in niveau is tussen de spelers gaat dat onmiddellijk opvallen - ik heb het gevoel dat je een uitzichtloze situatie maar héél moeilijk recht kan zetten - de spelregels zijn niet superstrak geschreven eerlijk gezegd
Conclusie : Haru Ichiban is een spel dat ons aansprak door z'n oorspronkelijke vorm (houten speelbord en speelstukken). De kartonnen, meer toegankelijke versie, is op zich wel mooi, maar nogal petieterig klein. Het aparte scorebordje had gerust aan het speelbord mogen hangen en de scorepionnen iets groter mogen zijn. De doos sluit en opent nogal stroef wegens te dik (ja het kan) karton. De spelregels zijn in het Nederlands voorzien, maar niet echt superstrak geschreven wat aanvankelijk wel voor wat verwarring kan zorgen. Het spel heeft echter wel een leuk thema en toffe insteek. Het loopt echt wel vlot, de spelregels zijn op zich kort en krachtig. Er is wel een immense leercurve mogelijk volgens mij en grote verschillen tussen spelers zijn nefast voor je speelsessie. Als je met nieuwe spelers speelt, lijkt het me aangewezen om eerst een testsessie te spelen en dan een spelletje voor "echt". Als je houdt van abstracte 2-spelersspellen en mag het eens een andere kleur zijn dan zwart en wit, dan is deze titel zeker het proberen waard.
+ eenvoud, eenvoud, eenvoud, ... en ook dan kan een spel geslaagd zijn
+ snelle beurten, snelle rondes, snel spel
+ kleurrijke componenten die dit spel erg tof maken voor jongere spelers
+ een familiespel pur sang dat ongetwijfeld onder de radar gaat vliegen
+ het blijft spannend tot het einde, alle spelers gaan ongeveer gelijktijdig hun opdrachten kunnen uitvoeren
+ de types opdrachtkaarten zijn duidelijk en rechtlijnig, geen extra blad met uitleg nodig hiervoor
- het is een eenvoudig familiespel dat bij de veelspeler misschien niet al te vaak uit de kast gaat komen
- er is een beetje geluk mee gemoeid, je bent afhankelijk van de acties die andere spelers soms ondernemen
Conclusie : Dream islands is een familiespel dat net zoals alle andere Schmidtspiele waarschijnlijk onder de radar zal vliegen. Ook nu weer heb je veel speelplezier met weinig materiaal en vooral eenvoudige spelregels. Dit is zo'n spelletje dat je met de ganse familie kan spelen. Zo gauw de kinderen tot vijf kunnen tellen en de opdrachten begrijpen kan je eigenlijk aan de slag gaan. Ook de bomma en de verstokte niet-spelende nonkel gaat hier mee verder kunnen. Of het op lange termijn bij de veelspeler veel op tafel zal komen, hangt er nog een beetje vanaf, maar wij hebben ons alleszins al geamuseerd met het spel. Hou je dus van eenvoudige spellen, spannend spelverloop en niet al te veel geprul met hopen materiaal ... dan zou ik deze titel toch eens een kansje geven.
Schmidtspiele staat bij ons bekend als een uitgeverij voor de familiespellen. Vaak brengen zij echt degelijke spellen op de markt die voor een erg ruim publiek toegankelijk zijn en die eigenlijk te weinig in de picture worden gezet bij de die-hard-spelers. Ook Dream islands hoort in deze categorie thuis. Erg korte, duidelijke spelregels, maar toch voldoende diepgang lijkt ons.
In de kleurrijke doos vinden we 1 speelbord, 4 superdikke spelersbordjes, 24 meeples (in de vier spelerskleuren), 16 houten schelpen (in spelerskleuren) en 64 missiekaarten (in de spelerskleuren). Weinig materiaal, maar netjes en overzichtelijk weg te stoppen per kleur in een ziplockzakje dat meegeleverd wordt.
Het speelbord toont een verzameling van eilanden die met pijlen verbonden zijn. Je start linksonder met 5 meeples en in de loop van het spel beweeg je rond het speelbord om in het centrum te eindigen. De zesde meeple van de startspeler wordt op het eerste eiland gezet, die van de tweede speler op het 2de eiland enzovoort. De spelers nemen hun spelersbord voor zich en de vier schelpen. Tenslotte schudt elke speler z'n 16 missiekaarten, vormt en trekstapel en neemt er drie op handen.
In een beurt doorlopen de spelers telkens 3 fasen :
1) Dek een nummer op je spelersbord af met een schelp en verplaats je meeples het aangegeven plaatsen. Je mag de stappen verdelen over verschillende meeples. Je moet de pijlen volgen en mag niet terugkeren. Je moet alle bewegingspunten opgebruiken. Kom je op de middelste eilanden, dan zet de eerste meeple zich op het eiland met de 3 punten, de volgende 2 op 2 punten en de resterende op het eiland van 1 punt. Deze punten scoor je aan het einde van het spel.
2) Vervolledig missies die je op handen hebt. Je mag er meer dan één in een beurt vervolledigen indien dit lukt. Je mag dezelfde meeples gebruiken voor meerdere missies. De soorten missies zijn : een exact aantal meeples op een eiland hebben, een aantal meeples op aangrenzende eilanden hebben en de meerderheid hebben qua meeples (dan de totale som van de andere spelers) op bepaalde eilanden.
3) Ruil missiekaarten en vul je hand terug aan tot 3 kaarten (indien nog voorradig). Je mag eerst opdrachtkaarten onder de stapel schuiven, missies die je niet onmiddellijk mogelijk acht.
Het spel eindigt zo gauw een speler z'n laatste missie volbrengt of een speler z'n 6 meeples in het centrum van het bord heeft staan. De lopende ronde wordt nog afgewerkt en dan volgt de slottelling.
Je scoort 2 punten per vervolledigde missie. Je scoort 3/2/1 punt(en) voor je meeples in het centrum van het speelbord en 3 punten extra als je alle missies hebt kunnen vervolledigen. De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met de meeste vervolledigde missies.
+ sfeer, sfeer, sfeer en nog eens sfeer, dit spel ademt uit waar het voor gemaakt is
+ het artwork past gewoon bij de sfeer en het extra Charlie Hebdo-sausje maakt het toch nog een stuk sterker
+ je gaat niet vechten in deze oorlog, je gaat voor vrede, dat is eens een nieuw gegeven
+ dit is een coöp die moeilijk, erg moeilijk te winnen valt
+ het materiaal is fraai, compact, in een klein doosje waarop je verliefd gaat worden
+ de spelregels en spelverloop zijn eenvoudig, maar dat deert hier absoluut niet
+ er wordt gevloekt, gezucht en af en toe een beetje gejuicht rond de speeltafel
- je moet je wel een beetje kunnen inleven, anders wordt dit spel al gauw een kaarten-afleg-spel à la The game (wat op zich niet slecht hoeft te zijn, maar dan komt het toch niet volledig tot z'n recht)
- de communicatie is in dit spel beperkt, ik vind dit jammer omdat dit toch een spelmechanisme is dat thuishoort bij een coöp
Conclusie :
The grizzled is een spel dat in elke collectie thuishoort! Voilà, dat gezegd zijnde wil ik even nuanceren. Als je ietwat voeling hebt met de materie van WOI, je jezelf een beetje kan inleven en houdt van sfeer, dan is dit toch een spel dat je eens moet proberen. Het spel op zich is eenvoudig, het winnen allerminst (de kans bestaat dat je hier nooit in zal slagen). De communicatie die afgesloten wordt, vind ik persoonlijk een minpuntje en laat me voorlopig twijfelen tussen een goed spel en een fantastisch spel. Ik denk dat ik volgende sessie deze regels eens aan mijn laars zal lappen en eens proberen met open communicatie. Wordt het spel dan te makkelijk gewonnen, is het natuurlijk een maat voor niets, maar anders lijkt me dat een meerwaarde.
+ een eenvoudig dobbelspel à la Regenwormen, maar nu met wat extra thema
+ de handige overzichtjes maken het erg makkelijk en aangenaam om het spel uit te leggen
+ het is en blijft dobbelen, maar je kan toch wel wat keuzes maken
+ de eindscores lagen bijzonder dicht bij elkaar
+ de eindconditie die rechtstreeks uit Rattlebones komt, is een spannend gegeven
+ je speelt slechts 4 à 5 beurten en dan is het over
+ het aantal dobbelstenen dat kan fluctueren afhankelijk het weer werkt hier wel
+ er is onmiddellijk een variant voorzien in de basisdoos
- het materiaal is nogal klein, niet alle cijfers goed leesbaar en de schattige yeti staat nogal wankel
- tegenstanders zullen de doos te groot vinden voor zo'n simpel dobbelspelletje, dit had ook in een Regenwormdoosje gepast
- het is en blijft dobbelen, een slechte beurt kan je de overwinning kosten
- je speelt slechts 4 à 5 beurten en dan is het over, je wil nog, want je komt waarschijnlijk net dat tikje te kort om te winnen
Conclusie : Yeti is een erg fijn dobbelspelletje dat een goed tussendoortje kan zijn of een slotspel van de avond. De vraag die je je echter wel gaat stellen is of zo'n simpel spel, zo'n grote doos nodig heeft. Het materiaal is mooi en grappig, maar niet echt supernoodzakelijk vind ik persoonlijk. De doos past wel in de serie van Pegasus naast Camel up, zowel qua artwork als speelniveau, maar ik denk niet dat Yeti diezelfde hoge toppen zal scheren als Camel up. Om af te sluiten ook nog een vraagje aan Pegasus : "zouden jullie jullie spelregels willen drukken op een standaard A4-formaat of toch iets dat beter in de hand ligt, die grote vierkante boeken hanteer je niet zo handig.
