Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
05-05-2011
Pergamon (Eggertspiele)
Pergamon belooft u spannende archeologische ervaringen in een "redelijk" klein speeldoosje. Dit prikkelt natuurlijk onze gezonde nieuwsgierigheid en daarom hebben we dit spel dan ook zonder al te veel nadenken aangeschaft ... en het mag duidelijk zijn, het beviel ons prima.
Voor een relatief lage prijs krijgt u trouwens héél wat spel mee naar huis : een speelbord, 4 spelersfiguren, 1 zwarte grafdelver, 60 archeologische vondsten, 24 tentoonstellingsmarkers (3 ronde fiches en 3 rechthoekige fiches per speler), 24 geldkaarten, 40 geldmunten en 36 overwinningspuntenfiches (waarde 1,2 en 5).
De bedoeling in Pergamon is te vergelijken met Colosseum van DoW, u tracht een zo interessant mogelijk tentoonstelling te organiseren om alzo de aandacht van het publiek te trekken. Het aantal bezoekers dat u over de vloer krijgt, zal uiteindelijk bepalen of u dit spel weet te winnen.
Pergamon loopt over 12 ronden. Een kalender (middelste speelbord) geeft dit aan, de vondsten worden hierover verdeeld bij het begin van het spel. In elke ronde wordt een stapeltje op de archeologische site geplaatst (links op het bord) in oplopende volgorde (de vondsten hebben twee cijfers, één dat de eeuw aangeeft, een ander het jaartal). Rechts op het speelbord ziet u overigens het museum, vanaf het moment dat u tentoon stelt zal hier een marker komen te liggen (max. 3 per speler) en tenslotte ziet u bovenaan het bord de biedtrack waarop u gaat kiezen hoeveel inkomsten u "wil" binnenhalen en in welke gangen u zal gaan graven op de site.
Nadat de site is aangevuld worden er twee geldkaarten van de stapel dicht getrokken. Op de achterkant van de kaarten staat aangegeven of er veel of weinig geld achter de kaart zit (geldzak = 1 tot 4 munten, schatkist = 5 tot 8 munten). Daarna plaatsen de spelers hun speelfiguur in speelvolgorde op de biedtrack. Deze geeft aan hoeveel geldmunten u kan verzamelen en in welke gang op de site u kan gaan vondsten halen. Als alle figuren zijn ingezet worden de geldkaarten omgedraaid en geld verdeeld.
Je verdeelt van rechts naar links op de biedtrack dwz diegene die het minste geld wilde, krijgt eerst. Indien er onvoldoende geld is om uit te delen hebben de spelers die nog uitbetaald dienen te worden pech. Maar andersom geldt deze regel ook, indien er geld over is, krijgt de meest linkse speler al de rest.
Dan kopen de spelers in spelersvolgorde vondsten op de archeologische site uit de rijen, aangegeven op de plaats waar ze op hebben geboden. Ze betalen munten overeenkomstig met de rij waaruit ze alle vondsten nemen. Je mag ook aan een aankoop verzaken natuurlijk.
De speler puzzelen de vondsten dan netjes in elkaar (indien mogelijk). Elke vondst bestaat telkens uit 2 delen van een archeologische ontdekking. De spelers mogen max. 3 vondsten meenemen naar een volgende ronde. Voor elke vondst extra dienen ze 1 munt te betalen om deze te behouden, anders wordt er een teveel afgelegd.
De spelers mogen steeds beslissen om een collectie tentoon te stellen. Ze leggen hun collectie aan een rechthoekige marker en plaatsen de overeenkomstige ronde marker in het museum overeenkomstig met de waarde van de collectie (deze bekom je door het aantal eeuwen van je volle vondsten op te tellen + eventueel opwaarderen van de collectie door max. 3 munten af te leggen).
Alle tentoonstellingmarkers die onder de jouwe liggen, schuiven een plaatsje naar onder (men verliest interesse in deze collecties). Na de 5de, 7de, 9de en 11de ronde wordt het museum gewaardeerd en worden punten uitgedeeld, overeenkomstig de plaats waar je markers in het museum liggen. Bovendien wordt er bij elke waardering één bepaald voorwerp extra gewaardeerd (vaas, urn, armband, masker) dat het oudste is in de collectie. Na elke waardering verliezen de collecties weer interesse en worden de markers naar beneden geschoven. Markers die uit het museum vallen gaan terug naar de speler, hij kraamt z'n collectie op en kan later in het spel een nieuwe opstarten (een speler kan ook spontaan een collectie verwijderen) Op het einde van het spel zijn er overigens nog 3,2 en 1 punt te verdienen voor de drie oudste voorwerpen in de collecties van de spelers.
De speler die op het einde het meeste bezoekers naar z'n tentoonstellingen heeft kunnen halen, wint het spel.
Dit spel heeft iets speciaals over zich. In de eerste plaats is het thema al wel leuk (maar dat is persoonlijk), het speelbord is overzichtelijk en duidelijk en geeft duidelijk het verloop van het spel weer. Het is niet eenvoudig om aanvankelijk je speelfiguur op de biedtrack te plaatsen. Ook het puzzelen met de vondsten is even wennen, maar er zit héél wat in dit spel. Op het juiste moment het nodige geld hebben om de vondsten te kopen die je net nodig hebt, is de boodschap. Zorg dat je tentoonstellingen tegen een waardering op de beste plaatsen liggen en scoor op die manier zo veel mogelijk punten. Een oud voorwerp bijeen sparen levert wel bonuspunten op, maar levert niet veel op qua waarde van collectie, dus ook hier moet je een goed evenwicht zoeken.
Titel : Pergamon Auteur : Stefan Dorra & Ralf zur Linde Uitgeverij : Eggertspiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Klik op de afbeelding om op de pdf te komen met het spelregeloverzicht.
Ik heb deze even voor mezelf gemaakt zodat een eerste partijtje vlot kan verlopen en ik een beter zicht kreeg op de gang van zaken van dit ongetwijfeld fantastische spel. Nu nog een potje proberen te organiseren om het eens aan de werkelijkheid te toetsen.
Days of Wonder heeft de afgelopen jaren kunnen teren op het succes van hun Smallworld. Onze goede vriend Philippe Keyaerts, spelontwikkelaar en Belg nota bene, mag nu ook een extra uitbreiding op z'n spel aankondigen : Smallworld underground.
En het wordt niet zomaar een uitbreiding. Het is een op zichzelf staand spel, maar kan ook in combinatie met de originele Smallworld gespeeld worden. Hieronder geef ik u enkele beelden, en u zal zelf ook wel de overeenkomsten merken. Natuurlijk komen er weer enkele nieuwe personages en speciale krachten bij, het speelbord ziet er iets anders georganiseerd en vooral donkerder uit, maar de basisprincipes blijven eigenlijk identiek. Natuurlijk wordt er ook wel iets extra's aangekondigd. Zo zouden er monsters in het spel komen die je moet trachten te verslaan, relikwieën die je kan verzamelen, legendarische plaatsen om een bezoekje te brengen en zwarte bergen en een heuse vulkaan die alles wel eens in de war zou kunnen sturen. Daarnaast zou er ook een mogelijkheid zijn om alleen te spelen, mij lijkt het eerder een variant te worden met een bepaald scenario dan, maar veel is er nog niet over geweten.
Later hierover zeker meer, u mag al met de duimen beginnen draaien tot in juni, want dan zou hij beschikbaar moeten zijn.
Titel : Smallworld underground Auteur : Philippe Keyaerts Uitgeverij : Days of Wonder Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 10+ Kostprijs : ong. 45 euro
Er is al wel wat inkt gevloeid over het materiaal van Cargo noir, sommigen zijn vol lof, anderen zijn eerder teleurgesteld dat het zo'n licht spel betreft. Nu meningen moeten verschillen natuurlijk, maar wat je de mensen van DoW wel moet nageven dat ze toch kunnen terugvallen op een meer dan deftige service.
Het zakje voor cargofiches toonde blijkbaar bij zeer veel mensen (zo ook bij mezelf) problemen met de naden die loskwamen, zodat het koordje los kwam te zitten. Via een bericht op BGG (dus ga daar regelmatig kijken is de boodschap), konden klanten een nieuw zakje aanvragen. Nu vandaag, zo'n weekje later zat het vervangmateriaal al in mijn brievenbus. Een welgemeende pluim en duim dus voor Days of wonder.
ps : ik had ook een probleem met de speelborden die inderdaad scheef trekken, gewoon een oud trucje toegepast met de zware gouden of witte gids en ze zijn allemaal weer biljartvlak.
Vanaf vandaag vindt u het eerste Ystari magazine (Frans) op hun website. U krijgt in dit magazine een overzicht van hun spellen, hun nieuwigheden, extra's voor bestaande spellen, ...
U krijgt ook een gedrukt exemplaar bij de plaatselijke spellenboer staat op hun website te lezen, maar ik veronderstel dat u dan wel spellen in Frankrijk zal moeten bestellen. Of het magazine ooit tot bij ons geraakt dat weet ik niet.
Fantasy flight games stond enkele jaren geleden garant voor zeer zware spellen, spellen met een gemiddeld gewicht van 2 à 4 kg per doos, elke uitbreiding nog een kilootje erbij. De spelregels waren al niet veel minder, een gemiddelde van zo'n 40-50 bladzijden, zelfs uitschieters tot 80-100 pagina's puur Engels leesplezier. Ameritrash in de beste betekenis van het woord. Je bent hiervan misschien een voor- of tegenstander, ik hou er wel van op tijd en stond, maar snel even tussendoor een Fantasy flightje spelen, dat was er toch niet bij. Ronkende namen als Twilight Imperium, Descent, Starcraft the boardgame, Tide of iron, War of the ring, Runewars, ...
Daarna kwamen ze met iets lichtere, snellere spellen op de proppen, de silverlinereeks in de kleinere doosjes. Hier en daar verschenen zelfs non-collectable cardgames en ook de spelregels werden vereenvoudigd. Stilaan beseften ze bij de Amerikaanse spellengigant dat er in Europa ook een markt was voor spellen met kwalitatief hoogstaand materiaal, spellen met een volwassen thema ook. Ze konden een keertje afstappen van die flashy kleurtjes of de pasteltintjes die je in de betere euro-game vaak tegenkomt. Een mooi voorbeeld is zonder twijfel "Chaos in the old world", een euro in een FFG-jasje. Een spel dat ook op 90 minuutjes is afgerond en daar bleef het niet bij, er volgden er nog ...
Battlestar galactica blonk ook uit, niet zozeer door z'n spelduur (want toch ook zo'n 2à3 uurtjes plezier), maar het coöperatieve was ook iets nieuws voor FFG, je kan hiermee héél wat mensen overhalen om toch eens een spel te spelen uit hun gamma. Civilization the boardgame, dat zou zonder enige twijfel het moeilijkste spel in de ganse reeks kunnen geweest zijn, maar ook al zit er redelijk wat materiaal bij het spel, de gameplay lijdt er niet onder, die is vlot, redelijk eenvoudig en toegankelijk voor iedereen die ervoor openstaat. Spellen als Constantinopolis, Kingsburg, Isla dorada, The hobbit en Blue moon city ... die zal elke euro-liefhebber ook wel in z'n kast hebben staan, en zo niet, probeer ze dan toch maar een keertje uit.
Waar ik uiteindelijk naartoe wil, is dat FFG toch wel een kleine zijsprong maakt in z'n gamma. Natuurlijk blijven ze ook hun "oude" publiek trouw, met talloze uitbreidingen van Arkham horror, A game of thrones en de ganse Warhammer-reeks, maar je kan toch wel stellen dat we verwend zullen worden in de toekomst. Ik geef u dan ook al een zicht op enkele euro's die in de komende maanden zullen verschijnen :
De laatste nieuwe van Stefan Feld (en Pegasusspiele) noemt Strasbourg en voldoet mijns inziens aan alle verwachtingen. De spelers leven in het Straatsburg van de 15de eeuw en proberen invloed te krijgen bij de diverse gilden en zelfs occasioneel een plaatsje in het stadsbestuur. Je speelt één van de ambitieuze families die hun leden proberen op de juiste plaats te laten terechtkomen.
Het materiaal is wederom mooi en efficiënt. Een speelbord, met daarop de gilden, een stadsplan en plaats voor de rondekaarten, 5 rondenkaarten, 5 zichtschermen, 5 overzichtskaarten, 30 goederentegels (6 van de 5 gilden), 5 speciale gebouwentegels, 1 rondenmarker, 1 startspelermarker, 5 kapellen, 5 prestigemarkers, 75 familieleden (15 van elke kleur), 10 privileges, 40 geldmunten, 120 invloedskaarten (24 per speler) en 25 opdrachtkaarten.
De opdrachtkaarten zijn à la Ticket-to-ride-opdrachten. In het begin van het spel krijg je er vijf en mag je er zoveel houden als je wil. Indien je de opdrachten uitvoert tegen het einde van het spel scoor je punten, lukt het je niet, verlies je 3 punten per onvolbrachte opdracht.
Een spelletje Strasbourg loopt over vijf ronden, die op hun beurt bestaan uit 3 fasen :
1) planningsfase : In deze fase gaan de spelers invloedskaarten trekken van hun geschudde, dichte stapel. Ze bepalen zelf hoeveel kaarten ze deze ronde willen gebruiken (let op : je hebt slechts 24 kaarten voor het héle spel). De kaarten hebben waarden 1-6. Als de spelers de kaarten hebben getrokken waarmee ze tevreden zijn, maken ze verschillende stapeltjes met deze kaarten (elk stapeltje kan ingezet worden in de actiefase). Een stapel mag uit 1 maar ook uit alle kaarten bestaan.
2) Actiefase : In de actiefase wordt de rondekaart volledig afgehandeld. Op deze rondekaart staan de verschillende gilden, kerk, adel, handelaars, kapel bouwen en speciaal gebouw bouwen. De rondemarker wordt van A tot I verplaatst en de spelers hebben om beurten de mogelijkheid om een stapel invloedskaarten uit te spelen. De speler die het meeste biedt, voert de actie uit, soms mag ook de tweede (en zelfs derde) speler een actie uitvoeren. - invloed op adel en kerk : de eerste speler zet een familielid op het schild van de adel, de tweede op de kerk - invloed op een gilde : de eerste speler plaatst een familielid op het schild van de gilde, neemt een goederentegel van het gilde en plaatst een familielid in de stad op een gebouw van de gilde; de tweede speler neemt een goederentegel en plaatst een familielid in de stad; de derde speler neemt ofwel een goederentegel of plaatst een familielid in de stad - invloed handelaars : enkel de eerste speler mag goederentegels verkopen (waarde tegels) - bouwen kapel : de speler die een familielid op het schild van de kerk heeft staan, plaatst een kapel op een kruispunt in de stad - bouwen speciaal gebouw : de speler die een familielid op het schild van de adel heeft staan, plaatst een speciaal gebouw op een open plaats in de stad
3) Raadsfase : Elke speler die een familielid op een schild heeft staan, ontvangt overwinningspunten. Nadien krijgt ook de speler met de meeste familieleden op de schilden een privilege, dit kan in latere ronden ingezet worden om bij het kiezen van een stapeltje kaarten je beurt af te wachten om eventueel op het einde te overbieden. Op het einde van het spel is een ongebruikt privilege ook een punt waard.
Na vijf ronden volgt er een telling : - elk familielid in de stad = 1 punt - elk familielid die grenst aan een kapel = 1 punt - elk familielid die grenst (horizontaal of verticaal) aan een speciaal gebouw = punten op het gebouw - voor elk ongebruikt privilege = 1 punt - voor elke vervulde opdrachtkaart = punten op kaart - voor elke onvervulde opdrachtkaart = -3 punten
De speler met de meeste punten wint dit spel met een redelijk uniek biedsysteem. Elke speler beschikt over dezelfde wapens (invloedskaarten) maar zal deze op een ander moment zo goed mogelijk moeten aanwenden. Je tegenspelers goed inschatten en het overwicht halen bij de biedingen zal bepalen of je je opdrachtkaarten uiteindelijk zal kunnen uitvoeren. Natuurlijk moet je ook een beetje geluk hebben dat jouw opdrachten niet in het vaarwater zitten van de andere spelers (best te vergelijken met Metropolys), maar je gaat er sowieso voor moeten strijden.
Titel : Strasbourg Auteur : Stefan Feld Uitgeverij : Pegasus Aantal spelers : 3-5 Leeftijd : 12+ Speelduur : 60 min.
Dit spel van Bruno Faidutti (gekend van o.a. Isla dorada, Diamant, Ad astra, Machiavelli, Mysterie van de abdij, ...) verschijnt normaal gezien in juni. The dwarf king kondigt zich aan als een doodgewoon slagen-halen-kaartspelletje, met een twist erin.
Het spel bestaat uit een deck kaarten, bestaande uit drie kleuren (rood-blauw-groen) en de gewone waarden als een traditioneel kaartspel. Aan het begin van een ronde worden opdrachtkaarten blootgelegd. Deze kaarten geven aan hoe je overwinningspunten kan scoren. Dit kunnen zowel positieve als negatieve punten zijn. (à la Stich oder nicht)
Er volgt een rondje slagen halen, met de gekende regels, kleur bekennen en slagen halen. Natuurlijk zijn er wel enkele speciale kaarten die je iets extra's opleveren (ook weer positief en negatief) als je deze in je slagen verzamelt.
Nadat alle slagen zijn gespeeld, bepaalt de speler die de blauwe (mensen) vijf in z'n slagen heeft behaald, welke opdrachtkaart punten oplevert. (bv. de speler die exact twee slagen haalde, scoort vier punten)
De spelers spreken op voorhand aan aantal ronden af, zo kan je het spel zo lang spelen als je wil.
Titel : The dwarf king Auteur : Bruno Faidutti Uitgeverij : Iello Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 30 min. (afh. aantal ronden) Leeftijd : 8+
Op paasmaandag, 25 april, organiseren onze noorderburen weer hun jaarlijkse spellenbeurs in Eindhoven : Zuiderspel.
Ik heb dit even van hun website geplukt :
"Zuiderspel is een gezellige spellenbeurs waar diverse activiteiten zijn voor alle spelliefhebbers, kinderen en hun ouders. Op Zuiderspel zullen zoveel mogelijk verschillende vormen van spellen gedemonstreerd worden. Hierbij komen alle takken van 'unplugged' spellen aan bod, zoals bordspellen, kaartspellen, dobbelspellen en vele andere gezelschapsspellen. Het gaat dus niet om computerspellen die via een console of pc gespeeld moeten worden. Verder zijn er drie speciale pleinen en vele andere leuke (spel-)activiteiten. Voldoende redenen dus om op tweede paasdag naar Eindhoven te gaan. Kom spelen, kijken, meedoen, kopen en nog veel meer...Zuiderspel, dé spellenbeurs van Zuid Nederland!"
Daarnaast hebben ze ook een themaplein dat dit jaar volledig rond "dobbelstenen" zal draaien en de keuze uit spellen bleek overrompelend te zijn. Ook het "hot-en-gespot"-plein en het kinderplein lonen ongetwijfeld de moeite om eens langs te gaan. En om u een zicht te geven op de exposanten, som ik deze even voor u op :
999Games
Asmodee
Bordspelvereniging Roll The Dice
De Rode Pion
De spellenmug
Ducosim
Edulogics s.c.
Eternal war
FORUM Federatie
Games first
Giuoco
Gorilla Games
Knights of the Kitchentable
Koos
Mini-Nalá
Nederlandse Mahjongbond
Opstelten Speelgoed
Raindropchess
Rocks
SAN
Sandtimer
Schellens Speelgoed
Senet
Sensalot
Spel in Zicht
Spellenwinkel.be
Studio Haas
The Game Freak
The Game Master
Versmissen
White Goblin Games
De deuren openen om 10.00 uur en u kan rustig spelen tot 18.00 uur, u betaalt een entreeprijs van €5 en €2 voor kinderen (4-12 jaar). Zuiderspel zal dit jaar voor het eerst plaatsvinden in het Klokgebouw op Stijp-S te Eindhoven. Deze oude Philips-fabriek is de afgelopen jaren volledig gerenoveerd en omgetoverd tot een ware ´cultuurfabriek´, waar culturele en creatieve initiatieven groots de ruimte krijgen. En vanaf 2011 biedt het dus ook ruimte aan Zuiderspel.
De hit van 2010-2011 is ongetwijfeld 7 Wonders van Antoine Bauza. In Essen zal er dit jaar dan ook een eerste uitbreiding verschijnen. Het prototype werd reeds voorgesteld in Nürnberg, en nu staan ook de spelregels (in het Engels en Duits) online.
Of er wetenschappelijk onderzoek naar gebeurd is, dat weet ik niet precies, maar ik heb geconstateerd dat er bij mooi weer minder activiteit is in de spellenwereld. Misschien is het rendement wel even hoog, maar wordt er minder over gecommuniceerd, wat toch vooral een gelegenheid is op het internet in statistieken op boardgamegeek, lijstjes op de fora, ...
En aangezien het tijdens deze paasvakantie al schitterend weer is, en ons misschien ook een warme, mooie zomer (met hopelijk 's nachts toch wat neerslag voor de natuur) te wachten staat, wil ik hier wel eens een boompje over opzetten.
Laat ons eerst eens beginnen met de frequentie aan spelen. Ik kan tal van redenen bedenken die dit aantal achteruit zouden kunnen duwen : het gras meermaals afrijden, de tuin sproeien, BBQ organiseren, een fietstochtje met het gezin ondernemen, van de hitte in de kelder kruipen te verkoeling, zonnecrème factor 20 smeren, ijsje likken dat beduidend langer duurt dan een pintje leegdrinken, ... misschien blijft er op die manier gewoon minder tijd over om te spelen.
Daarnaast is het misschien ook moeilijker om speelkameraden op te trommelen, omdat zij aan één van bovenstaande activiteiten hun tijd aan het schenken zijn. Ook in de spellenclubs merk je traditiegetrouw een enorme daling naar de zomermaanden toe. Vele spellenclubs beslissen dan ook om hun spellenavonden (-dagen) van juli en augustus te schrappen of in de wintermaanden extra avonden toe te voegen. Ook bij ons is dit een idee dat al enkele keren op de voorgrond is getreden, maar voorlopig nog niet ten berde is gebracht. Enigszins is het natuurlijk te snappen dat men liever met andere zaken bezig is, alhoewel, het kan best ook wel eens deugd doen om op het gemak in de schaduw of op een terrasje, met een frisse pint bij de hand, een spelletje te spelen. Voor mij persoonlijk heeft het zelfs nog dat ietsje extra ten opzichte van het spelen op een druilerige, natte herfstdag (hoewel dit ook wel lekker klinkt, als ik het hier nu typ).
Dit alles brengt ons dan ook naadloos over naar ons volgende topic, nl. de spellenkeuze. Dat buitenspeelspellen zoals Kubb, Molkky, en andere werpspellen en jeu-de-boules zéér populair zijn, dat is ongetwijfeld te begrijpen. Niets is gezelliger dan met een stel volwassen venten, terwijl we aan het BBQ-en zijn en een goudgele pretpaal in de hand hebben, op een stel houten kegels te liggen gooien, hierbij waarschijnlijk nog één van de andere gasten rakend en hier-en-daar beschadigingen aan de tuinaanleg forceren. Ook kaartspellen vinden dan makkelijker hun weg naar de speeltafel blijkbaar. Misschien is uw tuintafel gewoon kleiner en is het uit praktische overwegingen dat u een Machiavelli, kolonisten kaartspel of Perudo verkiest.
Zou het gewoon te vermoeiend en te warm zijn om een bordspel uit te pakken, de volledige setup uit te voeren, de spelregels nog eens ter hand te nemen en dan een goeie 90 minuten à bloc te spelen? Het blijft toch ook voor mij een groot vraagteken, misschien moeten de studenten uit Gent, Brussel of Antwerpen ons daar eens mee lastig vallen in één van hun vele ondervragingen die ik regelmatig in de mailbox krijg. Ze mogen me de resultaten in ieder geval opsturen.
Kolonisten van Catan : het snelle kaartspel (999 games)
Ik moet u deze serie ongetwijfeld niet meer voorstellen, want bij deze halen we de populairste melkkoe van stal om nog eens een uiertje leeg te pompen. Maar het moet gezegd, het is blijkbaar een goeie lente, de koe heeft toch enigszins van het goede gras genoten en levert melk van een kwaliteit die toch aan onze strenge speeleisen voldoet.
In "de Kolonisten van Catan : het snelle kaartspel" gaat u zoals gewoonlijk bouwen aan uw kolonie, door straten, dorpen, steden en ridders te verzamelen. Ook nu weer verzamelt u hout, steen, erts, wol en graan in de juiste hoeveelheid om te kunnen bouwen. De speler die er als eerste in slaagt om 10 overwinningspunten bijeen te sprokkelen wint dit spel.
Het doosje heeft de grootte van een gewoon kaartspelletje overigens, een boonanza, take 5 en andere saboteurs en voor uw geld krijgt u 67 grondstoffenkaarten, 42 bouwkaarten en 1 richtingkaart (die enkel de richting aangeeft naar wie u mag gaan pesten).
Pesten, dat is in dit snelle kaartspel de boodschap, nog meer dan in het bordspel gaat u uw tegenstrevers trachten een hak te zetten door hen straten en ridders te ontnemen. Voor u een spelletje begint, dient u de juiste bouwkaarten te selecteren uit de deck (vergelijkbaar met 7 wonders). Daarna worden stapels gevormd : straten, dorpen, ridders en stadsuitbreidingen, de grondstoffenkaarten worden geschud, elke speler krijgt er 3 en er worden er 5 opengelegd als markt. Elke speler krijgt ook al een dorp en een straat die hij voor zich neerlegt. Het spel kan beginnnen.
Een speelbeurt bestaat uit drie fasen, waarna de volgende speler aan de beurt is :
1) grondstoffenkaart(en) ruilen : - aantal hangt af van het aantal straten dat met de A-zijde naar boven ligt (indien geen, mag je één kaart ruilen) - ruilen met gedekte stapel : trek 1 kaart van de trekstapel en leg 1 kaart op de aflegstapel - ruilen met de markt : neem 1 kaart van de markt en leg 1 kaart in de plaats in de markt - ruilen met een andere speler : trek 1 kaart uit de hand van een tegenspeler, daarna geef je hem 1 kaart terug (mag dezelfde zijn)
2) bouwkaart(en) bouwen : - dorp (1 punt) : 1 hout, 1 baksteen, 1graan en 1 wol betalen, leg naast de andere dorpen (indien geen meer in voorraad is dit niet meer mogelijk). Na het bouwen van een dorp mag je de richtingskaart omdraaien.
- stad (2 punten) : 2 graan en 3 erts betalen, draai een dorpkaart om en lees en voer de gebeurtenis uit
- stadsuitbreiding (3 of 4 punten) : 3 wol en 1 erts betalen, kies een stadsuitbreiding uit de stapel en plaats op een stad, het voordeel van de kaart is onmiddellijk geldig- straat : 1 hout en 1 baksteen betalen, leg ze op de andere straten zodat de tekst en punten nog zichtbaar zijn, telkens afwisselende zijde gebruiken (A-B-A-B-...)
- ridder : 1 graan, 1 wol en 1 erts betalen, leg ze op elkaar zodat de tekst en punten zichtbaar zijn, telkens afwisselende zijde gebruiken (A-B-A-B-...)
* Bouwt een speler een straat of ridder en is dit niet meer beschikbaar, dan neemt hij deze van een andere speler weg. Hij volgt hierbij de pijlrichting van de richtingskaart. Heeft deze speler die kaart niet, dan neem je de volgende speler. * Er mogen steeds 3 willekeurige grondstoffenkaarten ingeruild worden voor 1 grondstoffenkaart naar keuze. * Een speler mag nooit 2 dezelfde kaarten in één beurt aanschaffen (bv. geen 2 straten, wel 1 straat en 1 ridder)
3) Nieuwe grondstoffenkaarten trekken De speler trekt 2 grondstoffenkaarten van de trekstapel, voor elke ridderkaart (kant A), mag hij 1 grondstoffenkaart extra trekken.
Oh ja, nog even dit, een melkkoe zou geen goeie melkkoe zijn, mocht er volgende boodschap al niet in de spelregels staan. Ik citeer : "Met behulp van een tweede exemplaar van dit spel kan met dezelfde regels ook met 5 of 6 spelers gespeeld worden." 't Is maar dat u weet dat ze hun streken nog niet verloren zijn.
Een tijdje geleden kondigden we het nieuwe spel van Frédéric Moyersoen al aan op deze blog. Nu is er ook duidelijkheid wat de uitgeverij betreft, WGG zal deze titel in z'n vitrine leggen. Dus na "get nuts" een nieuw kaartspel voor de Nederlandse uitgeverij, ze doen ons alvast watertanden met volgend filmpje :
Het was beduidend stil op de stand van HiG in Essen vorig jaar. Weinig of geen deftige releases, maar dat is niet erg, als je weet dat ze het betere materiaal hebben bewaard voor Nürnberg. Deze tactiek werd overigens ook gehanteerd door Aleaspiele (met hun Burgund & Artus). In Nürnberg werden met de nodige festiviteiten enkele nieuwe zaken aangekondigd. Je kon er niet naast kijken, 10 jaar Carcassonne, de grootste melkkoe in de stal, zorgde voor nog uitbreidingen en extraatjes. Waar wij als spellenliefhebbers echter naar uitkeken, was Pantheon, de nieuwe bigbox game van HiG.
Het heeft uiteindelijk nog een maandje of twee geduurd vooraleer het spel volledig klaar was, maar het resultaat mag zeker gezien worden. Met Pantheon slaan we terug de weg in van Titania en Egizia, die me beiden wisten te bekoren. Ook in dit spel gaat u weer puntjes trachten te sprokkelen alsof het een lieve lust is. U gaat op een maagdelijk speelbord uw voetsporen letterlijk en figuurlijk achterlaten om in de Griekse wereld uw zuilen over het land te verdelen. Deze leveren u uiteindelijk overwinningspunten op, gedurende uw tocht kan u echter de hulp inroepen van goden en halfgoden, elk met hun eigenschappen en extraatjes.
Wat onmiddellijk opvalt aan Pantheon, is de grootte van de doos. Het is nog steeds de standaard rechthoekige doos, die we al kenden van z'n voorgangers, maar ze is vooral een stukje dikker en dit is ook nodig gezien het materiaal. U krijgt een speelbord, 48 houten zuilen en 48 houten voeten in de vier kleuren, 4 telstenen, 1 tempel en 1 grote voet, 8 volkerenfiches, 32 offerfiches, 40 buitfiches, 40 godenfiches, 21 halfgodenfiches, 4 puntenmarkers, 6 bonusfiches, 75 actiekaarten, 7 bijzondere geldkaarten, 8 volkerenkaarten, 1 stoffen zak en 4 spelregelsamenvattingen. Een hele hoop dus.
Een spel Pantheon verloopt over 6 ronden, waarin er telkens met één volk wordt gespeeld. Elke ronde bestaande uit 3 fasen, opbouw van volk, de bloeitijd, teneergang van het volk. Dit lijkt op het eerste zicht misschien ingewikkeld maar dat is het niet.
De spelregels op zich zijn weer zeer eenvoudig en rechtlijnig. Een speler kan in z'n beurt slechts één van de vier mogelijke acties uitvoeren : 1) een beweging uitvoeren 2) inkopen doen 3) een godenfiche aanschaffen 4) 3 kaarten trekken
1) een beweging uitvoeren : de speler krijgt de grote voet (1 stap), speelt eventueel extra bewegingskaarten uit (2 stappen per kaart) en zet zoveel voeten op het speelbord, vertrekkende vanuit de tempel. De voeten moeten uit de persoonlijke voorraad komen en steeds op het reeds gebouwde netwerk aansluiten. Kom je op een zuilplaats terecht, mag je een zuil plaatsen uit je voorraad. Kom je op een buitfiche, krijg je de bijpassende bonus. Indien deze actie wordt gekozen, mogen ook de andere spelers een bewegingsactie maken volgens de regels. Op elk veld mogen maximum twee voeten of zuilen staan (van verschillende kleuren)
2) inkopen doen : de speler koopt door middel van geldkaarten offerfiches, voeten en zuilen uit de algemene voorraad of zelfs het plaatsen van voeten en zuilen door te betalen. (1 voor leeg veld, 2 geld voor reeds bezet veld)
3) een godenfiche aanschaffen : door het uitspelen van godenkaarten en in bezit hebben van offerfiches kunnen de openliggende godenfiches worden aangekocht. De prijs staat op elke fiche vermeld in de vorm van de hoeveelheid die je van een bepaalde god moet hebben. (bv. vier maal dezelfde en nog één andere god)
4) 3 kaarten trekken
De spelers blijven deze acties herhalen tot alle godenfiches zijn aangeschaft of alle buitfiches verzameld zijn die beschikbaar waren. De speler die het einde van een ronde inluidt, krijgt onmiddellijk 3 punten en geeft de tempel door aan de volgende speler die de volgende ronde zal starten. Alle voeten worden van het bord gehaald, de zuilen blijven staan, overgebleven godenfiches, buitfiches en halfgodenfiches gaan in de doos en worden niet meer gebruikt in het spel. Daarna start een volgende ronde. Na ronde 3 en 6 volgt er een waardering. Bij een waardering krijg je de punten zoals aangegeven op je halfgodenfiches en afhankelijk van het aantal gebouwde zuilen (1-3 = 1 punt per zuil; 4-7 = 2 punten per zuil; 8-11 = 3 punten per zuil, 12 = 4 punten per zuil).
De speler die na de tweede waardering het meeste punten heeft gesprokkeld, wint het spel.
Dit is in het zeer kort de gang van zaken in het spel, maar natuurlijk gaan de eigenschappen van de goden, de buitfiches en de volkeren die aan de beurt zijn, hier een beetje aan veranderen. Om u een idee te geven wat er zoal allemaal mogelijk is, een klein overzicht :
* bonus- en buitfiches : - leg het gegeven aantal zuilen en voeten uit de algemene voorraad in je persoonlijke voorraad - leg extra halfgodfiches op het speelbord, kan je deze bekomen neem je die met de hoogste waarde van het bord - neem de bovenste godenfiche van de stapel, zonder offers te brengen - neem een zuil uit de algemene voorraad en plaats deze ergens op het speelbord naar keuze - waardeer een opperfiche op naar één hoger niveau (je hebt ze in diverse waarde) - trek het gegeven aantal handkaarten bij - neem de bovenste speciale geldkaart (speciale geldkaarten hebben hogere waardes) - je hebt meer stappen ter beschikking bij de actie beweging
* volkeren : - Gallia : ofwel twee handkaarten trekken ofwel een godenfiche aanschaffen door enkel de bovenste waarde te betalen - Germania/ Graecia : alle spelers passen hun hand aan tot 7 kaarten (zowel positief, als negatief) - Aegyptus : de spelers mogen zoveel voeten en zuilen van hun persoonlijke voorraad met de algemene voorraad wisselen als mogelijk - Persia : de stapel met speciale geldkaarten wordt anders gesorteerd - Cartago : elke speler mag twee geld nemen - Iberia : elke speler mag een offerfiche met waarde 1 nemen - Roma : elke speler neemt twee handkaarten
Ook de godenfiches hebben op zich weer hun eigen mogelijkheden, die ga ik hier niet uit de doeken doen. Een overzicht hiervan krijgt u overigens bij de spelregels op een apart blad toegevoegd. Het is wel zo dat de mogelijkheden met symbolen netjes op de fiches te zien zijn en dat de meeste voor zich spreken.
Titel : Pantheon Auteur : Michael Tummelhofer Uitgeverij : Hans im Glück Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 10+
Artwork, een fenomeen dat zich de laatste tijd méér en méér laat gelden in spellenland. En het blijft niet enkel bij de grafische pareltjes op de kaarten, neen, ook de figuurtjes, pionnen, dobbelstenen, speelborden, inlays, ... moeten gepimpt worden om door onze steeds strenger wordende keuring te geraken.
Wat oog voor detail is voor sommigen, wordt muggenzifterij voor anderen. Neem nu de laatste Days of wonder, "Cargo noir". Zoals we gewend zijn van DoW worden we overstelpt met prachtig materiaal, lekker aanvoelende rubberen bootjes, mooi afgewerkte speelborden, leuke muntjes, stevige kartonnen fiches, ... maar hoe krijg je in godsnaam dat materiaal allemaal terug in de doos? De inlay is perfect uitgewerkt, maar net zoals bij Colosseum vergeten ze dat er ook nog een zakje met fiches dient weggeborgen te worden. Dit kunnen we enkel betreuren, want een doos die niet netjes afsluit, die stapelt niet lekker, die krijg je niet weg in je curverbox (als je op verplaatsing gaat spelen), die vangt als eerste de deuken op bij een eventuele botsing en die zou wel eens open kunnen vallen met alle nare gevolgen vandien.
Pimpen ... of beter nog oppimpen, een ander recent geval : "Airlines europe" van Abacusspiele is een herwerkte versie van Union pacific. De gameplay, daar valt niets op af te dingen, prachtig en leuk spel dat vlot en vloeiend speelt, maar de kleurtjes zijn toch zo muf, de treintjes zo licht, de geldbriefjes erg dun en het speelbord zo flets. Nu heeft men bij Abacusspiele een kleine tegemoetkoming gedaan door toch al een iets moderner jasje te kiezen voor een gepimpte versie van het origineel.
Moet héél die heisa wel? Kijk naar "Dominant species" van GMT games, het spel ziet er eigenlijk niet uit, in vergelijking met Cargo noir en andere Isla Dorada's, maar het is wel ongetwijfeld één van de beste spellen van 2010. Jammerlijk genoeg behoort dit spel nog niet tot onze collectie. Zou de artwork daar voor iets tussenzitten? Of is het toch de eerder hoge prijs? Maar moet dit dan een struikelblok zijn? De gemiddelde FFG kost evenveel en is daarom zeker niet beter om te spelen. Wordt dit spel wel gekozen tussen al dat kleurrijke geweld als je het op een spellenavond meebrengt? Misschien zijn er wel die hier doorheen kunnen kijken, maar misschien moet ik eerlijk bekennen dat ook ik aanvankelijk niet geneigd zou zijn om hiervoor te opteren.
"Glory to Rome", daar is al zoveel over te doen geweest, eindelijk een herwerkte versie, jammerlijk genoeg nog niet aan spelen toegekomen, want het is zo'n fantastisch spel volgens velen. Maar oh, wat zitten we met z'n allen te smachten naar het sein van een "grote" uitgeverij die dit spel eens onder handen wil nemen, zodat je op z'n minst toch een fatsoenlijk doosje hebt om het materiaal in op te bergen. Moest men de fluoricerende kleuren dan ineens ook even onder handen nemen, dat zou ik daar zeker niet rouwig om zijn.
Hoe je het ook draait of keert, artwork is een big deal geworden in spellenland en maakt deel uit van de business. De franstalige markt lijkt me voorop te gaan in deze wereld. Met spellen van Gameworks, Hurricangames, Days of Wonder, ... doet u eigenlijk niet zo erg veel mis als het op artwork aankomt ... of u dan ook daadwerkelijk een fantastisch spel in handen heeft, dat is weer een andere zaak. Misschien is dat wel iets voor een volgend heet hangijzer.
In dit spel nemen Jack the ripper en vijf detectives het tegen elkaar op. Vaak lees je op het internet dat dit spel een kruising is van Mister X (ofte Scotland yard), Mr. Jack en Fury of Dracula. Dat lijkt me ook redelijk logisch aangezien zowel het thema, als de gameplay zeker naar elkaar neigen. Een deductiespel, je bent voor of tegen, maar het laat waarschijnlijk niemand onberoerd. Om persoonlijk op bovenstaande berichtgeving te reageren, ga ik kort en duidelijk zijn, Letters from Whitechapel is beter dan bovengenoemde spellen. Mr. Jack blijft voor mij nog een andere categorie, nl. die van kort 2-persoonsspel, maar alle anderen verbleken tegen dit spel, dat in z'n eenvoud heel wat spanning creëert. De kaarten van Fury of Dracula, het vechtmechanisme, ... is allemaal overboord gegooid. Niet te veel poeha moet men bij Nexus gedacht hebben. Dit merk je aan het materiaal alleen al : een speelbord, 12 pionnen, 27 plastic fiches, 21 kartonnen fiches, 5 detectivetegels, 4 brieven (voor variant) en een setje overzichtsfiches voor de detectives en Jack. That's all folks!
In Letters from Whitechapel probeert Jack 5 moorden te plegen en elke nacht terug naar z'n schuilplaats te sluipen vooraleer de detectives hem te pakken krijgen. Door een leuk uitgekiend spelprincipe gaat u ongetwijfeld spannende speeluren tegemoet, zowel als Jack en als detective. Er spelen steeds 5 detectives mee, ongezien het aantal spelers, dus het kan zijn dat u meerdere detectives moet hanteren. U probeert als detective een web te spannen rond Jack, zodat deze niet tijdig in z'n schuilplaats geraakt of u hem kan arresteren, maar dit lijkt eenvoudiger dan het is.
Jack heeft bovendien enkele hulpmiddelen die hem laten zondigen tegen de normale bewegingsregels, zodat u Jack's spoor ineens wel eens kwijt zou kunnen zijn, of dat de mogelijkheden in ieder geval belachelijk veel groter worden. Deze hulpmiddelen nemen wel bij elke ronde verder af, dus ook Jack zal het stilaan harder te verduren krijgen. De spelduur van dit spel is dan ook vaak afhankelijk van de kwaliteit van de Jack speler en die van de detectives, als deze in balans liggen, dringt er zich een fantastische strijd op tussen goed en kwaad en neem van mij aan ... er zal gevloekt worden rond uw speeltafel.
Om u een kort speloverzicht te geven, som ik even de verschillende stapjes op die tijdens een ronde worden doorlopen, dit lijkt op het eerste gezicht veel, maar vaak is het slechts een kleine aanpassing aan het bord. Een speelronde wordt opgedeeld in twee grote delen, hell en hunting. In de "Hell"-fase wordt de crimescène opgebouwd en nemen zowel Jack als de detectives hun plaats in, in de "hunting"-fase daarentegen begint het kat- en muisspel tussen de protagonisten.
Deel 1 : Hell 1) Jack - bereidt de moord voor : hij neemt afhankelijk de ronde het aantal aangeboden hulpmiddelen (koetsen en wijkfiches; met een koets kan hij twee stappen na elkaar uitvoeren, met een wijkfiche kan hij door een ganse wijk bewegen) 2) Jack the ripper - kiest z'n slachtoffer : hij plaatst de slachtofferfiches (ook nepfiches) op het speelbord, afhankelijk van de ronde zijn er minder en minder slachtoffers. 3) Detectives - patrouilleren door de straten : de detectives plaatsen hun politiefiches, deze bepalen hun startpositie elke ronde. 4) Jack - kiest z'n slachtoffer : de slachtofferfiches worden omgedraaid en de vrouwenpionnen geplaatst 5) Jack - bloed op de straat : Jack heeft nu de mogelijkheid om een moord te plegen of af te wachten. Indien hij ervoor opteert om te moorden, ga je ineens naar stap 8. Zoniet worden stap 6 en 7 herhaald tot Jack een moord pleegt. 6) Detectives - de suspens groeit : de detectives mogen de vrouwenpionnen een stapje verschuiven (niet tot vlak naast een detective) 7) Jack - klaar om te moorden : Jack draait een detectivefiche op en komt stelselmatig te weten waar de detectives hun beurt zullen beginnen. 8) Jack - lijk op het trottoir : Jack noteert de plaats van de moord op z'n overzichtsblad en plaatst een bloeddruppel op het bord waar de moord heeft plaatsgevonden, hier start hij z'n toch naar z'n schuilplaats 9) Detectives - alarm luidt : de detectivefiches worden opengedraaid en de detectivepionnen nemen hun plaats in
Deel 2 : Hunting 1) Jack - ontsnapt in de nacht : Jack noteert de plaats waar hij naartoe gaat (Jack gebruikt witte bolletjes) 2) Detectives - jagen op het monster : elke detective mag tot twee plaatsen verzetten (detectives gebruiken zwarte vierkanten) 3) Detectives - sporen en verdachtmaking : de detectives kunnen sporen zoeken op de aangrenzende plaatsen van Jack of arresteren. Ze noemen de verschillende plaatsen tot ze een spoor hebben gevonden, Jack legt hier dan een doorzichtig spoorteken. Bij een arrest heb je maar één kans, is het prijs, dan winnen de detectives, is de detective mis, is z'n beurt over.
Zo gauw Jack in z'n schuilplaats is geraakt, eindigt de ronde en wordt alles in gereedheid gebracht voor een volgende ronde. Indien Jack wordt gepakt of hij niet tijdig in z'n schuilplaats geraakt, winnen de detectives.
Natuurlijk zijn er ook nog enkele kleine regeltjes, vooral voor het opzetten van een nieuwe ronde, een dubbele moord tijdens de derde nacht, ... waar ik niet al te diep op in ga, maar dit is in grote lijnen het spel. Zeer overzichtelijk en eenvoudig dus, maar oh zo moeilijk om te doorgronden. Ik heb na één partijtje in ieder geval zin gekregen in meer, volgende keer zeker eens als Jack proberen te overleven.
Ik had u ook al even gewezen op de kwaliteitsvolle video's van Drakkenstrike, bij deze voeg ik het filmpje even toe, kwestie dat u er niet moet naar zoeken, maar dat u even een zicht krijgt op hoe professioneel er tegenwoordig wordt gewerkt in de "geek-world". Vol nederigheid sluit ik hier dan ook mijn kleine bijdrage omtrent dit spel af.
Titel : Letters from Whitechapel Auteurs : Gabriele Mari & Gianluca Santopietro Uitgeverij : Nexus Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 60-120 min. (afh. niveau Jack en detectives natuurlijk) Leeftijd : 13+
Toen ik de spelregels van dit spel doornam, rinkelde er onmiddellijk een belletje bij mij : dit heb ik al een keertje gespeeld, maar dan in een iets andere setting. Toen waren de plastic vliegtuigjes nog treintjes, en jawel, zelfde auteur, zelfde gelijklopende spelregels, ... Is dit een ramp? Neen, zeker niet, want het spel waar ik het over heb is "Union pacific", waarover ik u hier (klik) al kort vertelde. Het muffe materiaal van Union Pacific wordt enigszins opgepoetst en iets trendy-er gemaakt. (alhoewel we nu ook niet te euforisch gaan doen hierover). Hopelijk bereikt dit spel dan ook het grotere publiek, want dat is het zeker waard.
Het spelbord toont Europa, waarbij de steden zijn verbonden met vliegroutes (waarop diverse maatschappijen kunnen vliegen), 112 aandelenkaarten van de speciale maatschappijen (allen bordspellengetint), 112 vliegtuigjes overeenkomstig de aandelen (niet elke maatschappij is even hard vertegenwoordigd), 20 maatschappijmarkers, 20 Abacusmaatschappij-aandelen (geen vliegtuigjes voor deze maatschappij), 84 overwinningspuntenfiches, 70 geldbriefjes van verschillende waarde, 4 bonusconnectiemarkers en vijf overzichtskaarten vervolledigen de speeldoos.
De volledige setup van het spel ga ik u hier besparen, maar ik verklap u alvast dat u in het begin van het spel reeds een aandeel krijgt en de andere aandelen Ticket-to-ride-gewijs (rara, welke auteur?) in het spel komen. In de trekstapel met aandelen worden drie scorekaarten gestopt. Zo gauw de laatste uit de trekstapel komt, eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten.
In een spelersbeurt moet je één van volgende acties ondernemen :
1) koop één of twee routelicensies en neem een aandeel : de speler breidt het vliegbereik van de maatschappij uit door de vliegroutes te betalen en er een vliegtuigje op te plaatsen. Deze moeten grenzen aan de startplaats van de maatschappij of verder gaan op waar reeds gevlogen is, je moet steeds de goedkoopste route nemen, elke maatschappij mag slechts één keer op een route staan. Indien alle licensies verkocht zijn voor een route, kan hier niet meer gevlogen worden. Zo gauw de vliegtuigen van een maatschappij op zijn, kan deze maatschappij geen routelicensie meer kopen. De speler mag in z'n beurt twee licensies aanschaffen, nadien neemt hij één aandeel (ook al kocht hij twee licensies). Er liggen ook vier bonusconnectiemarkers, deze waarderen bepaalde kleine maatschappijen op als ze hun eindbestemming (aangegeven op marker) bereiken. Indien een maatschappij geblokkeerd wordt, kan deze ook geen verdere licensies meer aanschaffen.
2) aandelen uitspelen en dividenden krijgen : de speler speelt uit z'n hand voor zich op tafel ofwel zoveel aandelen als hij wil van één maatschappij OF één aandeel van verschillende maatschappijen. Voor elk afgelegd aandeel, krijgt de speler 2 miljoen euro.
3) inwisselen voor Air Abacus aandelen : de speler mag 1 aandelenkaart afleggen in ruil voor 1 Abacusaandeel, of 3 aandelenkaarten afleggen voor 2 Abacusaandelen. Later dienen ook deze aandelen proberen worden afgelegd (via actie 2). Aandelenkaarten op handen leveren niets op.
4) Geld nemen : de speler krijgt 8 miljoen van de bank.
Waardering : zo gauw er een scorekaart wordt opengedraaid, volgt er een waardering. Elke speler mag eerst een aandelenkaart uit de vitrine op handen nemen, overgebleven kaarten worden uit het spel verwijderd en er wordt terug aangevuld tot 5 kaarten. Nadien worden alle vliegtuigmaatschappijen gescoord. Elke speler telt z'n eigen aandelen van de maatschappij en kijkt op de hoeveelste plaats hij zich bevindt, dan wordt gekeken hoe ver de marker van de maatschappij staat (afh. aantal gekochte licensies) en wordt er gescoord. De Air Abacusaandelen scoren volgens de tabel op het speelbord. Na drie waarderingen eindigt het spel onmiddellijk en wint de speler met de meeste punten. Bij gelijke stand wint de speler met de meeste Air Abacusaandelen.
Titel : Airlines europe Auteur : Alan R. Moon Uitgeverij : Abacusspiele Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 10+ Speelduur : 75 min.
