We zitten in het verkeerde seizoen in Hermanus. Tussen juli en november zwemmen hier walvissen die hun jongen baren en er de eerste maanden blijven. De walvissen zwemmen dan vaak op minder dan 100m van de kust. Vanuit Hermanus zijn we naar Gansbaai gereden. In de plaatselijke haven werd een kotter geleegd. De haringen worden in een fabriek in de buurt verwerkt tot de bekende haring in tomatensaus. Even verder op langs de kust komen we bij een vuurtoren.

Op weg naar Bredasdorp rijden we door Elim. Dit plaatsje is zo’n 200 jaar geleden gesticht door Duitse missiepaters voor de coloured gemeenschap. Toen mocht je hier alleen komen wonen als je lid was van de plaatselijke kerkgemeenschap en in de landbouw werkte. Het plaatsje met z’n schilderachtige, witgekalkte huisjes met strodaken staat nu op monumentenlijst.

In Bredasdorp het Scheepswrakken museum bezocht. Hier wordt verteld over de vele schepen die in de afgelopen 400 jaar op de Zuid-Afrikaanse kust zijn vergaan. Het museum toont veel voorwerpen uit deze gestrande schepen. Tevens toont dit museum de huisinrichting van een bemiddelde dorpsbewoner.

Bij de vuurtoren op Cape Agulhas staat een monumentje dat aangeeft dat dit punt het meest zuidelijke punt van Afrika is (en niet Kaap de Goede Hoop) en dat op dit punt de Indische en de Atlantische Oceaan elkaar hier treffen.

Door onze host worden we gewezen op de roggen die iedere avond in de haven van Struisbaai zwemmen. Als de vissersboten binnen komen en de vis wordt schoongemaakt, kun je stukken daarvan krijgen om aan de roggen te voeren. De roggen eten dit uit je hand op. De roggen zijn ruim 1,5 m breed. Daarna naar ‘huis’ om voor de eerste keer dat we in Zuid Afrika zijn te koken. In deze Airbnb is dat mogelijk. We hebben een keukentje met zithoekje, een doucheruimte en een grote slaapkamer met TV. En een parkeerplaats op de oprit voor onze eigen voordeur.